Martin DX1

[Inspired]

Is de Martin DX1 goed? En is hij zijn geld waard?

http://www.martinguitar.com/guitars/choosing/guitars.php?p=c&g=9&m=DX1R

[Picker]

Laat ik daar nu net vandaag op gespeeld hebben! Wat een toeval. With all due respect, ik vond hem wat tegenvallen. Was op zich wel netjes gemaakt, maar de klank was wat schel en ondiep. Blikkerig. Ik heb niet naar de prijs gevraagd. Wat kost zo'n machine?

[Inspired]

Ik heb hem voor €500 zien staan.

[Picker]

Ik denk zeker niet dat je er een 'slechte' gitaar aan hebt. Als je hem betalen kunt en jij vindt hem mooi klinken dan moet je hem natuurlijk gewoon kopen. Martin is een beroemd en gewild merk. Je zou ook eens een Taylor Big Baby kunnen proberen voor die prijs. Ik heb geen ervaring met die gitaar, maar als Taylor-nut moet ik dat wel even zeggen natuurlijk.

[Inspired]

De Big Baby's zijn wel schaal 15/16 volgens het internet. Is dit veel kleiner dan een standaard maat?

[Picker]

De Big Baby's zijn wel schaal 15/16 volgens het internet. Is dit veel kleiner dan een standaard maat?

Dat maakt hem 1/16 kleiner dan een gewone dreadnought... ;)

Heeft op zich ook voordelen. Iets kortere mensuur, dus makkelijker accoorden pakken, tevens lagere snaarspanning, dus makkelijke bespeelbaar. Ik heb ook één zo'n korte mensuur gitaar en dat speel erg lekker kan ik je verklappen.

[chris c]

De Big Baby is idd 1/16 kleiner dan een gewone dreadnought, maar de mensuur is standaard.
Om terug te komen tot het onderwerp : hier een bespreking van een aantal dreads, waaronder de Martin DX1.
http://www.acousticguitar.com/issues/ag131/feature131.html

[Picker]

De Big Baby is idd 1/16 kleiner dan een gewone dreadnought, maar de mensuur is standaard.



Oeps... gelukkig heb ik meer verstand van verzekeringen!

[Mattia]

De Big Baby is een gitaar van OM formaat die eruit ziet als een Dred, zo ongeveer, en die dingen klinken voor die prijs echt geweldig. De afwerking is nou niet bepaald geweldig (in de zin van: hals zit letterlijk met twee spaanplaatschroeven vast, in een pocket a la fender strat/tele), maar het geluid liegt niet.

[gertdm]

Een gitaarleerling van mij heeft een Martin DX1 en een andere leerling heeft een Taylor huppeldepup, het instapmodel met gelamineerde zij- en achterkant.
Beide gitaren zijn zeer bespeelbaar en klinken helder en goed.
Met een 011 setje erop heb je er een leuke,maar ietwat karakterloze, gitaar aan.
Want helaas moet ik dat wel vaststellen:zowel de Taylor als de Martin zijn een instapmodel waarbij je financieel gezien waar voor je geld krjgt en gitaristies gezien net niet 'the real thing'....gewoon een goede, heldere en geprononceerde klank.

Dit bevestigt dan ook mijn opvatting dat de merknaam in feite staat voor bepaalde constructies en modellen, maar dat het toch vooral gaat om het geluid dat je zoekt, het model en je financien. En bij de instapmodellen van de gerenomeerde merken worden veel concessies gedaan waardoor de details zoals houtsoorten en constructie, die nu juist de kwaliteit van dat merk vertegenwoordigen, worden afgezwakt.

Furch werkt in de goedkopere serie ook met gelamineerde zij- en achterkanten, maar hebben meer karakter.Waarschijnlijk vanwege de constructie en de gekozen laminaten...

Kortom, het oude verhaal......met je budget op zak naar een zaak gaan waar volop keuze is....en spelen maar...dan komt 'je' gitaar vanzelf bovendrijven...en misschien is dat wel die Martin ..

[lello]

kan iemand me iets meer vertellen over de martin DX-1R
kan er een kopen tweedehands voor zo'n 500 euro
is dit redelijke prijs/kwaliteitsverhouding.

[--=HANS=--]

Zie hier alle specs: http://www.mguitar.com/guitars/choosing/guitars.php?p=m&m=DX1R

Zie de vorige reactie van Gertdm in dit topic. Ik heb toen ik weer begon te spelen voor een soortgelijke keuze gestaan en ben toen ook bij een Furch terecht gekomen. Nieuw iets duurder dan die gebruikte Martin maar als je het geld kan missen zou ik het zeker aanraden!

Succes met je aankoop, groet hans:satisfie:

[Tristan]

Absoluut niet doen!!! De Martin DX en DXM zijn helemaal ruk, want ze hebben een plywood top en een plastic toets, echt helemaal ruk van klank...
De echte Martin range begint bij de DM en de D1 enzo, dat zijn echte gitaren, maar die beginnen dan ook bij zo'n 1000 euro. Voor 500 euro zou ik absoluut voor een Blueridge gaan... Je kan ook even doorsparen en naar Furch kijken en sommige mensen zijn ook erg te spreken over Ayers, maar dat ken ik zelf niet. Maar doe jezelf en mij een lol en koop die Martin alsjeblieft niet, ik krijg hier bijna een hartaanval, ik dacht dat iedereen die dingen meed als de pest, zoals het hoort...

[hansoonk]

De Martin X-serie wordt in verschillende threads op dit forum veelal negatief gerecenseerd. Die Martins zijn niet gemaakt van echt hout, maar van composietmaterialen HPL (high pressure laminate), stratabound en Micarta.

Afgelopen week-end een Martin Hawaiian X geprobeerd en ook gekocht en ik ben hartstikke enthousiast over deze gitaar, dus ik wil het bovenstaande graag nuanceren. Ik vind mijn X geweldig spelen en klinken. Ik heb ook 2 zeventiger jaren Japanners (een Yamaki en een Yairi, toch gerenommeerde merken), maar vind deze Martin beter. De klank van de Martin is gewoon echt goed, mooi in balans en ook overtuigend in de hogere posities. Bij normaal spelen is het volume van de gitaar is misschien wat minder, maar daartegenover staat dat het geluid heel dynamisch is. Als je hard slaat gaat-ie ook hard en aan de andere kant kun je ook fluisterzacht spelen.

Als het waar is dat de Martin X-es geen Martin mogen heten, ben ik nu wel heel benieuwd naar een echte Martin.

[sanderz]

De X-series hebben geen "plywood", maar een "solid sitka spruce" top. Verder is de toets "Solid Morado or Solid East Indian Rosewood".

Hoe dan ook: al was een gitaar uit de X-Serie gemaakt van wijngums en poedersuiker - het geluid is uitstekend en naar mijn mening, want persoonlijk blijft het, klinkt hij beter dan het instapmodel van Taylor.

Maar om een gitaar of welk ander produkt dan ook op voorhand te "mijden als de pest" omdat het gemaakt is van een nieuw en niet traditioneel materiaal vind ik... eersteklas onzin.

[Tristan]

Die top misschien, misschien dat ze na de vele (terecht) zeer negatieve kritieken wat dingen hebben veranderd, maar de X serie Martins die ik heb getest waren echt met afstand de slechtst klinkende gitaren die ik ooit in mijn handen heb gehad...

[sanderz]

Het komt er gewoon op neer dat de gitaren die jij hebt bespeeld uit de x-serie je zijn tegengevallen. Dat heeft dus geen fluit te maken met het gebruikte materiaal.

Ik heb onder meer een DX1R en inderdaad, het is geen D28 maar voor de prijs beslist een uitstekend klinkende gitaar.

Er zijn bovendien al meer serieuze fabrikanten in de weer met de 'kunst' materialen zoals Martin toepast. Eén van de voordelen is de ongevoeligheid of mindere gevoeligheid van het materiaal voor wisselende temperaturen en luchtvochtigheid.

Voorzover mij bekend is, is de Little Martin (LXM?) wél bijna volledig gemaakt uit een soort HDF en dus uitermate geschikt voor het gebruik op het water of andere outdoor- en reisactiviteiten. Oh ja, hij schijnt nog behoorlijk goed te klinken ook. :noob:

[Tristan]

Tsja, maar zet daar dan eens een Blueridge, een Furch of een Ayers tegenover en dan weet ik wel wat ik kies voor die prijzen hoor...

[Djurovski]

Waarom niet een tweedehands via marktplaats? Heb je voor het bedrag van een DX een gebruikte, oudere, gitaar uit een duurdere serie.

[Tristan]

Dat kan ook nog inderdaad, er zijn wat mij betreft echt vele betere opties dan zo'n X-series gitaar, maar het is maar net waar je blij mee bent...

[-Yves-]

Mijn mening:
Laat die low-budget-Martins maar vallen.
Nieuw veel te veel geld voor wat ze zijn. Vaak klinken ze allemaal wat modderig. Maar over klank valt te redetwisten natuurlijk. Dat composiet en andere alternatieve materialen per definitie niet goed klinken ben ik niet helemaal mee eens. Maar dan heb je het ook meteen over een andere prijsklasse.
Inderdaad, een Blueridge. Het geld meer dan waard.
Of iets tweedehands?

Succes nog!