PDA

View Full Version : Hoe werken zangbalkjes?



sweet
16 november 2002, 16:38
Ik ben weer eens vastgelopen met het maken van mijn profielwerkstuk over de gitaar:

Ik weet dat zangbalkjes het bovenblad verstevigen, en op de één of andere manier verantwoordelijk zijn voor het resonantie-geluid van de lucht in de klankkast. Maar heeft iemand een link/uitleg over hoe dit tot in de details te werk gaat?

guitarmusicman
16 november 2002, 18:59
Je zou iets aan http://www.frets.com kunnen hebben,
en verder zou ik er ook niet al te veel over weten, alleen dat ook de zangbalkjes meetrillen en dus ook het geluid produceren,
succes verder!

gertdm
21 november 2002, 07:38
zangbalkjes dragen het bovenblad.Het bovenblad is erg bepalend voor het geluid en de kwaliteit van het geluid.Zij- en achterkanten doen ook mee maar in veel mindere mate.
De constructie van de zangbalkjes (dus waar ze zich bevinden) heeft grote invloed op het geluid.
Kijk maar eens in een gitaar of beter nog verschillende gitaren.
X-bracing is erg bekend geworden door Martin.
Lowden doet het weer anders.
Daa worden de zangbalkjes zelf bv ook heel scherp gesneden.

fakruis
22 november 2002, 13:14
Het bovenblad moet zo licht en zo flexibel mogelijk zijn om maximaal te kunnen vibreren. Anderzijds moet het voldoende sterk zijn om niet te begeven onder de trek van de snaren. Ook mag het klankblad niet scheuren onder de invloed van temperatuur en vochtigheid. Daarom krijgt het redelijk dunne bovenblad steun van een aantal "zangbalkjes". Plaatsing en vorm van die zangbalkjes bepaald in belangrijke mate de klankkleur.

PJ
12 december 2002, 01:07
Ik heb even zitten twijfelen of ik hier op in zou gaan, want het is al een oude post. Maar ik heb toch besloten om hier even op in te gaan en hopelijk zonder er een heel lang verhaal van te maken. Maar dat wordt moeilijk, want het is een meilijke materie waar het laaste woord nog niet over gesproken is.

Om te beginnen is het eigenlijk een foute vraag. Een zangbalkje op zich doet niks. Maar in connectie met het bovenblad wel.
Zangbalkjes beinvloeden de stijfheid van het bovenblad. Bovendien voegen ze massa toe.

Niet alle balkjes zijn zangbalkjes, maar het heeft wel te maken met wat voor gitaar je te maken hebt. Bij een spaanse gitaar, b.v. waar de snaarspanning niet zo groot is, wordt meestal een waaier vorm van zangbalkjes gebruikt.

Maar laten we even een staalsnarige Martin en zijn kopieen als voorbeeld nemen, want die zie je het meest.

Martin heeft de z.g. X-bracing uitgevonden, omdat hij stalen snaren gebruikte. De kracht van deze snaren was zoveel hoger dan die van de spaanse gitaren, dat een ander systeem nodig bleek. Vandaar zijn X-bracing.

Om te beginnen moet het bovenblad verstevigd worden met name tussen de hals en het klankgat. Rond het klangat is het hout zwak, dus rond het klankgat worden ook allerlei dunne balkjes gelijmd om de zaak te verstevigen.
Als je daar (tussen nek en klankgat) gaat kijken, dan zie je daar een paar zware balken lopen. Die zijn er alleen om de zaak te verstevigen. Hierdoor wordt het bovenblad erg stijf en geeft dus nauwelijks een klank. Als je daar op het bovenblad tikt hoor je een soort van hoog en "stijf" geluidje, waar je niet echt mooie muziek mee kan maken.
Het zijn dus duidelijk verstevigingsbalkjes en geen "zang balkjes", want ze bregen de klank alleen maar om zeep.

Zo ook met de balken die kruiselings van links boven naar rechtsonder lopen en van links onder naar rechts boven. Deze balkjes kruisen net aan de brugzijde van het klankgat. Vandaar de naam X-bracing. Het woord "bracing" geeft al aan dat het om versteviging gaat. Het is dan ook zeer belangrijk dat de balkjes elkaar kruisen op de juiste manier. Namelijk de balkjes moeten allebei over de lengte van de gitaar lopen. De kruising kan dus alleen maar bereikt worden door uit ieder balkje ter plaatse van de kruising een stukje hout weg te halen en dan de balkjes in elkaar te passen. Dit moet een krappe passing zijn.
Bij vele goedkope gitaren zie je dat daar de hand mee wordt gelicht en loopt er maar één balk de volle lengte en de andere balk is dan in tweeen gezaagd en er tegenaan geplakt. Vaak wordt dit verdoezeld door er een stukje linnen ofzo overheen te plakken. Wat hier wel duidelijk is, is dat dit geen sterkte als gevolg heeft en dus veel zwakker dan een goede verbinding.

Tussen de balkjes, net na de kruising, is de brugplaat gelijmd. Dit is om de brug te steunen. De brug wordt daar boven op gelijmd. Deze "sandwich" in combinatie met de twee X braces die daar vlak naast lopen, maakt het bovenblad ter plaatse erg stijf.
Dit is weinig bevordelijk voor het bewegen (of vibreren) van de brug, die op zijn beurt het bovenblad moet laten bewegen.
Wat de zaak nog erger maakt is dat gitaristen hoger op de hals wilden gaan spelen, met als gevolg dat de verbinding van de hals werd verschoven van de 12e fret naar de 14e fret. Omdat de mensuur (afstand van topkam naar zadel) gelijk bleef, schoof de brug dus een aantal centimeters naar het klankgat toe. Daar was het bovenblad al stijf, maar nu werd het dus nog een graadje erger....


Ik zie dat dit een lang verhaal gaat worden. Ik stop er nu even mee en als er genoeg mensen laten weten dat ze geinteresseerd zijn, dan ga ik wel verder....

Wordt vervolgd??


<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: PJ op 2002-12-12 00:14 ]</font>