Frank Marino [Archief]

View Full Version : Frank Marino

vulvasonic

27 februari 2006, 23:43

Wat vinden wij van Frank Marino.

Ik heb zelf verschillende albums van 'm. Niet allemaal even geweldig, maar dat Live album van 'm is waarlijk SCHITTEREND en hij bewijst daarop tot de absolute top te behoren.

Wat jullie?
http://www.guitarsam.com/interviews/samimages/FrankKarlshamnSweden71093_250.jpg

http://www.mahoganyrush.com/images/gif/album_live.gif

Hierboven, de albumhoes:

Seeing Frank Marino live is an experience that you will not soon forget, but not because your ears are permanentely damaged, but because you can witness the raw power and seering guitar licks first hand. This album captures Frank in his element where he shines the brightest. His versions of Moore's "I'm A King Bee" and Hendrix's "Purple Haze" bring down the house. My favorite song off this record is by far "Johnny B. Goode", where his guitar shredding surpassess all who came before and covered this classic blues tune.

:cooler:

vulvasonic

1 maart 2006, 00:46

HEEEEEEE KOM OP MAN!
FRANK MARINO!!!!!!!!!!

Niemand? :o

strat58

1 maart 2006, 13:07

HEEEEEEE KOM OP MAN!
FRANK MARINO!!!!!!!!!!

Niemand? :o

Pff Ken hem al uit de jaren 80 King Bee was voor mij geweldig.
Heb ook Tales of the Unexpected 1 kant live (lp versie dan)
en heb nog enkele bootlegs en 1 VCD geloof ik.
Geweldige gitarist die met zijn snelle melodieuze spel al
sporen heeft verdient in de Rock wereld. (strat58 oude metal-Rock
gitarist Lace-Axitt). Speelde vroeger op oude SG en transistor versterkers
en kreeg daarmee een sound !!!!!!!!!!!!!!!!
Mijn advies luisteren en kopen en dan gaan oefenen want dan weet gelijk
hoe moeilijk het is om zo Johnny B Goode of King Bee te spelen.
Peace Strat58

stringer

1 maart 2006, 21:23

Tja Marino!! Da's net zoiets als bijvoorbeeld Rory Galagher. Een supergitarist die nooit echt is doorgebroken naar het grote publiek. Wellicht maar goed ook. Kunnen wij blijven genieten.

vulvasonic

2 maart 2006, 01:54

Tja Marino!! Da's net zoiets als bijvoorbeeld Rory Galagher. Een supergitarist die nooit echt is doorgebroken naar het grote publiek. Wellicht maar goed ook. Kunnen wij blijven genieten.

En daarom open ik dit topic. Zo'n man mag niet vergeten worden, maar ik denk dat hij al bijna vergeten is (gezien ook het geringe aantal reacties op dit topic). :(

marc_o

2 maart 2006, 11:24

Toch niet hoor! Ik weet nog héél goed wie Fra.......eh..........eh.....Oh nee, ben hem toch vergeten.....dam'n!

THW

30 november 2006, 20:36

Ja ja een oud topic opgraven maar met Frank Marino kan ik het niet laten.

Ik heb Frank Marino ook een tijdje terug ontdekt. Veel mensen zullen hem niet echt kennen maar hij heeft wel heel mooie muziek gemaakt! Ik heb een tijdje terug Midnight Highway proberen te leren, toch wel vrij lastig ook al klinkt het niet zo...

meul

30 november 2006, 22:37

Marino was mateloos populair eind 70 begin 80 onder de rockers. toen was hij DE snaren tovenaar. Hij en gary moore met zijn G-Force zijn wel de spelers waardoor ik ben begonnen met gitaar spelen. vlak daarna kreeg je de neo klassieke mannen. malmsteen, vinnie moore, macalpine, toen verplaatste de focus naar de nieuwe goden en kwamen ze meer op de achtergrond.

Harry

1 december 2006, 09:24

heb de naam wel eens gehoord, maar nooit muziek van gehoord. Ik zal eens een stukje gaan downloaden, meer voor de vergelijking met Rory Gallagher dan voor die met Gary Moore trouwens.

marc_o

1 december 2006, 13:10

henkr

1 december 2006, 14:29

heb de naam wel eens gehoord, maar nooit muziek van gehoord. Ik zal eens een stukje gaan downloaden, meer voor de vergelijking met Rory Gallagher dan voor die met Gary Moore trouwens.

Downloaden hoeft niet, er staan massas songs on-line:
http://www.mahoganyrush.com/
Ook die Mahogany Rush Live plaat is daar in z'n geheel te beluisteren.

Ik heb 'm gezien in '82 of '83 in Paradiso, Amsterdam. Vlak nadat hij Juggernaut had uitgebracht; grandioos concert. Daarna is 't lange tijd stil gebleven.

Pedulla

1 december 2006, 15:07

Komt er dan nu echt leven op dit topic.

Frank Marino een gitarist met ADHD solo's maar ook met gevoelige blues.

- Frank Marino and the Mohagony Rush Live
- The power of Rock 'n Roll
- Juggernaut

En nog veel meer, allemaal klassiekers !!!

vulvasonic

1 december 2006, 15:22

Hee verrek!

Het heeft een tijdje geduurd, maar eindelijk zijn er dan een paar mensen die hem de eer geven die hem toekomt.

:hippie:

guitartheo

1 december 2006, 17:25

Hoi ,na aanleiding van dit topic maar eens een paar oude platen uit de kast gerukt (ik heb mahoganyrush IV uit '76 en what's next) geweldige platen klinken nog steeds erg goed ,hij werd destijds een beetje als Hendrix kloon afgedaan maar heeft wel degelijk een eigen stijl (goeie stem ook)
Ben destijds (lang geleden) ook in Paradiso geweest was een gedenkwaardig concert.
Bouwt zijn eigen voorversterker en effect apparaten las ik net (nog handig ook);-)
O ja met Rory gallagher of Gary Moore heeft het weinig te maken

THW

1 december 2006, 17:54

Voor iedereen die trouwens een goede live nodig heb. Eentje met veel jams, improvisatiewerk, prachtige solo's. Moet maar eens Real Live van Frank Marino kopen. Echt geweldig!

Idd werd heel veel afgedaan als hendrix kloon, niet altijd zonder moet ik wel zeggen maar Frank Marino heeft toch echt zijn eigen geluid. Het is alleen jammer dat er maar een handvol albums enigzin makkelijk te verkrijgen zijn. Zijn beste ( Power Of Rock 'N Roll, Juggernaut en een paar van zijn '70er klassiekers) zitten daar NIET bij :mad:

Ach ja, dat krijg je ervan als je als jongen in de verkeerde tijd wordt geboren....

Richwoodje

1 december 2006, 17:58

ik zit effe te luisteren: Doet me inderdaad aan Hendrix denken, en dat is niet negatief!

Klinkt goed, bedankt voor de tip

nopster

1 december 2006, 18:01

Ik ken hem ook. :cooler:

Mss ook eens Robin Trower beluisteren, mocht je die nog niet kennen. Werd vroeger ook als een Hendrix-cloon bestempeld maar hij is echt wel meer dan dat...

Ook zo'n gitarist met een lekkere vibrato.

henkr

1 december 2006, 18:23

Draai Loved By You van de What's Next plaat.

Von Trippenhof

2 december 2006, 00:34

Yep!

Frank Marino! "We ain't dead yet!"

Da's van: "Power of rock n roll" Met dank aan Hanneke Kappen!

en "...IV" vond ik ook een mooie plaat!

Had op elke plaat ook wel een spacey nummer, beetje Trower inderdaad.

"The answer" was ook een tijdje bij de harde rockers onder ons een wat bekender nummer van 'm.

Ik herinner me nog een lang interview indertijd in een grote krant ("De Onderbuik Van Nederland")- na een concert van 2 + 1/2 uur , waarin 10 nummers... Reken maar uit... Laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaange solo's...

...zijn het gaafst!!!

Overigens vind ik Rory Gallagher (en ook Gary Moore - ondanks tijden van veelvuldige notenpoeperij toch ook een heel goede en veelzijdige gitarist) toch wel van een andere klasse.

maar Frank Marino - Oh yes!

Jopie

2 december 2006, 16:15

Ik snap ook werkelijk nooit waarom Gary Moore niet vaak als voorbeeld genoemd wordt hier. De man is werkelijk geniaal in zijn spel. Het is jammer dat ie bekender werd met zijn bluesplaten. Luister voor supersolo's maar eens naar Victims of the Future en meer nummers uit de vroege jaren 80. Doet nergens voor onder naar mijn mening, en echte solo's, niet van dat appergiogelummel wat nergens over gaat, goede vibrato en hij graaft werkelijk in zijn hals en snaren. Eén van mijn grote voorbeelden in ieder geval.

Alsof ik mezelf hoor praten??? Gary Moore is inderdaad de man waardoor ik ook fanatiek ben gaan spelen ik kan dat niet vaak genoeg benadrukken. Gary Moore's video live at the Emerald Aisles 1984 keek ik altijd ff na het stappen als er die avond weer eens slappe hap was gedraaid ergens , zat ik meteen de dag erna alweer met de handen aan de snaren.Van Ballads > Empty rooms , the Loner , Sunset naar Harder > Victims of the future , End of the world , Out in the fields , Murder in the Skies , After the war , Run for cover naar Ierse invloeden > Over the hills and far away , Wild Frontier , Emerald (lizzy cover) naar rock 'n roll > Rockin and rollin , Rockin every night , Teenage idol , Back on the streets naar Blues > Parisienne walkways , Still got the blues , Cold day in hell naar Drivin blues > All messed up , Stop messin around , Walkin by myself.

Misschien een overdreven opsomming maar as je deze gozer nog niet getsjekt hebt dan ben je geen echte rocker , lekker puh.

Ook heeft bovenstaande gelijk in dat Arpeggio geklungel.Zelf ben ik meer geinteresseerd in gitaristen die zich richten op melodie en hoe je dit in een nummer inpast (Bedoel mensen als Randy Rhoads , Jimi H. , EddievH , Slash , Maiden , Priest , Rickey medlocke, Dickey Betts , Skynyrd Boys , Mark Knopfler , Brian May , Joe Satriani , Keith Scott , Marty Friedman , Paul Gilbert , Vivian Campbell , George Lynch , Adrian van den Berg , Nightranger , Blackmore , Morse , Dave Meniketti enz.) dan dat gepiel van Rusty Cooley , Malmsteen e.d. figuren. Zeg niet dat ze geen melodische benadering hebben , maar in de regel is het veel gescheer weinig wol tsja en dan kom je natuurlijk nooit op die grote podia (uitgezonderd Malmsteen , tsja die is ook begonnen met dat gepiel , al zijn far beyond the sun en arpeggios from hell , nog wel tof) > kijk es naar Joe Satriani , speelt met ongelooflijk veel melodie , gevoel en variatie niet te vergeten, dat spreekt mensen aan . Nou kun je wel 100 arpeggios in een dozijn spelen , dat wekt de 1ste minuut interesse > en daarna beginnen de eerste mensen te gapen (behalve de diehards natuurlijk die heb je overal). en gaan in de tweede minuut naar huis

Ach et zal me reet verder roeste , mensen moeten zelf maar weten waar ze naar luustere. Post hier niet zo vaak dus vandaar even een wat langere post.
Keep on playing guys and girls.

oh en ehh Frank Marino ken ik niet trouwens

Laterr

THW

3 december 2006, 12:13

Heus

3 december 2006, 15:20

Ken Frank Marino eigenlijk niet echt.
Hij zou op de 2006 editie van Arrow Rock spelen,maar dat ging dan helaas weer niet door.
Zal toch eens wat van hem luisteren.
Het schijnt dat hij hier zijn Marshalls laat modden:http://www.tommy-folkesson.nu/marino.htm

vulvasonic

3 december 2006, 18:39

Het schijnt dat hij hier zijn Marshalls laat modden:http://www.tommy-folkesson.nu/marino.htm

Wil je dat voor mij vertalen?
Het ziet er interessant uit (met al die knopjes enzo), maar ik kan er geen chocola van maken helaas..... :D

nopster

3 december 2006, 21:19

Frank Marino heeft bij vlagen wel iets weg van Robin Trower idd maar dat is meer omdat het allebij enorme hendrix fans zijn ( kan je bij beide goed horen in hun gitaarspel). Robin Trower is verre van een SRV wannabe, het is wel zo dat hij de blues kant opging maar Robin Trower was er nog steeds eerder dan SRV!

Ik bedoelde dus Hendrix-cloon! Heb de post aangepast... Ik dacht door dat cloon-gedoe aan SRV maar bedoelde dus Hendrix... :satisfie: