Andreas S
29 april 2006, 01:02
Ik zocht na heel lange klassiek indiase muziekstudie (sitar), een meer heftig snaarinstrument. En dus kocht ik 2 maanden geleden via marktplaats o.a. een Washburn MG400 voor € 65,=, beetje stratachtig.
De gitaar was niet goed en erg afgeragd toen ik úm kocht, eigenlijk alleen gave hals & pickups; versterkerkabel viel steeds uit de gitaar, schakelaar van de elementen en regelaars kraakten als een ekster, slagplaat in 2 stukken gebroken/gespleten, body half kaal, Floyd rose - 1 stelbus door de body heen gebroken waardoor de floyd scheef stond ten opzichte v/d hals......................
Alles gestript; poly?lak van de body (voor 2 mm alden, rest mahonie) afgeschuurd (kutklus) en daarna 8 x in de jachtlak; nieuwe slagplaat gemaakt van halftransparant kunststof en zo beschilderd (vanaf de achterzijde) dat alleen de uitfreesgaten aan het zicht onttrokken zijn, hoekstaal met 2 uitboringen van titanium gemaakt en deze onlosmakelijk met de 2 stelbussen van de floyd met de body verbonden, regelaars contactspray, alles weer in elkaar, nw input, nw. d'addario's, eindeloos stemmen - verhouding veerspanning floyd/snaren.......................
Eindelijk bespeelbaar klonk íe als een baksteen; staalachtig/hard/koud bij flinke versterking geen distorsion nodig. Erg "elektrisch" terwijl hij best veel sustain heeft met een diepe resonantie.
Op de toonregeling zit een push/pull schakelaar.
Kan iemand mij wat meer vertellen over deze gitaar?
Thanks
Andreas
De gitaar was niet goed en erg afgeragd toen ik úm kocht, eigenlijk alleen gave hals & pickups; versterkerkabel viel steeds uit de gitaar, schakelaar van de elementen en regelaars kraakten als een ekster, slagplaat in 2 stukken gebroken/gespleten, body half kaal, Floyd rose - 1 stelbus door de body heen gebroken waardoor de floyd scheef stond ten opzichte v/d hals......................
Alles gestript; poly?lak van de body (voor 2 mm alden, rest mahonie) afgeschuurd (kutklus) en daarna 8 x in de jachtlak; nieuwe slagplaat gemaakt van halftransparant kunststof en zo beschilderd (vanaf de achterzijde) dat alleen de uitfreesgaten aan het zicht onttrokken zijn, hoekstaal met 2 uitboringen van titanium gemaakt en deze onlosmakelijk met de 2 stelbussen van de floyd met de body verbonden, regelaars contactspray, alles weer in elkaar, nw input, nw. d'addario's, eindeloos stemmen - verhouding veerspanning floyd/snaren.......................
Eindelijk bespeelbaar klonk íe als een baksteen; staalachtig/hard/koud bij flinke versterking geen distorsion nodig. Erg "elektrisch" terwijl hij best veel sustain heeft met een diepe resonantie.
Op de toonregeling zit een push/pull schakelaar.
Kan iemand mij wat meer vertellen over deze gitaar?
Thanks
Andreas