Pp

[Nobler]

Hoi, ik ben Pieter-Paul, maar word al sinds mijn 4e door iedereen PP (peepee) genoemd. Leerde in de 3e van de lagere school (1973) de eerste accoorden van House of the Rising Sun van mijn zus op de oude gitaar van mijn moeder. Het jaar daarna op les en na 2 maanden overleed de leraar (nee, echt niet door mij). Later nog een jaartje les gehad van een amateur, verder nooit. Als je wilt spelen en een beetje aanleg hebt leer je vanzelf spelen. In 1980 kreeg ik mijn eerste electrische Epiphone, een solidbody Scroll 450 en kocht ik mijn VOX Ac30 (wel een echte opknapper!) voor fl. 150,- in een tweedehands winkel. Al snel ontdekte ik het bluesschema en wat ik de sololadder noemde en begon te soleren op blues, nog altijd mijn favoriete muziek. Ik ben altijd blijven spelen. Ik speel blues, soul en lekkere jaren '70 muziek op inmiddels een Gibson ES 335 en dezelfde (opgeknapte) VOX AC30 met een Ibanez Tubescreamer en indien nodig een Marshall Powerbrake (om ook bij lager volume een goed geluid te hebben, want de VOX heeft geen topboost). Accoustisch speel ik op een Ibanez klassieke gitaar. Ik ben nooit een dure klassieke gitaar tegengekomen die zo lekker speelt en deze was goedkoop (in 1982!). Er zit inmiddels een shadow elementje in de kam. Ik speel daar vooral romantische 'slijmliedjes' op en bossa nova nummertjes van Jobim. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet speel, maar thuis vaker 10 x 5 min dan 1 x een uur. Ik speel sinds 1998 in ons bluesbandje 'B9' (B none, mijn favoriete akkoord is het 9-akkoord en de B zou voor blues kunnen staan). Ik probeer de optredens te beperken tot enkele keren per jaar. De rest wil wel vaker, maar ik vind het altijd zo'n gedoe (vrij naar koot en bie). That's me!

[the feable]

Welkom!!!
Een AC30 voor 150 Gulden... Ik koop em voor 150 euro ;)
Veel plezier op het forum!!

[Nobler]

Je zult je wel kunnen voorstellen dat ik hem inmiddels nog voor geen 1500 euro wegdoe, ik denk zelfs niet voor het dubbele. Toen ik hem kocht was het echt een zootje. De man van de winkel (soort uitdragerij van Malle Pietje) had er constant twee herdershonden rondlopen. De versterker stond met de voorkant voorover ergens tegenaangeleund, zodat een van die honden zelfs een drol in de speakerbak had gedraaid!!!! Ook was er door die beesten tegenaan gezegen. Als ik ergens optreed waar veel vliegen zijn zit mijn versterker nog steeds meteen onder de vliegen!! Er zaten ook geen fatsoenlijke speakers in, twee verschillende audiospeakers, waarvan een met een foam conus. Ik had weinig geld, maar kon bij mijn muziekzaak twee speakers kopen van het type dat Dynacord in hun zangzuilen gebruikte (2 x fl. 65,- in 1981). Die waren wel te fel. Jaren later heb ik ze vervangen door oude Celestions die uit een oude 4x10 bak kwamen. De houten bak was versleten, maar de speakers nog prima. Die geven een veel lekkerder geluid, zachter, maar natuurlijker vervormd. Ik heb hem in 1991 laten electronisch laten restaureren door een echte buizendokter. Die dateerde hem aan de hand van de elco's op 1964. Hij was laaiend over het fantastische geluid. Er bleek wel een hoop in de bedrading geknipt te zijn, want hij bleek gebruikt te zijn door een radiopiraat als draaitafelversterker!!! Aanvankelijk kon ik er niets mee omdat er geen topboost op zat en hij pas begon te scheuren bij een volume waarmee ik in de schuur echt niet kon spelen. Later kon ik hem zo wel op het podium gebruiken. Ik heb verschillende fuzzen en dergelijke geprobeerd, maar kon hem niet op een lager volume goed laten klinken, tot ik van iemand een Ibanez Tubescreamer kreeg. Toen had ik (samen met mijn Epiphone Sheraton) echt MIJN geluid. De handvaten en het speakerdoek waren er af toen ik hem kocht. Ik heb toen (16 jaar oud) er een stuk zwarte vitrage voorgeniet. Tot mijn schaamte moet ik zeggen dat dat er nog steeds voor zit.... Het VOX plaatje is er ooit afgestoten, dus het is nu een heel anoniem ogende versterker. Ik ben nog steeds van plan de buitenkant een keer te restaureren met nieuw spreakerdoek, handvaten, hoekplaatjes etc. Ik til het ding verdorie al ruim 25 jaar op zonder handvaten en het is een zware pokkekast!