is karakter een beperkend element

[no 1 hops]

vraag mij de laatste tijd volgende af.
heb nu een aantal gitaren waaronder sinds kort een met ultrasonic elementen.
bijna hifi omschreef iemand het op harmony centre.
doordat er geen zwaar wegend 'karakter' of noem het dominante sound in ligt kun je dmv de versterker alle kanten uit.
dus nu met mijn gnx1 zou ik in principe ongebonden aan karakter alle kanten uit kunnen.

in hoeverre worden jullie wel eens bekneld door karakter van gitaar/pups en amps?

[Walternativo]

Eh de humbucker op mn ibanez trok niet wat ik ermee wilde. Verkeerde soort gitaar en goedkope pickups. Dus als t niet is wat je wilt... dan... eh... koop je nieuw spul als je geld hebt? :P

[Stratman70]

Interessant onderwerp. Ik ben toevallig laatst beziggeweest met een vergelijkend warenonderzoek tussen de geluiden van mijn 4 strats.
Waarbij het ging om de volgende elementen:
- Tokai standaard "U" type singlecoils, mooi geluid, maar wat dunnetjes.
- Tokai standaard "E" type sc's, gemaakt door DiMarzio, ook bekend als de V-1
- Seymour Duncan alnico pro II sc elementen
- Fender Lace Sensor elementen.

Daarbij week het geluid van de FLS elementen het meest af.
Deze elementen worden vaak afgedaan als "karakterloos", terwijl ik ze vooral in combinatie met een goed (gebalanceerd) overstuurd geluid een geweldig karakter vind hebben.
Om je vraag te beantwoorden: De FLS hebben voor mij precies het karakter wat ik zoek in mijn gitaargeluid, ik heb ook het idee dat de humcanceling daarbij een grote rol speelt.

[Mitch]

Zeker een leuk onderwerp, als zitten er natuurlijk wel een paar inkoppertjes in. Zo kan ik uit mnijn Tele met low output single coils, ash body, maple neck niet die dikke scheur tevoorschijn toveren als uit mijn gitaar met medium output humbucker, mahonie body en hals.
Maar da's dus wel weer het mooie van gitaren met een bepaald karakter: als je een paar verschillende hebt ben je enorm veelzijdig ;)
Ik moet bekennen dat ik voorheen ook zocht naar een zo groot mogelijke veelzijdigheid binnen één gitaar, maar van dat idee ben ik juist afgestapt. Je instrument wordt dan steeds meer een recht-toe recht-aan werktuig.

Gebrek aan karakter zie ik dus eerder als een beperking dan een teveel aan karakter.

[bass blom]

en nog leuker wordt t onderwerp als we het over t karakter van de bespeler gaan hebben :D

[wytz]

ik heb wel eens geprobeerd jazz op een marshall te spelen...
dat is niet echt een aanrader!

[Veekeren]

ik heb wel eens geprobeerd jazz op een marshall te spelen...
dat is niet echt een aanrader!


Ik heb wel eens gewoon in het algemeen jazz proberen te spelen. Dat was ook niet echt een aanrader :(

[jozum]

Ik moet bekennen dat ik voorheen ook zocht naar een zo groot mogelijke veelzijdigheid binnen één gitaar, maar van dat idee ben ik juist afgestapt. Je instrument wordt dan steeds meer een recht-toe recht-aan werktuig.

Dat begrijp ik toch niet helemaal. Veelzijdigheid en karakter sluiten elkaar toch niet? Een semi-hollow met een splitsbare humbucker in de brug en een p90 in de nek (ik zat te denken aan die duesenberg) zou ik zowel veelzijdig als karaktervol noemen. Ik ben het wel met je eens als je bedoelt dat veelzijdigheid geen doel op zich moet zijn, in ieder geval niet belangrijker dan karakter.

jozum

[Negative K3 fan]

ik vind dat karakter wel een doel op zich mag worden, is ook goed voor een 'eigen' sound.

sluit trouwens de (electrische) wisselwerking tussen elementen en versterkers niet uit, het is niet alleen zo dat andere versterkers hetzelfde signaal anders versterken, maar door een combinatie van onder andere de ingangsimpedantie, allerlei capaciteiten (bv. in een triode buis of je gitaarkabel) kan de hele karakteristiek van een element veranderen, met bv. een klein beetje capacteit haal je de resonantiefrequentie van een element snel naar beneden.

[no 1 hops]

clapton stapte van de les paul af omdat deze hem beperkte en daarom naar de strat greep. (nou ja das beter dan naar een strot van een of ander)

heb verschillende gitaren
speel eigenlijk alleen over zoom 7010 fire en gnx1 via de koptelefoon.
normale versterker heb ik niet.
als je dan drie verschillende gitaren achter elkaar aansluit op dezelfde patch dan hoor je duidelijk karakterverschil.
hoe meer eigen karakter, hoe minder je kan bijregelen via een amp lijkt mij.
neem die topic starter over adder elementen, kon alleen maar hard.
volgens mij moet je het dan of in eenvoud zoeken of juist veelzijdigheid.

[Mitch]

Ik ben het wel met je eens als je bedoelt dat veelzijdigheid geen doel op zich moet zijn, in ieder geval niet belangrijker dan karakter.


In die hoek zocht ik het, ja. Er zijn een hoop gitaren, zeker in de Superstrat categorie, waarbij de veronderstelde veelzijdigheid als belangrijk verkoopargument telt. Juist dan vind ik het vaak dertien-in-een-dozijn en niks bijzonders....

[Orpheo]

clapton stapte van de les paul af omdat deze hem beperkte en daarom naar de strat greep. (nou ja das beter dan naar een strot van een of ander)

heb verschillende gitaren
speel eigenlijk alleen over zoom 7010 fire en gnx1 via de koptelefoon.
normale versterker heb ik niet.
als je dan drie verschillende gitaren achter elkaar aansluit op dezelfde patch dan hoor je duidelijk karakterverschil.
hoe meer eigen karakter, hoe minder je kan bijregelen via een amp lijkt mij.
neem die topic starter over adder elementen, kon alleen maar hard.
volgens mij moet je het dan of in eenvoud zoeken of juist veelzijdigheid.

even over dat eerste stukje van je post. grappig dat hij juist van LP naar strat is gegaan ivm beperking. ik ben juist van strat naar les paul gegaan omdat ik op een les paul me echt 'thuis' voel. neemt niet weg dat ik graag nog een strat wil, maar dan naar MIJN specs. geen ENKELE strat die je "kant en klaar" kunt kopen voldoet aan mijn eisen. heel jammer, maar tis niet anders.

[Robbert]

Interessant onderwerp. Ik ben toevallig laatst beziggeweest met een vergelijkend warenonderzoek tussen de geluiden van mijn 4 strats.
Waarbij het ging om de volgende elementen:
- Tokai standaard "U" type singlecoils, mooi geluid, maar wat dunnetjes.
- Tokai standaard "E" type sc's, gemaakt door DiMarzio, ook bekend als de V-1
- Seymour Duncan alnico pro II sc elementen
- Fender Lace Sensor elementen.

Daarbij week het geluid van de FLS elementen het meest af.
Deze elementen worden vaak afgedaan als "karakterloos", terwijl ik ze vooral in combinatie met een goed (gebalanceerd) overstuurd geluid een geweldig karakter vind hebben.
Om je vraag te beantwoorden: De FLS hebben voor mij precies het karakter wat ik zoek in mijn gitaargeluid, ik heb ook het idee dat de humcanceling daarbij een grote rol speelt.

Wat voor FLS heb je er in zitten? Alleen maar Golds of meerdere smaken?

[the sure thing]

... Was de "karakterloosheid" destijds niet het grootste kritiekpunt op PRS? Iedereen vond het niet als een Gibson of een Fender klinken, DUS was het detijds karakterloos. Nu vindt men PRS wel karaktervolle gitaren. Ik denk dat het dus van meerdere factoren afhangt.

[Stratman70]

Wat voor FLS heb je er in zitten? Alleen maar Golds of meerdere smaken?
Alleen maar Golds.

[Nicci]

... Was de "karakterloosheid" destijds niet het grootste kritiekpunt op PRS? Iedereen vond het niet als een Gibson of een Fender klinken, DUS was het detijds karakterloos. Nu vindt men PRS wel karaktervolle gitaren. Ik denk dat het dus van meerdere factoren afhangt.

we beoordelen gitaren a.d.h.v. een enorme hoeveelheid geluiden die we onthouden hebben uit het verleden. als de klank van een gitaar daar niet in past raken we in de war. of noemen we het een slechte gitaar.

[no 1 hops]

we beoordelen gitaren a.d.h.v. een enorme hoeveelheid geluiden die we onthouden hebben uit het verleden. als de klank van een gitaar daar niet in past raken we in de war. of noemen we het een slechte gitaar.
vooral als je nagaat wat onze toenmalige 'helden' vaak voor spul hadden.
niks custom shop, gewoon een plank van de muur en een versterker van de vloer.
dat was het en daar moest je het mee doen.
dan komt creativiteit om de hoek kijken.

was laatst even in de groovefactory, zat een man te spelen op een twaalfsnarige ibanez acoustice gitaar.
weet niet wat dat ding koste, maar hij had voor mij nog wel even door kunnen gaan.
geluid moet passen in het geheel.
hoor soms de mooiste gitaar sound, maar dat valt kompleet weg in het totaal beeld.
terwijl je andersom een prachtige sound in een song hoort en je de gitaar alleen nergens op klinken vind.

[taylor]

ach ja karakter,dat heb je zelf denk ik een niet zo zeer de gitaar.

ik kan echt aan elke gitaar wennen les paul of strat,tele enz het maakt me niks uit.ook gitaren die in het begin niet helemaal perfect voelen als je er tijdje op blijft spelen vind je er toch wat in.

[chennie]

ik heb twee les pauls en ze hebben echt een verschillend karakter, de een is boos en de ander is meer rock.
Over het algemeen vind ik dat gitaren ook echt een karakter van zichzelf moet hebben, daarom ben ik ook niet zo fan van die actieve elementen, die halen wel dat karakter er een beetje uit. Het is natuurlijk begrijpenlijk dat een tele en een les paul verschillend zijn in karakter, in geluid, feel etc, maar ik vind het ook mooi dus dat twee les pauls verschillend zijn in karakter, in de feel, het geluid.

Ik denk erover om die "rock"les paul overigens uit te rusten met duncans phat cats, p90 in humbucker formaat.