Mitch
9 augustus 2006, 15:14
René, mijn gitaarcollega in Cantrip, was hard op zoek naar een nieuwe amp. Hij heeft lang op een Kitty Hawk Junior gespeeld maar kon daar, na een tijdje over een AC30 en een JCM800 combo te heben gespeeld toen de Kitty gereviseerd werd, niet meer aan wennen. Tijd voor iets anders !
Zijn eisen: goed dynamisch crunch, dat van bijna clean met teruggedraaid volume kan gaan tot stevige crunch met volume open en harde attack. Meerkanaals mag, maar dynamiek is belangrijker. Liefst twee speakers, liefst tot 1000E, maar we zouden ook wel wat ander spul gaan testen om een brede indruk te krijgen.
Hij speelt op een wat oudere Strat met aktieve elementen. Volgens mij is 't een Elitist, Fender heeft ze maar kort gehad. Maple hals. Zijn scheurgeluid haalt hij al jaren uit een vintage Rat. Dit even als referentie. Here it goes !
Vox AC30CC2
Viel in zijn geval een beetje tegen. Met de Normal en Top Boost gemengd was er best een lekkere crunch uit te halen, maar het hing er een beetje tussenin. Öf te veel crunch en een flubberend laag, óf een iets te tamme crunch en een mooier helderder geluid. De Rat combineerde er totaal niet mee, dus sja...no go.
Vox AC30CC1
Ik blijf erbij: die neodymium speaker is niet verkeerd ! Klonk gedefinieerder, lekkerder op drive, ronder tophoog en een iets strakker laag. Het blijft een prachtig rond geluid, maar hij vond 't toch nét niet veelzijdig genoeg.
Vox AC30CCH met Koch TS212 cab
Kijk, da's al weer een stapje strakker en ronder. Overall een mooiere sound, maar René miste toch een beetje de bite. Het mocht een beetje meer JCM800 attack en crunch zijn, zeg maar.
Orange AD30 Twin Channel
Gevalletje nét niet. Zoals ik zelf in een eerdere amp hunt al eens gemerkt had: kanaal 1 breekt voor je gevoel nét iets te vroeg op en doet dat dan ook iets teveel in het laag/mid-laag. Klinkt een beetje rommelig. Waarschijnlijk had een dubbele input een hoop gescheeld (high/low, zodat je een gitaar met aktieve elementen in de low input kan stoppen)
Kanaal twee is lekker, mooie medium crunch die een bredere dynamiek heeft dan de AC30 bijvoorbeeld. De eq was echter wat beperkt en tja, een 2 kanaals versterker waar er maar één echt lekker van klinkt: no go.
Met 1600E nieuw veel te duur voor wat -ie biedt.
Engl ClassicTube (2ehands 2x10 combo)
Nog nooit gehoord, dus ik was wel benieuwd. Viel absoluut niet tegen ! Makkelijk goed klinkend te krijgen. Clean was met de Bright aan mooi helder, maar met genoeg laag. Wilde wel crunchen, maa rklonk mooier als 't daar nét tegenaan zat. Drive kanaal was goed voor een medium crunch. De gedeelde toonregeling was geen probleem. Het miste wel een beetje aan dynamiek op het drive kanaal en het bleef een tikkie kleurloos.
Conclusie: typische Engl. Makkelijk om een prima sound uit te krijgen, maar het mist karakter. Tweedehands 965E ... neuh.
Fender Hot Rod 4x10
Ballen. Da's 't eerste wat je opvalt. Mooi laag, evenwichtig tophoog. Prima klank. Maar ja, dan de drive kanalen hè. Klinkt aardig voor strakke slag, power chord werk, maar zodra je wat losser wil gaan tokkelen of je wil gaan soleren klinkt het als een matige fuzz. Een prima amp voor thuis, maar zodra hij een beetje meer opengaat wordt het lelijker. Cheap parts ? Wie zal het zeggen.
Moest wel meteen aan het Brunetti MC2-verhaal denken van laatst.
Even een uitstapje naar andere andere tops, allen over de TS212:
Marshall 1959SLP RI
O ja, dat was de dynamiek waar we het over hadden ! Veel te hard natuurlijk, zo'n non-master, maar wat een zalige attack en crunch ! Absoluut de bom maar met een prijskaartje van nét onder de 2000E veel te duur. Een 1987 of master volume model hadden ze helaas niet staan. Even ter referentie een andere Marshall gepakt:
Marshall JCM900 Dual reverb
Oh my god, wat is dat dan een koude douche. Clean dat amper warm te krijgen is en sowieso al niet lekker wil crunchen en een drive kanaal dat juist nét ets te stevig is voor de smaak van René. Maar de overall sound, ook na wat tweaken bleeft het absoluut niet. Mager, schraal.... Maakte zijn reputatie echt waar. Met een LP zal je er een lekkerdere sound uitkrijgen, maar deze combinatie sloeg nergens op.
Engl Fireball
Eigenlijk voor de gein erbij gehaald omdat 't een iets te heftig ding is, maar toch wel geinig. De gedeelde toonregeling vond ik bij deze wel een probleem trouwens, maar veel erger: de gedeelde Gain-regeling. Wie dat verzonnen heeft... Kanaal 1 mocht best wat gain hebben om vol te klinken, maar kanaal 2 werd dan eigenlijk alweer over the top. Geen mooie tussenstand voor te vinden. René zocht juist een sound die tussen beide kanalen in zat, dus we hebben 'm weer gauw teruggezet.
Koch Studiotone head
Tja.... ik zei vantevoren tegen René: deze moet je sowieso even horen, want het is echt de hype van dit moment (op het forum dan). Nou, dat hebben we geweten. Ik had zelf de combo eens getest en was daar totaal niet van onder de indruk geraakt. Beetje bedompt clean, typische Koch drive waar ik niet van hou: blèh. Maar nu de top dus.
Bij clean zag ik meteen dat René wat vrolijker ging kijken. "Lekker vol !" Het meest evenwichtige klankbeeld van alle amps. Rond laag, duidelijk maar niet priemend tophoog met de bright in stand 2 van 3 maar veel belanrgijker: de mid shift knop. In de '+' positie haalde hij nét genoeg de mids naar voren om zijn strat beter tot zijn recht te laten komen. Geweldig ! De crunch was, als de gain laag genoeg stond, verrassend dynamisch. Oké, niet 'goeie Marshall'-dynamisch, maar absoluut 'the best of the rest'. Viel mij 100% mee. Paste precies in het plaatje zoals René dat voor ogen had.
En het toetje: OD+ is nu in 3 standen verstelbaar: L/M/H. Keurig trapsgewijs toename in zowel gain als volume. De 'M' stand is meer dan genoeg, waardoor je nu echt een rima clean, rhythm drive en lead hebt. En dat voor 799E.
Veel te lange post, ik had dus gewoon kunnen zeggen: joepie, weer een nieuwe Studiotone-eigenaar :D
Zijn eisen: goed dynamisch crunch, dat van bijna clean met teruggedraaid volume kan gaan tot stevige crunch met volume open en harde attack. Meerkanaals mag, maar dynamiek is belangrijker. Liefst twee speakers, liefst tot 1000E, maar we zouden ook wel wat ander spul gaan testen om een brede indruk te krijgen.
Hij speelt op een wat oudere Strat met aktieve elementen. Volgens mij is 't een Elitist, Fender heeft ze maar kort gehad. Maple hals. Zijn scheurgeluid haalt hij al jaren uit een vintage Rat. Dit even als referentie. Here it goes !
Vox AC30CC2
Viel in zijn geval een beetje tegen. Met de Normal en Top Boost gemengd was er best een lekkere crunch uit te halen, maar het hing er een beetje tussenin. Öf te veel crunch en een flubberend laag, óf een iets te tamme crunch en een mooier helderder geluid. De Rat combineerde er totaal niet mee, dus sja...no go.
Vox AC30CC1
Ik blijf erbij: die neodymium speaker is niet verkeerd ! Klonk gedefinieerder, lekkerder op drive, ronder tophoog en een iets strakker laag. Het blijft een prachtig rond geluid, maar hij vond 't toch nét niet veelzijdig genoeg.
Vox AC30CCH met Koch TS212 cab
Kijk, da's al weer een stapje strakker en ronder. Overall een mooiere sound, maar René miste toch een beetje de bite. Het mocht een beetje meer JCM800 attack en crunch zijn, zeg maar.
Orange AD30 Twin Channel
Gevalletje nét niet. Zoals ik zelf in een eerdere amp hunt al eens gemerkt had: kanaal 1 breekt voor je gevoel nét iets te vroeg op en doet dat dan ook iets teveel in het laag/mid-laag. Klinkt een beetje rommelig. Waarschijnlijk had een dubbele input een hoop gescheeld (high/low, zodat je een gitaar met aktieve elementen in de low input kan stoppen)
Kanaal twee is lekker, mooie medium crunch die een bredere dynamiek heeft dan de AC30 bijvoorbeeld. De eq was echter wat beperkt en tja, een 2 kanaals versterker waar er maar één echt lekker van klinkt: no go.
Met 1600E nieuw veel te duur voor wat -ie biedt.
Engl ClassicTube (2ehands 2x10 combo)
Nog nooit gehoord, dus ik was wel benieuwd. Viel absoluut niet tegen ! Makkelijk goed klinkend te krijgen. Clean was met de Bright aan mooi helder, maar met genoeg laag. Wilde wel crunchen, maa rklonk mooier als 't daar nét tegenaan zat. Drive kanaal was goed voor een medium crunch. De gedeelde toonregeling was geen probleem. Het miste wel een beetje aan dynamiek op het drive kanaal en het bleef een tikkie kleurloos.
Conclusie: typische Engl. Makkelijk om een prima sound uit te krijgen, maar het mist karakter. Tweedehands 965E ... neuh.
Fender Hot Rod 4x10
Ballen. Da's 't eerste wat je opvalt. Mooi laag, evenwichtig tophoog. Prima klank. Maar ja, dan de drive kanalen hè. Klinkt aardig voor strakke slag, power chord werk, maar zodra je wat losser wil gaan tokkelen of je wil gaan soleren klinkt het als een matige fuzz. Een prima amp voor thuis, maar zodra hij een beetje meer opengaat wordt het lelijker. Cheap parts ? Wie zal het zeggen.
Moest wel meteen aan het Brunetti MC2-verhaal denken van laatst.
Even een uitstapje naar andere andere tops, allen over de TS212:
Marshall 1959SLP RI
O ja, dat was de dynamiek waar we het over hadden ! Veel te hard natuurlijk, zo'n non-master, maar wat een zalige attack en crunch ! Absoluut de bom maar met een prijskaartje van nét onder de 2000E veel te duur. Een 1987 of master volume model hadden ze helaas niet staan. Even ter referentie een andere Marshall gepakt:
Marshall JCM900 Dual reverb
Oh my god, wat is dat dan een koude douche. Clean dat amper warm te krijgen is en sowieso al niet lekker wil crunchen en een drive kanaal dat juist nét ets te stevig is voor de smaak van René. Maar de overall sound, ook na wat tweaken bleeft het absoluut niet. Mager, schraal.... Maakte zijn reputatie echt waar. Met een LP zal je er een lekkerdere sound uitkrijgen, maar deze combinatie sloeg nergens op.
Engl Fireball
Eigenlijk voor de gein erbij gehaald omdat 't een iets te heftig ding is, maar toch wel geinig. De gedeelde toonregeling vond ik bij deze wel een probleem trouwens, maar veel erger: de gedeelde Gain-regeling. Wie dat verzonnen heeft... Kanaal 1 mocht best wat gain hebben om vol te klinken, maar kanaal 2 werd dan eigenlijk alweer over the top. Geen mooie tussenstand voor te vinden. René zocht juist een sound die tussen beide kanalen in zat, dus we hebben 'm weer gauw teruggezet.
Koch Studiotone head
Tja.... ik zei vantevoren tegen René: deze moet je sowieso even horen, want het is echt de hype van dit moment (op het forum dan). Nou, dat hebben we geweten. Ik had zelf de combo eens getest en was daar totaal niet van onder de indruk geraakt. Beetje bedompt clean, typische Koch drive waar ik niet van hou: blèh. Maar nu de top dus.
Bij clean zag ik meteen dat René wat vrolijker ging kijken. "Lekker vol !" Het meest evenwichtige klankbeeld van alle amps. Rond laag, duidelijk maar niet priemend tophoog met de bright in stand 2 van 3 maar veel belanrgijker: de mid shift knop. In de '+' positie haalde hij nét genoeg de mids naar voren om zijn strat beter tot zijn recht te laten komen. Geweldig ! De crunch was, als de gain laag genoeg stond, verrassend dynamisch. Oké, niet 'goeie Marshall'-dynamisch, maar absoluut 'the best of the rest'. Viel mij 100% mee. Paste precies in het plaatje zoals René dat voor ogen had.
En het toetje: OD+ is nu in 3 standen verstelbaar: L/M/H. Keurig trapsgewijs toename in zowel gain als volume. De 'M' stand is meer dan genoeg, waardoor je nu echt een rima clean, rhythm drive en lead hebt. En dat voor 799E.
Veel te lange post, ik had dus gewoon kunnen zeggen: joepie, weer een nieuwe Studiotone-eigenaar :D