Eat this shredders.

[Scali]

Ik zeg nergens dat jouw muziek troep is.

Je kraakt zo ongeveer ieder aspect af, ook aspecten die eerder door anderen (ook pro's/jazzgitaristen) positief bekritiseerd werden.
Als alle genoemde aspecten (timing, frasering, tone, weet ik veel wat je allemaal noemde) slecht zijn, moet de conclusie wel zijn dat het troep is.
Dus ja, indirect zeg je dat mijn muziek troep is.


Ik zeg wel dat het totaal geen jazz is en ik geef ook aan waarom het totaal geen jazz is.
Zou je daar misschien nog op terug kunnen komen, dus wellicht mijn argumenten willen logenstraffen?

De drogreden hier zit hem erin dat jij je als 'autoriteit' wilt vestigen en jij bepaalt wat jazz wel of niet is.
Zoals ik al zei, hoe goed ik ook jazz zou spelen, jij zou het nooit toegeven.
Dus verder hoef ik er inhoudelijk niet op in te gaan.
Ik wil wel nog even verwijzen naar het eerdere topic over Arne's Fat Sister, het nummer dat jij zo de grond in wilde boren (de anderen heb ik nooit gepost): http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=62651&highlight=arne%27s+sister
Zoals je ziet, deelt niemand jouw mening over dat nummer, ik zie vergelijkingen met Pat Metheny, George Benson en Jan Akkerman. En een aantal van de gitaristen daar weten toch echt wel wat jazz is, of vind je dat zij ook allemaal onzin praten?
Dit is dus de reden dat ik jouw kritiek niet serieus neem (Ben, let je ook op?).

[benwave]

Eigenlijk vind ik je toch wel leuk Scali

[Scali]

Vanwaar die ommekeer, Ben?
En laat ik je alvast waarschuwen... ik ben niet van de mannenliefde...

[benwave]

Er wordt daar ook tevens opgemerkt

1 : Dat je niet sneller moet spelen dan je kan
2: Ze horen dat het niet je main thing is
3: Dat het niet vloeiend is
4: te weinig outside noten
5: Je geluid beter kan

Dus wat was nou precies je punt ?
( heb ik goed opgelet Scali)

[benwave]

Als ik zo lees als jou zijn al mij resencies ook goed. Scali

[Scali]

De commentaren daar zijn van een compleet ander kaliber dan die van Peter Heijnen. Ze zijn gewoon realistisch.
In 1 snel stukje ging ik fout, dat is duidelijk.
Het is niet mijn main thing, nooit beweerd dat het wel zo is, het was een van m'n eerste pogingen.
Er wordt niet gezegd dat het niet vloeiend is, maar dat het vloeiend moet blijven, dat is niet hetzelfde. Op sommige plekken gaat het inderdaad even niet zo vloeiend.
'Te weinig outside noten' wordt ook niet gezegd, maar wel dat wat outside-noten het af zouden maken.
M'n geluid kan natuurlijk beter, maar er wordt nergens gezegd dat het echt slecht is, of absoluut niet jazz klinkt. Het wordt wel met Pat Metheny vergeleken, dat interpreteer ik juist als dat het WEL jazz klinkt, voor sommigen.

Kortom, ik ben het compleet eens met hun kritiek en hoe zij dat verwoord hebben.

Er wordt ook opgemerkt dat het mooi is om naar te luisteren, dat er een goede 'vibe' in zit, en niemand die het in z'n hoofd haalt om te beweren dat het absoluut geen jazz is.

[peter_heijnen]

Scali, nu stuur ik je weer een hele post en weer negeer je die. Ach, dan toch nog maar een korte reaktie van mij voordat ik op pad moet.



Je kraakt zo ongeveer ieder aspect af, ook aspecten die eerder door anderen (ook pro's/jazzgitaristen) positief bekritiseerd werden.
Positief bekritiseerd voor iemand die geen jazz speelt, jazeker. Waarom zou je dat ook moeten afkraken? Echter, voor iemand die zich als jazzkenner profileert worden de criteria aangescherpt. Mijn beoordeling is wat je dan over gaat houden.


De drogreden hier zit hem erin dat jij je als 'autoriteit' wilt vestigen en jij bepaalt wat jazz wel of niet is.
Nee, maar ik heb jazz gestudeerd en waak ervoor dat jij bepaalt wat jazz is of niet.

[benwave]

Het komt er toch een beetje op neer dat
Iemand die jou positief commetaar geen door jou wel gezien wordt als autoriteit.
En iemand die jou negatief commetaar geef emotioneel instabiel is.

[Scali]

Positief bekritiseerd voor iemand die geen jazz speelt, jazeker. Waarom zou je dat ook moeten afkraken? Echter, voor iemand die zich als jazzkenner profileert worden de criteria aangescherpt. Mijn beoordeling is wat je dan over gaat houden.

Ten eerste heb ik me nooit als jazzkenner geprofileerd, ten tweede vind ik het grappig dat de criteria van jazzmuziek kennelijk niet algemeen geldend zijn, maar afhankelijk van de persoon die het speelt.

Jij vertaalt mijn statement van "Metheny is technisch toch van een ander kaliber dan een Satriani" als dat ik me als jazzkenner profileer.
Ik heb helemaal niets over jazz gezegd, het ging puur om techniek.
Het enige dat ik over mijn muziek heb gezegd, is dat ik ook wel eens wat jazz/fusion tokkel. En dat is ook zo, niet meer dan dat. Niet bepaald een bewering dat ik een jazzkenner zou zijn, toch?

[Scali]

Het komt er toch een beetje op neer dat
Iemand die jou positief commetaar geen door jou wel gezien wordt als autoriteit.
En iemand die jou negatief commetaar geef emotioneel instabiel is.

Helemaal niet, ten eerste zit je net zelf te beweren dat het geen positieve commentaren zouden zijn (zijn het ook niet, ze zijn realistisch, zoals ik al eerder zei). Ten tweede heb ik nergens gezegd dat ik ze als autoriteit zie. Ik verbaas me slechts over de zeer uiteenlopende meningen van Peter Heijnen en de rest.

Verder heeft Peter zelf al toegegeven dat hij bij een 'jazzkenner' negatiever commentaar geeft, om emotionele redenen. Het woord 'instabiel' heb ik zelf nooit gebruikt.

Dus wil je wel eens ophouden met de boel hier uitlokken door mij woorden in de mond te gaan leggen, en mij vals te beschuldigen van van alles en nog wat?

[benwave]

Dat zijn geen woorden in jou mond leggen maar een constatering mijnerzijds.
Dus mijn conclusie.
Ik dacht dat ik toch ook een mening mocht hebben.

Het nummer (waarvan jij de akoorden geleend heb voor je backingtrack) van mij zal ik maar zeggen,
Heet The smile on your face ..daar zit aan het eind ook een solo in kijk nog eens voor me of je daar ook een foutje in kan ontdekken.

http://www.soundclick.com/bands/pagemusic.cfm?bandID=239829

[Han S]

Het gaat wel snel hier, weer een pagina of zeven/acht er bij?

Eigenlijk heb ik helemaal geen verstand van jazz, het is mijn muziek niet, maar ik heb wel verstand van swing/groove/feel en ik kan meestal precies aangeven waar de schoen wringt als een band in een opnamesessie op dat gebied een probleem heeft.

Wat ik persoonlijk jammer vind is dat er op een forum als dit voornamelijk wordt geluld over bijzaken die op z'n zachts gezegd minder belangrijk zijn. Het gaat over muziek, passie en bezieling en dat is het enige dat telt.

En of die passie nu doorkomt in metal, folk of jazz, het raakt mij altijd heel diep en hevig, maar ik zeg nogmaals voor de duidelijkheid, jazz is mijn ding niet.

Betreurenswaardig vind ik het feit dat jullie elkaar niet begrijpen en ik laat even in het midden aan wie dat ligt. Scali is een spil in deze discussie, maar ook hij wordt niet of niet goed begrepen.

Goed, hij beweert hier en daar wat dingen waarvan je zou kunnen zeggen dat het onzin is, maar dat doen we allemaal op z'n tijd.

Hij zoekt een aantal pagina's lang de confrontatie met Peter, maar die is aan het werk. En als Peter dan 's nachts moe thuis komt en de moeite neemt om alles op een rijtje te zetten, met naar mijn smaak goed onderbouwde argumenten, dat lijkt hij dat voor de kat z'n vagina te hebben gedaan.
En dat is ook niet bepaald respectvol.

Verder vind ik dat hier te veel het woord 'drogreden', 'kinderachtig' en meer van die terminologie wordt gebruikt en vooral veel te makkelijk.
Het zou mooi zijn als er eens wat meer wordt toegegeven inplaats van op elkaar in te hakken.

Een treffend voorbeeld zal ik je niet onthouden. Harvey Gerst is een oude studiobaas die in een paar bekende 60er jaren bands speelde, nummers schreef voor The Birds, opnamen maakte met Jimi Hendrix en Janis Joplin, om er een paar te noemen. Hij is een autoriteit op het gebied van microfoons en luidsprekers, welke hij ook ontwerpt voor o.a. JBL.

Er is op een forum iemand, een jonge vent, die een vraag stelt aan Harvey. Hij krijgt een uitgebreid antwoord van de Harvmaster, maar geeft aan dat hij er niet veel van begrijpt.

En nu komt het: Harvey biedt hem zijn excuses aan omdat hij het dan niet goed heeft uitgelegd.

En daar kunnen wij met z'n allen wat van leren.

Ik volg deze thread met belangstelling, maar hoop op wat meer respect heen en terug, ook jegens Scali.

[Scali]

Het nummer (waarvan jij de akoorden geleend heb voor je backingtrack) van mij zal ik maar zeggen

Uhhh, beschuldig je mij nu van het het lenen van JOUW akkoorden?


daar zit aan het eind ook een solo in kijk nog eens voor me of je daar ook een foutje in kan ontdekken.

Kun je niet beter een eigen topic openen in Sounds voor dit soort dingen?

[benwave]

Voor een Hagenees heb je wel erg weinig gevoel voor humor Scali.

[Scali]

Of jij bent gewoon niet grappig, ik denk dat dat het is.

[benwave]

kijk dat is humor

[benwave]

Ik zou natuurlijk aan je kunnen vragen wat jou definitie van humor is, maar dat doe ik niet anders zit ik weer een hele dag achter mijn computer

[Scali]

Ja, een goed verstaander heeft een half woord nodig... Jij snapt het na een dag en een pagina of 8 nog niet...
Wat dat betreft heeft Han S wel een punt. Goed lezen en begrijpen zou een hoop schelen.
Hij heeft ook een punt wbt passie. Mede daarom ga ik niet alle foutjes uit m'n muziek halen. Ik heb liever een passievolle take met hier en daar een klein oneffenheidje dan dat ik het 10 keer overdoe voor die 'perfecte take' waar de passie allang doodgebloed is.

[Han S]

Ja, een goed verstaander heeft een half woord nodig... Jij snapt het na een dag en een pagina of 8 nog niet...
Wat dat betreft heeft Han S wel een punt. Goed lezen en begrijpen zou een hoop schelen.
Hij heeft ook een punt wbt passie. Mede daarom ga ik niet alle foutjes uit m'n muziek halen. Ik heb liever een passievolle take met hier en daar een klein oneffenheidje dan dat ik het 10 keer overdoe voor die 'perfecte take' waar de passie allang doodgebloed is.

Heb je nu een vrije dag of zo? Overigens: er staat een artikel over Attie Bauw en The Gathering in 'Interface'. Daarin zegt Attie: met ProTools kan echt alles, maar voor je het weet heb je niets meer.

Nadenkertje.

[Scali]

Heb je nu een vrije dag of zo?

Ziekteverlof, griepje.


Overigens: er staat een artikel over Attie Bauw en The Gathering in 'Interface'. Daarin zegt Attie: met ProTools kan echt alles, maar voor je het weet heb je niets meer.

Nadenkertje.

Vind ik ook. Ik ben geen fan van allerlei effecten en processing (analoog noch digitaal). Ik wil effecten alleen gebruiken als aanvulling op het geluid van een instrument. Een piano of gitaar met een galmpje of delay... eventueel een licht chorusje. Maar ik wil het liefst dingen zoveel mogelijk opnemen zoals ze gespeeld zijn, en daarna er niet meer aan knoeien door knippen/plakken, eq'en, compressie of weet-ik-veel-wat.
Zo veel mogelijk 'live' houden, zeg maar.

[Han S]

Ik was eens bij een demonstratie van ProTools en die demonstrator sprak ons -een aantal studio eigenaren- toe op een manier die zowel grappig was als irritant.

Op een gegeven moment zei hij: kijk, als ik de bas naar de kickdrum sleep en ik druk hier op, is de bas meteen strak op de kick gequantiseerd.

En dat is nou precies wat je nooit moet doen, maar dat snapt de muzikant wel en de demonstrateur niet.

[Das Schaap]

Waar komt die fascinatie van mensen om Satriani met Metheney te vergelijken toch vandaan? :???:
Ik dacht dat jij er ook enigszins op doelde dus vandaar de reactie op die manier. My bad. :hippie:



Over neutkeuze, de makkelijkere weg, ja Satch is nou eenmaal geen "jazzgitarist" dus zijn nootkeuze is niet zo spannend als van een jazzgitarist.

Over Scofield, ja die heeft ook details en finesses in zijn spel, maar dat komt door een bijna onvolkomenheid van controle van de rechterhand, net als bij Jim Hall bijvoorbeeld. Ik heb een instructieband van Hall waarin hij aangeeft dat zijn pickinghand erg onderontwikkeld is in vergelijking met zijn frettinghand. Iemand in het scofield-topic in "gitaristen" wist te vertellen dat Scofield zijn manier van aanslaan van Hall heeft geleerd. Juist die onvolkomenheid doet de finesses en details ontstaan, IMO (vaak is een dergelijk geluid gewenst in Jazz; Ik heb wel eens in een documentaire over Miles gezien dat ie vroeg aan een trompettist of ie in het nummer dat ze gingen spelen de solo wou spelen alsof ie voor het eerst een trompet in zijn handen had; spelen als iemand met een onvolkomen techniek dus). Erg mooi om naar te luisteren, maar de details in het spel van Scofield liggen ergens anders dan wanneer je naar Satch luistert.

Die speelt zijn vage licks juist hardstikke zuiver (niet dat Scofield dat niet doet, maar zie bovenstaande verhaal), en weet dat live ook waar te maken in tegenstelling tot een Vai, Moore of MacAlpine, die vallen vaak toch wel door de mand bij een live-optreden vind ik (Vai is tegenwoordig wel beter aan het worden live trouwens). Satch is wat dat betreft echt uniek.
Nou ga jij dus ook vergelijken. :P Kijk dan is Scofield dus een geval van iemand waarvan je dus wel zeker kan weten dan ie niet zomaar ff kan shredden. Maar toch speelt ie wel echt technisch en zijn phraseringen zijn soms zo ongewoon dat menig shredder desondanks de perfecte techniek er moeite mee zal hebben.




Centrifugal funk met Garsed en Lane (en Helmerich) is geweldig trouwens!!
Richie Kotzen is inderdaad een geweldige gitarist, hij ziet zichzelf trouwens iig niet als een jazzgitarist. Waar hij de laatste ongeveer 6/7 jaar mee bezig denkt te zijn weet ik niet, maar ik vind het niks...
Garsed & Helmerich vind ik nog steeds een heerlijke combo, vooral Quid Pro Quo heerst echt. Kotzen heeft zichzelf vooral bewezen door Unity te spelen en z´n werk met Howe naar mijn mening, en een solo album die ik helaas niet heb. Heb alleen z´n poppy werk qua solo´s hier liggen.


Laat maar zitten. Iemand als Peter Heijnen zal toch nooit toegeven dat ik een beetje jazz kan spelen, hoe goed ik ook zal spelen.
Dat vind ik enorm zwak.
Daarom is dit ook niet het moment om mijn muziek te gaan bekritiseren, waarschijnlijk neem ik jou dan net als Peter Heijnen niet serieus (maar als je zijn kritiek leest, ben je het vast wel met me eens dat dat een goed idee is).

Fair enough, maar toch ben ik nog wel benieuwd en ik brand mensen nooit af en geef mijn mening altijd met genoeg uitleg dus hopelijk komt het nog een keer.



Sowieso ligt het tempo bij shred wel erg hoog, zo snel hoor ik een Metheny eigenlijk nooit spelen, dus waarschijnlijk kan hij die snelheid met picken ook zonder die distortion niet halen zonder daar eens flink op te oefenen.

Metheny misschien niet ik weet niet of hij kan racen en of hij wel wil racen.
Maar er zijn legio jazzgitaristen die ook flink boppen bijvoorbeeld, en boppen is imo wel ff wat moeilijker te beheersen dan shred op vele fronten (oh god nu krijgen we pas een discussie) en dan heb je een gitarist met de snelheid en de techniek en ook nog eens de kennis om best wel wat racewerk te kunnen verrichten. In principe dan he. :)



Dat heet Jungleyes.
Telt dat als jazz dan? Of zijn daar ook de frasering, timing, ritmiek en bla etc ook niet goed?
Al een tijd niet meer geluisterd, er zat een lekkere feel in weet ik nog wel, en die saxofonist zat lekker in de groove.




Ja, je hebt nu dus ook een aantal van die 'crossover'-gitaristen. Shawn Lane is een grote inspiratie voor een hoop moderne shredders, en die trekt die shredders vaak ook een beetje de jazz/fusion in. Ook iemand als Marcel Coenen bijvoorbeeld.
Zelf wil ik ook die weg bewandelen. Vroeger was het vooral rock/metal spelen en goed oefenen op de techniek, en nu wil ik ook wat meer harmonische diepgang leggen in m'n spel, en wat meer jazzy/fusion-achtige dingen doen.
Grappig dat je Marcel noemt, ik vind hem namelijk juist een voorbeeld van shred alleen dan over de niet standaard shrednummers. Ik kan me nog een clip van z´n site herinneren genaamd fusion, maar dat had weinig met fusion te maken. Ik ben geen kenner van zijn muziek dus voorstellen van nummers kan je altijd geven, maar ik zag em afgelopen zondag nog live, en hoewel hij iig gegroeid is (als muzikant dan he :D) is het nog steeds echt een rock/metal shredder ook over dingen waar toch de groove eigenlijk de nadruk zou moeten hebben. Voor meer harmonie en dergelijke heb ik zelf gewoon een tijd alleen maar akoustisch gespeeld, drama voor je techniek gezien ik dat dus niet bijhield maar het helpt wel met inzicht qua akkoorden en progressies.

[Thijs G]

Geweldig.

Dit is de virtuosen kant van jazz dus ;)

[Roy K.]

Ik dacht dat jij er ook enigszins op doelde dus vandaar de reactie op die manier. My bad. :hippie:


Nou ga jij dus ook vergelijken. :P Kijk dan is Scofield dus een geval van iemand waarvan je dus wel zeker kan weten dan ie niet zomaar ff kan shredden. Maar toch speelt ie wel echt technisch en zijn phraseringen zijn soms zo ongewoon dat menig shredder desondanks de perfecte techniek er moeite mee zal hebben.

Scofield is sowieso lastig na te doen vanwege het feit dat ie gecontrolleerd ongecontrolleerd aanslaat, als je begrijpt wat ik bedoel. En laten we verder de vergelijkingen maar es rusten :D


Garsed & Helmerich vind ik nog steeds een heerlijke combo, vooral Quid Pro Quo heerst echt. Kotzen heeft zichzelf vooral bewezen door Unity te spelen en z´n werk met Howe naar mijn mening, en een solo album die ik helaas niet heb. Heb alleen z´n poppy werk qua solo´s hier liggen.

Kende Howe en Kotzen natuurlijk al wel langer, maar kwam in januari pas in aanraking met die 2 albums die ze samen deden en werd compleet weggeblazen, wat een vette platen zijn dat zeg. Sindsdien ook van beide de soloalbums weer uitgebreid aan het checken maar zijn toch over het algemeen een tikkie minder (maar nog hardstikke vet).

Welk poppie werk van Kotzen bedoel je precies, die pogingen met blues + dat ie er bij zingt? En hoe weet je dat ie zich naar jouw mening heeft bewezen door een soloalbum dat jij niet hebt? :D Ik weet niet welke je bedoelt, ik vermoed The innergalactic fusion experience. Als je daar belang bij hebt (of bij een andere soloplaat van 'm als je een andere bedoelde) moet je of goed zoeken of wat via PM regelen.

[Scali]

Fair enough, maar toch ben ik nog wel benieuwd en ik brand mensen nooit af en geef mijn mening altijd met genoeg uitleg dus hopelijk komt het nog een keer.

Op Arne's Fat Sister had je iig al gereageerd, jij was degene met de 'George Benson vibe' :)


en boppen is imo wel ff wat moeilijker te beheersen dan shred op vele fronten (oh god nu krijgen we pas een discussie) en dan heb je een gitarist met de snelheid en de techniek en ook nog eens de kennis om best wel wat racewerk te kunnen verrichten.

Inderdaad, maar het ging niet puur om shred vs jazz, maar vooral om het feit dat Satriani een aardig potje kan shredden, dus dat hij op de 'schaal van allroundheid' bij techniek goed zou scoren, waar Metheny op dat punt wat minder zou scoren.
Natuurlijk zullen boppers (niet die Paul de Leeuw-fans) over het algemeen iig op theoriekennis goed scoren bij een dergelijke schaal, waar een hoop shredders daar wat minder scoren.


Grappig dat je Marcel noemt, ik vind hem namelijk juist een voorbeeld van shred alleen dan over de niet standaard shrednummers. Ik kan me nog een clip van z´n site herinneren genaamd fusion, maar dat had weinig met fusion te maken.

Nee okee, maar hij probeert het toch te spelen. Als hij ermee doorgaat, zal ie er vast ver in kunnen komen, hij heeft talent genoeg.
Maar dat bedoel ik dus... een shredder die geinteresseerd is geraakt in het spelen van jazz/fusion. Dat vind ik zelf al een heel stuk interessanter dan mensen die alleen maar hetzelfde diatonische/neo-klassieke gepiel herhalen, zoals een Rusty Cooley.
En andersom ook, ik vind het boeiend als een jazzgitarist ook af en toe eens lekker scheurt en het publiek trakteert op wat technisch vuurwerk.
Ik hou wel van wat afwisseling. Iemand als Frank Gambale vind ik erg leuk.

[benwave]

Scali Jij Zegt: Mede daarom ga ik niet alle foutjes uit m'n muziek halen. Ik heb liever een passievolle take met hier en daar een klein oneffenheidje dan dat ik het 10 keer overdoe voor die 'perfecte take' waar de passie allang doodgebloed is.

Je ben juist een goede muzikant als je elke keer weer passievol een solo of maak niet uit wat voor een muziekstuk je speel foutloos speelt.
Ik heb nog nooit een studio opname van een artiest gehoord waar echt fouten in zitten.
Het is nu alsof je zeg dat wanneer je meerdere takes nodig heb om een opname te krijgen de passie en gevoel weg zijn.
Naar mijn mening is dat niet zo.
Getuige alle uitgebrachte cds en platen van maak niet uit welke artiest
uiteraard live uitvoeringen niet meegerekend

[Scali]

Je moet er wel rekening mee houden dat ik instrumentale muziek maak, met technisch soms behoorlijk uitdagende passages (voor mij iig wel).
Natuurlijk kan ik een 'normaal' popnummer met een simpel solootje van een paar maten makkelijk in 1 of 2 keer goed opnemen.
Maar mijn spul moet je eerder vergelijken met dat van Satriani... het hele nummer heeft vele stukken melodie en soms hele snelle/lastige stukken.

Dat is een hoop werk, en ook Satriani zelf heeft maanden nodig, en vele takes, om een CD goed op te nemen. Dan is hij ten eerste nog Satriani, en ten tweede is hij fulltime gitarist.

Probeer jij maar eens een paar solootjes van mijn nummers foutloos te spelen, kijken hoe het jou afgaat. Jouw solo's zijn allemaal zeer 'behoudend'. Dergelijke solo's kan ik ook wel zonder al te veel oefenen en takes redelijk opnemen. Ik doe iets heel anders dan jij.
Ik hoor trouwens in jouw opnamen ook wel foutjes of oneffenheidjes, zoals ik al aangaf.

[Han S]

Ben, ik heb al zo veel fouten gehoord op platen en CD's, maar dat doet er niet toe. Het gaat om andere dingen als foutjes, die het merendeel van de luisteraars niet hoort. En dan heb ik het niet over de ontstemde instrumenten.

Wat ze wel horen, zij het vaak niet bewust is bezieling en sfeer, het is voor jou om te bepalen wat je belangrijk vindt.

Ik heb tijdens opnamesessies vaak het gevoel dat muzikanten- en met name gitaristen- meer gefixeerd zijn op foutjes dan op gevoel. Ik hoor dan een voor mij geweldige take waar de energie en het gevoel van af spat, maar dan zegt de band: gooi deze maar weg, we doen hem over. En dan bewaar ik hem altijd.

Als we dan 's avonds nog eens door het materiaal heen luisteren laat ik ze die take horen en meestal zijn ze het er dan mee eens dat hij toch de beste is. Na het repareren van een paar foutjes heb je dan wat je zoekt.

Het moet broeien, knallen, rocken, swingen en noem de rest zelf maar.

Ik las vanmorgen een stuk in de krant over ZZ en de Maskers waarin Jan de Hont zegt: ik speelde 'La Comparza' en ik zag dat er een oudere vent stond te luisteren met tranen in zijn ogen. En daar gaat het om, niets meer en niets minder. De rest is onzin.

[Han S]

Je moet er wel rekening mee houden dat ik instrumentale muziek maak, met technisch soms behoorlijk uitdagende passages (voor mij iig wel).
Natuurlijk kan ik een 'normaal' popnummer met een simpel solootje van een paar maten makkelijk in 1 of 2 keer goed opnemen.
Maar mijn spul moet je eerder vergelijken met dat van Satriani... het hele nummer heeft vele stukken melodie en soms hele snelle/lastige stukken.

Dat is een hoop werk, en ook Satriani zelf heeft maanden nodig, en vele takes, om een CD goed op te nemen. Dan is hij ten eerste nog Satriani, en ten tweede is hij fulltime gitarist.

Probeer jij maar eens een paar solootjes van mijn nummers foutloos te spelen, kijken hoe het jou afgaat. Jouw solo's zijn allemaal zeer 'behoudend'. Dergelijke solo's kan ik ook wel zonder al te veel oefenen en takes redelijk opnemen. Ik doe iets heel anders dan jij.

Plak je dan geen takes aan elkaar? Een van de bekendste Eddie van Halen solo's (Beat it) bestaat uit delen van verschillende takes.

Als ik solo's opneem zijn het altijd meerdere en in bijna alle gevallen worden stukken met de automatisering van de mengtafel aan elkaar geplakt, wat dan van drie of vier matige solo's een spannend geheel maakt. Kwestie van de beste stukken pakken.

[benwave]

Nogmaals ik ga niet net als jij mijn eigen muziek lopen verdedigen.
Dat laat ik aan andere over
De stelling is ook niet wie is er een betere gitarist Scali of Ben.

Ik weet van mezelf wat mijn beperkingen zijn wat ik wel en niet kan spelen.
En ik heb al eens gezegt dat ik mezelf op de eerste plaats zie als muzikant, liedjes maker. En ben zeker geen Joe S
En inderdaad maak ik andere muziek als jij. Maar de stelling van de vraag was
Het is nu alsof je zeg dat wanneer je meerdere takes nodig heb om een opname te krijgen de passie en gevoel weg zijn.
Naar mijn mening is dat niet zo.
Jij doet net alsof fouten in muziek volledig normaal zijn en ik beweer dat dat niet zo is. Dat maakt een nummer lelijk.. ongeacht wat voor een muziekstijl .

Het complete nummer zou er op vooruitgaan als er misschien iets simpeler in gespeeld werd maw foutloos dat luistert beter

[benwave]

Han Ik had het over echt fouten dus dingen die een dove nog hoor
Daarbij zeg je er bij na het repareren van een paar foutjes, Dus die verdwijnen van de opname

[Han S]

Han Ik had het over echt fouten dus dingen die een dove nog hoor

Accoord! :D

[Scali]

Jij doet net alsof fouten in muziek volledig normaal zijn

Dat zeg ik niet, en ik speel ook liever foutloos. Maar ik moet werken binnen mijn mogelijkheden, en ik maak dus deze keuze.


en ik beweer dat dat niet zo is. Dat maakt een nummer lelijk.. ongeacht wat voor een muziekstijl .

Het complete nummer zou er op vooruitgaan als er misschien iets simpeler in gespeeld werd maw foutloos dat luistert beter

Dat is jouw mening.
Mijn mening is dat ik niet fijn speel als het met 'de handrem erop' moet, en dan kan ik niet de muziek maken zoals ik wil, niet die muziek die uit mijn hart komt, en krijg ik saaie, nietszeggende, climaxloze muziek, wat ik een stuk minder mooi vind dan gewoon ongeremd spelen, en hier en daar een foutje op de koop toe nemen.

Ik vraag me trouwens af waar je het nu precies over hebt, want aan 'serieuze' nummers als "Last Day Of The Year", "Zomerhit" en de 'final' van "What's Your Name, Hero?" heb ik toch aardig wat aandacht besteed, en hoewel er vast nog wat kleine dingetjes zijn aan te merken, zitten er geen levensgrote fouten in die zelfs een dove nog hoort.

[benwave]

Ik doelde niet specifiek op een nummer van jou , maar bedoelde een muziekstuk in het algemeen.

[Scali]

Ik had het dus wel specifiek over mijn muziek, en niet over het algemene geval. Blijkbaar had je dat niet goed begrepen. Maarja, wat heb je in deze thread nou wel goed begrepen?
Ik zou toch zweren dat je het gewoon expres zit te doen.

[Han S]

Ja Ben, ik kan je een mooie opname laten horen van een zangeres, maar als ik er bij vertel dat er uit 13 zangsporen stukjes zijn gebruikt geloof je dat mogelijk niet want je hoort er niets van. En toch zitten er tussen het eerste deel van een bepaalde zin en het tweede deel soms drie maanden verschil.

Wel knap dat zij ongeveer altijd hetzelfde geluid voortbrengt.

Als jij een CD draait word je belazerd waar je bij zit. :D

[benwave]

Han en het punt is ? Behalve dat ik het helemaal eens met je ben

[benwave]

Dat is nou eigenlijk mijn hele punt.
Met de moderne software van vandaag de dag, haal je alle fouten uit een stuk.

[benwave]

Scali ik zou wel wat kritiek op je nummers kunnen geven.
Dan heb ik het over fouten ,foutjes ,timing ,,opname dingen en zo, Maar dat heeft geen zin. Want dan zeik je me toch weer af.

Nogmaals je bent een redelijke gitarist met ook beperkingen.

[Scali]

Scali ik zou wel wat kritiek op je nummers kunnen geven.
Dan heb ik het over fouten ,foutjes ,timing ,,opname dingen en zo

Dat kan bij jou ook, of dacht je werkelijk dat dat nummer van jou perfect was?
Ik vind het hier alleen niet de plek om dat soort dingen te gaan doen.
Kritiek lever je maar als ik een thread open voor een nummer in Sounds, dat moet je hier niet gaan doen en gebruiken in de rest van de discussie, want dat komt nogal flauw en ongeloofwaardig over.

[Das Schaap]

Welk poppie werk van Kotzen bedoel je precies, die pogingen met blues + dat ie er bij zingt? En hoe weet je dat ie zich naar jouw mening heeft bewezen door een soloalbum dat jij niet hebt? :D Ik weet niet welke je bedoelt, ik vermoed The innergalactic fusion experience. Als je daar belang bij hebt (of bij een andere soloplaat van 'm als je een andere bedoelde) moet je of goed zoeken of wat via PM regelen.
Ik heb al erg vaak m´n pc moeten formatteren en dan raak je nog weleens dingen kwijt (die je eigenlijk niet eens wettelijk mag hebben). :(
Vroeger had ik em wel, Shakeel was er ooit over begonnen dus ik ging het toen maar eens checken. Van hem had ik dacht ik ook Tilt. De enige soloplaat die ik van Kotzen op het moment heb is Change. Heel poppy enzo met zang, maar dan heb je opeens zijn versie van Unity erop en dan bopt ie ff soort van. 8-)


Op Arne's Fat Sister had je iig al gereageerd, jij was degene met de 'George Benson vibe' :)
Was dat ook met dat je iets meer outside moest spelen ? Dat het nog iets te netjes was ? Net zoals Benson vaak speelt, alleen hij doet het toch ff wat anders. Ik weet het niet meer precies.



Inderdaad, maar het ging niet puur om shred vs jazz, maar vooral om het feit dat Satriani een aardig potje kan shredden, dus dat hij op de 'schaal van allroundheid' bij techniek goed zou scoren, waar Metheny op dat punt wat minder zou scoren.
Natuurlijk zullen boppers (niet die Paul de Leeuw-fans) over het algemeen iig op theoriekennis goed scoren bij een dergelijke schaal, waar een hoop shredders daar wat minder scoren.
Ach bij mij ging het niet meer om Satch vs. Metheny, dat de een dingen kan die de ander niet kan enzo was allang duidelijk. Het ging mij meer om jazzgitaristen in het algemeen.



Nee okee, maar hij probeert het toch te spelen. Als hij ermee doorgaat, zal ie er vast ver in kunnen komen, hij heeft talent genoeg.
Maar dat bedoel ik dus... een shredder die geinteresseerd is geraakt in het spelen van jazz/fusion. Dat vind ik zelf al een heel stuk interessanter dan mensen die alleen maar hetzelfde diatonische/neo-klassieke gepiel herhalen, zoals een Rusty Cooley.
Talent, discipline en amibitie heeft Marcel meer dan genoeg, en ik heb zeker respect voor die gozer en hij laat zien dat ie nog groeit ja. En zelfs Rusty Cooley doet weleens interessante dingen maar voornamelijk in rock. Ook enkel een kwestie van groeien en open staan in zijn geval.

[benwave]

Even terug naar het begin.
Dit was jou eerst commentaar op de video van Bireli :
Leuk dat je jazz geweldig vindt, hoor. Maar moet dat snobistische en quasi-interresante gedrag er altijd bij?
Ik vind jazz ook leuk, op z'n tijd, en ik speel het zelf ook. Maar ik speel ook metal en andere stijlen, en wat mij betreft is jazz net als alle andere muziek, er zijn altijd figuren die te veel met techniek en theorie bezig zijn, en te weinig met de 'muzikale' aspecten als de luisteraar boeien en emotie overbrengen.

Je mist het hier volledig de muzikaliteit en swing druipt er hier vanaf.
Dat is nou net wat niet in jou muziek zit. Je zegt het wel maar het is er echt niet

[Scali]

Je mist het hier volledig de muzikaliteit en swing druipt er hier vanaf.

Ik ben anders lang niet de enige die dit clipje nou niet echt denderend vond qua muzikaliteit en swing. Zitten we er allemaal naast, of hebben we misschien een punt?
Ik vergeleek het ook met het clipje van Stochelo, waar naar mijn mening wel de muzikaliteit en swing vanaf druipt.


Dat is nou net wat niet in jou muziek zit. Je zegt het wel maar het is er echt niet

Jawel hoor. Zoals je aan de reacties op Arne's Fat Sister ziet, vindt bijna iedereen het leuk/muzikaal/cool klinken, en kunnen ze een bepaalde 'vibe' ontdekken.

En kap nou eens met dat kinderachtige stoken van je. Kijk liever naar jezelf. Je hebt alleen maar simpele rocksongs op je pagina, met saaie solo's die niet eens met een lekkere feel gespeeld zijn, naar mijn mening (je vibrato en bends zijn het gewoon net niet, het zit er net naast steeds, het mist die overtuiging, die passie). Dus ga jij nou niet beginnen over muzikaliteit en swing, want als het ergens ontbreekt, dan is dat wel in jouw muziek.

[Mithrandir]

Het wordt een beetje genant heren, of stoppen met moddergooien en beledigen of ik geef gitaarnet een berichtje en dit topic vliegt op slot.

[benwave]

Scali Jou probleem blijft gewoon dat je niet tegen kritiek kan.
En je raakt niet uit gepraat over het feit hoe goed je wel niet ben, en hoe goed je muziek is, en hoe goed je alle speelstijlen beheerst.

Ik ken mijn beperkingen daar hoef je me niet steeds op te wijzen .
Dat heb ik al een paar keer gezegt.

Maar jij kan gewoon niet toegeven dat je ook maar beperkt ben .

En wat is er mis met simpele muziek. als of dat van jou ingewikkeld is.
De drumcomputer aan en mee rammen . Daar heb je zeker voor op het conservatorium gezeten.

[benwave]

Meneer Mithrandir wat is er mis met een stevige discussie en ga jij bepalen of wij wel of niet een mening mogen uiten ?

[Mithrandir]

Heeft dit nog iets met een discussie te maken waar ook andere mensen wat aan hebben? Het enige wat ik zie zijn constanten beledigingen over en weer.

[Scali]

Jou probleem blijft gewoon dat je niet tegen kritiek kan.

Dat is helemaal niet waar. Bij Arne's Fat Sister was er ook genoeg kritiek, en daar deed ik absoluut niet moeilijk over.
Hier zit jij gewoon goedkoop modder te gooien, en daar trap ik niet in.


En je raakt niet uit gepraat over het feit hoe goed je wel niet ben, en hoe goed je muziek is, en hoe goed je alle speelstijlen beheerst.

Dat heb ik nooit gezegd. Kap nou eens een keer met woorden in de mond leggen, het wordt heel vervelend onderhand.


Ik ken mijn beperkingen daar hoef je me niet steeds op te wijzen .

Weet je dat zeker? Net beweerde je nog dat je 'foutloos en perfect' speelde, wat dus absoluut niet het geval is.


Maar jij kan gewoon niet toegeven dat je ook maar beperkt ben .

Ik geef mijn beperkingen grif toe, maar jij loopt gewoon flauw modder te gooien. Als je nou een echte beperking noemt, geef ik die ruiterlijk toe, zoals ik ook bv in de thread van Arne's Fat Sister gedaan heb.


En wat is er mis met simpele muziek. als of dat van jou ingewikkeld is.
De drumcomputer aan en mee rammen .

Je bent echt zielig.

[Scali]

Heeft dit nog iets met een discussie te maken waar ook andere mensen wat aan hebben? Het enige wat ik zie zijn constanten beledigingen over en weer.

Ik heb geen idee, die Ben moet me wel hebben de hele tijd.
Grappig dat hij nu m'n muziek gaat lopen afzeiken, terwijl ie pas nog m'n compositie had gejat omdat hij het zo'n mooie akkoordenprogressie vond.
Wat een charlatan.

[benwave]

Dit zijn jou woorden: Maar mijn spul moet je eerder vergelijken met dat van Satriani.

Tja over zielig gesproken

[Scali]

Wil je het wel eens laten om mijn zinnen uit z'n verband te rukken?
DAT is pas zielig.

[Roy K.]

Het wordt een beetje genant heren, of stoppen met moddergooien en beledigen of ik geef gitaarnet een berichtje en dit topic vliegt op slot.

Niet doen niet doen ik vermaak me kostelijk!! :D En gitaarnet volgt dit topic al in de vorm van Han...

[benwave]

even ter rectificatie .. Het ging om een backingtrack van Jan Nel
die op het internet stond. Ik was in de veronderstelling dat iedereen daar dan zijn ding in kon doen

[Mithrandir]

Dit is niet vermakelijk meer, maar een belachelijk vertoning van asociaal haantjesgedracht. Jezus, ik heb nog nooit zo iets triests gezien en ik heb al een hoop trieste dingen gezien op gitaarnet. Het topic is gereport.

[benwave]

Je ken beter deze discussie volgen dan luisteren naar de muziek van Scali, want daar wordt je echt niet vrolijk van

[Roy K.]

Dit is niet vermakelijk meer, maar een belachelijk vertoning van asociaal haantjesgedracht. Jezus, ik heb nog nooit zo iets triests gezien en ik heb al een hoop trieste dingen gezien op gitaarnet. Het topic is gereport.

Als 2 mensen iets met elkaar uit te praten hebben (wat hier wel het geval is lijkt me) moeten ze dat toch kunnen doen, ook al vind jij dat het topic dan voor anderen geen waarde heeft. Ik bedoel, open het dan niet.

[Joey Handsome]

Dan kunnen ze dat toch net zo goed via de pm doen.

[Scali]

Nee, want dan kunnen anderen het niet lezen. Volgens mij is het motief van Ben puur om mij aan te vallen en zwart te maken ten voorstaan van het forum. Met PMs lukt dat niet, natuurlijk.
Ik weet niet waarom, ik ken hem verder niet, behalve dat ik weet dat hij zonder mijn toestemming mijn akkoordenschema in een eigen versie heeft gebruikt. En zoals je misschien begrijpt, voel ik er niet veel voor om alsnog die toestemming te geven, nu hij zich zo tegen mij gedragen heeft.
Wat mij betreft valt er dus niets te bepraten.

[benwave]

Scali Kan jij mij nog even de definitie van modder doorgeven.
Aangezien ik in Zeeland woon heb ik alleen te maken met Zeeuwse klei.
Dus gooi ik nou met modder of met zeeuwse klei ?

[benwave]

Nogmaals :even ter rectificatie .. Het ging om een backingtrack van Jan Nel
die op het internet stond. Ik was in de veronderstelling dat iedereen daar dan zijn ding in kon doen.

[benwave]

En Scali plagiaat is een misdrijf in Nederland en daar beschuldig jij mij van.
Het moet niet veel gekker worden.

Ron Smit had ook een uitvoering van dat nummer hero gemaakt en dat vond ik mooier dan de uitvoering van Scali .Ik denk dat Scali jaloers is of het niet kan verdragen dat iemand een uitvoering beter vind dan die van hem.
Daarbij was Jan Nel volledig op de hoogte van het feit dat ik de backingtrack wou veranderen, Hij (Jan Nel) heeft zelfs het akoorden schema nog naar mij opgestuurd.

[MusicManMaestro]

Deze topic mag hier wel weg trouwens want het overschaduwd alle leuke muziektunes die hier op dit subforumpje te horen zijn.

[benwave]

toch nog even dit :

jan nel posted on Sun March 19, 2006
Hi Ben!
I don't know whether you already noticed, but people are really freaking on your version of What's you name, hero? on www.guitarbt.com > Forum > Dream Dolphins.

Check it out!

Dit is het bericht wat Jan Nel achterliet op mijn soundclick pagina
http://www.soundclick.com/bands/messageboard.cfm?bandID=239829

Dus een beetje lullig van Scali om nu net te doen alsof ik een dief ben.
Jan was er behoorlijk content mee hoe ik zijn uitvoering had veranderd en had er ook helemaal geen problemen mee toen

[benwave]

Maar Scali als je hier je excuus voor aanbied ben je pas echt een vent

[Han S]

Jongens, kan ik jullie nou niet een paar uurtjes alleen laten? Ik ben wezen eten en ik heb iets teveel wijn gezopen, maar niettemin kan ik je vertellen dat het accoordenschema niet van Scali is maar van mij. Ik heb dat op 12 september 1968 bedacht, maar helaas heb ik het niet laten vastleggen.

En Ben, hierbij geef ik je toestemming om het te gebruiken, je hoeft dus niets aan Scali te vragen, wel wil ik 10% van de opbrengst, maar alleen dan wanneer je er rijk van bent geworden. En die kans is nihil want het is een 13 in een dozijn schema.

Desalnietemin wens ik jullie een prettige voortzetting van dit lultopic, weet je wat? Ik ga nog een biertje doen.

[Das Schaap]

Ik heb bier op en zelfs ik vind dit triest worden. Het begon niet eens zo slecht ik leuk geluld met Scali en Roy K., Scali heb ik alleen voorheen zien discussieren en ik verwachtte ook dus iets anders dan hoe het gegaan was, met Roy had ik al vaker weleens geluld dacht ik. Maar het was leuk, maar nu begint dit topic wel erg persoonlijk te worden en daar heeft niemand baat bij. Dus als jullie zo graag willen bekvechten, pak er een gitaar bij. En dan gaan we kijken naar compositie. :rockon: En nou kon ik vandaag gvd niet mn riffcontest nummer afmaken en hopen dat ik morgen tijd heb. :mad:

[DTmaster]

waarom discusieren we lang door over shit that happens (kort door de bocht) laten we elkaar gewoon beoordelen of we de muziek goed vinden of NIET en daarbij laten. daar was die forum toch voor bedoelt >>>???

[peter_heijnen]

Ten eerste heb ik me nooit als jazzkenner geprofileerd



Ik heb maar even een werkstukje gemaakt.
Schenk even iets lekkers in en leun achterover om van het volgende te genieten.
Het is het laatste dat ik hier aan wil wijden.


Lijkt me niet.
Het is een compleet andere techniek.
Die gasten weten waarschijnlijk niet eens wat demping is, dus als je ze op een metalgitaar laat spelen met veel distortion, krijgen ze er amper meer uit dan wat gerammel en wat feedback.
Ik denk dat je wat dat betreft makkelijker als shredder zo'n Maccaferri-gitaartje op kunt pakken en wat snelle runs spelen.


Dat vind ik sowieso bij jazzgitaristen vaak. Ze spelen meestal heel erg in 1 ritme, en stampen die arpeggio's en dingetjes er maar uit... dadadadadadadada.
Maken absoluut geen gebruik van timing, bends of vibrato... Grappig om te horen dat het vaak nog slecht klinkt ook, als ze eens een keer een bend of vibrato proberen. Blijkbaar hebben ze dat niet 'in de vingers'.


Overigens vond ik dit clipje verder niet slecht, de solo was best aardig in harmonisch opzicht. En ik vind sowieso het Rosenberg trio wel aardig. Maar ik hoor toch liever Stochelo dan deze kerel... Wie was dit eigenlijk? Een neefje oid?
Ik heb het hier dus niet over deze gitarist, maar vooral over een bepaalde groep jazzgitaristen.


Toevallig speel ik ook dit soort spul, op zowel een Ovation western als een Samick klassieke gitaar, dus ik weet wel ongeveer wat er van overblijft


Het is vast moeilijk, en echt slecht klinkt het niet, maar het gaat nergens heen, het vertelt geen verhaal. Luister eens naar het begin van dat concert wat hier eerder in de thread gepost is, en hoor hoe Stochelo veel muzikalere solo's brengt.

Verder vind ik de techniek van deze kerel ook niet geweldig.
Veel van de noten die hij probeert te spelen, hoor je gewoon niet goed.
Je kunt zeggen wat je wilt van een supershredder als bv een Michael Angelo, maar iedere noot die hij speelt, is zuiver. Hij probeert tenminste niet sneller en moeilijker te spelen dan ie kan. Hij is gewoon echt zo goed


Weet ik, maar het lijkt me makkelijker. Ik denk dat mijn Ovation met .012 en mijn goedkope Samick minder makkelijk spelen dan zo'n Maccaferri, en daar speel ik ook best makkelijk op.


Misschien dit type jazz... maar dan nog hoor ik bij bv Stochelo een stuk meer van dat soort dingen.
En bij andere typen jazz zit er juist heel veel muzikaliteit en 'swing' etc in. Vooral zwarte muzikanten zijn daar vaak erg goed in, lijkt ze van nature beter af te gaan. Blanke jazz-muzikanten spelen vaak toch wat stijver en statischer.


Ik bedoel ook 'binnen de jazz'. Natuurlijk kun je zelfs de meest expressieve jazz niet met blues vergelijken, het is een andere soort muziek.


Volgens mij moet Pat het toch op een aantal gebieden flink afleggen ten opzichte van Satriani, hoe goed hij ook is als jazzgitarist.
Ik zie hem nog niet zo gauw van die vloeiende legatostukken spelen, of snelle tapstukken, of dat soort dingen.
Dat soort technische hoogstandjes horen er toch bij, als je echt een complete gitarist bent.


Pat Metheny heeft zich die technieken/speelstijl nooit eigen gemaakt, en is in dat opzicht dus niet 'compleet'.


Ik krijg hier de indruk dat mensen gefrustreerd raken om het feit dat een aantal van de beste jazzgitaristen ter wereld (in dit geval dus Metheny) technisch op een lager niveau opereren dan de betere 'shredders', om mensen als Satriani/Lukather/MacAlpine etc maar te omschrijven (want ontkennen kun je het niet, zo realistisch zijn jullie toch ook nog wel?).


Zie ik Metheny een hi-gain jam spelen? Nee, ik denk dat hij daar niet de techniek voor heeft, het zal dus wat minder 'flamboyant' moeten. Verder zal ie over de muziektheorie niet struikelen.
De techniek is dus minder compleet.

Dat is nou juist het punt. Als je een 'complete' gitarist bent, val je niet zomaar in 1 genre, en heb je dus ook die beperkingen niet. De vergelijking met Metheny werkt juist niet omdat hij die beperkingen heeft. Verder geen schande, want mensen als Satriani, die als het ware boven de genres staan, zijn echt een uitzondering.


Ik ben dan wel geen expert op het gebied, maar ik denk dat ik wel uit eigen ervaring kan spreken over hoe lastig beide stijlen ongeveer te spelen zijn.


Ik heb hem (Pat M.) vaak genoeg live gezien, en vooral zijn rechterhandtechniek is zacht gezegd wat 'onorthodox'. Dus ofwel hij heeft ook een geweldige 'shred'-techniek en heeft die al die geweldig voor ons verborgen weten te houden, ofwel hij zal geen hi-gain solo's kunnen gaan spelen zonder flink te gaan oefenen op met name z'n rechterhand. Ik hou nog een slag om de arm door het te formuleren als "ik zie hem niet zo snel...".
Het zou kunnen, maar de kans lijkt me heel klein.


Ik wilde slechts aangeven dat ik naast 'Satriani'-dingen ook jazz-achtige dingen heb gespeeld, qua tone/techniek/feel/etc, dus dat ik ook bij jazz wel een aardige inschatting kan maken over hoe moeilijk het is qua techniek en qua theorie om over die 'changes' te spelen etc. Al mijn jazz/fusion dingen zijn ook directe vrije improvisaties trouwens, geen noot aan geschreven, dus ik 'eer die traditie', zeg maar.
Dus om dan maar te zeggen dat ik niet weet waar ik over praat, is wel erg grof.


Mijn ervaring is juist dat veel jazzgitaristen zelden of nooit met veel distortion spelen (sommigen zelfs sowieso nooit op een 'plank'), en dat ze daarom de vereiste techniek niet hebben om sowieso een noot goed te laten klinken, laat staan om wat trucjes uit het repertoire van een Satriani, Van Halen of Vai eruit te persen.
Jazzgitaristen hebben wel goede techniek, maar dan vooral voor jazz, waar je je snaren niet af hoeft te dempen, en waar tapping en stringskipping en allerhande vage flageoletten en whammy dives zelden of nooit voorkomen.
Ik beweer dus dat je makkelijker als shredder jazz-licks kunt spelen dan als jazzer shred-licks, omdat een shredder per definitie veel techniek in huis heeft, en eigenlijk gewoon wat rustiger aan kan doen, waar een jazzer dingen moet gaan doen die ie misschien nog nooit geprobeerd heeft.


Natuurlijk niet... Iemand als Metheny kan sowieso met z'n eigen speelstijl in alle muziek meedoen. Maar wat bv een Satriani doet is echt een andere stijl spelen. Als Satriani blues speelt, klinkt het als blues. Als hij metal speelt, klinkt het als metal. Als hij funk speelt, etc.
Metheny zal het toch moeilijk krijgen als hij bv metal gaat spelen, behalve als hij een andere gitaar en speelstijl gaat gebruiken. Dat is iets dat ik hem nog nooit heb zien doen, dus ik denk niet dat hem dat de eerste paar keren makkelijk zal afgaan.



Ja ach, de naampjes maken ook niet zo veel uit. Het gaat om het type gitarist. Satriani is net zo'n soort type als Lukather, MacAlpine, Timmons etc.
Metheny is toch duidelijk een ander type (en voor Metheny kunnen we nog wel tig jazzgitaristen invullen, waardoor het verhaal eigenlijk niet anders wordt).


Ik ben anders lang niet de enige die dit clipje nou niet echt denderend vond qua muzikaliteit en swing. Zitten we er allemaal naast, of hebben we misschien een punt?
Ik vergeleek het ook met het clipje van Stochelo, waar naar mijn mening wel de muzikaliteit en swing vanaf druipt.



Zo, en nou is het klaar.

Daag Scali.

[Gitaro]

Zeikerds. Leuk filmpje :speed:

[LuukieRayVaughan]

Die citaten .. Gaat zo ver. Van mij mag er snel een slotje op dit topic !

[Han S]

Nee hoor, ik wil nog wel zien wat er verder gebeurt, het is net The Bold and the Beautiful hier.

Ik stel ook voor om Scali maar een eigen subforum te geven, iets van 'Vraag het aan Scali'.

Ik hoop dat hij tegen een geintje kan, het is immers een Haginees. :D

[LuukieRayVaughan]

hehe :D Tja het gaat wat te snel om te volgen. Idd een subforum is overzichtelijker.

[taylor]

moet zeggen dat ik de helft niet heb gelezen als je post,en je kijkt de volgende dag ben je zo 4 a 5 pagina's veder :)

wat peter daar zo opsomt dat is idd de omgekeerde wereld maar goed..
pat metheny is van een uitzonderlijk hoog niveau wat gitaar spelen betreft of je dan ook mooi vind dat is vraag 2 .maar dat bedoelt peter volgens mij niet.

[duckman]

Pfff wat saai... wat een zenuwachtige kriebelmuziek. Jazz is niets voor mij als dit het beste is, volgens cosbibi...

Heeft iemand een tip: ook jazz maar niet zo zenuwachtig?

kenny burrell vind ik erg goed.mooie thema's en goeie muzikant

[Scali]

wat peter daar zo opsomt dat is idd de omgekeerde wereld maar goed..
pat metheny is van een uitzonderlijk hoog niveau wat gitaar spelen betreft of je dan ook mooi vind dat is vraag 2 .maar dat bedoelt peter volgens mij niet.

Volgens mij is het helemaal niet de omgekeerde wereld, het is gewoon de waarheid. Ik sta er ieder geval nog 100% achter, en Peter ook, zo te zien, hij heeft nergens iets op aan te merken.
Het zou net zo waar zijn als je Pat Metheny zou vervangen door bv Eric Clapton of BB King (en dan jazz door blues), maar in dat geval zullen er waarschijnlijk weinig mensen over vallen. Iedereen zal toch wel weten dat Clapton en BB King het niet van hun supertechnische hi-gain solos moeten hebben?
Lijkt mij dus puur een geval van jazz-snobisme... "Kom niet aan onze helden!".
Dat doe ik dus wel, ik ben een realist.

Overigens kun je in die quotes goed lezen dat het uitsluitend om de technische kant gaat, en dat ik verder Pat Metheny nog steeds als een geweldig muzikaal en ontwikkeld jazzgitarist zie. Als jullie iets anders denken, hebben jullie dus niet goed gelezen.

[taylor]

er iets wat ik niet begrijp?

bedoel jazz is jazz of flamenco blijft flamenco als je aan paco de lucia zou vragen speel een stuk high-gain solo zo ala minuut dat kan die waarschijnlijk niet nee maar wat is dan je punt?

als je satriani op de zelfde manier voor het blok zet ,zo van speel ala minuut en stuk complexe famenco(op 1 flamenco gitaar) nou denk niet dat die kan hoor.
vind je satriani nou echt zoveel zijdig omdat die wat meer stijlen speelt dan iemand die het bij 1 houd?

volgens mij kun je er niet tegen dat je held in negatieve zin of als minder mooi wordt gezien.laat dat toch varen man...

[Scali]

Ik zit er niet mee hoor. Flamenco is inderdaad net als bv shred een speelstijl die een specifieke techniek vereist, en die je niet 1-2-3 beheerst.

Satriani zal dat waarschijnlijk niet echt kunnen inderdaad. Maar daar staan een hoop stijlen tegenover die hij wel beheerst. En dat was het punt van Roy K een beetje. Satriani beheerst de blues, maar daarnaast ook nog vele andere dingen. Dus om hem alleen als 'blues-georienteerd' te bestempelen, is een beetje kort door de bocht.
Toen kwam Peter Heijnen met Pat Metheny als voorbeeld, en daarvan vind ik dus (en Roy K ook, volgens mij) dat je hem juist wel als 'jazz-georienteerd' kan bestempelen. Als voorbeeld gaf ik aan dat hij waarschijnlijk niet de hi-gain 'shred'-solo's zou kunnen spelen die Satriani speelt. Dat schoot blijkbaar in het verkeerde keelgat.
Hier kun je ook Paco de Lucia als 'flamenco-georienteerd' bestempelen, lijkt me.

Ik zie dat zelf niet als negatief. Metheny is nog steeds een van m'n favoriete jazzgitaristen, en Paco de Lucia is zeker m'n favoriete flamenco-gitarist (hoewel, ik luister vooral naar z'n werk met Al di Meola en John McLaughlin, kun je dat nog flamenco noemen?).

[taylor]

ik denk dat je me verkeerd begrijpt met blues-georienteerd hier bedoel ik me dat zijn "basis" technieken en licks veel die kant op trekken(blues/rock) ik heb nooit gezegt van dat die een blues gitarist is.
en dan bedoel ik blues in de breedste zin van het woord niet alleen bb king of 12-bar blues dingen maar ook alle afgeleide of aanverwante.

tevens heeft die ook blues achtige nummers en zelf cd's die over de hele plaat bluesy vibe hebben dus ik neem aan dat die echt wat heeft met die stijl,daarnaast heeft die ook compleet andere dingen gedaan dus meer rock/fusion/pop etc dat is waar ja.

[Scali]

Okee, maar ik had al eerder aangegeven waarom ik zelf juist helemaal niet vind dat hij bluesy klinkt (behalve als hij dus bluesy nummers speelt, maar een groot deel van zijn werk valt daar niet onder, vind ik).
Dus dan verschillen we hier van mening.

[LuukieRayVaughan]

Jazz beheer je wel snel ?
Ten eerste: Voor jazz is theorie nodig.. die je zowiezo niet snel beheerst + het toepassen van die theorie op een goede manier en het toepassen van andere alteraties enzo. Dit zijn geen dingen die je zo geleerd hebt.

Technisch gezien heb je natuurlijk een minder groot bereik als je aan het improviseren bent, iets wat Pat Metheny een stuk beter kan als Joe Satriani. Maarja dat is mijn mening. Als ik veel shredders zelfs blues hoor spelen (waar je nog veel makkelijker over improviseert) dan lijken het net allemaal licks achter elkaar geplakt. Oke bij blues speelt gevoel ook een rol, niet dat ik zeg dat Shredders geen gevoel hebben maar je snapt me wel. Als je op jazz improviseert moet zowiezo je gehoor 10 keer beter zijn als bij blues en je moet er aanleg voor hebben om interessante solo's weg te geven.

[taylor]

ik begrijp je punt wel,maar ik zie de moeilijkheid van stijlen los van elkaar .

tuurlijk als complexe jazz wil gaan studeren moeten de meeste aan de theorie die behoorlijk pittig is,maar heel goed blues kunnen spelen is ook zeer moeilijk of de betere shred ala jason becker is ook niet echt makkelijk dus ja daar zie ik punt niet zo in....

[Scali]

Jazz beheer je wel snel ?
Ten eerste: Voor jazz is theorie nodig.. die je zowiezo niet snel beheerst + het toepassen van die theorie op een goede manier en het toepassen van andere alteraties enzo. Dit zijn geen dingen die je zo geleerd hebt.

Ik heb nooit gezegd dat jazz wel iets is dat je snel beheerst. Maar gezien de verscheidenheid van nummers die Satriani heeft gemaakt, en de complexiteit van sommige nummers, lijkt het mij dat Satriani theoretisch bijzonder goed onderlegd is, en dat hij dit ook in een jazz-context kan toepassen.


Technisch gezien heb je natuurlijk een minder groot bereik als je aan het improviseren bent, iets wat Pat Metheny een stuk beter kan als Joe Satriani. Maarja dat is mijn mening. Als ik veel shredders zelfs blues hoor spelen (waar je nog veel makkelijker over improviseert) dan lijken het net allemaal licks achter elkaar geplakt. Oke bij blues speelt gevoel ook een rol, niet dat ik zeg dat Shredders geen gevoel hebben maar je snapt me wel. Als je op jazz improviseert moet zowiezo je gehoor 10 keer beter zijn als bij blues en je moet er aanleg voor hebben om interessante solo's weg te geven.

Satriani lijkt me juist bij uitstek een voorbeeld van een 'shredder' die ook goed blues kan spelen en altijd smaakvol en muzikaal soleert.
Dat doen veel (de meeste?) shredders een stuk minder goed.
Satriani heeft daar ook voor een groot deel zijn populariteit aan te danken. Hij maakt muziek die niet puur om het technische draait, maar die ook goed te luisteren is, en ook door niet-gitaristen te waarderen is. Mede daarom wordt hij dus ook nogal eens gevraagd om muziek te schrijven voor films, reclamespotjes, computerspelletjes en dergelijke.

[Scali]

ik begrijp je punt wel,maar ik zie de moeilijkheid van stijlen los van elkaar .

tuurlijk als complexe jazz wil gaan studeren moeten de meeste aan de theorie die behoorlijk pittig is,maar heel goed blues kunnen spelen is ook zeer moeilijk of de betere shred ala jason becker is ook niet echt makkelijk dus ja daar zie ik punt niet zo in....

Het punt was vooral dat Satriani een echte allround-gitarist is, hij beheerst dus zowel theorie als techniek, en weet dit op een smaakvolle en muzikale manier toe te passen.
Zo werden ook Steve Lukather, Tony MacAlpine en Andy Timmons genoemd.
Deze drie hebben ook 'echte' jazz gespeeld. Lukather heeft zelfs voor zijn CD met Larry Carlton een Grammy gewonnen. Misschien wel het beste voorbeeld van een rocker/shredder die jazz kan spelen :)

[taylor]

dan verschillen we ook van mening wat shred is,want ik vind satriani of steve geen shred.

de eerste paar platen van bv mcalpine dat vind ik shred,maar daar is die ook meer van afgestapt ook al hoor je de invloed nog wel.

[Scali]

Ik vind Satriani ook geen shred, maar dat is nou eenmaal het voorbeeld dat genoemd werd.
Vai... kan wel enorme shred-achtige dingen in zijn nummers verwerken... maar toch ook op een geheel eigen wijze.
Voor sommigen is alles wat een beetje snel of technisch is, meteen al 'shred'.

Ik zou zelf inderdaad MacAlpine het liefst als voorbeeld nemen, omdat ik hem het meest 'shred' vind, en ik vind hem ook het meest 'authentiek' jazz spelen.

[taylor]

ik zag laatst bij rockzone op mtv een band dragonforce ken je dat?dat is shred solo's bij het belachelijke af echt leek wel een nintendo op 250 bpm die solo's

lache man

[Scali]

Volgens mij wel eens gezien ja, die band.
Wat ook leuk is... De 'snelste' shredder ter wereld. Marcus Paus heet die man, geloof ik.
Ik heb daar wel eens een nummer van gehoord... Mr Cucumber ofzo?
Dat is ook van die Nintendo-achtige shit. Maar verder was het eigenlijk nog best leuk. Zeker geen Rusty Cooley, die kerel. Weet het best muzikaal te verpakken.

[taylor]

rusty cooley ken ik alleen van naam nooit wat van gehoord maar wat mij niet aantrekt in shred is dat het vaak zo onmuzikaal klinkt meer als een oefening dan wat anders.

[Roy K.]

Aangezien je de eerste albums van MacAlpine net shred noemde, vind je dat dus meer klinken als een oefening dan wat anders?

[Scali]

rusty cooley ken ik alleen van naam nooit wat van gehoord maar wat mij niet aantrekt in shred is dat het vaak zo onmuzikaal klinkt meer als een oefening dan wat anders.

Zoals ik al zei, dat vind ik bij jazz ook (al is de 'oefening' daar vaak meer theoretisch van aard dan technisch). Beetje "moeilijk doen om het moeilijk doen", zeg maar :)
Maar er zijn ook genoeg voorbeelden van shredders die wel muzikale dingen doen met hun techniek. En voor jazz geldt hetzelfde.
Bij iemand als Shawn Lane of Frank Gambale komt alles een beetje samen, vind ik. Op z'n tijd veel techniek, veel snelheid, en soms theoretische hoogstandjes, en daarnaast ook veel muzikaliteit.
Bij Satriani, MacAlpine en Lukather vind ik dat ook, maar die zitten meer in de richting van de rock/metal/shred dan in de richting van de jazz/fusion.

[Maxxas]

Rusty Cooley is koel. De meesten kennen hem alleen van zijn lesvideo's.
Die klinken als een oefening omdat het,........ mmmmm oefeningen zijn!
Cooley speelt zo allemachtig strak...
Check zijn band Outworld op myspace. Staan ook een paar livevids op. Ze gaan binnenkort een cd uitbrengen en kan je vertellen dat het een bruut festijn gaat worden. Hebben ook een superzanger btw.
Typisch een band waar ik mijn vingers bij aflik, muzikaliteit druipt er aan alle kanten vanaf. Avontuur, dynamiek, vakmanschap.


http://www.myspace.com/outworld

[Scali]

Dat Outworld gaat inderdaad nog wel, misschien dat de andere muzikanten het beste uit hem boven weten te halen.
Maar wat me opvalt is dat zijn solo's amper rustpunten hebben, en dat zijn vibrato uitsluitend van z'n whammy afkomstig is.
Dat hij snel kan spelen, staat vast. En vooral die Polar-solo vind ik nog wel redelijk muzikaal. Hij speelt niet lukraak snelle arpeggio's en laddertjes, maar probeert toch ergens naartoe te bouwen.
Maar ik zou wel eens willen zien hoe hij een ballad speelt, rustige, zingende frases met een mooi vibrato en gevoelige bends.
Als je kijkt naar die 'andere' supershredder, Francesco Fareri, dan valt op dat hij echt geen noot kan aanhouden, z'n vibrato is heel ongecontroleerd en niet muzikaal.
Ik vraag me af of Rusty Cooley dat wel beheerst, want ik vind vooral het contrast tussen snel en gevoelig spelen erg boeiend, en dat beheerst iemand als Satriani heel goed. Die kan snelle dingen over de hele hals spelen, maar ook met 1 of 2 noten iets heel moois zeggen.
Als Rusty dat ook kan, dan vind ik hem gewoon een prima gitarist, aan de techniek ligt het zeker niet.

[benwave]

Vind je gek met 8 snaren !!
Mijn gitaar heeft er maar 6 loop ik achter ?

Toch wel een heel strakke gitarist die Cooley

[arjanb01]

+1 dat is inderdaad de vraag ja.... Satriani kan niet alleen shredden, maar ook heel mooi soleren en gecontroleerd vooral. Luister maar eens naar de cd strange beautiful music.
Van de rest van de shredders die je noemt ken ik de mogelijkheden niet.
Maar je snapt al, ik ben niet echt kapot van shredders, vooral dat arrogante gedrag van sommigen (Malmsteen bijvoorbeeld, speelt live weliswaar met band maar wekt geen moment de indruk dat ie SAMEN met ze speelt).

[Das Schaap]

Zoals ik al zei, dat vind ik bij jazz ook (al is de 'oefening' daar vaak meer theoretisch van aard dan technisch). Beetje "moeilijk doen om het moeilijk doen", zeg maar :)
Geef eens een voorbeeld, dit heb je al meerdere malen gezegd nou maar ik merk dit toch echt niet zoals jij het zegt.

En Rusty kan ook wel rustiger spelen soms. Moet je z´n cd maar eens checken, leuke stukjes alleen geen context of samenhang met andere leuke stukjes.

[Scali]

Geef eens een voorbeeld, dit heb je al meerdere malen gezegd nou maar ik merk dit toch echt niet zoals jij het zegt.

Dat is dus heel persoonlijk. Wat op mij overkomt als 'technisch/theoretisch geneuzel' kan een ander weer te gek vinden. Je ziet hetzelfde met shred, daar kan ik blijkbaar veel meer snelheid en techniek 'verdragen' dan sommigen, die haken gauwer af. Maar bij een Fareri haak ik toch ook zeker af.

Maar zoals je aan mijn reactie op het oorspronkelijke filmpje in deze thread kan zien, vind ik dit een voorbeeld van een solo die naar mijn mening vooral 'geneuzel' is, en niet zozeer muzikaal. In een topic over Scofield had ik ook al aangegeven dat ik zijn muziek vaak 'geneuzel' vind, en niet zo muzikaal.

En zoals ik ook aangaf, Stochelo Rosenberg vind ik juist wel muzikaal spelen, en Pat Metheny ook.
Dat zit hem vooral in de timing, frasering en afwisseling in hun spel, denk ik. De man in dit filmpje speelt geen moment rustig, en stampt alle arpeggios, laddertjes en andere licks er in bijna hetzelfde tempo uit. Stochelo laat wat meer ruimte, en speelt ook wat meer rustige dingen, laat de gitaar wat meer zingen.
Ik probeer zelf ook altijd zo te spelen. Rustige, 'zingende' stukjes afgewisseld door wat snelle passages.

[Das Schaap]

Dat is dus heel persoonlijk. Wat op mij overkomt als 'technisch/theoretisch geneuzel' kan een ander weer te gek vinden. Je ziet hetzelfde met shred, daar kan ik blijkbaar veel meer snelheid en techniek 'verdragen' dan sommigen, die haken gauwer af. Maar bij een Fareri haak ik toch ook zeker af.

Maar zoals je aan mijn reactie op het oorspronkelijke filmpje in deze thread kan zien, vind ik dit een voorbeeld van een solo die naar mijn mening vooral 'geneuzel' is, en niet zozeer muzikaal. In een topic over Scofield had ik ook al aangegeven dat ik zijn muziek vaak 'geneuzel' vind, en niet zo muzikaal.

En zoals ik ook aangaf, Stochelo Rosenberg vind ik juist wel muzikaal spelen, en Pat Metheny ook. Dat zit hem vooral in de timing, frasering en afwisseling in hun spel, denk ik. De man in dit filmpje speelt geen moment rustig, en stampt alle arpeggios, laddertjes en andere licks er in bijna hetzelfde tempo uit. Stochelo laat wat meer ruimte, en speelt ook wat meer rustige dingen, laat de gitaar wat meer zingen. Ik probeer zelf ook altijd zo te spelen. Rustige, 'zingende' stukjes afgewisseld door wat snelle passages.
Dat het iets te druk is, ach het houdt het tempo er ook wel in, dit is niet een nummer waarin je lekker rustig wat neerlegt. Verder kan je niet alles goed horen wat ie speelt hierin, gezien de kwaliteit. Ik vind het namelijk best ok, het mag soms iets minder, maar live ff showen is ook niks mis mee. Ik vraag me af of ie op cd ook zo is, en ik denk het niet eigenlijk. Daarnaast vind ik dit nog meer "inhoud" hebben dan menig shred en ik merk wel een duidelijke "rode draad" in zijn solo stukken. Die man weet perfect wat er aankomt en waar die naartoe moet spelen. Alleen de manier waarop is niet altijd de keus die anderen ook zouden maken.

Een man als Scofield moet je van houden qua muziek, anders vind je het niks nee. Zijn phraseringen zijn zeer apart, en iets wat ik zelf juist interessant vind. Hij speelt heel anders dan menig jazz gitarist en het heeft wel wat.
Sissy´s Strut pakte ik eerder als voorbeeld van easy listening, maar Wabash ofzo, dat is echt goede shit.

Vooral bij jazz merk ik toch vooral een rode draad met zeer veel interessante wendingen en aparte lijnen en dat is iets wat ik buiten jazz toch veel minder zie. Bij shred raken ze vaak weleens de rode draad kwijt, bij blues mis je vaak de wendingen en ga zo maar door. Ik zeg niet dat jazz superieur is, maar om te spreken van geneuzel enzo vind ik toch een beetje vreemd. Misschien luister je naar de verkeerde artiesten naast Metheny dan.

[Scali]

Volgens mij begrijp je me verkeerd.
Ik heb geen hekel aan jazz per se, maar er is een bepaalde groep gitaristen die ik gewoon niet zo geweldig vind.
Er is ook genoeg jazz die ik geweldig vind.
Verder heb ik dus ook een hekel aan van die jazzmuzikanten die heel erg interessant doen over hun muziek, en neerkijken op al het andere, maar Peter Heijnen heeft al een geweldige demonstratie daarvan gegeven, dus daar heb ik verder niets meer aan toe te voegen.
Eigenlijk heb ik daar in het algemeen een hekel aan, vooral bij klassiek komt het ook veel voor, maar ook bij jazz dus. In rock/metal/shred is het wat minder gangbaar, maar Malmsteen kan er ook wat van, vind ik ook niet zo geweldig :)

[Maxxas]

Jongens laten we even realistisch zijn. Rusty Cooley kan echt wel vibreren vanuit zijn vingers. Hij gebruikt echter vaak zijn tremolo omdat dat een keuze is. Het klinkt iets woester zeg maar. Ik twijfel er niet dat hij ook mooie vloeiende lijnen ala Satriani kan spelen. Er komen ook wat rustpunten op hun debuut te staan dus even afwachten.
Een gitarist als Cooley doet mij in ieder geval veel meer dan bijv. een Michael Angelo. Die kan dan wel snel spelen maar muzikaal is het veel minder interessant dan wat Cooley/ Outworld doet.

[Scali]

Een gitarist als Cooley doet mij in ieder geval veel meer dan bijv. een Michael Angelo. Die kan dan wel snel spelen maar muzikaal is het veel minder interessant dan wat Cooley/ Outworld doet.

Nou, Angelo kan ook wel lekker progrocken hoor. Ik vind No Boundaries Part 2 een interessant muziekstuk.
Ik vind hem ook goed als hij langzaam speelt. De ballad 2x Again is 1 van m'n favoriete gitaarballads. De techniek van Angelo werkt daar ook goed op lage snelheden, met mooie gecontroleerde vibrato's en een lekkere tone.
Ook de snelle stukken in dat nummer weet ie op een manier te brengen dat ze niet woest klinken, maar heel gedoseerd. Het is geen Satriani, maar toch vind ik het heel luisterbaar.
Zoiets zou ik dus van Cooley willen horen. Bij Fareri weet ik al dat hij het niet kan, en dat is jammer.

[Das Schaap]

Volgens mij begrijp je me verkeerd.
Ik heb geen hekel aan jazz per se, maar er is een bepaalde groep gitaristen die ik gewoon niet zo geweldig vind.
Er is ook genoeg jazz die ik geweldig vind.
Verder heb ik dus ook een hekel aan van die jazzmuzikanten die heel erg interessant doen over hun muziek, en neerkijken op al het andere, maar Peter Heijnen heeft al een geweldige demonstratie daarvan gegeven, dus daar heb ik verder niets meer aan toe te voegen.
Eigenlijk heb ik daar in het algemeen een hekel aan, vooral bij klassiek komt het ook veel voor, maar ook bij jazz dus. In rock/metal/shred is het wat minder gangbaar, maar Malmsteen kan er ook wat van, vind ik ook niet zo geweldig :)
Ik begrijp je prima hoor, lijkt me ook niet logisch om te denken dat iemand een hekel heeft aan jazz en Metheny wel goed vindt. En ik heb nog steeds geen voorbeelden gezien, alleen nu even wat modder richting Peter. Dus ik vraag me nog steeds af wat jouw indruk nou is van gitaristen of muziekstukken waarin het niks toevoegt en alleen maar wat gepiel is. Ik merk het namelijk juist vaak op in metal en shred, solo´s die niks nieuws toevoegen of gewoon nergens op slaan en bij shred vaak momenten waarbij ze ergens naartoe moeten werken maar dan of de spijker mislaan of gewoon niet goed er naartoe leiden. Niet dat ik beide genre´s niet waardeer. :rockon:

[Scali]

Ik had al namen genoemd... die kerel uit het filmpje... Bireli? En Scofield dus.
Verder vind ik Pat Martino ook een typisch voorbeeld van vooral heel veel in hetzelfde ritme doorpielen totdat ik er echt helemaal gillend gek van word, net als deze kerel. Dick Onstenk vind ik ook zo'n type.
Verder kan ik niet zo gauw namen noemen... zoveel jazz luister ik nou ook weer niet. Ik weet wel dat ik die speelstijl best vaak tegenkom.
Kan jij dan zoveel namen opnoemen van gitaristen die muziek maken die je niet mooi vindt? Meestal haak ik meteen af en vergeet ik de naam snel weer.

[LuukieRayVaughan]

Scofield ??
De meest gevarieerde jazzgitarist ??
Oke het kan je smaak gewoon niet zijn.. Maar hij behoord zowel technisch als theoretisch bij de top. Ookal kan ik naar de helft van zijn werk niet luisteren je moet respect hebben voor deze man die zo vernieuwend kan zijn ! Techniek is meer dan hoeveel noten je in een seconde kan proppen en op hoeveel manieren scofield kan solo-en en dus elke keer gebruikt maakt van verschillende technieken is bijzonder knap.

[LuukieRayVaughan]

Volgens mij heb jij veel te weinig naar jazz geluisterd om überhaupt een goeie mening te geven !

[Scali]

Gaan we zo beginnen?
Ik heb recht op mijn eigen mening en smaak, en hoef niet van jou te horen hoeveel jazz ik daarvoor moet luisteren hoor.

Ik zeg verder niets over hoe knap het wel niet is wat Scofield allemaal niet doet, ik zeg alleen dat ik er niks aan vind. Er zijn zat goede gitaristen waar ik niks aan vind. Dat is mijn recht.

Ik bespeur wederom een flinke vleug jazz-snobisme en arrogantie.

[Das Schaap]

Ik had al namen genoemd... die kerel uit het filmpje... Bireli? En Scofield dus.
Verder vind ik Pat Martino ook een typisch voorbeeld van vooral heel veel in hetzelfde ritme doorpielen totdat ik er echt helemaal gillend gek van word, net als deze kerel. Dick Onstenk vind ik ook zo'n type.
Verder kan ik niet zo gauw namen noemen... zoveel jazz luister ik nou ook weer niet. Ik weet wel dat ik die speelstijl best vaak tegenkom.
Kan jij dan zoveel namen opnoemen van gitaristen die muziek maken die je niet mooi vindt? Meestal haak ik meteen af en vergeet ik de naam snel weer.
Ja op die 2 had ik al gereageerd en was ik het niet met je eens over Scofield en die ander kon ik enigszins begrijpen. Gitaristen die ik niet mooi vind, hmm Scofield is ook niet moeders mooiste. :D Hmm, maar onderscheid tussen solo en band ? Of alleen in jazz, Hallebeek vind ik niet altijd even sterk, Henderson gaat me soms te ver, maar dat kan ook aan mijn niveau liggen.
Maar ik merk vrij weinig mensen in echte jazz die maar zitten te pielen, en hetzelfde ritme af en toe even pielen kan versterken. En wat luister je improvisaties of cd´s ? En bij die Bireli ben ik het ook niet met je eens dus tja. :)

[Scali]

Nou, dan zijn we het niet eens.
Prettige dag nog verder.