Bl44t44p
8 juni 2006, 17:44
Tja, en ook mijn favoriete band kan er niet aan ontkomen. Gisteravond is helaas het nieuwste album (release staat gepland op 3 juli) Black Holes And Relevations gelekt.
Allereerst iets over de kwaliteit: slecht! Veel te compressed, geen panning (de 'rip' mag dan wel stereo zijn maar is het dus in feite niet). Vermoedelijk dus opgenomen bij een listening party oid, want de kwaliteit van Knights of Cydonia (KoC) en Supermassive Black Hole (SMBH) op deze rip valt echt in het niet bij de kwaliteit van de singles.
Anyway, de nummers (kan 'spoilers' bevatten).
1. Take A Bow
Goede openingstrack, één van de weinige nummers die echt een Muse gevoel oproept (goede zaak natuurlijk). Wordt vanaf de helft wat heavier, doet nog een klein beetje denken aan het apocalypse-idee van Absolution.
2. Starlight
Deze is ook al live gespeeld, gewoonweg schitterend nummer. Echt geniaal, prachtige zang, niet zozeer een typisch Muse-liedje maar wel erg mooi.
3. Suppermassive Black Hole
Tja, bekend van de single. Weet nog steeds niet wat ik er van moet denken, het is ontzettend niet-Muse maar wel lekker apart. Groovy. Zang doet aan Prince denken. Niet wat je verwacht, maar wel tof.
4. Map of the Problematique
Ook al eerder gehoord op show, overduidelijke Depeche Mode invloeden (ik gebruik het woord rip-off bewust niet). Bijzonder cool nummer.
5. Soldier's Poem
Erg slappe ballad waar ik echt geen woorden aan vuil wil maken. Veruit slechtste nummer van het gehele album.
6. Invincible
Te langzaam en softy. Vergelijkbaar met Falling Away With You van Absolution waar ik ook niet veel vond. Wordt op driekwart wat zwaarder, goed om te horen dat Matt nog steeds z'n Whammy gebruikt :)!
7. Assassin
Ai, wat is hiermee toch gebeurd. Dit nummer werd vorig jaar ook gespeeld op de laatste shows van de tour, in de VS, en toen beschouwd als dé opvolger van Stockholm Syndrome. Maar wat hier nou van terecht is gekomen? De intro lijkt wel MIDI, de heavy gitaar riff klinkt van plastic. De zang echter is nog steeds geniaal, mooi refrein met toffe tweede stem van Chris. Simpelweg jammer dat er van die heavy-heid zo weinig terecht is gekomen, had meer in gezeten.
8. Exo-Politics
Ah, vorig jaar mijn grote favoriet van de "new songs" die op de Amerikaanse shows werden gespeeld, ging toen nog door het leven als Burning Bandits / Pee Candle. Nu in een nieuw jasje, maar blijft geniaal. Wat mij betreft één van de betere op dit album.
9. City of Delusion
Eindelijk laat Matt iets van zijn flamenco lessen horen (na de onbekende b-side Nature_1). Vette intro, daarna lekker over the top qua instrumentarium, strijkers razendsnel afgewisseld door een ontzettend vage phaser-achtige basgeluid. Weer zo'n geniale compositie wat ik wel mag.
10. Hoodoo
Oeh.. duistere intro, eerste helft van het liedje doet me denken aan Dark Shines op het langzame stuk na. Dan weer eindelijk iets van Matt's piano kunsten, lijkt op Absolution's Apocalypse Please, lekker zwaar. Weer even wennen, maar mooi!
11. Knights of Cydonia
De topper imho. Live op Radio 1 gehoord, single versie gehoord. Geniaal. Verder moeilijk te beschrijven, maar luister hem zelf en je zult versteld zijn. Perfecte afsluiter, ik houd echt van dit nummer.
Dus.. het album?
Tja, moeilijk om nu al te oordelen. Moet het geheel eigenlijk nog een keer of tien horen, en met de echte release zal het dalijk qua geluid ook veel uitmaken. Toch valt het me erg mee, er staan wat mindere nummers op maar ook een aantal die weer een echt Muse-gevoel oproepen, hoewel dit album totaal niet te vergelijken is met Origin of Symmetry en Showbiz. Muse is echt een compleet andere kant uitgegaan, wat voor iets precies ben ik nog niet helemaal uit, maar verkeerd is het zeker niet. Even wennen, maar dat heb je in feite altijd bij een splinternieuw album. Vernieuwend is het in elk geval zeker wel!
Allereerst iets over de kwaliteit: slecht! Veel te compressed, geen panning (de 'rip' mag dan wel stereo zijn maar is het dus in feite niet). Vermoedelijk dus opgenomen bij een listening party oid, want de kwaliteit van Knights of Cydonia (KoC) en Supermassive Black Hole (SMBH) op deze rip valt echt in het niet bij de kwaliteit van de singles.
Anyway, de nummers (kan 'spoilers' bevatten).
1. Take A Bow
Goede openingstrack, één van de weinige nummers die echt een Muse gevoel oproept (goede zaak natuurlijk). Wordt vanaf de helft wat heavier, doet nog een klein beetje denken aan het apocalypse-idee van Absolution.
2. Starlight
Deze is ook al live gespeeld, gewoonweg schitterend nummer. Echt geniaal, prachtige zang, niet zozeer een typisch Muse-liedje maar wel erg mooi.
3. Suppermassive Black Hole
Tja, bekend van de single. Weet nog steeds niet wat ik er van moet denken, het is ontzettend niet-Muse maar wel lekker apart. Groovy. Zang doet aan Prince denken. Niet wat je verwacht, maar wel tof.
4. Map of the Problematique
Ook al eerder gehoord op show, overduidelijke Depeche Mode invloeden (ik gebruik het woord rip-off bewust niet). Bijzonder cool nummer.
5. Soldier's Poem
Erg slappe ballad waar ik echt geen woorden aan vuil wil maken. Veruit slechtste nummer van het gehele album.
6. Invincible
Te langzaam en softy. Vergelijkbaar met Falling Away With You van Absolution waar ik ook niet veel vond. Wordt op driekwart wat zwaarder, goed om te horen dat Matt nog steeds z'n Whammy gebruikt :)!
7. Assassin
Ai, wat is hiermee toch gebeurd. Dit nummer werd vorig jaar ook gespeeld op de laatste shows van de tour, in de VS, en toen beschouwd als dé opvolger van Stockholm Syndrome. Maar wat hier nou van terecht is gekomen? De intro lijkt wel MIDI, de heavy gitaar riff klinkt van plastic. De zang echter is nog steeds geniaal, mooi refrein met toffe tweede stem van Chris. Simpelweg jammer dat er van die heavy-heid zo weinig terecht is gekomen, had meer in gezeten.
8. Exo-Politics
Ah, vorig jaar mijn grote favoriet van de "new songs" die op de Amerikaanse shows werden gespeeld, ging toen nog door het leven als Burning Bandits / Pee Candle. Nu in een nieuw jasje, maar blijft geniaal. Wat mij betreft één van de betere op dit album.
9. City of Delusion
Eindelijk laat Matt iets van zijn flamenco lessen horen (na de onbekende b-side Nature_1). Vette intro, daarna lekker over the top qua instrumentarium, strijkers razendsnel afgewisseld door een ontzettend vage phaser-achtige basgeluid. Weer zo'n geniale compositie wat ik wel mag.
10. Hoodoo
Oeh.. duistere intro, eerste helft van het liedje doet me denken aan Dark Shines op het langzame stuk na. Dan weer eindelijk iets van Matt's piano kunsten, lijkt op Absolution's Apocalypse Please, lekker zwaar. Weer even wennen, maar mooi!
11. Knights of Cydonia
De topper imho. Live op Radio 1 gehoord, single versie gehoord. Geniaal. Verder moeilijk te beschrijven, maar luister hem zelf en je zult versteld zijn. Perfecte afsluiter, ik houd echt van dit nummer.
Dus.. het album?
Tja, moeilijk om nu al te oordelen. Moet het geheel eigenlijk nog een keer of tien horen, en met de echte release zal het dalijk qua geluid ook veel uitmaken. Toch valt het me erg mee, er staan wat mindere nummers op maar ook een aantal die weer een echt Muse-gevoel oproepen, hoewel dit album totaal niet te vergelijken is met Origin of Symmetry en Showbiz. Muse is echt een compleet andere kant uitgegaan, wat voor iets precies ben ik nog niet helemaal uit, maar verkeerd is het zeker niet. Even wennen, maar dat heb je in feite altijd bij een splinternieuw album. Vernieuwend is het in elk geval zeker wel!