PDA

View Full Version : American Vintage ‘62 Telecaster Custom



Johnny Ramone
6 augustus 2006, 23:34
Iemand ervaring met dit model?

Ik heb 'm nog nergens zien hangen, ik kan hem dus niet uitproberen en moet hem eventueel blind bestellen.

Graag jullie input, bedankt.

Mitch
6 augustus 2006, 23:58
Ziet er prachtig uit natuurlijk, maar doe me een lol en koop een gitaar alleen als je 'm in je handen hebt gehad. Er zit zó veel klankverschil in !

marc_o
7 augustus 2006, 00:06
Juist! Je koopt ook geen auto zonder proefrit en je trouwt niet zonder eerst flink te neuken.

Laatst met een forumlid rond de 10 Les Pauls getest en daar zat ook al beschamend veel verschil tussen de verschillende gitaren, die op zich hetzelfde zouden moeten zijn....van aardig tot geweldig.....je moet wel de geweldige kopen natuurlijk.

Johnny Ramone
7 augustus 2006, 10:34
Het probleem is dat ik dit model gitaar in geen enkele winkel tegenkom. Dit kan natuurlijk ook iets zeggen over de gitaar??? Er bestaat ook een Japanse versie, zie ik ook nergens hangen, maar de Amerikaanse versie heeft mijn voorkeur, denk ik.

Graag hoor ik ook meningen over Fender telecasters in het algemeen.

Mitch
7 augustus 2006, 11:03
Nou, om maar te beginnen met de discriminatie ;) : met Japanse Fenders is helemaal niets mis ! Ik heb zelf een tijdje terug een hel berg Telecasters getest, van de goedkoopste Squiers tot exclusieve Amerikaanse bouwers van relic '52RI's aan toe. Dit leerde mij twee dingen:
-London CIty en RIchwood zijn stukken beter dan de huidige Squier-crap in het lage segment :D
-alle kwaliteits gitaren waren NIET met elkaar te vergelijken. Uiteindelijk ben ik dus juist bij een CIJ Tele beland en geloof me: ik had heel wat duurder spul in mijn handen gehad en ben redelijk verwend qua afwerking/bespeelbaarheid en klank.
Dat hele 'Made in USA is beter'.... kijk, dat ze in de USA zélf zo chauvinistisch zijn oké, maar waarom zouden wij daar achteraan lopen ?

Kortom: tuurlijk kun je de gok nemen en er één bestellen, maar het is en blijft een gok in dat geval. Misschien eens kijken op een beurs in plaats van bij een winkel ?

drap
7 augustus 2006, 11:22
Nou, om maar te beginnen met de discriminatie ;) : met Japanse Fenders is helemaal niets mis !

Inderdaad! Zie mijn topic! Waar nog niemand op heeft gereageerd....

brunodb
7 augustus 2006, 11:27
Aan een Amerikaanse verlies je dan weer minder als je ze doorverkoopt en is tweedehands ook meer interesse voor. kan altijd meespelen als je iemand bent die niet een gitaar voor het leven koopt maar met bevliegingen.

ondergetekende heeft daar wel eens last van :-)

Bluesbreaker
7 augustus 2006, 11:28
Er zijn ook genoeg winkels die als je serieus geintresseerd bent de gitaar wel vrijblijvend voor je willen bestellen.

Harry
7 augustus 2006, 12:11
maar, je gaat toch geen gitaar bestellen omdat er een bepaalde stempel op staat? Je wilt toch weten hoe hij aanvoelt en klinkt? Of ga je hopen dat het 'jouw gitaar' is als je hem binnen hebt?

Wat Marc zegt; eerst neuken, dan beslissen.

Johnny Ramone
7 augustus 2006, 12:19
Al jullie antwoorden hebben zeker iets bruikbaars, maar heeft dan niemand ooit deze gitaar in handen gehad. Vorige week nog een Tele'52 reissue in handen gehad, super toon, maar te veel hout voor mijn kleine handjes.

Over USA vs Japan: Ik heb 2 Strats, 1 Yank en 1 Jap, de Jap gaat weg omdat hij de mindere is (maar toch ook erg goed), dat kan natuurlijk ook weer een kwestie van toeval zijn. Misschien ligt het wel aan de lijm???

Tristan
7 augustus 2006, 12:19
@Mitch: CIJ? Wat is dat voor merk? Daar heb ik nog nooit van gehoord, maar het klinkt erg interessant zoals je het omschrijft...

@TS: Ik zou nooit een gitaar zomaar bestellen en laten komen zonder er eerst op te hebben gespeeld, daar ga je zeker weten op de langere termijn spijt van krijgen, het is ongelofelijk hoeveel verschil er tussen de ene en de andere gitaar zit, zelfs al is het precies hetzelfde model in dezelfde uitvoering kan de ene gitaar voor jou beroerd klinken en de andere fantastisch, dus uitproberen is hier het devies, lijkt me...
Waarom wil je eigenlijk per se die '62 Custom Tele?
Een echte Tele heeft meestal toch een maple hals vind ik zelf eerlijk gezegd...
Een gitaar met een maple hals heeft in mijn oren wat meer ballen en klinkt wat directer.
Indiaas Pallisander klinkt wat moderner en makkelijker...
Ook zijn er mijns inziens relatief gezien meer goede Fenders met een maple hals dan dat er goede Fenders zijn met een rosewood hals... Waarom dat komt weet ik niet precies, maar Fenders met een rosewood hals hebben vaak de neiging om veel harmonischen te hebben, en vaak ook veel voelbaar laag, wat op zich wel positief is of kan zijn...
Ze missen mijns inziens echter vaak wat punch...
Het hoog knalt er niet echt uit en het laag heeft ook minder attack dan het laag van een gitaar met een maple hals en dat terwijl een gitaar met een maple hals vaak niet te weinig laag of te weinig harmonischen heeft...
Er zijn wel gitaren met een maple hals die een probleem hebben in het laag, maar daar zijn er minder van dan van gitaren met een rosewood hals die wel een vergelijkbare attack als van een gitaar met een maple hals hebben...
Als de gitaren een toets van Rio Pallisander hebben, hebben ze meestal wel een vergelijkbare attack als van een gitaar met een maple hals, maar volgens mij gebruikt Fender alleen Rio Pallisander bij sommige Custom Shop modellen, in ieder geval niet bij de gewone USA modellen...
Fenders met Indiaas Pallisander halzen die wel wat een vergelijkbare attack als van een maple hals hebben zijn behoorlijk zeldzaam, ze zijn er wel, maar je moet erg goed zoeken...
Dit bovenstaande verhaal is in ieder geval wat ik in de loop der jaren heb gemerkt bij de verschillende Fenders die ik in mijn handen heb gehad...

Een Tele moet voor mij gewoon kloten hebben, ze moet rocken en een behoorlijke attack hebben zonder dat ze aan onderkant verliest en wat dat betreft is die '52 Vintage Reissue Tele USA wel een goed model...
Ik denk dan ook dat je bij het testen van verschillende '52 Vintage Reissue Teles eerder een goede Tele zult vinden dan bij het testen van verschillende '62 Custom Reissue Teles...
Wat Fender met de American Series Tele en de vroegere American Standard Tele heeft gedaan dat weet ik niet, maar die klinken helemaal niet als een echte Tele mijns inziens...
De pickups van de '52 Vintage Reissue Tele en de '62 Custom Reissue Tele zijn in ieder geval veel beter naar mijn idee, maar zelfs akoestisch klinken die Standaard USA modellen niet als echte Teles, meer als een vreemd soort Strat met wat meer laag en hoog en wat minder midden...
Ik heb pas geleden een soort testje gedaan met een aantal Teles van Fender en daarover zal ik wel even een topicje openen, misschien heb je daar nog wat aan...

Tristan
7 augustus 2006, 12:28
Ben ik net mijn lange verhaal aan het typen en dan lees ik daarna dat je al zo'n '52 Reissue in je handen hebt gehad...
Als de hals je niet zo aanstaat dan kan ik je nog maar 1 andere tip geven en dat is: ga eens bij G&L kijken, want daar kan je wel een Tele vinden die wat betreft sound vergelijkbaar is met de '52 Reissue Tele, maar hun halzen zijn wel iets smaller...
Ze hebben ook erg veel custom opties, dus de kans dat de importeur een Tele model heeft hangen met een wat minder dikke hals is redelijk groot...
Bij Fender zal je dan minder snel vinden wat je zoekt ben ik bang, of het moet dan inderdaad die '62 Custom Reissue zijn, maar ja, die heeft wel een rosewood hals...
Met die '62 Custom Reissue zit je inderdaad wel het dichtste in de buurt van de '52 Reissue, de pickups zijn volgens mij in ieder geval hetzelfde en die vind ik fantastisch, in tegenstelling tot die pickups van de American Series...
De importeur is van G&L is JIC (www.jic.nl) volgens mij...

Mitch
7 augustus 2006, 12:48
CIJ = Crafted in Japan: volledig in Japan geproduceerd dus. Gewoon Fender, maar MIJ = Made in Japan (assemblage). Onderdelen kunnen overal vandan komen. Ik zal 'm meenemen de 27e.


maar zelfs akoestisch klinken die Standaard USA modellen niet als echte Teles, meer als een vreemd soort Strat met wat meer laag en hoog en wat minder midden...

Dit onderschrijf ik overigens volkomen. Een hoop zware body's heb ik al gevoeld, met een erg matige akoestische sound.

FruscianteFan
7 augustus 2006, 12:54
Ik moet zeggen dat je vaak zeer interessante analyses maakt, maar als die jongen nou een Tele met palissander toets wil :D

Trouwens, ik heb niet zo heel veel ervaring met esdoorn toetsen, ik heb slechts op 2 gitaren met esdoorn toets uitvoerig bespeeld. Volgens mij is de bespeelbaarheid veel verschillender dan de klank, tussen esdoorn en palissander. Maar dat kan aan mij liggen :)

Bluesbreaker
7 augustus 2006, 13:10
Al jullie antwoorden hebben zeker iets bruikbaars, maar heeft dan niemand ooit deze gitaar in handen gehad. Vorige week nog een Tele'52 reissue in handen gehad, super toon, maar te veel hout voor mijn kleine handjes.

Over USA vs Japan: Ik heb 2 Strats, 1 Yank en 1 Jap, de Jap gaat weg omdat hij de mindere is (maar toch ook erg goed), dat kan natuurlijk ook weer een kwestie van toeval zijn. Misschien ligt het wel aan de lijm???

Aan die lijm zal het alleen liggen als je het snuift. In strats zit voor de rest bijzonder weinig lijm. Het geluid is wel erg afhankelijk van het gebruikte hout.

Tristan
7 augustus 2006, 15:12
CIJ = Crafted in Japan: volledig in Japan geproduceerd dus. Gewoon Fender, maar MIJ = Made in Japan (assemblage). Onderdelen kunnen overal vandan komen. Ik zal 'm meenemen de 27e.



Dit onderschrijf ik overigens volkomen. Een hoop zware body's heb ik al gevoeld, met een erg matige akoestische sound.

Haha, dat is grappig en ik maar denken dat jij een of ander custom merk kende waar ik nog nooit van had gehoord, CIJ... :D
Je Tele klonk overigens erg goed op het nieuwe clipje van je Tweedy Twin amp dat je hier ook ergens op gitaarnet hebt gezet...
Ik wordt steeds nieuwsgieriger naar dat ampje, ze klinkt in ieder geval weer erg lekker (nog lekkerder) op de nieuwe clipjes...

Het verschil in klank hoeft niet eens aan de zwaarte van de body te liggen, want er zijn wel goede 70's Teles die zwaar zijn, maar wel klinken als een echte Tele, maar bij die American Series of American Standard Teles heb ik nog nooit een echte Tele gehoord, hoe licht of zwaar ze ook waren...
Een groot deel ligt in ieder geval aan de elementen en voor de rest denk ik dat de hardware en in het bijzonder de brug ook heel wat doen met het geluid (ook akoestisch is het verschil duidelijk te horen), dat tezamen met de betere kwaliteit hout in de Vintage Reissue '52 Tele maakt het mijns inziens tot een betere gitaar dan de American Series Tele...
Grappig is wel dat ik de meeste Vintage Reissue '62 Strats helemaal niet beter vind dan de meeste American Series Strats, ook al hebben deze ook een rosewood neck... Het is naar mijn idee juist eerder andersom...

@TS: Wat betreft G&L zou je waarschijnlijk al voor zo'n 1300 a 1400 euro een ASAT Classic kunnen hebben schat ik, dus dat scheelt ook nog wat in de prijs met een Fender...

arjanb01
7 augustus 2006, 15:22
Nou, om maar te beginnen met de discriminatie ;) : met Japanse Fenders is helemaal niets mis ! Ik heb zelf een tijdje terug een hel berg Telecasters getest, van de goedkoopste Squiers tot exclusieve Amerikaanse bouwers van relic '52RI's aan toe. Dit leerde mij twee dingen:
-London CIty en RIchwood zijn stukken beter dan de huidige Squier-crap in het lage segment :D
-alle kwaliteits gitaren waren NIET met elkaar te vergelijken. Uiteindelijk ben ik dus juist bij een CIJ Tele beland en geloof me: ik had heel wat duurder spul in mijn handen gehad en ben redelijk verwend qua afwerking/bespeelbaarheid en klank.
Dat hele 'Made in USA is beter'.... kijk, dat ze in de USA zélf zo chauvinistisch zijn oké, maar waarom zouden wij daar achteraan lopen ?

Kortom: tuurlijk kun je de gok nemen en er één bestellen, maar het is en blijft een gok in dat geval. Misschien eens kijken op een beurs in plaats van bij een winkel ?

Tuurlijk is het chauvinisme. Maar een USA exemplaar houdt zijn waarde beter dan een japper of een london city. Ook al zijn ze misschien net zo goed.
En het verschil in afwerking tussen een USA en een Japanse of Koreaanse is er wel degelijk. Subtiele besparingen zijn er wel degelijk. Wat te denken van type fretdraad, kwaliteit potmeters en de bedrading. Ook het hout is van een USA versie over het algemeen wat droger/ouder, waardoor het hout minder werkt.
Je moet je wel afvragen of het enorme prijsverschil te rechtvaardigen is.

Kim Wilson
7 augustus 2006, 15:24
Tuurlijk is het chauvinisme. Maar een USA exemplaar houdt zijn waarde beter dan een japper of een london city. Ook al zijn ze misschien net zo goed.
Dat weet ik zo net nog niet. Ik kocht mijn Japanner voor €300. Daar kan ik nooit veel op afschrijven.

arjanb01
7 augustus 2006, 15:26
Dat weet ik zo net nog niet. Ik kocht mijn Japanner voor €300. Daar kan ik nooit veel op afschrijven.

Ja maar als ie nieuw 600 kostte, is toch de helft afgeschreven. Ligt er natuurlijk aan in hoeveel jaar dat is gebeurd.
En dat kan ik me met een USA Customshop tele moeilijk voorstellen.

Mitch
7 augustus 2006, 15:28
Tweedehandswaarde lijkt inmiddels ook aardig stabiel van Japanners. Kwaliteit van electronica is vaak minder, ben ik met je eens.
Of ze het hout in The States beter laten drogen....daar heb ik mijn twijfels over. De verhalen uit de oude doos over kromme halzen zijn wel bekend, maar niet actueel meer. En ik moet zeggen: een hoop American Teles die ik de laatste tijd in mijn handen heb gehad vond ik erg zwaar en niet erg open klinken. Of dat hout zelf nou gewoon een te hoge dichtheid had, of dat het niet goed gedroogd was: ik weet het niet, maar het heeft op mij geen indruk gemaakt.
Hoe dan ook: of je nou Jappen ophemelt of Yanks, het blijft allebei generaliseren en da's niet handig.

Blijft topic starter natuurlijk nog steeds met zijn GAS voor een '62 zitten... :mad:

Kim Wilson
7 augustus 2006, 15:29
Dat kan de helft zijn, maar het gaat om slechts €300. Op een nieuwe USA strat schrijf je denk ik wel meer af dan €300...

Tristan
7 augustus 2006, 15:42
Ik moet zeggen dat je vaak zeer interessante analyses maakt, maar als die jongen nou een Tele met palissander toets wil :D

Trouwens, ik heb niet zo heel veel ervaring met esdoorn toetsen, ik heb slechts op 2 gitaren met esdoorn toets uitvoerig bespeeld. Volgens mij is de bespeelbaarheid veel verschillender dan de klank, tussen esdoorn en palissander. Maar dat kan aan mij liggen :)

Volgens mij gaat het de TS daar niet om, maar gaat het hem om de dikte van de hals, die bij de '52 Reissue Tele inderdaad nogal flink is...
De sound die hij zoekt ligt denk ik toch eerder ook in de richting van de '52 Reissue Tele begrijp ik nu uit zijn verhaal...
Het is prima als iemand een rosewood toets wil, maar dan moet dat wel zijn om de juiste redenen, namelijk omdat je juist die sound zoekt...
Mijn beschrijving betrof in dit geval natuurlijk voornamelijk Fender (achtige) gitaren met bolt-on necks, over Ibanez gitaren, racemonsters en Super Strats durf ik in ieder geval niet hetzelfde te beweren...

Het klopt inderdaad dat de bespeelbaarheid van een gitaar met een Pallisander toets (rosewood neck geheten bij Fender, niet te verwarren met een hals die volledig uit Pallisander is vervaardigd) heel anders is dan de bespeelbaarheid van een gitaar met een hals die volledig uit Esdoorn is vervaardigd (maple neck bij Fender)...
Dat verschil ligt echter voornamelijk aan de verschillende klankeigenschappen van deze houtsoorten...
Een volledig maple hals klinkt wat directer en confronteert je meer met je eigen spel, het heeft over het algemeen ook wat meer ballen dan een pallisander toets...
Pallisander is vergevingsgezinder, minder snel van reactie en wolliger van klank dan maple, dus dat speelt wat makkelijker...

FruscianteFan
7 augustus 2006, 15:46
Watte? Bespeelbaarheid die afhangt van klankeigenschappen?

Dat vat ik niet helemaal. Ik had het puur en alleen over hoe het aanvoelt :)

Tristan
7 augustus 2006, 16:03
Tweedehandswaarde lijkt inmiddels ook aardig stabiel van Japanners. Kwaliteit van electronica is vaak minder, ben ik met je eens.
Of ze het hout in The States beter laten drogen....daar heb ik mijn twijfels over. De verhalen uit de oude doos over kromme halzen zijn wel bekend, maar niet actueel meer. En ik moet zeggen: een hoop American Teles die ik de laatste tijd in mijn handen heb gehad vond ik erg zwaar en niet erg open klinken. Of dat hout zelf nou gewoon een te hoge dichtheid had, of dat het niet goed gedroogd was: ik weet het niet, maar het heeft op mij geen indruk gemaakt.
Hoe dan ook: of je nou Jappen ophemelt of Yanks, het blijft allebei generaliseren en da's niet handig.

Blijft topic starter natuurlijk nog steeds met zijn GAS voor een '62 zitten... :mad:

Ik vind de electronica van die Japanners ook niet zo best, vooral die pickups zijn vaak slecht, maar het is wel een behoorlijke bang for the buck als je die pickups vervangt door een setje gewone Vintage Tele pickups (niet eens de Custom Shops)...
De meeste van die Japanners missen wat mij betreft wel altijd een beetje karakter, zelfs akoestisch hoor je dat al, ze klinken mij vaak een beetje te tam... De American Series Tele lijkt wel iets meer klank en karakter te hebben, maar klinkt niet als een Tele, dus die is zijn meerprijs mijns inziens niet echt waard t.o.v. een Japanner, de '52 Reissue Tele is zijn meerprijs mijns inziens echter wel waard...

Mitch
7 augustus 2006, 16:14
Met mijn Tele heb ik toen ook een vergelijkend warenonderzoek gedaan: sotck Fender Jap pups vs. Seymour Duncan Alnico II(neck) / Jerry Donhue (Bridge) vs. Nordstrand Vintage pups. Die waren zó schandalig lekker dat ze meteen mochten blijven.Haalden echt alles wat ik er akoestisch in hoorde naar boven.
Anyway, voor topic starter misschien interessant: lees eens het artikel op de Gitaarnet homepage (onder axe-files, of tests geloof ik) de review van de '52 RI. Prachtig voorbeeld van hoe twee 'identieke' types gitaren kunnen verschillen als dag en nacht.

Johnny Ramone
8 augustus 2006, 00:00
Ik ga binnenkort eens naar een aantal winkels bij onze oosterburen, bij Musik Produktiv schijnt een Tele'52 en een Tele'62 te hangen, een goede gelegenheid om ze onder de loep te nemen. Ik wist trouwens niet dat er zo veel verschil in sound was tussen maple en rosewood toets, ik heb een strat met een rosewood toets en die klinkt hemels goed, het is wel een custom shop, en het zal dan wel weer een uitzondering zijn.

Allemaal bedankt voor jullie adviezen, ik laat jullie nog wel weten wat het is geworden.

Te koop:
Squier JV Strat '57 model, bouwjaar 1982, 2tone SB, maple neck, relic, alles origineel behalve plastic parts (Fender) en 5-standen schakeling. Prijs:550 Euro (vaste prijs)

Tristan
8 augustus 2006, 00:17
Die Custom Shop '62 Relic Strats klinken meestal wel erg goed inderdaad...
Toch blijft een deel van het verschil in sound staan, de Custom Shop '56 Relic Strat met een volledig maple neck heeft gewoon meer ballen, terwijl de '62 Relic Strat wat moderner en smeerbaarder klinkt...
Als je de kwaliteit van de Fender Custom Shop gewend bent, dan is zo'n '52 Reissue Tele niet helemaal je dat hoor, ik heb ook een '51 NoCaster Relic ernaast gehouden en die blies hem dan weer helemaal weg...
Nog veel meer ballen en veel meer toon, bij het eerste akkoord dat ik aansloeg schrok ik er zelfs even van... :o
Mijn volgende gitaar wordt er in ieder geval zo een, ik ben er al voor aan het sparen...
Helaas voor jou heeft die gitaar toch ook weer zo'n dikke hals, maar volgens mij hebben ze tegenwoordig ook een Custom Shop '68 Tele en dat is dan misschien wel wat voor jou... Martijn Van Agt heeft er ook zo een, een echte oude dan met een alder body en een maple neck en die klinkt ook echt supervet...

Als je naar MP gaat, dan zou ik van tevoren wel even bellen of de gitaren ook daadwerkelijk aanwezig zijn, want dat is vaak niet het geval...

Tristan
8 augustus 2006, 00:29
Watte? Bespeelbaarheid die afhangt van klankeigenschappen?

Dat vat ik niet helemaal. Ik had het puur en alleen over hoe het aanvoelt :)

Een gitaar met een minder directe respons is vergevingsgezinder en daarom speelt het makkelijker...
Het gevoel is anders omdat maple wat gladder van structuur is en omdat bij een maple neck meestal de hele hals (dus ook de toets gelakt wordt)...
Zelf vind ik maple wat betreft gevoel ietsje makkelijker spelen, omdat het ietsje lekkerder glijdt...
Niettemin vind ik in dit verhaal het klankaspect een veel bepalendere factor in de bespeelbaarheid dan het fysieke verschil...

Dit zijn overigens maar mijn globale bevindingen en vooropgesteld staat het dat iedere gitaar verschillend is, bovendien kan ik me voorstellen dat een hele hoop mensen voorkeur hebben voor een rosewood neck...
Alleen lijkt me dat bij een Tele wel een beetje vreemd, een Tele moet mijns inziens ballen hebben en direct klinken en dat hebben gitaren met een rosewood toets dus naar mijn mening minder...

Eko
8 augustus 2006, 17:49
Ik heb , zoals m`n handtekening verraad, een AV `62 tele Custom. Mijn maatje uit de band heeft een `52. Verschillen zijn er nogal wat. De meest simpele ken je al wel. Deze is ook in andere kleuren te krijgen.
De hals is wat moderner dan de U-hals van de `52. Het voelt beter aan vind ik. Qua geluid is de `52 iets feller. Kan aan de mapleneck liggen.
De `62 is wat luxer en kost ook iets meer.
Voor verdere vragen o.i.d gewoon even p.m. sturen.