PDA

View Full Version : Masterclass met Tommy - verslag!



Picker
18 maart 2006, 10:24
Masterclass met Tommy. Zie www.eltjohaselhoff.com (http://www.eltjohaselhoff.com), "Tech Talk", bovenste artikel. Veel plezier!

Picker.

Buzz
18 maart 2006, 12:06
Leuk verslag, Picker!!

chris c
18 maart 2006, 13:32
Interessant :) Ik vraag me wel af of het kunnen fluiten van een bepaalde melodie altijd een bewijs is dat ze goed is. Er zijn veel melodieën die gemakkelijk te fluiten zijn en toch danig op de zenuwen werken. Anderzijds zijn er melodieën die moeilijk te fluiten zijn en toch heel mooi zijn.

Picker
18 maart 2006, 13:40
Interessant :) Ik vraag me wel af of het kunnen fluiten van een bepaalde melodie altijd een bewijs is dat ze goed is.

Natuurlijk. Daarom begreep ik Tommy aanvankelijk ook niet. Het is eerder omgekeerd: als je het niet fluiten kan is het fout. Als je het wel fluiten kan, is er de potentie dat het goed is. Om het dan goed te krijgen is de kunst van de componist.


Er zijn veel melodieën die gemakkelijk te fluiten zijn en toch danig op de zenuwen werken.

" 'k Lààààg... òòòp me kussûûh... stil tuh dro-hoomûûhhh... "

(Jakkes, nu krijg ik zeker een uur dat rotdeuntje niet meer uit mijn hoofd...!)

Buzz
18 maart 2006, 14:05
" 'k Lààààg... òòòp me kussûûh... stil tuh dro-hoomûûhhh... "


Zingen is geen bewijs, Picker!! Fluiten! :listen:

Harald
18 maart 2006, 14:20
Heb meer het idee dat het er bij dat fluiten of zingen om gaat dat er überhaupt een melodie is. Gitaristen zijn vaak geneigd erg vanuit het instrument te schrijven. Leuk stukje van een paar maten moet dan ineens een heel nummer worden. Die stukjes hebben lang niet altijd een duidelijke melodie. Dat levert niet altijd goede muziek op, ook al kan er gitaristisch best leuke vondsten in zitten. En als iets alleen een sterke groove heeft, kan dat nog wel voor een of twee nummers, maar dat blijft me geen hele cd boeien.

Dat probleem is ook niet alleen voorbehouden aan gitaristen die zich vooral op tapping en percussieve technieken concentreren. Heb een boek met beatles arrangementen waar ik jaren niks van kon brouwen. (Door een klassiek gitarist, zal maar geen naam noemen, twee delen van trouwens, geen aanrader wat mij betreft) Dacht dat het aan mijn leesvaardigheid lag. Die is ondertussen toch van zo;n aard dat ik er nu uit ben dat het echt aan de arrangementen ligt. Zelfs bij een nummer als Octopusses Garden, wat echt makkelijk om te zetten is naar Chet Atkins stijl, blijkt hij de originele melodie niet echt te volgen. Waar hij dat wel doet verschuift het de hele tijd van topstem naar midden in het akkoord. Als je dat niet in de gaten hebt snap je er gelijk niets meer van. Je publiek dan dus ook niet.

Wil je de melodie van een solo arrangement er goed uit laten komen, is het sowieso handig die er eens uit te lichten. Als je je bewust ervan bent welke tonen de melodie vormen, zul je die waarschijnlijk ook net iets meer nadruk geven dan de rest van het arrangement. Tommy is daar een meester in.

krizz
18 maart 2006, 15:09
Mooie website Eltjo! Hier is nog wat over die Masterclass:

http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=71155

chris c
18 maart 2006, 15:16
als je het niet fluiten kan is het fout.
Ja maar, ik kan de Toccata niet fluiten hoor. Is Bach dan fout ? (of moet ik aan mijn gefluit werken ? :dontgeti: )

JoostBaksteen
18 maart 2006, 18:44
Ja maar, ik kan de Toccata niet fluiten hoor. Is Bach dan fout ? (of moet ik aan mijn gefluit werken ? :dontgeti: )

Ik wel, de 'hoofd' melodie that is. En veel andere stukken. Af en toe word het te snel om nog te kunnen fluiten, maar het kan wel in je hoofd zeg maar...

@Picker: leuk verslag :)

krizz
18 maart 2006, 20:06
Masterclass met Tommy. Zie www.eltjohaselhoff.com (http://www.eltjohaselhoff.com), "Tech Talk", bovenste artikel. Veel plezier!

Picker.
Ik heb het verhaaltje gelezen en ik vraag me af, heb je dit gefilmt of zo? Heb je zo'n goed geheugen? Echt alles zit erin...hmmm wat ik me kan herinneren natuurlijk...alsof ik zo'n goed geheugen heb haha :) Nou ja.

Laat maar, ik vroeg het me gewoon even af.

//EDIT: het gedeelte over die muziekspelletjes die hij deed met z'n broer (met de verwijzing naar het boek over Mohammed Ali) en z'n superlage action (`learning to play the guitar is already hard enough!') heb je er niet in. Misschien dat je dit niet wilt maar dan weet je het. Echt veel te leren op je website, super! :)

kornelius
18 maart 2006, 21:07
Leuk, picker,
Je enthousiasme klinkt nog door in je samenvatting!

Makor1966
11 november 2006, 22:52
Hee Picker, vanmiddag ook je Tommy Talk piece gelezen, je schrijft lekker leesbaar. Stond ook veel leerzaams in voor een beginnende fingerstyler, heb delen ervan even vertaald. Mooie site heb je trouwens. Ook gelijk naar je basis oefeningen gekeken tot les 4... verder ben ik nog niet... bij gdm vorige week introductie fingerstyle gedaan, en ik heb nog een lange weg te gaan. Op naar les 6... Keep up the good work!

Marrie

LaurentB
12 november 2006, 01:13
Natuurlijk. Daarom begreep ik Tommy aanvankelijk ook niet. Het is eerder omgekeerd: als je het niet fluiten kan is het fout. Als je het wel fluiten kan, is er de potentie dat het goed is. Om het dan goed te krijgen is de kunst van de componist.


Het is volgens mij nog anders: muziek met een goede melodie en groove werkt altijd. En zeker zoals Tommy Emmanuel het uitvoert.
Maar dat wil nog niet zeggen dat muziek zonder melodie en/of groove niet werkt. Het kan wel moeilijker zijn om het te laten werken.
Maar slechts één recept te gebruiken voor muziek vind ik een beperkte opvatting ervan.

gertdm
12 november 2006, 08:16
Het is volgens mij nog anders: muziek met een goede melodie en groove werkt altijd. En zeker zoals Tommy Emmanuel het uitvoert.
Maar dat wil nog niet zeggen dat muziek zonder melodie en/of groove niet werkt. Het kan wel moeilijker zijn om het te laten werken.
Maar slechts één recept te gebruiken voor muziek vind ik een beperkte opvatting ervan.


Hier ben ik het helemaal mee eens....
Melodie en groove zijn ingredienten.
Er zijn ook composities die dat niet hebben en toch boeien. Het hangt dan echter ook wel van de mood van de luisteraar af of die zich er voor kan open stellen. Sommige mensen willen nu eenmaal altijd hapklare brokken (even chargeren hoor).

Een mooi voorbeeld vind ik sommige composities van Pat Metheney, o.a. op 'One quiet night'. Boeit van begin tot eind terwijl soms de melodie verdwijnt in de akkoorden progressie....maar van een schoonheid...zo mooi.

John Fahey en soms Michael Hedges hebben ook van dat soort nummers waarin je gevangen wordt en jezelf laat meenemen, of gewoon afhaakt.

Sommige gitaristen op het 'Candy Rat label' (toch n beetje synoniem voor de cult van de 'heavy wood' gitaristen) daarentegen tappen zich een uur in de rondte tewijl er kop nog staart is en je het gevoel krijgt dat er een demonstratie van technisch kunnen plaatsvindt, maar de muziek ontbreekt.
Dat is dan een voorbeeld wat mij betreft van 'niet boeien'.

Geldt dan weer niet voor Don Ross :) die boeit en tapt en speelt de pannen van het dak.