View Full Version : Hoe hebben noten hun namen gekregen...
Veekeren
24 maart 2006, 22:39
Wellicht een wat duffe vraag. Misschien snap ik het antwoord niet eens. Maar hoe komen de noten aan hun namen? Wat ik vooral niet snap waarom na a een a# komt, waarom niet meteen b en daarna c, d enz. Maar dan weer wel na de b een c en na de e een f.
Ja je moet je maar iets af vragen. Maar toch... Zit er logica achter?
guitarmonk
24 maart 2006, 23:07
Grappig, nooit over nagedacht. Ben ik ook wel benieuwd naar. Als er voor woensdag geen antwoord op is gegeven zal ik t eens aan mijn theorieleraar vragen, die weet t vast wel. ( kijk dit zijn ook nutteloze antwoorden)
toon
Butger
24 maart 2006, 23:23
Nog vreemder is het als je erover denkt waarom er nou precies 12 noten zijn...
Waarom klinkt nou de 13e weer als de 1e, waarom niet de 14e? Waarom zijn er niet 11 of 13 noten maar 12.. Wierd toch? :???:
Veekeren
24 maart 2006, 23:32
Nog vreemder is het als je erover denkt waarom er nou precies 12 noten zijn...
Waarom klinkt nou de 13e weer als de 1e, waarom niet de 14e? Waarom zijn er niet 11 of 13 noten maar 12.. Wierd toch? :???:
Ja daar kan ik nog wel inkomen, een octaaf moet nou eenmaal in een aantal stappen verdeeld worden... Tenzij je slide speelt of fretless. Waarom 12 weet ik dan weer niet, maar daar zal ongetwijfeld een idee achter zitten. Maar de namen van de noten fascineren me wat dat betreft meer.
Das Schaap
24 maart 2006, 23:41
Op gitaarnet.nl stond een "theorie" over dit alles. :hippie:
nielsduursma
25 maart 2006, 00:46
het was toch pytagoras die het huidige notenschrift had uitgevonden?? (diezelfde dude als van: in een rechthoekige 3hoek is de ene rechte zijde in het quadraat + de andere rechte zijde in het quadraat gelijk aan de schuine zijde in het quadraat)
harrie-beton
25 maart 2006, 00:51
Iemand die het verleden niet kent begrijpt het heden niet
we hebben nu een notenbalk van 5 lijnen en 8 hele noten. Dat is een eindstand. Vroeger had men verschillende notaties en ook andere noten, er zijn hele orgels gebouwd met meer dan 12 die wij nu kennen.
Plus wel eens een turkse gitaar gezien? Daar zitten nog weer noten tussen de halve noten in die wij kennen.
Een vriend van mij benaderde dat door tie-rips tussen de frets te maken.
guitarmonk
25 maart 2006, 01:44
Heel erg gaaf lijkt me dat. Ik heb ook wel eens een componist op tv gezien die kwartnoten kon zingen. Dat was echt mooi! Je bent als westerling eigenlijk gedwongen om heel veel theoretische scholing te vergeten omdat je met kwartnoten zoveel meer mogelijkheden hebt. Hij zong gewoon kleine stukjes en stemde even een stukje van een piano in kwartnoten, onbereikbaar lijkt het gewoon!
hoofd
25 maart 2006, 01:51
Er is ook nog Lucy Tuning: http://www.lucytune.com/
Dat gaat op een gegeven moment zover als 53 noten in een octaaf.
Rude Perception
25 maart 2006, 13:53
eerst waren er maar 7 noten, en geen halve noten. Toen kwamen er een paar mensen die er nog 5 tussen propte in de westerse muziek.
LaurentB
27 maart 2006, 23:41
Wellicht een wat duffe vraag. Misschien snap ik het antwoord niet eens. Maar hoe komen de noten aan hun namen? Wat ik vooral niet snap waarom na a een a# komt, waarom niet meteen b en daarna c, d enz. Maar dan weer wel na de b een c en na de e een f.
Ja je moet je maar iets af vragen. Maar toch... Zit er logica achter?
Er bestaat ook een hele-toons toonladder, die uit zes noten bestaat. Maar het is moeilijker daar goed-klinkende meerklanken mee te bouwen.
Ik vermoed dat daar de verdeling in hele en halve toonsafstanden vandaan komt, dat je met de set noten van een standaard majeur (of mineur) toonladder mooie accoorden kunt bouwen.
En dat is niet willekeurig, want samenklanken die wij prettig vinden klinken hebben een aantal boventonen die goed samenvallen.
Een noot van een octaaf hoger heeft een twee keer zo hoge frequentie. een kwint anderhalf en een terts 1 1/5 keer zo hoog. Door die verhoudingen (inderdaad door Pythagoras vastgelegd) klinken die intervallen goed.
Als er te weinig boventonen samenvallen krijg je teveel zwevingen en vinden wij een samenklank te dissonant.
Trocar
28 maart 2006, 00:59
Wat ik vooral niet snap waarom na a een a# komt, waarom niet meteen b en daarna c, d enz. Maar dan weer wel na de b een c en na de e een f.
Ja je moet je maar iets af vragen. Maar toch... Zit er logica achter?
Het is de schuld van Guido van Arezzo
http://nl.wikipedia.org/wiki/Guido_van_Arezzo
en zijn hexachord -overlappingen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hexachord
(vooral tweede gedeelte van tweede link).
Scali
28 maart 2006, 11:07
Ieder voordeel heb ze nadeel he...
Turkse muziek heeft weer praktisch geen harmonie. Voor kun zal een zwaar klassiek stuk, of een stuk jazz waarschijnlijk net zo onbereikbaar klinken als die kwartnoten voor ons.
Waarom precies twaalf noten, weet ik ook niet. Maar in de tijd van Pythagoras was het volgens mij nog pentatonisch wat ze gebruikten (grappig genoeg is heel veel volksmuziek pentatonisch, zal wel een nootkeuze zijn die mensen van nature goed ligt). En de gekozen noten klinken goed met elkaar in harmonie. Een eerste begin van akkoorden en hun bouwstenen?
taylor
28 maart 2006, 11:55
penatonisch wat al heel lang bestaat volgens sommige (in oud afrika al)kun je bijna geen foute noten spelen dat is een groot voordeel.
waarom precies die 12 noten weet ik ook niet zeker, wat ik dacht is dat ze in 12e eeuw meer keuzes wouen hebben met de standaard majeur/mineur ladder als je minder noten hebt gaat dat dus niet,dat was toen voor zang in de kerk maar zijn oorsprong zou wel veel eerder in de geschiedenis liggen.
er schijnen nogal veel verschillende theorien over te zijn en niemand weet eigenlijk welke precies klopt.
taylor
28 maart 2006, 12:05
in de tijd van bach was Bb=H.
ik heb wel eens gehoord of het waar is of niet weet ik niet dat ie in ze laaste stuk dus B, A, C, H heeft geschreven vond het altijd wel een grappig/interessant idee
Ik dacht altijd dat de intervallen van de noten allemaal in de gulden sneden vielen, en dat netzo als bij foto modellen, we die mooi vinden.
Het schijnt dat brat pitt zijn gezicht precies de guldensneden volgt. En daarom zo geadoreerd word. Ik dacht dat zo de noten tot stand gekomen zijn.
Trocar
28 maart 2006, 20:20
in de tijd van bach was Bb=H.
ik heb wel eens gehoord of het waar is of niet weet ik niet dat ie in ze laaste stuk dus B, A, C, H heeft geschreven vond het altijd wel een grappig/interessant idee
Hehe, in de linkjes die ik (een paar posts terug) gepost had, werd dit juist tegengesproken, min of meer:
Citaat:[...] Om dit verschil aan te geven werd B-fa als ronde b geschreven. Dit is later de mol geworden. De B-mi werd vierkant geschreven (in Duitsland later vaak als H misverstaan). Later kreeg het teken een extra streep. Het huidige herstellingteken stamt ervan af, maar ook het kruis.
[...]
taylor
29 maart 2006, 11:59
ja dat zou wel waar zijn,volgens mij zijn er zelfs boeken enzo die gewoon blablabla stuk in H hebben staan.
maar het ging meer om het idee van bach natuurlijk of dat waar is weet ik niet hoor.
Scali
29 maart 2006, 12:45
Volgens mij is Bb in Duitstalige landen nog steeds H.
taylor
29 maart 2006, 13:00
Wellicht een wat duffe vraag. Misschien snap ik het antwoord niet eens. Maar hoe komen de noten aan hun namen? Wat ik vooral niet snap waarom na a een a# komt, waarom niet meteen b en daarna c, d enz. Maar dan weer wel na de b een c en na de e een f.
Ja je moet je maar iets af vragen. Maar toch... Zit er logica achter?
dat lijkt me vrij logisch omdat B naar C en E naar F halve stappen zijn een bv
A naar B een hele stap.
opzich maakt het natuurlijk niet zoveel uit hoe je 12 noten noemt of je nou C,D,E enz of 1,2,3..12 zegt het belangrijrkste is dat je het idee of het muziek systeem snapt,zelf denk ik heel weinig in afzonderlijke noten of naamen zie meer het grote geheel zeg maar.
Trocar
29 maart 2006, 16:04
dat lijkt me vrij logisch omdat B naar C en E naar F halve stappen zijn een bv
A naar B een hele stap.
opzich maakt het natuurlijk niet zoveel uit hoe je 12 noten noemt of je nou C,D,E enz of 1,2,3..12 zegt het belangrijrkste is dat je het idee of het muziek systeem snapt,zelf denk ik heel weinig in afzonderlijke noten of naamen zie meer het grote geheel zeg maar.
Da's waar hoor, maar de topicstarter wil weten waarom er niet gewoon doorgeteld is (inclusief de halve tonen). Dat het logisch is, dat is zo. :)
Maar waar komt nu het vreemde idee vandaan om eerst met letters de tonen te tellen, om later te besluiten dat er toch nog tonen tussen zitten? Hier dus (oorsprong van mol, kruis, herstellingstekens en het waarom):
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hexachord
taylor
30 maart 2006, 11:38
je bedoelt waarom tussen A en B wat A#(of Bb) is niet gewoon B heet en B dan weer C?
dat weet ik ook niet een feit blijft wel dat(basis) theorie altijd vanuit C wordt gegeven daar zou dat wel mee te maken hebben...maar nogmaals het maakt niet zoveel uit hoe je dat noemt of ziet,het gaat er om dat je de basis begrijpt de bigger picture in plaats van details.
ik zelf denk meer in intervallen dan noten(of namen) dus zo kun je ook zien of noemen dus dan bv in C is prim(grondtoon),C# is kleine 2 enz enz ...
guitarmonk
2 april 2006, 21:15
ik heb t ff aan mijn vader gevraagd en kreeg dit verhaal:
Vroeger gebruikten ze (de muzikanten in de westerse wereld neem ik aan) alleen een pentatonisch of diatonisch systeem voor de muziek, dus nog niet chromatisch. Toen ze begonnen met de dingen op te schrijven hebben ze de noten dus do re mi enz. genoem. Ze kwamen er pas later achter dat er meer was dan het systeem wat ze gebruikten. Toen ze dat eenmaal ontdekten hebben ze de halve noten afgeleid van de hele, dus een halve noot hoger dan g werd g#, of Ab omdat je t ook van de A af kan leiden.
En het maakt opzich ook niet veel uit, want de fransen en de duitsers gebruiken een systeem wat nog iets anders is.
ik hoop dat dit een beetje duidelijk is.
Scali
2 april 2006, 21:57
Een grappige aanvulling daarop is dat ze heel lang vasthielden aan 1 toonsoort, en hun instrumenten daarop stemden.
Het systeem is namelijk niet helemaal 'perfect', dus als je precies met de wiskundige afstanden een piano stemt, dan klinkt ie wat 'onrustig' (dat heeft vooral met de kwinten te maken, als ik het goed heb).
Heel lang stemden ze dus hun instrumenten zodanig dat ze in 1 toonsoort goed klonken voor het gehoor. Met als gevolg dat alle andere toonsoorten minder goed klonken, en er niet of nauwelijks buiten de toonsoort gespeeld werd.
Ene Andreas Werckmeister kwam uiteindelijk met de 'getemperde' stemming, waarbij je de piano zodanig stemt dat je een onzuiverheid incalculeert, en de piano 'gemiddeld' het zuiverst is in alle toonsoorten.
Niemand minder dan Johann Sebastian Bach heeft daar dus een hoop muziek bij geschreven ("Das Wohltemperierte Klavier"), waarbij je fijn door alle toonsoorten kon racen, wat een enorme revolutie was destijds.
Een gitaar is niet echt 'getemperd' te stemmen op deze manier, omdat je dan kleine correcties op iedere fret zou moeten maken.
Daarom klinkt een gitaar soms ook wat 'lastig' als je in harmonie speelt met andere instrumenten, en sommige akkoorden klinken ook niet helemaal lekker, wat vooral met distortion gauw merkbaar is, omdat alle harmonischen zo versterkt worden.
Eddie van Halen stemde daarom z'n B-snaar iets lager dan gebruikelijk, zodat hij beter majeur en mineur-akkoorden kon spelen met distortion, waar z'n voorgangers zich vooral beperkten tot powerchords.
Tijdens solo's drukte hij de noten op de B-snaar dan iets op, om ze alsnog zuiver te krijgen.
Ene Buzz Feiten heeft ook een alternatief systeem ontwikkeld voor gitaar, waarbij oa de topkam iets verplaatst wordt. Daarna worden de snaren ook iets afwijkend gestemd, zodat er ook een bepaalde 'getemperde' stemming ontstaat, die 'gemiddeld' zuiverder klinkt.
De stroboscopische gitaartuners van Peterson hebben ook enkele van deze 'getemperde' stemmingen, waardoor je je gitaar zuiverder kunt laten klinken met akkoorden, zonder deze verder aan te hoeven passen.
Trocar
2 april 2006, 22:06
Ik heb nu al twee keer een link geplaatst waarin uitgelegd wordt waar de # en b vandaan komen.
Beetje jammer dat niemand dat leest want daar staat het gewoon in (in plaats van te gokken of aan je pa te vragen).
Hallie
16 juli 2007, 23:42
heeeel simpel.
neem jee piano
alle witte toetsen zijn
bijvoorbeeld:
c,d,e,f,g,a,b,c
en de zwarte toetsen zijn de # en de b(mollen) dus een Halve stap omhoog, of omlaag. :soul:
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.