De dood van Hendrix [Archief] - Pagina 2

Scali

29 april 2006, 23:10

Een groot gitarist zijn is één, een groot gitarist als deel van een fantastische band zijn is twee. Maarja, misschien als Hendrix wat meer tijd had gehad..

Dat vraag ik me eigenlijk af.
Als ik kijk naar Page, May, Van Halen, Satriani, Vai, Malmsteen, Gilbert, Angelo etc... die waren eigenlijk meteen al goed (tenminste, toen ze eenmaal hun doorbraak kregen), en hebben zich daarna niet zo heel sterk ontwikkeld eigenlijk.
Ik ken eigenlijk maar weinig gitaristen die zich tijdens hun carriere nog heel erg ontwikkeld hebben, en echt duidelijk beter zijn geworden met de jaren (en dan bedoel ik dus beter, en niet anders, want Satriani maakt nu heel andere muziek dan 20 jaar geleden, maar 20 jaar geleden stond het qua techniek en compositie ook al ongeveer op hetzelfde hoge niveau).
Ik zou het heel uitzonderlijk vinden als Hendrix zich nog zou doorontwikkelen tot Van Halen, Malmsteen en verder.
Het is al zijn tijdgenoten ook niet gelukt. Clapton, Page, Beck etc... noem maar op, ze spelen nog steeds met dezelfde bluesachtige techniek, en zijn niet meegegaan in de ontwikkelingen.
Zoals Michael Angelo zei: "You can't play 90's licks with 60's technique".
Daar heeft de beste man natuurlijk wel een punt.

Bram+

29 april 2006, 23:15

Dat vraag ik me eigenlijk af.
Als ik kijk naar Page, May, Van Halen, Satriani, Vai, Malmsteen, Gilbert, Angelo etc... die waren eigenlijk meteen al goed (tenminste, toen ze eenmaal hun doorbraak kregen), en hebben zich daarna niet zo heel sterk ontwikkeld eigenlijk.
Ik ken eigenlijk maar weinig gitaristen die zich tijdens hun carriere nog heel erg ontwikkeld hebben, en echt duidelijk beter zijn geworden met de jaren (en dan bedoel ik dus beter, en niet anders, want Satriani maakt nu heel andere muziek dan 20 jaar geleden, maar 20 jaar geleden stond het qua techniek en compositie ook al ongeveer op hetzelfde hoge niveau).
Ik zou het heel uitzonderlijk vinden als Hendrix zich nog zou doorontwikkelen tot Van Halen, Malmsteen en verder.
Het is al zijn tijdgenoten ook niet gelukt. Clapton, Page, Beck etc... noem maar op, ze spelen nog steeds met dezelfde bluesachtige techniek, en zijn niet meegegaan in de ontwikkelingen.
Zoals Michael Angelo zei: "You can't play 90's licks with 60's technique".
Daar heeft de beste man natuurlijk wel een punt.
Heb je helemaal gelijk in, wat ik meer bedoelde is dat als hij wat meer tijd had gehad, hij misschien ooit nog eens een leuke/sterke/goede bezetting had gevonden, maar misschien was hij op zijn best met gewoon een simpele bas/drum-begeleiding.

Richwoodje

29 april 2006, 23:20

Ik wilde het niet zeggen, maar gelukkig is er altijd wel iemand die 'm wél even inkopt, hehe.

ik mag hem maken, ik ben zelf ook fan van Frusciante :p

Scali

29 april 2006, 23:28

Heb je helemaal gelijk in, wat ik meer bedoelde is dat als hij wat meer tijd had gehad, hij misschien ooit nog eens een leuke/sterke/goede bezetting had gevonden, maar misschien was hij op zijn best met gewoon een simpele bas/drum-begeleiding.

Ik wil het statement wel aan dat Hendrix z'n tijd vooruit was, en vooral beperkt werd door z'n bandleden.
Destijds waren pop/rockmuzikanten over het algemeen niet bepaald de creme de la creme onder de muzikanten. Ze hadden over het algemeen geen goede opleiding genoten, en waren technisch en theoretisch niet zo goed onderlegd als bv jazzmuzikanten of klassieke musici.
Bij Van Halen was niet alleen Eddie een geweldig gitarist, maar was de rest van de band ook superstrak, en had Eddie dus een hoop vrijheid en mogelijkheden.
Bij Jimi vind ik vaak dat de bassist en drummer de muziek gewoon geen recht doen, omdat het allemaal niet strak klinkt. Ik kan me dus ook goed voorstellen dat Hendrix misschien wel betere muziek wilde en kon maken, maar dat z'n bandleden daarin niet meekonden.

Ergens eind jaren 70 begon de artrock/progrock dus op te komen, en in de jaren 80 kreeg je dus veel van die strakke en gepolijste muziek, mede omdat nu de muzikanten een veel hoger niveau haalden dan vroeger.
Hendrix zou eigenlijk in een band als Toto moeten zitten, waar ieder lid van de band absolute top is, zodat men elkaar juist inspireert en naar hoger niveau tilt, in plaats van als blok aan het been mee te spelen.
Het helpt natuurlijk sowieso als iedereen nuchter is.

Bram+

29 april 2006, 23:36

zegt de fan van John Frusciante :)
Nobody's perfect ;)

peter_heijnen

30 april 2006, 00:35

wat een heerlijk snobistische opmerking!

Ja klopt, hij komt van een heel erg gefrustreerde docent op het conservatorium. Maar naast snobistisch is ie ook heel waar.

Scali

30 april 2006, 00:44

Ja klopt, hij komt van een heel erg gefrustreerde docent op het conservatorium. Maar naast snobistisch is ie ook heel waar.

Het is vooral een cirkelredenering.
Jouw smaak bepaalt wat wansmaak is. En jouw smaak kan door een ander weer gezien worden als wansmaak, en dan is het cirkeltje weer rond.
Eigenlijk is ie niet waar of onwaar, maar vooral heel nietszeggend.
Net als dat onderschrift: "Deze bewering is onwaar".

drap

30 april 2006, 01:07

zegt de fan van John Frusciante :)

Ja nou sorry. Kravitz mocht trouwens willen dat ie alleen al Frusciante's reet mocht afvegen. Wat Kravitz kan, kan ik ook en dat zegt wat. Dat kan ik toch niet zeggen van veel werk van Frusciante. Man, daar ga ik weer... :D

Scali

30 april 2006, 01:10

Ja nou sorry. Kravitz mocht trouwens willen dat ie alleen al Frusciante's reet mocht afvegen. Wat Kravitz kan, kan ik ook en dat zegt wat. Dat kan ik toch niet zeggen van veel werk van Frusciante. Man, daar ga ik weer... :D

Da's altijd makkelijk geredeneerd. Jij hoort niets 'bijzonders' in de muziek van Kravitz, en ja... de akkoorden en solo's die ie speelt zijn niet zo heel bijzonder moeilijk. Dus dat is wel te doen. Ik kan zo ook wel zeggen dat ik alles van Hendrix en Frusciante kan spelen. Qua techniek is het niet moeilijk.
Maar een fan zal dan zeggen dat je het heel anders speelt dan Kravitz, en dat je niet het gevoel erin legt etc.

drap

30 april 2006, 01:16

Da's altijd makkelijk geredeneerd. Jij hoort niets 'bijzonders' in de muziek van Kravitz, en ja... de akkoorden en solo's die ie speelt zijn niet zo heel bijzonder moeilijk. Dus dat is wel te doen. Ik kan zo ook wel zeggen dat ik alles van Hendrix en Frusciante kan spelen. Qua techniek is het niet moeilijk.
Maar een fan zal dan zeggen dat je het heel anders speelt dan Kravitz, en dat je niet het gevoel erin legt etc.

Dat gaat je qua akkoordenwerk nog vies tegenvallen. Vooral 't werk op "By the way". En geloof die tablatures nou niet die je op internet kan vinden van de Peppers, want ik heb er nog niet 1 gevonden die klopt. Ik heb dus wel de officiele tablatureboeken en er ging een wereld voor me open. Oh ja, de hitjes zijn de makkelijkste, maar de rest valt vies tegen

Scali

30 april 2006, 01:28

Dat gaat je qua akkoordenwerk nog vies tegenvallen.

Zal wel meevallen, ik ben wel wat gewend.
Probeer eens wat spul van Eric Johnson, zit altijd leuk akkoordenwerk in.

drap

30 april 2006, 01:40

Zal wel meevallen, ik ben wel wat gewend.
Probeer eens wat spul van Eric Johnson, zit altijd leuk akkoordenwerk in.

Ik zou zo zeggen, schaf het tablatureboek van "By the way" es aan + cd en je begrijpt wat ik bedoel. Ik weet ook 100% zeker dat veel Frusciante afkrakers hier behoorlijk de mist in gaan als ze een poging wagen. Daarnaast is het ook een behoorlijk kleffere manier hoe hij akkoorden gebruikt. Het is dan ook een geschoold gitarist en dat zegt toch ook wel wat. Zo slecht kan ie dus niet zijn als wat sommigen willen doen geloven. En poeh, Eric Johnson... nou noem je er ook 1 :o

Scali

30 april 2006, 01:57

Ik zou zo zeggen, schaf het tablatureboek van "By the way" es aan + cd en je begrijpt wat ik bedoel. Ik weet ook 100% zeker dat veel Frusciante afkrakers hier behoorlijk de mist in gaan als ze een poging wagen.

Ja, maar zoals ik al zeg, ik ben wel wat gewend. Frusciante is nou niet de meest snelle of behendige gitarist ter wereld, en hij heeft ook geen uitzonderlijk grote handen ofzo, dus het lijkt me sterk dat hij me nog kan verrassen met iets, voor zover ik zijn werk nog niet ken.
Dat niet iedereen het zomaar kan spelen, ben ik ook met je eens. Under The Bridge was ook een van de eerste nummers die ik leerde, en daar ben ik ook lang mee bezig geweest destijds, om alle nuances etc er een beetje in te krijgen. En dat zal vast niet z'n moeilijkste nummer zijn. Maar het is ook lang niet moeilijkste nummer dat ik kan, dus het zal wel loslopen.

drap

30 april 2006, 10:14

Ja, maar zoals ik al zeg, ik ben wel wat gewend. Frusciante is nou niet de meest snelle of behendige gitarist ter wereld, en hij heeft ook geen uitzonderlijk grote handen ofzo, dus het lijkt me sterk dat hij me nog kan verrassen met iets, voor zover ik zijn werk nog niet ken.
Dat niet iedereen het zomaar kan spelen, ben ik ook met je eens. Under The Bridge was ook een van de eerste nummers die ik leerde, en daar ben ik ook lang mee bezig geweest destijds, om alle nuances etc er een beetje in te krijgen. En dat zal vast niet z'n moeilijkste nummer zijn. Maar het is ook lang niet moeilijkste nummer dat ik kan, dus het zal wel loslopen.

Under the bridge bevat nog betrekkelijk makkelijke akkoorden. Redelijk standaard, zoals veel nummers op "Blood sugar sex magic". Dit in tegenstelling tot een nummer als bijv "Minor thing". Het moeilijke aan Frusciante's vooral latere werk zit 'm met name in de akkoorden die je dus niet leert in de boeken of bij les. En om maar weer es terug te komen op de hedendaagse Hendrix invloeden, "Under the bridge" zit wel degelijk vol met Hendrix invloeden. Dit in tegenstelling tot hoe jij over dit nummer dacht. De hammer ons en pull offs tussen de akkoorden door is toch behoorlijk Hendrix vind ik. Vooral het vroegere werk van Frusciante zat vol met Hendrix en ook Page invloeden gemixt met punk en funkrock.

Scali

30 april 2006, 11:45

Under the bridge bevat nog betrekkelijk makkelijke akkoorden. Redelijk standaard, zoals veel nummers op "Blood sugar sex magic". Dit in tegenstelling tot een nummer als bijv "Minor thing". Het moeilijke aan Frusciante's vooral latere werk zit 'm met name in de akkoorden die je dus niet leert in de boeken of bij les.

Wat is daar moeilijk aan? Je moet gewoon zorgen dat je 'Smart Fingers' hebt, zoals Satriani dat noemt. Hij had daar een leuke oefening voor, allemaal lastige en minder bekende akkoorden, die je snel achter elkaar moet pakken. Dan oefen je vooral op het neerzetten van je vingers op de juiste plek, en niet zozeer op het pakken van een ingestudeerd akkoord.
Uiteindelijk is het nummer Tears In The Rain uit die oefening ontstaan.
Een nummer als From The Four Winds van Gordon Giltrap is ook wel leuk... dat bestaat eigenlijk niet uit akkoorden, maar heeft gewoon een melodielijn en een baslijn die je tegelijkertijd moet spelen. Klinkt erg middeleeuws en luit-achtig, en is weer eens wat anders dan een rocknummertje instuderen.

De hammer ons en pull offs tussen de akkoorden door is toch behoorlijk Hendrix vind ik.

Volgens mij deden klassieke/flamenco-gitaristen dit al eeuwen, maar goed...
Het nummer Classical Gas zit ook vol met dat soort grappen (leuk nummer om te oefenen trouwens), en dat is nog van voor Hendrix z'n tijd.

drap

30 april 2006, 12:12

Wat is daar moeilijk aan? Je moet gewoon zorgen dat je 'Smart Fingers' hebt, zoals Satriani dat noemt. Hij had daar een leuke oefening voor, allemaal lastige en minder bekende akkoorden, die je snel achter elkaar moet pakken. Dan oefen je vooral op het neerzetten van je vingers op de juiste plek, en niet zozeer op het pakken van een ingestudeerd akkoord.
Uiteindelijk is het nummer Tears In The Rain uit die oefening ontstaan.
Een nummer als From The Four Winds van Gordon Giltrap is ook wel leuk... dat bestaat eigenlijk niet uit akkoorden, maar heeft gewoon een melodielijn en een baslijn die je tegelijkertijd moet spelen. Klinkt erg middeleeuws en luit-achtig, en is weer eens wat anders dan een rocknummertje instuderen.

Wat dat aangaat zijn Frusciante nummers dus een leuke oefening voor gevordenen om het zo maar es uit te drukken. Frusciante maakt erg veel gebruik van akkoorden met vreemde noten die er eigenlijk niet in thuishoren. Gordon Giltrap ken ik niet moet ik eerlijk bekennen.

Volgens mij deden klassieke/flamenco-gitaristen dit al eeuwen, maar goed...
Het nummer Classical Gas zit ook vol met dat soort grappen (leuk nummer om te oefenen trouwens), en dat is nog van voor Hendrix z'n tijd.

Ik vind dit wel een beetje appels met peren vergelijken moet ik zeggen. Alles heeft trouwens toch z'n voorloper

Richwoodje

1 mei 2006, 01:00

op het nieuwe album van de Peppers zitten weer een aantal verwijzingen naar Jimi Hendrix: de laatste solo in Hey (ik dacht even dat ik Hendrix zat te luisteren zelfs), het einde van C'mon Girl met die feedback en shit is een hommage aan Moon, turn the tides op Electric Ladyland en de solo van Dani California lijkt erg op die van Purple Haze...

Er zit vast nog wel meer in, maar dit is wat me zo snel even opviel

Rutger

1 mei 2006, 01:48

Nog ff over de dood van Hendrix ;)

k Heb laatst de auto-biografie gelezen van Miles Davis, en die zei dat het een combinatie was van drank en slaappillen...

Bram+

1 mei 2006, 11:39

Ja, en toen moest hij kotsen en toen werd hij niet wakker, en toen stikte hij. Dat is alleen niet zo fraai om te vertellen.

Rutger

1 mei 2006, 11:41

Haha idd, maar zo ging t wel!

t Is alleen een beetje een domme dood, je kunt er beter een vage complottheorie van maken, dan had het nog een beetje zin :roll:

Bram+

1 mei 2006, 11:44

Nouja, hij bevindt zich in goed gezelschap (John Bonham, Bon Scott).

RUIS

1 mei 2006, 18:08

En volgens de laatste berichten is Hendrix nog steeds dood.

The wall of dolls

1 mei 2006, 19:31

Bram+

1 mei 2006, 19:37

Nee, er is gewoon een bepaalde Scali-norm. Die kun je respecteren of niet.

The wall of dolls

1 mei 2006, 19:39

Oh en als je hem niet respecteert? Moet je dan asiel zoeken?

terrasbeest

1 mei 2006, 19:40

Jeetje, dus als ik het goed begrijp, even reflecterend op de zaak, alle feiten op een rijtje:

Hendrix is dood.
Scali bepaalt of een gitarist iets doet wat moeilijk is.

Ik begin er wee vertouwen in te krijgen dat de wereld simpel is :D

En sinds EVH is een Cb geen B meer, maar een gepolijste SI, wordt Blues niet meer pentatonisch gespeeld, en dat allemaal zonder dat ik er iets van heb gemerkt: de ware kunst was geboren, en ik het niet had gemerkt.
Verbaast me dus niks dat ik shredden niet begrijp, ondanks alle pogingen om dat gat in mijn cultuur op te vullen. Het is onrechtvaardig.

Bram+

1 mei 2006, 19:47

Oh en als je hem niet respecteert? Moet je dan asiel zoeken?
Nee.

maar op een dag zie je dat er naast je eigen mening ook een andere, minder conformerende, mening kan zijn.

The wall of dolls

1 mei 2006, 19:48

Huuhhuuhhh, wijs gesproken.

terrasbeest

1 mei 2006, 19:48

Nee.

maar op een dag zie je dat er naast je eigen mening ook een andere, minder conformerende, mening kan zijn.

Zelfs Scali ??????

Scali

1 mei 2006, 19:57

maar op een dag zie je dat er naast je eigen mening ook een andere, minder conformerende, mening kan zijn.

Zo, jij hebt nog vertrouwen in de mensheid :)

The wall of dolls

1 mei 2006, 20:04

Zien, a la. Accepteren? Mijn woordenboek schiet tekort :D

Bram+

1 mei 2006, 20:23

Zelfs Scali ??????
Volgens mij was hij in dit geval degene met de minder conformerende mening.

Aron Maiden

1 mei 2006, 20:27

Dat gaat je qua akkoordenwerk nog vies tegenvallen. Vooral 't werk op "By the way". En geloof die tablatures nou niet die je op internet kan vinden van de Peppers, want ik heb er nog niet 1 gevonden die klopt. Ik heb dus wel de officiele tablatureboeken en er ging een wereld voor me open. Oh ja, de hitjes zijn de makkelijkste, maar de rest valt vies tegen

Volgens mij begrijp jij "het" niet helemaal.......
Is simpele muziek per definitie ook kutmuziek?