Wat moet je al kunnen?

[nielsnielsniels]

-Solo Jimi Hendrix - Hey Joe
-Solo Sunshine of You love - Cream

Vanaf welk jaar electrisch gitaarles moet je deze dingen kunnen spelen?

[aad]

-Solo Jimi Hendrix - Hey Joe
-Solo Sunshine of You love - Cream

Vanaf welk jaar electrisch gitaarles moet je deze dingen kunnen spelen?

Waarom stel je deze vraag?
Omdat je al 20 jaar les hebt en nog met boer er ligt bezig bent? :D

Ik bedoel het serieus: Is het kunnen (na)spelen van een bekende song een maatstaf voor kunnen muziekmaken?

Belangrijker is toch: vind je het de moeite waard om door te gaan met die eeuwige oefeningen? En geeft het maken van muziek (of althans het trachten daartoe :)) genoeg voldoening.

Kortom ben je tevreden met de gitaarles die je eventueel krijgt.

Zelf heb ik een poosje les gehad van iemand hier bij mij in de buurt. Dat ging vaak mis. Ik kon niet of hij kon niet. Heeft me aardig wat gekost, maar ook wat opgeleverd. Ondanks dat er veel lessen misgingen heeft hij me toch geinspireerd om meer te spelen en plezier te hebben in de oefeningen die je zo hier en daar kunt vinden (jaa ook - zoniet vooral op het internet).

Discipline dus en begrijpen dat dat zich terugbetaalt uiteindelijk.

Heb je hier wat aan? :D

[nielsnielsniels]

Ik wou even kijken of ik een beetje op schema loop.

[nielsnielsniels]

En nee ik speel pas 2 jaar en omdat iemand anders bij mij op les dit totaal niet kan wou ik kijken of dit aan mij licht of dat hij er niks van bakt, en ik dit toch gemakkelijk kan spelen .( Hey Joe al na anderhalf jaar )

[jaspie]

Wil je eigenlijk gewoon horen datje goed bent?

[waayer]

-Solo Jimi Hendrix - Hey Joe
-Solo Sunshine of You love - Cream

Vanaf welk jaar electrisch gitaarles moet je deze dingen kunnen spelen?


Als je dit pas speelt na 2 jaar zou ik als ik jou was lid worden van de plaatselijke kleivereniging want dan wordt het helemaal niks.:)

[chennie]

ik speel al jaren gitaar nu, en hey joe kan ik niet spelen. Dat van cream ook niet. Wil ik ook totaal niet spelen =)

[nielsduursma]

pfffff het eerste "echte" nummer wat ik leerde spelen was purple haze van ome jimmi. die kon ik denk na een half jaar of iets eerder. daarvoor was ik alleen maar bezig met een compleet beginnend bandje en overal maar powerchords en simpele loopjes doorheen spelen.

maar toen ik purple haze een maandje terug weer oppakte ging het wel veel vlotter en makkelijker, ook de solo die vroeger altijd anders was.

[Richwoodje]

maar toen ik purple haze een maandje terug weer oppakte ging het wel veel vlotter en makkelijker, ook de solo die vroeger altijd anders was.

solo's weiger ik per definitie zoals op het album te spelen, al zijn mn improvisaties nog zo matig :seriousf:

wel is het handig om de solo te leren zodat je weet waar het enigszins op moet lijken

[Sora]

Ach ik vind dit ok altijd zo'n onzin. Als ik gitaarspeel is het bijna altijd mijn eigen dingetjes en de hele tijd improviseren. Mensen vragen me vaak speel eens dit of dat liedje, maar dat doe ik dus niet he :)
Ik denk dat ik in de 2.5 jaar dat ik speel nog maar 20 liedjes ofzo vanbuiten heb geleerd, gewoon omdat ik er het nut niet van inzie om andermans songs te leren spelen. Voor de rest speel ik meestal gewoon riffjes van songs, en laat ik de rest voor wat het is. Ik hou me ook niet dagenlang bezig met een bepaalde solo uit te vogelen ofzo, want dat interesseert me gewoon niet.
Volgens mijn leraar en andere mensen die dat een beetje kunnen beoordelen speel ik best wel goed naargelang de tijd dat ik bezig ben, maar vraag me niet om ff de solo van sunshine of your love te spelen want ik heb hem zelfs nog niet geprobeerd :)

[Neals]

Ik ken lui die kunnen na 10 jaar nog steeds geen powerchord spelen

[waayer]

Ik ken lui die kunnen na 10 jaar nog steeds geen powerchord spelen

Dat is een bewuste keuze vrees ik:)

[Neals]

ik noem dat zelf gebrek aan talent ;)

[Bram+]

OK, je speelt alle noten van het nummer, misschien ook nog in het juiste tempo/ritme, maar HOE speel je het? Er zijn genoeg (beginnende) gitaristen die al heel 'indrukwekkend' complete nummers kunnen naspelen, maar dat zonder enig gevoel doen. Het zit allemaal een beetje in de nuances die je in je muziek kan leggen.

[Sora]

Er zijn genoeg (beginnende) gitaristen die al heel 'indrukwekkend' complete nummers kunnen naspelen, maar dat zonder enig gevoel doen.

to be a rock and not to roll als het ware ;)

[Bram+]

to be a rock and not to roll als het ware ;)
Hehe mooier is het niet te omschrijven ;)

Ook zoiets: Mensen die Jimi Hendrix 'naspelen' maar verder het creatief vermogen van een herdershond hebben.
Maar zoals bij alle leerprocessen zul je eerst de stof moeten opdoen voordat je de vaardigheden uit de stof kan toepassen (bijvoorbeeld: mensen zullen eerder een vreemde taal kunnen lezen en horen (en begrijpen) dan dat ze 'm kunnen schrijven en spreken). Dus wat dat betreft kan het naspelen van andersmans solo's leerzaam zijn, maar je hebt m.i. iets bereikt als je die informatie ook kan gebruiken in je eigen 'verzonnen' solo's.

[Limor]

Ik ken lui die kunnen na 10 jaar nog steeds geen powerchord spelen

Ik ken mensen die na 15 jaar niets anders dan powerchords kunnen spelen. Dat vind ik veel erger.

[nielsnielsniels]

ok . maar ik bedoelde op welke niveau moet je dit soort dingetjes kunnen ; dus de techniek. De bends , pull-off , hammer-on , slides, (snelheid) etc etc.
En ik probeer ook veel eigen liedjes te schrijven maar het is soms lastig want dan denk ik : he lekker rifje, en begin ik gelijk te twijfelen van , ken ik dit al ?

Wat me opvalt is als je probeert een liedje te schrijven , klinkt het vaak naar een liedje want je de laatste tijd aan het luisteren bent , en je dat pas daarna merkt.

[savecracker85]

je moet helemaal niks perse kunnen spelen na een bepaalde tijd, tis maar net waarmee je bezig bent geweest.. Als je 3 jaar slaggitaar speelt ben je daar misschien heel goed in terwijl je daarentegen amper kan soleren.. Het is maar net waar je van houdt.. En uiteindelijk is het gewoon een kwestie van veel spelen en oefenen :)

Maar om dan toch op je openingspost terug te komen, 'hey joe' was toevallig mijn eerste solo die ik ooit leerde..Daar begon ik mee na 1,5 jaar gitaar spelen

[hendrix2]

zulke topics zijn er volgens mij enkel maar om te zeggen:
'ik kon na 6maand dat spelen en na een jaar dit...
en na 2jaar zelf eruption of zoiets in die aard.'
en dan hopen overladen te worden met leuke complimentjes hoe goed je bent.

Solo's/nummers leren naspelen kan leuk zijn, maar op zich is dat vrij makkelijk, zeker in de tijden van tabsites (die overigens meestal slechte tabs leveren).
Het is veel leuker om zelf de nummers uit te zoeken als je ze dan toch wilt naspelen, zo heb ik het geleerd, cd's kapot maken door altijd maar weer naar dezelfde 5 seconden te luisteren...

ik speel nu zelf denk ik een jaar of 12 gitaar, en ben er vrij intensief mee bezig. En ik denk heus niet dat je iemands gitaarspel kan beoordelen op welke nummers hij kan spelen. Ik bv. ken misschien een tiental solo's die dan zelf nog niet moeilijk zijn, maar ik heb ook geen nood om er meer te kennen. Ik vind het leuker om in een groepje of op je eigen bezig te zijn met muziek en zo zelf iets te proberen maken en daar heb ik zelf het meest vanal van bijgeleerd! met andere gitaristen spelen is volgens mij een van de beste leerscholen!

Met dit antwoord zeg ik zeker niet dat nummers naspelen slecht is, ik doe het ook als ik een nummer echt goed vind, maar het is gewoon geen maatstaf voor het niveau dat je haalt.
voorbeeld: er zijn hier waarschijnlijk veel mensen die de nummers die je noemt niet kunnen spelen (ikzelf ook niet), maar die wss wel beter gitaar kunnen spelen, maar dan misschien in andere genres ofzo...

[worst]

ik speel nou 3 jaar egt serieus(4 jaar daarvoor maar wat aan gekloot :P) en ik ben nog steeds niet goed in dingen NA spelen.

ik verzin liever me eigen lickjes en me eigen nummers enzo..
als ik een bestaand nummer met mijn band speel, dan speel ik hem op me eigen manier. en dan klinkt et ook glijk een stuk gevoeliger en mooier.

ik denk dat et meer om gevoel draait dan techniek....

[Bram+]

Maar je hebt wel een zekere mate van techniek nodig. Mijn moeder vind ik een heel gevoelig mens, maar die speelt geen noot recht op een gitaar. Overdreven voorbeeld natuurlijk, maar ik vind het vervelend dat techniek soms voor iets vies wordt aangezien.

[Trocar]

+1

Als je een ton aan techniek hebt, hóef je het niet te gebruiken. Het is niet verplicht om alle technieken die je bezit achter elkaar door weg te rammen op je gitaar. Maar mocht je een keer een bepaalde techniek willen toepassen dan heb je die wél mooi in huis.
Nu vind ik het ook okay (voor zover ik daar iets over te zeggen heb uiteraard) dat iemand geen aandacht besteed aan technieken. Maar het is niet zo dat je gevoel inruilt voor techniek; dat technische begaafde muzikanten persé 'bevuild' zijn met hun techniek (ik zeg 'persé', om reacties over bepaalde gitaristen voor te zijn).

En wat veel mensen lijken te 'vergeten' is dat de ervaring van het gevoel van een gitarist's spel (voor de luisteraar) voor een deel bij de luisteraar zelf ligt.
Ik denk dat een gitarist, wanneer die vrij mechanisch zijn 'oefening' afwerkt, toch publiek kan bereiken door de keuze van de ladders/melodie en tempi en dergelijke. Waarschijnlijk een gróter publiek als hij zijn gevoel erin legt, maar toch...

[Navar0x]

na anderhalf jaar kon ik al de solo van slash van always on the run spelen, als je dat kan betekend dat echt niet dat je een wonderkind bent ofzo, dat is de TS dus ook niet, mozart, dat was een wonderkind. verder niemand.

[aad]

+1

Als je een ton aan techniek hebt, hóef je het niet te gebruiken. Het is niet verplicht om alle technieken die je bezit achter elkaar door weg te rammen op je gitaar. Maar mocht je een keer een bepaalde techniek willen toepassen dan heb je die wél mooi in huis.
Nu vind ik het ook okay (voor zover ik daar iets over te zeggen heb uiteraard) dat iemand geen aandacht besteed aan technieken. Maar het is niet zo dat je gevoel inruilt voor techniek; dat technische begaafde muzikanten persé 'bevuild' zijn met hun techniek (ik zeg 'persé', om reacties over bepaalde gitaristen voor te zijn).

En wat veel mensen lijken te 'vergeten' is dat de ervaring van het gevoel van een gitarist's spel (voor de luisteraar) voor een deel bij de luisteraar zelf ligt.
Ik denk dat een gitarist, wanneer die vrij mechanisch zijn 'oefening' afwerkt, toch publiek kan bereiken door de keuze van de ladders/melodie en tempi en dergelijke. Waarschijnlijk een gróter publiek als hij zijn gevoel erin legt, maar toch...

Goed verhaal. Mee eens, al klinkt het voor sommigen misschien als wartaal. Als ik zoiets aan mensen probeer duidelijk te maken komt het volgens mij op ongeveer ditzelfde neer, maar ik krijg het gevoel dat ze er geen flikker van begrijpen. Zou dat aan mij liggen? :D

[Trocar]

Goed verhaal. Mee eens, al klinkt het voor sommigen misschien als wartaal. Als ik zoiets aan mensen probeer duidelijk te maken komt het volgens mij op ongeveer ditzelfde neer, maar ik krijg het gevoel dat ze er geen flikker van begrijpen. Zou dat aan mij liggen? :D

Hehe, naja, wij begrijpen tenminste wat we bedoelen, dat is al iets. :D

[worst]

ja maar dat heeft denk ik ook meer met ervaring te maken?

ik bedoelde ook niet te zeggen dat techniek niet belangrijk is maar met een hoop gevoel in je noten kan je al heel snel iets mooi laten klinken... en met pure techniek moet je egt jaren oefenen denk ik..

maar ik kan et ook fout hebben..:)

[Set Wenker]

Wat je moet kunen hangt helemaal van je doelstellingen af. Ik speel voornamelijk aan de pentatonische ladder gerelateerde riedeltjes en daarmee improviseer ik eigenlijk praktisch al mijn solo's. Dit werkt perfect voor Blues, Rock en Rock & Roll settings.

Ik sprak wel eens een gitarist die veel langer speelde dan ik en hij beweerde dat ik door alleen aan de pentatonische ladder te hangen, nooit interessant kon spelen. Hij veranderde zelf regelmatig van ladder en pastte dat aan het akkoord aan. Toen ik een keer met hem samenspeelde bleek dat hij voortdurend met laddertjes bezig was en eigenlijk totaal inspiratieloos aan het spelen was. Hij had meer theoretische kennis en meer techniek, maar hij was daar ook voortdurend mee bezig.

Hij zou dus nooit iets pakken dat hij niet kon beredeneren. Ik gooi binnen mijn pentatonische riedels ook voortdurend noten die daar niet bij horen, maar hij hield zich strikt aan de ladders. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je niets moét kunnen. Je moet gewoon pragmatisch te werk gaan en zorgen dat je uit de voeten kunt met de stijl waarmee je bezig wilt. Daar kun je dan het beste je focus op leggen.

In een metal setting speel ik bijvoorbeeld niets klaar, daarvoor heb ik de baggage niet.

[kornelius]

Als ik zo'n vraag zie denk ik altijd je hebt spelen en spelen. Zeker als het om liedjes gaat. de juiste akkoorden achter elkaar spelen is niet het moeilijkst.
Het gaat er meer om hoe je het speelt.
Speel elk jaar hetzelfde nummer in in een opname, bijv. hey joe, en kijk waar je beter wordt. Leuk om eens terug te luisteren. Kan je jaren volhouden. Heb ik niet met gitaar maar wel met zangles gedaan.

[kornelius]

maar het echte antwoord op de vraag is wat mij betreft niets. Je móet helemaal niets kunnen. Je moet gewoon lol hebben in het spelen.

[SBloke]

maar het echte antwoord op de vraag is wat mij betreft niets. Je móet helemaal niets kunnen. Je moet gewoon lol hebben in het spelen.



Niks moet, alles mag......

Als je "moeten" nu vervangt met "graag willen" kom je veel verder....

[taylor]

ja idd,tevens is het zo dat naspelen opzich niet echt moeilijk is de een heeft daar wat meer moeite mee maar het is wel wat anders als je na 2 jaar spelen al je eigen(goed gecomponeerd) solo's schrijft, dat zou knap zijn.

[Trocar]

ja maar dat heeft denk ik ook meer met ervaring te maken?

ik bedoelde ook niet te zeggen dat techniek niet belangrijk is maar met een hoop gevoel in je noten kan je al heel snel iets mooi laten klinken... en met pure techniek moet je egt jaren oefenen denk ik..

maar ik kan et ook fout hebben..:)

Echt is met 'ch'.

Om te reageren op je opmerking: als je zónder techniek probeert een hoop gevoel in je noten te leggen, blijft het bij proberen. Ik bedoel het volgende: als je een paar mooie bends met veel gevoel wilt spelen, maar je beheerst die techniek niet goed dan ben je vals. Of de luisteraar dit ervaart als gevoelig, of vals, valt te bezien. Je zult het benden moeten beheersen om er het beoogde effect in te leggen (al is het maar 'zuiver zijn'). Dit kan idd door middel van ervaring. Als je ervaring opdoet, verbetert je techniek. Daarbij, de gitarist is niet de enige die bepaalt of er gevoel erváren wordt, dat doet de luisteraar. Als ik stellig blijf volhouden dat ik met al mijn geluk en een glimlach een positief gevoel in mijn stuk leg, maar jij vindt dat het klinisch over komt, zijn we uitgepraat. Jij bent dan de luisteraar en jij bepaalt wat jij, wel of niet, gevoelig vindt klinken in een stuk.

Ooit gemerkt dat wanneer je een stuk pas leert spelen je veel te veel bezig bent met je vingerzettingen om te letten op klank e.d.? Wanneer je de posities onder de knie hebt kun je beginnen met het daadwerkelijk spélen van het stuk (en opgaan erin waardoor je gevoel kunt proberen over te brengen). Zonder het voorgaande technische gedeelte blijf je gewoon nootjes kopieren van je bladmuziek.

Gevoel in je spel leggen is niet een mystieke eigenschap van een gitarist (termeer omdat de ervaring niet bij de gitarist ligt maar bij de luisteraar, ervan uitgaande dat de muzikant in 'dienst' staat van de luisteraar). Het is iets dat je, deels, kunt leren. Mits je de capaciteiten ervoor hebt in de eerste plaats; net zoals dat niet elke gitarist een technisch wonder zal worden, zullen andere gitarist nooit boven het niveau van 'doods' spelen uitkomen. Doordat het gevoel in een stuk zo subjectief is en voor een groot deel bij de luisteraar ligt is er, in tegenstelling tot (andere) speltechnieken, niet veel theoretisch lesmateriaal voor handen. Je bent dus ook erg aangewezen op het bekijken van de respons van de luisteraar n.a.v. jouw spel.

Er zijn wel een aantal technieken voor handen om gevoel te uiten door spel die 'makkelijk' zijn aan te leren; denk hierbij aan maj/min toonladders, bepaalde toonsafstanden, accoordwisselingen.
De capaciteiten die jíj, gitarist zijnde, hebt om de verschijnselen die deze technieken veroorzaken bij het publiek juist in te schatten en juist te gebruiken maken, tesamen met het correct uitvoeren van de techniek, of jij het gewenste gevoel 'in je spel' kunt leggen. Vergelijk ook westerse en oosterse muziek; ander gevoel, ander toonstelsel, ander publiek.

Gevoel in je spel leggen vind ik daarom ook 'gewoon' een techniek die hoort bij het gitaarspelen; met de opmerking dat het niet een techniek is zoals gitaristen doorgaans 'speltechniek' opvatten. Meer de techniek van het toepassen, inschatten en inspelen op de luisteraar, daarbij gebruik makend van de technieken zoals iedereen ze kan vinden in z'n lesboek . Of iets dergelijks.

Dit is dus een mening, voor alle duidelijkheid...

[aad]

ok . maar ik bedoelde op welke niveau moet je dit soort dingetjes kunnen ; dus de techniek. De bends , pull-off , hammer-on , slides, (snelheid) etc etc.
En ik probeer ook veel eigen liedjes te schrijven maar het is soms lastig want dan denk ik : he lekker rifje, en begin ik gelijk te twijfelen van , ken ik dit al ?

Wat me opvalt is als je probeert een liedje te schrijven , klinkt het vaak naar een liedje want je de laatste tijd aan het luisteren bent , en je dat pas daarna merkt.

Ten eerste, als jij zelf nog bij deze discussie betrokken bent is er inmiddels al genoeg gezegd als "niets moet" enz....
Je mag het allemaal zelf weten, gelukkig pfffffff
Dat geeft je alle vrijheid maar tevens de vraag: maar wat moet ik nou?

Op de vraag: "wat moet je kunnen?" zou je kunnen stellen dat je jezelf moet kunnen vermaken op zijn minst, dat je moet luisteren naar wat je doet en vooral, dat je moet kunnen leren wat je nog niet kunt.

Op het punt van eigen liedjes die op iets bestaands lijken en daardoor niet goed genoeg lijken, dat heb ik ook en wie niet? De teksten die ik ooit geschreven heb gaan over en komen voort uit mijn gevoel uit die tijd en nu lach ik om sommige dingen waariover ik mij destijds druk maakte enzovoorts enzovoorts.

Gaandeweg, als je door gaat met gitaarspelen (en vooral de basis leren) ga je meer technieken ontwikkelen om je gevoel uit te drukken en dat gaat min of meer vanzelf, dat kun je niet afdwingen. Het is ploeteren eigenlijk (voor de meesten dan toch denk ik) om de techniek onder controle te krijgen.

En het is nooit genoeg. (vind ik).
Soms krijg ik het gevoel dat ik goed bezig ben en krijg ik iets terug van wat ik in mijn spel stop (wat dat dan ook mag zijn) maar soms ook denk ik dat ik maar stop. (even dan hoor).

Ik vind techniek echt wel belangrijk dus.

Snapt iemand mij nog? :D

[taylor]

zo is het voor de gene die echt altijd door wil blijven leren,maar er zijn er genoeg die weet ik veel 30 jaar spelen en nooit de basis hebben afgemaakt.

voor hun is het echt meer een hobby neem ik aan.of ja een andere instelling daar heeft het voornamelijk mee te maken.

[Kevin-D]

Ik speel officieel nu richting de 3 jaar... Ik heb alleen zo'n 2.5 jaar daarvan niet geoefend :O Ik begin nu pas weer serieus te oefenen zeg maar. Ik zou me kapot moeten schamen, want ik leer best snel (niet theorie, maar gewoon spelen op zichzelf staand). Ik kan géen één nr helemaal spelen, omdat ik het geduld niet heb het hele nummer te leren. Dit zal ik mezelf aan moeten gaan leren... want hier schiet ik weinig mee op ;-)

[taylor]

dat is precies wat ik bedoel met instelling.

[aad]

Ik speel officieel nu richting de 3 jaar... Ik heb alleen zo'n 2.5 jaar daarvan niet geoefend :O Ik begin nu pas weer serieus te oefenen zeg maar. Ik zou me kapot moeten schamen, want ik leer best snel (niet theorie, maar gewoon spelen op zichzelf staand). Ik kan géen één nr helemaal spelen, omdat ik het geduld niet heb het hele nummer te leren. Dit zal ik mezelf aan moeten gaan leren... want hier schiet ik weinig mee op ;-)

Ik heb wel eens langer mijn gitaren nauwelijks aangeraakt, maar voelde toch dat ik evengoed groeide kwa muzikaal gevoel. Als ik dan tenslotte weer intensiever ging spelen ("oefenen") kwam dat er op een of andere manier toch wel uit. (af en toe).
Ok je zou kunnen beargumenteren dat het zonde is van de tussenliggende tijd omdat ik daarin fysiek niet "beter" ben geworden op de gitaar.
Ja...als je je eigen waarde aan de status van andere mensen gaat toetsen.
Met andere woorden, als je jezelf met anderen gaat vergelijken.
Op die manier breng je je eigen creativiteit wel een beetje in gevaar. Omdat je op een bepaalde manier naar anderen kijkt loop je in mijn ogen meer de kans om die mensen op je eigen manier te gaan "kopieren". Ook dat is niet erg, zeker niet als je accepteert dat het nu eenmaal zo is.

Waarom zou je je kapot moeten schamen? Muziek is voor plezier en heeft met schuldgevoel en/of schaamte niets te maken of althans zou daar niets mee te maken moeten hebben, behalve dat het je wellicht zou kunnen bevrijden van een schaamte (of droom ik hier?).

Waarom heb je dat geduld niet? Is dat omdat je de nummers die je (gedeeletelijk) speelt niet interessant genoeg vind?

Nou eh zo is het wel even genoeg. :)

Ik ben niet van plan om de psycholoog uit te gaan hangen hier. :D

[taylor]

ja, maar als je van 3 jaar maar een half jaar speelt dan moet je niet veel verwachten dat is niet alleen met gitaar spelen zo met alles.

wat kun je nou als je een half jaar speelt?? niks tot weinig,als je denkt van ik moet al heel veel kunnen in dat half jaar dan kun je beter gewoon opgeven dan lukt het nooit.

[GeeMPie]

to be a rock and not to roll als het ware ;)
vanwaar ken ik dat ook alweer?

[G.G.]

Een mooie solo uit je hoofd leren kan iedereen. Vroeg of laat wordt die solo zo'n automatisme dat de snelheid ook wel komt.

Wat veel leuker is, is kijken hoe een solo die je erg mooie vind is opgebouwd, en waarom je hem zo mooi vind. Analiseer hem en haal eruit wat je er zelf uit wilt halen zodat je er je eigen draai aan kan geven. Daar heb je veel meer aan.

Letterlijk een solo leren is hetzelfde als een aap een kunstje leren.

[Butger]

haha sukkels ik kon na één maand eruption met losse handen spelen

:dance:

[Ricis]

stoer man!

[harrie-beton]

post eens een mp3 van je zelf
dan kunnen we horen welke dingen nog beter kunnen.

[JER00N]

haha sukkels ik kon na één maand eruption met losse handen spelen

:dance:

Zonder zijwieltjes?

[Coco]

Ik ben nu sinds januari bezig om de barré akkoorden te leren op de E en de A snaar. Volgens mijn leraar kan je er zo een jaar voor uittrekken om dit vlekkeloos te kunnen. Hebben jullie er ook zo lang over gedaan, of is dat zijn inschatting o.b.v. mijn gebrekkige kwaliteiten?

[Ronaldd]

Ik heb na twee jaar 7 minuten solo van paul gilbert uitgezocht. Hoor ik er nu ook bij?? haha :)

[Sora]

vanwaar ken ik dat ook alweer?

Staat in de sig van Bram+ en komt uit stairway to heaven van zeppelin :)

[Nitefly7]

Hehe mooier is het niet te omschrijven ;)

Ook zoiets: Mensen die Jimi Hendrix 'naspelen' maar verder het creatief vermogen van een herdershond hebben.
Maar zoals bij alle leerprocessen zul je eerst de stof moeten opdoen voordat je de vaardigheden uit de stof kan toepassen (bijvoorbeeld: mensen zullen eerder een vreemde taal kunnen lezen en horen (en begrijpen) dan dat ze 'm kunnen schrijven en spreken). Dus wat dat betreft kan het naspelen van andersmans solo's leerzaam zijn, maar je hebt m.i. iets bereikt als je die informatie ook kan gebruiken in je eigen 'verzonnen' solo's.

er zijn ook herdershonden die weigeren powerchords te spelen...

als ik covers speel, speel ik vrijwel altijd het thema van de originele solo, veel mensen verwáchten die solo (ik zelf ook !)

hey joe was 't 1e nummer dat ik leerde op elec. gitaar (8jaar klassiek les gehad) en ik vind nú pas (3 of 4 jaar later) dat ik 'm kan 'spelen'...


Een mooie solo uit je hoofd leren kan iedereen. Vroeg of laat wordt die solo zo'n automatisme dat de snelheid ook wel komt.

Wat veel leuker is, is kijken hoe een solo die je erg mooie vind is opgebouwd, en waarom je hem zo mooi vind. Analiseer hem en haal eruit wat je er zelf uit wilt halen zodat je er je eigen draai aan kan geven. Daar heb je veel meer aan.

Letterlijk een solo leren is hetzelfde als een aap een kunstje leren.

dat wíl ik altijd doen, maar 'het ontbreekt me aan tijd... '
...daar heb ik de discipline niet altijd voor, ik pas solo's wel vaak aan om die in ...andere solo's te spelen...

beste tip is gewoon : BLIJVEN spelen, hoe goed je bent/vordert, dat zie je dan wel weer....

nu ga ik weer aan m'n studie en dan ga ik toch ECHT WEER GITAAR-OEFENEN..

sjemig, dat weekend op de Messe heeft me geïnspireerd (en gebitch-slap't om wel... BIJ te blijven...)

[freddietjetje]

Ik ben nu sinds januari bezig om de barré akkoorden te leren op de E en de A snaar. Volgens mijn leraar kan je er zo een jaar voor uittrekken om dit vlekkeloos te kunnen. Hebben jullie er ook zo lang over gedaan, of is dat zijn inschatting o.b.v. mijn gebrekkige kwaliteiten?

Ligt eraan denk ik, als je barre akkoorden moeiteloos achter elkaar kan spelen met een zuivere klank na een half jaar dan kun je denk ik wel zeggen dat je het kan, en dat verschilt natuurlijk weer per persoon.

En het is denk ik ook zo, als je een half uur per dag barre akkoorden oefent dat je het minder snel, dan als je 4 uur per dag oefen.