Sjaaakie
18 januari 2006, 14:06
Hoi,
ik speel inmiddels een jaar of 12 gitaar en ik heb het gevoel behoorlijk vastgeroest te zitten.
Het probleem zit hem niet zozeer in praktische snelheid (in beide handen) maar eerder het mentaal niet kunnen volgen van die snelheid.
Ben nu aan het oefenen met Guitar Speed Trainer. Een leuk programmaatje waarmee je eerst op verschillende gebieden een "speed profile" neerzet om vervolgens aan de hand van je speed profile opbouwend met een aantal standaard riffs aan de gang te gaan. Afhankelijk van je speed profile bouw je die riffs op. hier wat screenshots om het idee duidelijk te maken:
Als eerste een voorbeeld van een speedprofile
http://members.home.nl/jmaas2/speedproblems1.jpg
Na het doorlopen van een test waarmee je speedprofile wordt bepaald, kwam hierop uit in 1 van de onderdelen:
http://members.home.nl/jmaas2/speedproblems2.jpg
en dit riffje hoort bij dat onderdeel om je snelheid op te kunnen bouwen:
http://members.home.nl/jmaas2/speedproblems3.jpg
De ideale opbouwende curve is starten op de "easy" snelheid langzaam opbouwen tot in de "broken" snelheid (waarin je het riffje kunt volgen maar een aantal noten mist) en vervolgens terug naar de "tyring" snelheid en dat even volhouden.
Nu heb ik het gevoel dat de snelheid en het riffje niet het probleem zijn. Ik raak gewoon mentaal of psychisch in de war. Op het moment dat mn verstand op nul staat gaat het goed, maar zodra ik begin te denken (wat onvermijdelijk is) "ojee nu gaat het fout", pak ik de verkeerde noten. Alsof mijn geheugen / handen of whatever het niet toestaan een riffje te onthouden en te spelen.
Ook merk ik, dat wanneer ik aan het improviseren ben, ik continu uitkom op dezelfde riffs en licks (qua ritme en melodie). En tijdens bovenstaande oefeningen pak ik dan ook vaak de noten die in die standaard riffs voorkomen die ik speel.
Ik ben om mijn spectrum te vergroten en nieuwe inspiratie op te doen op klassieke gitaarles gegaan, waarbij ik bladmuziek ala Bach enz speel. Ook hier merk ik dat alleen na heel veel oefenen ik de stukken me zo eigen maak, dat ik ze AF EN TOE foutloos kan spelen. Af en toe, want ook hier zijn het vaak misgrepen die me doen stoppen en overnieuw laten beginnen.
Ik denk dat ik nu al een jaar of 5 op hetzelfde niveau gitaar speel en hier keihard in blijf hangen. Frustratie ten top dus...
Heeft iemand deze zelfde ervaring en hoe los je zulke problemen op? Ik speel elke dag ongeveer een uur of 2 en meestal na het doorlopen van verschillende oefeningen, zet ik mn gitaar nog net niet tegen een stoel om de nek door te trappen... :(
Mijn gevoel zegt dat het probleem hem in een verkeerde denkwijze zit, maar wat is dan een oplossing voor iemand die zich een verkeerde denkwijze heeft aangeleerd...
nog even om wat meer info te geven:
Ik speel en heb in verschillende bandjes gespeeld, waarmee ik altijd wel leuke en technische metalcore maakte. Verder speel ik op het moment dus klassiek (spaanse) gitaar en heb een elektrische Ibanez S540.
alvast bedankt,
Sjaaakie
ik speel inmiddels een jaar of 12 gitaar en ik heb het gevoel behoorlijk vastgeroest te zitten.
Het probleem zit hem niet zozeer in praktische snelheid (in beide handen) maar eerder het mentaal niet kunnen volgen van die snelheid.
Ben nu aan het oefenen met Guitar Speed Trainer. Een leuk programmaatje waarmee je eerst op verschillende gebieden een "speed profile" neerzet om vervolgens aan de hand van je speed profile opbouwend met een aantal standaard riffs aan de gang te gaan. Afhankelijk van je speed profile bouw je die riffs op. hier wat screenshots om het idee duidelijk te maken:
Als eerste een voorbeeld van een speedprofile
http://members.home.nl/jmaas2/speedproblems1.jpg
Na het doorlopen van een test waarmee je speedprofile wordt bepaald, kwam hierop uit in 1 van de onderdelen:
http://members.home.nl/jmaas2/speedproblems2.jpg
en dit riffje hoort bij dat onderdeel om je snelheid op te kunnen bouwen:
http://members.home.nl/jmaas2/speedproblems3.jpg
De ideale opbouwende curve is starten op de "easy" snelheid langzaam opbouwen tot in de "broken" snelheid (waarin je het riffje kunt volgen maar een aantal noten mist) en vervolgens terug naar de "tyring" snelheid en dat even volhouden.
Nu heb ik het gevoel dat de snelheid en het riffje niet het probleem zijn. Ik raak gewoon mentaal of psychisch in de war. Op het moment dat mn verstand op nul staat gaat het goed, maar zodra ik begin te denken (wat onvermijdelijk is) "ojee nu gaat het fout", pak ik de verkeerde noten. Alsof mijn geheugen / handen of whatever het niet toestaan een riffje te onthouden en te spelen.
Ook merk ik, dat wanneer ik aan het improviseren ben, ik continu uitkom op dezelfde riffs en licks (qua ritme en melodie). En tijdens bovenstaande oefeningen pak ik dan ook vaak de noten die in die standaard riffs voorkomen die ik speel.
Ik ben om mijn spectrum te vergroten en nieuwe inspiratie op te doen op klassieke gitaarles gegaan, waarbij ik bladmuziek ala Bach enz speel. Ook hier merk ik dat alleen na heel veel oefenen ik de stukken me zo eigen maak, dat ik ze AF EN TOE foutloos kan spelen. Af en toe, want ook hier zijn het vaak misgrepen die me doen stoppen en overnieuw laten beginnen.
Ik denk dat ik nu al een jaar of 5 op hetzelfde niveau gitaar speel en hier keihard in blijf hangen. Frustratie ten top dus...
Heeft iemand deze zelfde ervaring en hoe los je zulke problemen op? Ik speel elke dag ongeveer een uur of 2 en meestal na het doorlopen van verschillende oefeningen, zet ik mn gitaar nog net niet tegen een stoel om de nek door te trappen... :(
Mijn gevoel zegt dat het probleem hem in een verkeerde denkwijze zit, maar wat is dan een oplossing voor iemand die zich een verkeerde denkwijze heeft aangeleerd...
nog even om wat meer info te geven:
Ik speel en heb in verschillende bandjes gespeeld, waarmee ik altijd wel leuke en technische metalcore maakte. Verder speel ik op het moment dus klassiek (spaanse) gitaar en heb een elektrische Ibanez S540.
alvast bedankt,
Sjaaakie