PDA

View Full Version : Motivatie



Wietse.com
27 maart 2006, 17:43
Hallo mede GitaarnetForummers...

Hierbij wil ik jullie graag een 'probleem' voorleggen. Ik kan het zelf niet helemaal plaatsen en wil geen overhaaste beslissingen nemen dus wat advies kan geen kwaad.

Als volgt: Ik ben inmiddels 18, en speel (al) 10 jaar gitaar. Vanaf mijn 8e dus. Wat ooit begon als "verplicht op gitaarles gaan" ontwikkelde zich in een hobby, mijn grootste hobby. 10 jaren later had ik een hele verzameling:
- Fender Strat USA
- Fender Tele USA
- Fender Highway
- Landola DCE2000 Semi
- Gibson Les Paul '60
- Epiphone Joe Pass

En overig spul als:
- Fender DeVille 60w Buizenamp
- Boss GT6
- Ernie Ball 6165
- Boss DD6
- H&K Warp
- H&K Club Reverb Amp

Nouja, en dan dus 10 jaar les, Jazz, pop en rock aardig in de vingers hebbend, spelend in een band en ik heb er altijd veel plezier in gehad!

Natuurlijk (en dat zullen jullie vast ook wel eens hebben gehad) heb je soms even een dipje, dat je een week, of misschien een paar weken, wat minder tijd in spelen steekt, er misschien wat minder lol in hebt, dat soort dingen, maar ik heb nu echt al een paar maanden geen enkele 'drive' meer om gitaar te spelen.

Altijd had ik zin in gitaren, kamer vol met spul en ik had er altijd wel een op schoot. Leuk! Lekker, gitaarspelen. Maar dat heb ik dus al een tijd niet meer!

Geen zin om zo'n ding te pakken, en als ik er dan een in mijn handen heb dan heb ik het na 5 minuten wel weer gezien. Ik heb geen zin meer in lessen, geen zin meer in optreden, nouja, geen zin meer in!

En het voelt anders als een gebruikelijk 'dipje' soms. Uitdagingen zat! Ik kan nog eindeloos veel verder leren en de gitaarleraar die ik nu heb kan me dat ook allemaal leren. Toch... Geen zin!

Ik stond er allemaal niet zo bij stil, tot mijn vriendin gisteravond vroeg of ik eens een stukje voor haar wou spelen. Gebeurde wel vaker, al een tijdje niet meer, maar vol goede moed begon ik wat te spelen en na een paar minuten had ik al zoiets van "nee, niet leuk, geen zin, bah" ofzo.

Het luisteren van muziek doe ik gewoon nog, vanalles, alles dat ik lekker vind, en ik kan er heerlijk van genieten. Maar het zelf maken van muziek trekt me niet meer ofzo?

En ja, na 10 jaar geef je gitaarspelen niet zomaar op, maar ik heb er nu echt al een tijd geen lol meer in...

Heeft iemand het bij de hand gehad, heeft iemand tips? Zoals ik zei, ik wil niet 123 een beslissing nemen want 10 jaar spelen geef je niet zomaar op...

Gegroet en alvast bedankt,
Wietse

bert k
27 maart 2006, 18:01
Moeilijk..... Ik kan niet in je hoofd kijken, maar wat dacht je van een band? Ik lees nergens of je in een band speelt, maar dat is altijd mijn motivatie geweest.

Wietse.com
27 maart 2006, 18:05
Moeilijk..... Ik kan niet in je hoofd kijken, maar wat dacht je van een band? Ik lees nergens of je in een band speelt, maar dat is altijd mijn motivatie geweest.
Ik speel in een band, en heb dat heel lang met heel veel plezier gedaan. Dat is ook altijd DE motivatie geweest, veel lol, enz.

Maar met welke band ik ook speel, jamsessies, etc. ik heb er gewoon geen zin meer in ofzo... En als ik zegmaar zélf niet gemotiveerd ben om te spelen dan komt het er in zo'n bandoefening of jamsessie ook niet uit.

Ik zie ook niet zo een omslagpunt, als ik vooruit kijk zie ik niet een punt waarop ik er weer lol in zou kunnen krijgen. Als ik me indenk dat ik bijvoorbeeld nu het aanbod zou krijgen om in een of andere band die me ligt met succes mee te spelen dan zou ik dat nog niet doen, puur omdat ik daar geen zin in heb. Zoals ik er nu in zit...

Vonk
27 maart 2006, 18:09
... spelend in een band en ik heb er altijd veel plezier in gehad!


;)

Het ligt natuurlijk aan jezelf, en alleen jij kan het oplossen. Misschien een idee: als je nou gewoon al je zooi verbergt ofzo met doeken of weet ik het, dan denk je niet de hele dag aan gitaren. Als je een tijdje er niet aan denkt heb je misschien een punt waarop je denkt: "he ik ga weer spelen".

En als je je hele spul ergens in een keldertje ofzo verbergt, haal je spul dan tevoorschijn, dan zie je al dat mooie hout, en heb je weer zin!

Ga ook eens naar een concert van een andere band, als je dat weinig doet. Als ik een ander zie tekeergaan wil ik dat ook!

Wietse.com
27 maart 2006, 18:14
;)

Het ligt natuurlijk aan jezelf, en alleen jij kan het oplossen. Misschien een idee: als je nou gewoon al je zooi verbergt ofzo met doeken of weet ik het, dan denk je niet de hele dag aan gitaren. Als je een tijdje er niet aan denkt heb je misschien een punt waarop je denkt: "he ik ga weer spelen".

En als je je hele spul ergens in een keldertje ofzo verbergt, haal je spul dan tevoorschijn, dan zie je al dat mooie hout, en heb je weer zin!

Ga ook eens naar een concert van een andere band, als je dat weinig doet. Als ik een ander zie tekeergaan wil ik dat ook!
Het "als ik een ander tekeer zie gaan wil ik dat ook" dat WAS zo herkenbaar. Dat heb ik altijd gehad. En na het zien van een andere band was ik weer uren achter de gitaar te vinden.

Ook dat heb ik dus niet meer... En het "al dat mooie hout"-gevoel dat ik ook als geen ander kende... Dat is ook weg.

Ik weet dat het bij mezelf zit, alleen misschien is dat ook het enge juist. Misschien heb ik er ook echt geen zin meer in, ik heb het dus al een hele tijd dus het is niet even een 'dipje' ofzo.

Het probleem is dat ik niets zie dat mijn huidige 'standpunt' zal veranderen...

hoofd
27 maart 2006, 18:20
Nou, dan stop je er toch mee? Als je er geen lol meer in hebt, en je denkt 't ook niet weer te krijgen, dan zeg ik: kappen! Het is maar een hobby. Misschien zijn er andere instrumenten die je leuk lijken?

Wietse.com
27 maart 2006, 18:25
Nou, dan stop je er toch mee? Als je er geen lol meer in hebt, en je denkt 't ook niet weer te krijgen, dan zeg ik: kappen! Het is maar een hobby. Misschien zijn er andere instrumenten die je leuk lijken?
Precies wat er in de ene kant van mij omgaat.

In de andere kant gaat om "is het dan niet zonde om 10 jaar hobby en al dat spul aan de kant te zetten?"

En dat is mijn tweestrijd momenteel.

duckman
27 maart 2006, 18:37
Is er iets in die tijd gebeurd dat hierop invloed kan hebben?
Familie, werk, school ofzo...

Als je er geen zin meer in hebt, is die 10 jaar niet weggegooid.Je hebt er immers 10 jaar lol aan gehad, toch?

Wietse.com
27 maart 2006, 18:42
Is er iets in die tijd gebeurd dat hierop invloed kan hebben?
Familie, werk, school ofzo...

Als je er geen zin meer in hebt, is die 10 jaar niet weggegooid.Je hebt er immers 10 jaar lol aan gehad, toch?
Nee er is niets wat ik kan aanwijzen wat de oorzaak zou kunnen zijn, rationeel als ik ben, ben ik alles al afgegaan... Irritating.

En nee, 10 jaar zijn niet weggegooid, maar toch ergens wel *zonde* ofzo, ik weet 't niet...

Reigor
27 maart 2006, 18:48
Ik zou gewoon een ander instrument gaan spelen, of helemaal niks doen.
En over een half jaartje ofzo weer eens proberen gitaar te spelen, waarschijnlijk vind je het dan wel weer leuk.

hoofd
27 maart 2006, 18:50
In de andere kant gaat om "is het dan niet zonde om 10 jaar hobby en al dat spul aan de kant te zetten?"

En dat is mijn tweestrijd momenteel.

Ach, zolang je maar zorgt dat je altijd nog een leuke basisset in huis houdt voor 't geval 't weer gaat kriebelen over een paar jaar. Je bent nu 18, en als je toch niet van plan bent je beroep ervan te maken is het echt niet zonde hoor! Het blijft een hobby.

Wietse.com
27 maart 2006, 18:56
Nee, beroepsmatig zal het voor mij toch nooit worden, tenzij ik daar zo inrol, maar dat is niet mijn insteek.

Waar ik momenteel zelf het meest naar neig is alles verkopen op mijn semi acoustische gitaar na, en die achter de hand te houden voor het punt waarop het alsnog gaat kriebelen... Of niet dus. (Zoals het er nu uitziet...)

Thedork
27 maart 2006, 19:16
Ik had ook zoiets, metaalmoeheid. Altijd al in metalbands gespeeld, alle gear enz...tot ik het echt kotsbeu was. Het ging ook echt wel goed met de band,t'was dikke fun ook altijd, maar ik had het gewoon gezien.

Toen heb ik een akoestisch projectje gestart, en buiten dat speelde ik nooit. Dat heeft een jaar geduurd en nu zit ik in een rock coverband en amuseer me te pletter. Iets wat ik voorheen NOOIT zou willen doen.

Dus mijn two cents: Laat de boel rusten, en doe misschien iets compleet anders. Wie weet komt de drive dan wel.

DOc
27 maart 2006, 19:52
Wat ik wel merk is dat je er een soort verplichting van maakt, je zit heel erg in de week dat je al 10 jaar ervaring hebt,
harstikke cool maar als je er geen lol meer in hebt moet je er mee stoppen,

Het is toch nooit weggegooit als je over half jaar weer met frisse moet begint.
Je moet lol in je hobby hebben en het niet als een verplichting zien . dan word het zowieso niks meer.

Groeten!

Wietse.com
27 maart 2006, 20:40
Wat ik wel merk is dat je er een soort verplichting van maakt, je zit heel erg in de week dat je al 10 jaar ervaring hebt,
harstikke cool maar als je er geen lol meer in hebt moet je er mee stoppen,

Het is toch nooit weggegooit als je over half jaar weer met frisse moet begint.
Je moet lol in je hobby hebben en het niet als een verplichting zien . dan word het zowieso niks meer.

Groeten!
Dat is het dus, ik heb niet het gevoel dat ik er nog lol in heb en het voor mezelf doe, en ik heb dus het idee dat ik het nu beter gewoon kan laten rusten, er mee stoppen en wie weet, ooit, mocht het weer kriebelen, weer oppakken.

Dat heeft denk ik meer zin dan nu doorgaan met aanmodderen, wachten tot zin in gitaren weer komt, dat werkt volgens mij alleen maar tegen.

Toch vind ik het eng, stapel gitaren en 10 jaar gitaarspelen en daar dan mee stoppen, dat vind ik eng en toch wel een hele stap...

Ik snap ook dat jullie mij niet kunnen helpen bij het doorhakken van die knoop, ik weet ook niet waarom ik dit topic opende, deels om het van me af te schrijven, deels toch ook op de opinie van anderen te lezen. Ik vind het in ieder geval erg lastig.

Wizz
27 maart 2006, 20:58
:) Zal wel heel "dirty minded" van me zijn, maar ik moest meteen denken aan wat een kennis van me, die stellen van hun seksuele problemen afhelpt als therapeut, me vertelde :
"Stap één" is dat hij het betreffende echtpaar voor een periode van zes weken verbiedt om gemeenschap te hebben. De meesten gaan vervolgens al binnen drie dagen de mist in !
Ik heb de indruk dat het bij jou ook altijd iets teveel een plicht geweest is. Mijn ouders hebben er werkelijk alles aan gedaan om de popmuziek uit mijn leven te bannen en zie daar : Mijn hele leven draait al vijfentwintig jaar om gitaarspelen en alles wat daarbij komt kijken...
Voor jou zou het heel goed zijn als je gewoon eens een maandje met een lichte blessure te maken krijgt, maandje mitella zeg maar. Ik maak me sterk dat je, nog voor het van de dokter mag, alweer speelt alsof de duivel je op de hielen zit.
Maar goed, om nou voor een auto te springen...
Mijn advies is : Vergeet het gewoon even allemaal. Zit er niet mee. Ik heb conservatorium gedaan, en wij werden door onze hoofdvakdocenten verplicht om minimaal vier uur per dag effektief te oefenen. Ik merkte echter dat het voor mezelf veel beter werkte als ik minstens één dag per week helemaal geen enkele seconde speelde. En soms "zat er gewoon geen schot in" en voelde het ook erg zinloos om mezelf te verplichten vier uur per dag te jakkeren. In zo'n periode wachtte ik rustig tot de vonk er weer was. Dan maar een keertje een onvoldoende.
En als het echt voorbij is, wil ik je Fenders graag overnemen !
Succes en groetjes,

:sssh: Wizz

terrasbeest
27 maart 2006, 21:36
Ben 54, oude vent dus.( ok, ok, oude zak ..)
Dipje van 20 jaar gehad, en laatste optreden was in 1978.
Vorig jaar november , na en slapeloos nachtje, naar de gitaarwinkel gereden, nieuwe Strat+ VOX valvetronix gekocht, 2 weken later mijn oude 1962 Gibson ES-330 naar de winkel gebracht voor restauratie.Heb ook nog een '74 akoestische Sigma. 3 gitaren dus, meer dan genoeg
Speel nu elke dag een uurtje.
Sport 4 tot 5 uur per week, maar dat doe ik al 20 jaar.
Stapels boeken die ik nog wil lezen, lezen doe ik ook al 20 jaar niet meer, verplichte vakliteratuur niet meegerekend.

Tenzij je een of andere terminale ziekte hebt, zou ik er me niet al te veel zorgen over maken.

Er is 1 ding dat je wel zal MOETEN : dat is werken, en daar zit IK momenteel in een dipje, ik heb immers weer wat beters te doen.....
Is gewoon het leven , hoe was het ook weer : ' life is what's happening to you when your making plans.. of zoiets......
Misschien toch 1 tip : zit niet steeds voor die stomme PC.

terrasbeest
27 maart 2006, 21:41
Nog iets, als je die Epiphone beu bent, laat maar wat weten.
Laatste tijd nog naar JOE PASS geluisterd... nog steeds geeen zin ????

Veekeren
27 maart 2006, 22:13
Zolang je het geld van je apparatuur niet nodig hebt, laat het lekker liggen. Tis niet alsof het minder waard wordt in de loop der tijd. Als je het over 15 jaar nog niet ziet staan kan je het altijd alsnog verkopen, maar als je het nu weg doet heb je een behoorlijke kans dat je over een paar jaar er spijt van hebt..

bert k
27 maart 2006, 22:24
Nee, en die tien jaar spelen zijn echt niet weg. Als je het een tijdje laat liggen, heb je alles toch zo weer te pakken. Het is net als fietsen of sex: als je het eenmaal kan, verleer je het nooit meer, en je valt er ook niet meer af. Tenminste, bij fietsen.

Anders Destium
27 maart 2006, 22:31
Iedereen heeft wel eens een dipje, laat het even een tijdje rusten. Het heeft ook geen zin om nu opeens heel geforceerd of overhaast dingen te gaan doen!

Als je echt geen behoefte meer hebt dan kun je kijken of je gehecht bent aan gear. Die spullen zou ik houden, de rest dumpen...

1959SLP
27 maart 2006, 22:42
Een vriend van me had dat ook. Hij is nu dood!

terrasbeest
27 maart 2006, 23:17
Nee, en die tien jaar spelen zijn echt niet weg. Als je het een tijdje laat liggen, heb je alles toch zo weer te pakken. Het is net als fietsen of sex: als je het eenmaal kan, verleer je het nooit meer, en je valt er ook niet meer af. Tenminste, bij fietsen.

Klopt!
4 maanden terug bezig, ben best tevreden met wat ik alweer kan, en ondertussen alweer bijgeleerd heb, en vooral kijk ik er naar uit om nog heel veel bij te leren. Zou dat niet een reden voor je probleem kunnen zijn : gebrek aan ambitie

Harry
28 maart 2006, 08:58
ik heb het ook wel even gehad, en de gitaren stonden gewoon in het zicht. Toen nam ik me voor om alleen te spelen als ik daar echt zin in had. Dat duurde een paar weken, en toen was het er weer. Als het niet moet van je zelf komt het wel weer terug.

Smoky
28 maart 2006, 10:49
...................

Lacrymosa
28 maart 2006, 12:39
Ik heb dit een tijdje terug ook gehad, alleen niet zo extreem,
Ik vond et wel nog geweldig om met mn band te spelen en te repeteren, alleen thuis oefenen had ik weinig zin in.
Tot ik reuma kreeg, maanden lang te moe geweest om ook nog intensief te oefenen, nu slaan mn medicijnen een beetje aan, lang op zoek geweest naar een goed leefpatroon waar ik me het beste bij voelde.

En nu sinds een week of 2 week regelmatig aan het oefenen.

Ik heb wel het idee dat als je aan het oefenen ben dat je een beetje gek wordt van de hoeveelheid van dingen die er te leren zijn, het is moeilijk om op 1 ding te focussen

Mijn advies:
Focus je een tijd op iets compleet anders, ga bijv keihard sporten (deed ik altijd al, maar nu ivm met reuma moet ik nog harder)
of ga iets anders creatiefs doen, bijv een HiFi speakerset bouwen.
of ga je verdiepen in het opnemen van muziek.

misschien komt het spelen vanzelf terug, misschien ook niet, maar met deze nieuwe hobby's is je opgedane kennis iig niet weggegooid

Bruce
29 maart 2006, 16:23
Een vriend van me had dat ook. Hij is nu dood!

Oke, dit slaat dus helemaal nergens op he!

Vonk
29 maart 2006, 16:35
Oke, dit slaat dus helemaal nergens op he!

Nee maar ik vind jouw commentaar onverwacht wel lollig :seriousf:

1959SLP
29 maart 2006, 16:48
Oke, dit slaat dus helemaal nergens op he!

oh nee?

a) was sarcastisch/humoristisch bedoeld;
b) is gebaseerd op de keiharde waarheid, zie topic "kut kut kut m`n JMP pleite".

G.G.
29 maart 2006, 17:08
Ben 54, oude vent dus.( ok, ok, oude zak ..)
Dipje van 20 jaar gehad, en laatste optreden was in 1978.


Lijkt mijn verhaal wel.

Ben 29, redelijk oude vent dus. (ok. ok, oude zak..) Dipje van 10 jaar gehad.

Van mijn 6de tot 9de gespeeld, pauze van 5 jaar. Van mijn 14e tot 19e gespeeld (3 tot 4 uur per dag) en ineens was ik het zat. Marshall top en peavey 4x12 de deur uit. Collectie gitaren ernstig verkleint (het enige waar ik nu nog spijt van heb).

Heb 10 jaar lang 4 gitaren in huis gehad en als ik er in die 10 jaar 10 uur op gespeelt heb is het veel.

Drie weken geleden vond ik een doos (die bij iedere verhuizing gewoon meeging) waar een hoop spul in zat (o.a. 3 dimarzio's en een SD en 3 floyds (lowpro edge en schaller en een onbekende).

Heb een nieuwe gitaar gebouwd met een hals die ik nog had.
Heb de strat die ik had uit elkaar getrokken en van humbuckers en een floyd voorzien en sindsdien speel ik weer iedere dag.

Ik speel nu met veel meer plezier dan in de laatste dagen 10 jaar geleden.

Je vingervlugheid verdwijnt maar een hele hoop blijft hangen.

Mijn advies Wietse: Laat die gitaren gewoon lekker staan. Vind een nieuwe hobbie, die je nu wel leuk vind. Vroeg of laat komt er een moment dat je wel met plezier een gitaar oppakt. Zolang je er geen lol aan beleeft gewoon vanafblijven.

terrasbeest
29 maart 2006, 18:33
[QUOTE=G.G.]Lijkt mijn verhaal wel.

Ben 29, redelijk oude vent dus. (ok. ok, oude zak..) Dipje van 10 jaar gehad.

Je vingervlugheid verdwijnt maar een hele hoop blijft hangen.

Oudje van 29, .....IK heb nog geen problemen met vingervlugheid, hoor: waarschijnlijk een begin van Parkinson( of drankmisbruik..). Het studeren blijkt wat moeilijk: waarschijnlijk beginnende Alzheimer(of ook ,door het drankmisbruik...) ?

Goed dat je NU herbegint. Doe zo voort en kijk niet om.

terrasbeest
29 maart 2006, 18:34
Heb je 't nou over gitaarspelen, sex of fietsen?

heb je het over motivatie of ambitie?