vraagje

[taurina]

hey :satisfie:
ik speel pas een paar weken gitaar en het valt me op dat mijn duim soms de snaar erboven raakt. en nu moet ik weten : moet je de snaar met je duim of je duimnagel aanslaan ? want als de ik de snaar aansla met mijn duim dan heeft het een mooiere klank. dus was moet ik doen ? :satisfie:
en dan nog iets. ik ben nu 14 jaar is het mogelijk tot ik echt heel erg goed gitaar leer spelen (echt goed) zonder naar het conservatorium te gaan ?:)

[gertdm]

Als je nog zo kort speelt moet je je hele techniek nog vormgeven en ontdekken....
Je schrijft dat je met je duim speelt. Betekent dit dat je aan het tokkelen bent? Fingerstyle....?
In dat geval niet moeilijk doen en meteen leren om met een goeie duimpick te leren spelen....dan is je probleem opgelost en heb je veel mogelijkheden op den duur....

[Harald]

Met of zonder duimplectrum leren spelen is sterk afhankelijk van stijl, en de sound die je zoekt. Als je klassiek of flamenco speelt, GEEN duimplectrum bv. Voor anders stijlen (zoals country) heeft een duimplectrum weer veel voordelen.

Speel je zonder, dan is spelen met vlees of nagel ook weer afhankelijk van de sound die je zoekt. Normaal begin je de aanslag op het vlees en maak je hem af met de nagel. Maar voor sommige technieken gebruik ik alleen de nagel, bv. als ik de duim als plectrum zowel op en neer gebruik. Voor ballads kan bijna alleen vlees weer heel mooi zijn.

En goed gitaar leren spelen zonder conservatorium kan natuurlijk ook. Kijk maar naar Picker en Gertdm hier op het forum. Sterker nog, de ontwikkeling van het gitaarspelen is voornamelijk door niet conservatoriummensen bepaald. Van Segovia en Villa Lobos, tot Jimi Hendrix Steve Vai, en Van Halen en Tommy Emmanuel. Stuk voor stuk mensen die het zelf overal vandaan bij elkaar gesprokkeld hebben. Zou zo snel zelfs weinig conservatorium mensen kunnen verzinnen die maar enigszins in de buurt komen qua invloed. Niet dat daar geen goede muzikanten vandaan komen overigens.

[Tho]

mijn advies is om gewoon lekker met je duim aan te slaan. Dan leer je de basis echt goed (neem ook lessen!). Later kan je nog aan de duimplectrum maar het is het belangrijkst dat je "puur natuur" kan spelen zonder hulpstukken!
en ow ja, het conservatorium daar kom je toch niet zomaar ;)

[taurina]

bedankt :)

[JanB]

In dat geval niet moeilijk doen en meteen leren om met een goeie duimpick te leren spelen....dan is je probleem opgelost en heb je veel mogelijkheden op den duur....

Mijn advies is zeker niet met duimpick gaan spelen. Je beperkt je daarmee al erg vroeg tot een bepaalde stijl, de chick-boem stijl zeg maar, met sterke nadruk op alternating bass, terwijl je nog niet goed kunt weten wat je eigenlijk leuk vindt. Als je dat later alsnog wil kan het altijd nog.

Jan

[Wormaap]

@Harald: Vai heeft zeker conservatorium gedaan ;) De rest van je post ben ik het roerend mee eens, maar dat wilde ik toch heel even rechtzetten :P

[gertdm]

Mijn advies is zeker niet met duimpick gaan spelen. Je beperkt je daarmee al erg vroeg tot een bepaalde stijl, de chick-boem stijl zeg maar, met sterke nadruk op alternating bass, terwijl je nog niet goed kunt weten wat je eigenlijk leuk vindt. Als je dat later alsnog wil kan het altijd nog.

Jan



Die ervaring heb ik zelf niet hoor....ik speel al 30 jaar met een duimplectrum en geloof niet dat ik erg beperkt ben tot pure alternating bass....al mijn leerlingen spelen ermee op een na...en ze leren diverse stijlen...
Een duimpick geeft vooral meer mogelijkheden met je geluid.

[JanB]

Een duimpick geeft vooral meer mogelijkheden met je geluid.

Ik vind het geluid van de bas met een duimpick vooral hard en nadrukkelijk. Ook wel logisch lijkt me. Zal wel een smaak kwestie zijn.

Jan

[gertdm]

Ja, dat ben ik met je eens. Daarom gebruik ik ook de pop's. Die zijn (zelfs de heavy uitvoering) nog vrij zacht.
De Dunlop's en Ibanezzen zijn vaak te dik / stug en maken het daarom ook moeilijker om te varieren. De pop's zijn eigenlijk plectrums die je hele duim omsluiten....

http://www.people.zeelandnet.nl/gertdem/pop.jpg

[Don Capo]

Duimpicks zijn natuurlijk heel erg leuk en geven hun unieke klank en mogelijkheden. Als beginnend gitarist bak je er, ook met duimpicks, in het begin erg weinig van. Mijn tip is dan ook om eerst bekend te raken met je instrument. Geef elke vinger (zowel links als rechts) genoeg aandacht, raakt vertrouwd met het samenspel van je handen. Het spelen met een duimpick in een iets gevorderd stadium is makkelijk op te pakken dat het spelen an sich. Gewoon plezier maken en niet zorgen maken over het feit dat je vingers wel eens snaren raken die je niet bedoelt. Hoort er allemaal bij. Verder sluit ik mij helemaal aan bij het verhaal van Harald.

Over je conservatorium vragen... Natuurlijk zijn er gitaristen die er gekomen zijn zonder het conservatorium. Dat heeft niet alleen te maken met het feit dat ze 'talent' hadden, aan de basis ligt veel oefenen. Dan zijn er nog factoren zoals kennissen ed. die je nodig hebt om bekend te worden. Als je nu al open staat voor het conservatorium is het zaak, mijns inziens les te gaan nemen. De toelating is niet makkelijk en zal naast het kunnen bespelen van je instrument ook een zwaar theoretisch stuk hebben. Studeren aan het conservatorium is altijd een goede keuze wanneer je door wilt gaan in de muziek. Dat er mensen zijn die het ook zonder gered hebben betekend niet dat je geen conservatorium mag volgen omdat je anders niet ver genoeg zou komen, dat is onzin natuurlijk. Je bent. gestructureerd, bezig met het verder verkennen van je instrument en met muziek. Ga ervoor zou ik zeggen en heel veel speelplezier.

[apekop]

Ja, dat ben ik met je eens. Daarom gebruik ik ook de pop's. Die zijn (zelfs de heavy uitvoering) nog vrij zacht.
De Dunlop's en Ibanezzen zijn vaak te dik / stug en maken het daarom ook moeilijker om te varieren. De pop's zijn eigenlijk plectrums die je hele duim omsluiten....

http://www.people.zeelandnet.nl/gertdem/pop.jpg

Hoi Gert,

waar kun je deze duimpicks bestellen, ik heb ze nog nergens gezien??

bedankt.

[gertdm]

Ik zou hier eens gaan kijken:

http://www.12string.com/

succes :)

[Harald]

@Harald: Vai heeft zeker conservatorium gedaan ;) De rest van je post ben ik het roerend mee eens, maar dat wilde ik toch heel even rechtzetten :P

Wanneer heeft hij dat dan nog gedaan? Zat toch al erg jong bij Zappa in de band, even kijken "Steve Vai was 6 on 6 6 66" als ik me goed herinner en hij speelde 81 en 82 live mee met Zappa. Was hij dus 21. Voor die tijd was hij al bezig met het uitschrijven van Zappa solos. Kan hij toch nauwelijks een volledig afgeronde conservatoriumstudie hebben, lijkt me. Weet zowiezo niet hoe scholen als Berkeley en MIT zich tot onze conservatoria verhouden. Metheny heeft ook op zoiets rondgelopen (en dat is dan wel iemand die aardig wat mensen beinvloed heeft, en ook wat toe te voegen had (en nog heeft) aan wat er al was. Maar die was al vrij snel leraar daar ipv student, als ik me dat goed herinner :)

Maar goed, verder ook helemaal niets mis met een conservatoriumstudie.

[Picker]

Mijn advies is zeker niet met duimpick gaan spelen. Je beperkt je daarmee al erg vroeg tot een bepaalde stijl, de chick-boem stijl zeg maar, met sterke nadruk op alternating bass...

:???:

Me dunkt dat je met een thumbpick toch echt alles kunt spelen wat je zonder thumbpick ook spelen kan. Waarom zou je met een thumbpick aan Chet-style vastzitten?

[JanB]

Ik heb altijd begrepen dat fingerpicks in de VS zijn ontstaan om de gitaar luider te maken, zodat hij onversterkt boven andere instrumenten uit kon komen. De thumbpick is m.i. bedoelt om de bas naar voren te halen, met dezelfde achtergrond. Dat is meestal ook goed te horen.

Uiteraard komt de thumbpick uit een bepaalde stijl en is Amerikaans georienteerd. Dat je ondanks een thumpick ook andere stijlen kan spelen lijkt me logisch. Je kan op een staalsnarige gitaar ook wel klassieke stukken spelen e.d.. Of het mooi is etc. is een tweede.

Overigens vind ik dat in de muziek van Tommy the thumbpick ook wel anders wordt gebruikt, namelijk ook als plectrum. TE wisselt fingerstyle nogal eens af met een soort flatpicking, en dan is het handig het plectrum al in je hand te hebben.

Ik denk dat je gewoon moet spelen zoals je het zelf het prettigst vindt, en de stijl die je zelf het leukst vind, en dat je optrekt aan de artiest(en) die je zelf goed vindt.
Jonge beginnende gitaristen zou ik niet met thumbpick leren spelen, vanwege de nadruk op de bas die het geeft. Beginnende gitaarspelers spelen i.p. ook nylonsnarig gitaar, wat met een thumbpick, geen erg gelukkige combinatie is.
Met wat oudere leerlingen, die al echt een smaak of een wens hebben ontwikkeld, en dan soms ook al meteen met staalsnarig beginnen, kan het een ander verhaal zijn.

Jan

[Harald]

Me dunkt dat je met een thumbpick toch echt alles kunt spelen wat je zonder thumbpick ook spelen kan.

Voor 6 string op zich wel, 12 string ligt toch anders. Ik wil je nog wel eens een partij horen spelen met thumbpick waarbij je alleen de octaafsnaren aanslaat. Zonder thumbpick, met duimnagel geen enkel probleem. Met thumbpick aanzienlijk moeilijker. Mij lukt het niet, maar ik heb de nagel nog als alternatief, probeer het dus ook weer niet al te hard.

En als je naar flamenco-achtige slagpartijen kijkt, waarbij de duim (zonder met de wijsvinger de thumbpick op zijn plek te houden) ook van onder naar boven aanslaat (dus in beide richtingen) loop je met een thumbpick toch het risico dat hij verschuift of zelfs van je duim afglijdt. Is met je nagel lang niet zo'n probleem. Denk ook niet dat je met en thumbpick de sound kunt krijgen die Jan Akkerman heeft als hij slag speelt met zijn duim.

Zou omgedraaid durven zeggen dat je zonder thumbpick ook alles kunt spelen wat je met thumbpick kunt spelen. (Flatpicken kan ook wel op duim of wijsvingernagel als het moet) Sound is alleen ook dan weer net wat anders. NIet dat ik tegen een thumbpick ben trouwens. Ik laat het gewoon van het nummer afhangen of ik met thumbpick, flatpick of duim en vingers speel.

[LaurentB]

(...)
Weet zowiezo niet hoe scholen als Berkeley en MIT zich tot onze conservatoria verhouden. Metheny heeft ook op zoiets rondgelopen (en dat is dan wel iemand die aardig wat mensen beinvloed heeft, en ook wat toe te voegen had (en nog heeft) aan wat er al was. Maar die was al vrij snel leraar daar ipv student, als ik me dat goed herinner :)

Maar goed, verder ook helemaal niets mis met een conservatoriumstudie.

Mijn vroegere gitaarleraar heeft een jaar op Berklee gezeten, meen ik. Dat is gewoon een heel grote muziekschool, met op zichzelf geen hoge toelatingseisen, vertelde hij me. Maar daar hebben dan ook best bekende gitaristen gezeten, die komen er ook voorbij.

Van een kant vind ik dat wel zo eerlijk: sommige conservatoria hebben hier een goede naam, maar ze laten ook alleen heel goede leerlingen toe. Ja, slechter zullen die niet worden als ze vier jaar fulltime muziek gaan maken.