Zeer irritant

[jeroenmoore]

Wat ik heel vervelend vind is dat als ik thuis aan het oefenen ben. en dat doe ik consequent elke dag een uurtje of 3 a 4. Ik thuis heel soepel solootjes kan spelen, kost me bijna geen moeite. Maar zodra ik op een podium sta, is het toch wat krampachtiger allemaal, en lopen de solo's wel, maar niet zo spoepel als thuis. Heel irritant is dat. Kan iemand misschien vertellen hoe hij/zij dat doet. Ik probeer zo licht mogelijk te spelen, dus niet te veel kracht zetten op het plectrum, en de linkervingers zo licht mogelijk op de toets te zetten. Maar het schijnt maar niet te lukken om dit op het podium waar te maken. Overigens het publiek merkt er meestal zelf niets van, maar voor jezelf is het behoorlijk vervelend.

Wie kan mij helpen


Jeroen

[moretel]

Tja Jeroen, veel oefenen
Ik ken(de) het probleem ook en waarschijnlijk velen.
Tijdens jamsessies veel geleerd , maar nog het meeste na wat lesjes.
Dat lichte spelen is er bij mij uit. Play with attitude zeg maar of dig in the strings. Ik speel nu met veel meer kracht en demp veel met de linker hand.
Eye openers voor mij waren, hoe voorspelbaar Stairway to Heaven en Hotel California, weken/maanden heeft het geduurd voordat die er uit knalden zoals het hoort. Daarnaast heeft veel oefenen met een gitaarblad als Guitar technique mij erg vooruit geholpen.

[el loco]

Veel optreden, dat werkt het best. Dit heeft toch met spanning te maken, ook al is het maar een beetje. Op een gegeven moment gaat het allemaal vanzelf over en loopt het als een trein.

[Set Wenker]

Misschien moet je af en toe thuis staand je solo's oefenen. Je hebt dan namelijk een hele andere houding dan als je thuis met de gitaar op je schoot zit. De tweede solo van Guns 'n Roses, Knocking on Heavens Door, kan ik thuis met gemak spelen. Als ik op het podium sta, wordt het een stuk moeilijker doordat je de hoge tonen dan zo kloten kunt pakken. Dat moet je eigenlijk even staand geoefend hebben voordat je het "on stage" kan. Je moet de houdingen een beetje kennen waarin je bepaalde noten goed kunt pakken.

Gitaarhoogte aanpassen kan hier trouwens ook bij helpen.

Verder denk ik dat het belangrijk is dat je niet al te rigide de geleerde solo's noot voor noot probeert na te spelen. Op die manier ben je altijd bezig eerder geleerde dingetjes na te doen en dat leidt behoorlijk af. Ik improviseer eigenlijk bijna al mijn solo's en benader gewoon het origineel. Op die manier kun je je laten gaan tijdens een solo. Dat is belangrijk. Op het podium speel ik veel bezieldere solo's dan thuis. Thuis zijn ze dan weer wat netter.

Dus laat je gewoon gaan op het podium en maak je niet druk over eventuele fouten. Speel, zoals eerder gezegd is, met attitude.

[SBloke]

Je gitaar laag hangen ziet er misschien "stoer" uit of wat dan ook. Maar spelen is ronduit k*t. Hang de gitaar zo dat je lekker kunt spelen... (voor mij betekend dat best hoog) of breng desnoods de gitaarhals wat vertikaler.

of... een krukje op het podium voor de solo's


en qua soleren... kan door de "prestatiedrang" komen. Je wilt laten zien wat je in huis hebt en juist dan gaat het lastig.. Mijn meest briljante jazz solo's maak ik ook thuis op de bank als niemand thuis is... maar on stage of op een jam moet je me echt niet hebben...

[sneez0r]

Ik vind het zelf moeilijk om voor een groot publiek met net zoveel 'lef' te spelen, een kwestie van zelfvertrouwen. Ik moet me er dus steeds aan herinneren om behoorlijk hard met veel 'attack' te spelen, goed te articuleren en zo. Heb jij dat misschien ook?

[Keesz]

eerst simpele nr's spelen, bv met gewone simpele power chords, beetje het publiek checken, en eraan wennen...dat gewoon langzaam opbouwen met steeds meer variaties in je spel.....zodat je niet gaat denken ''als ik dit upfuck sta ik voor lul, want dan ga je juist af

[wytz]

Veel optreden, en je gitaar hoger hangen :) dat heeft het voor mij gedaan. Ik zou nu zeggen dat ik op het podium beter speel dan thuis! Terwijl dat echt niet altijd zo geweest is! :)

[Nickname]

Je gitaar laag hangen ziet er misschien "stoer" uit of wat dan ook. Maar spelen is ronduit k*t. Hang de gitaar zo dat je lekker kunt spelen... (voor mij betekend dat best hoog) of breng desnoods de gitaarhals wat vertikaler.

of... een krukje op het podium voor de solo's


en qua soleren... kan door de "prestatiedrang" komen. Je wilt laten zien wat je in huis hebt en juist dan gaat het lastig.. Mijn meest briljante jazz solo's maak ik ook thuis op de bank als niemand thuis is... maar on stage of op een jam moet je me echt niet hebben...

Krukje?? haha.. voet op de monitor en spelen maar.. staat veel stoerder en het werkt echt :D

[SBloke]

Krukje?? haha.. voet op de monitor en spelen maar.. staat veel stoerder en het werkt echt :D

Is inderdaad ook een optie.....


Maar het hangt maar net van je muziekgenre af.... (hoewel, Jazzgitaristen zitten meestal de hele tijd al op een krukje)

Maar als zware rocker op een krukje gaan zitten voor een solo is natuurlijk wel weer iets bijzonders waardoor je band bekendheid krijgt en blijft hangen... "Ja die zware rockband, en de sologitarist ging tijdens de solo er even goed voor zitten"

Gelijk je bandnaam veranderen... "Sitting Rock" ;)

[harrie-beton]

als 3 uur thuis speelt ben je natuurlijk "warm" en soepel. Die je ook warming ups voor een optreden??

[Dick Wolkendeck]

Oefen je de solo's thuis ook wel met een metronoom? Als ik voormezelf zit te spelen klinkt het wel leuk soms, maar met een band heb ik te maken met het doorlopende ritme (met een beetje drummer moet dat toch redelijk steady zijn). Net als met een metronoom, hoewel een metronoom mechanischer is.

Je kan jezelf wennen aan het spelen van een solo in losse frasen, zinnetjes als het ware, die je aan het ritme hangt. Je oefent dan wanneer je een frase begint en wanneer die eindigt. Als het kan in samenspel met de metronoom of drummer. Dan wen je eraan, en is het op het podium niet ineens anders.

Als je voor jezelf speelt, neem je tussen de frasen/stukjes van je solo soms/vaak wat meer tijd/rust dan zou moeten, wanneer je met een drummer/metronoom zou spelen. Of je houdt een mooie "bend" wat langer aan dan kan (als je met een band zou spelen). En je speelt de makkelijke stukjes misschien te snel en de moeilijke te langzaam? Gebeurt mij veel. Hoeft niet veel te schelen, maar het is vaak genoeg om "live" geconfronteerd te worden met die verschillen en dus met een heel andere "feel".

Oefen dus met een metronoom (niet altijd, wissel af) en probeer ook eens langzamer ipv sneller, is vaak moeilijker.

[Mauser]

Je gitaar laag hangen ziet er misschien "stoer" uit of wat dan ook. Maar spelen is ronduit k*t. Hang de gitaar zo dat je lekker kunt spelen... (voor mij betekend dat best hoog) of breng desnoods de gitaarhals wat vertikaler.


Ik vind een superlaag hangende gitaar er helemaal niet stoer uitzien :p Ik krijg zelf altijd al kramp in m'n klauwen als ik een of andere punkband zie spelen waarbij de gitaren zo laag mogelijk hangen :?

[chennie]

haha ik heb de gitaar altijd op leuter hoogte. Dit speelt voor mij juist fijn, problemen met hoge noten ? Die heb ik wanneer ik de gitaar hoog heb hangen of zittend speel met een gitaar op m'n schoot.

Dus kijk zelf of je laag of hoog spelen fijn vindt. voor mij is het laag, bovendien ik speel dus thuis voornamelijk al staand en met een lage hangende gitaar kan ik hem opzij trekken of wat dan ook, zodat ik overal goed bijkan. Nog een voordeel voor mij is dat met een laaghangende gitaar mn aanslag arm wat relaxter is, die hoef ik niet constant in gebogen houding te houden wat voor mij dus heel krampachtig aanvoelt.

[Negative K3 fan]

Ik probeer zo licht mogelijk te spelen, dus niet te veel kracht zetten op het plectrum, en de linkervingers zo licht mogelijk op de toets te zetten.

dat doe je al fout, je moet goed hard raggen op die snaren (maar niet zo raggen dat het lelijk gaat klinken, maar meer SRV style in de snaren graven) en met je linkerhand bruut vibreren (ook al doe je dat normaal met rechts) en gewoon expressief gaan spelen.

[Neals]

attitude is het sleutelwoord! Je hoeft niet een goede gitarist te zijn. Je moet op het podium staan en laten zien DAT je een goede gitarist ben, kan je ook flink met klotesolo's wegkomen.

Zelf speel ik als zanger/gitarist in een punkband en moet zeggen dat het spelen me steeds beter afgaat.