Martin klinkt beter!

[guiman]

Van de ophef in dit forum over de gitaren van Taylor begrijp ik niets. Als je leest hoeveel gitaren er in de Taylor fabriek jaarlijks in elkaar worden gezet, begrijp je dat de prijzen die je voor die gitaren betaalt, veel te hoog zijn. Afgezien daarvan: ik vind Martins veel beter klinken. Er gaat helemaal niets boven een prachtige, doorleefde D-18 of D-28. Die klinkt onnavolgbaar, daar haalt echt geen Taylor het bij! En luister eens hoeveel klassiekers de D-18 en D-28 klinken. Kortom: Martin klinkt beter!

[Janne]

Het ligt er maar aan wat je "beter" vindt. Als ik een taylor vast heb (en er iets op speel) klinkt het voor geen meter vind ik, het geluid (wat ik eruit haal) heeft te weinig pit ofzo, geen idee hoe ik het anders moet zeggen. Maar er zijn genoeg mensen die een geweldig geluid uit een taylor kunnen halen (ff spammen voor picker :wink: ).

[Floris1984]

Je eerste redenering klopt niet helemaal, ik zie het verband niet helemaal...

Maar verder zijn Taylers en Martins gewoon allebei goede gitaar merken. Puur kwestie van smaak natuurlijk...

Ik snap je ophef niet helemaal.

[SimonS]

(...) ik vind (...)





ow

[Droffie]

Van de ophef in dit forum over de gitaren van Taylor begrijp ik niets. Als je leest hoeveel gitaren er in de Taylor fabriek jaarlijks in elkaar worden gezet, begrijp je dat de prijzen die je voor die gitaren betaalt, veel te hoog zijn. Afgezien daarvan: ik vind Martins veel beter klinken. Er gaat helemaal niets boven een prachtige, doorleefde D-18 of D-28. Die klinkt onnavolgbaar, daar haalt echt geen Taylor het bij! En luister eens hoeveel klassiekers de D-18 en D-28 klinken. Kortom: Martin klinkt beter!

Er is er maar één die ophef over Taylors maakt en dat ben jij... :roll:
Daarnaast je redenatie; productie aantallen en prijs is krankjorum natuurlijk. Voor kwaliteit moet betaald worden ongeacht hoeveel er van gemaakt worden.

[gertdm]

Ik begrijp niet veel van het gedoe over merken gitaren en welke nu het beste zijn.
Je hebt goede en minder goede gitaren.
Bepaalde merken bouwen kwaliteitsgitaren en daar betaal je dan voor.
Maar welke gitaar nu het beste is, ik vind het altijd een persoonlijk verhaal.
Bovendien bouwen fabrikanten allerlei typen gitaren.

Het gaat ook om smaak, speelstijl, anatomie (grote of kleine handen bv) etc.

Taylor is momenteel een hype en dat komt door het feit dat ze een bepaalde klank en afwerking hebben en enorm goed bespeelbaar zijn.Althans over het algemeen.

In de jaren 70 en 80 was Martin een hype.

Ik begrijp het gewoon niet omdat ik geloof dat een gitaar een persoonlijke keuze is en moet zijn. Een OM van Martin kan voor de een gewoon 'dat'hebben wat een OM van Stevens of L'arrivee niet heeft.
Een Lowden F32C kan voor de een precies de sound zijn die je zoekt en voor de ander onbespeelbaar. En toch zijn het allemaal goede gitaren.

Daarom vind ik het allemaal kul. Taylor bouwt ook wel eens een mindere gitaar. En ik heb een gitaarleerling die een D model van Furch heeft met een klank en bespeelbaarheid waar ik van kwijl. Maar niet alle Furches hebben nu net die klank.

Het blijft heel persoonlijk en het enige dat je kunt zeggen van de 'grote'merken die in serie bouwen is dat ze garant staan voor een bepaalde kwaliteit.

Ik heb op veel merken gespeeld en inderdaad verbeter ik me ook nog steeds. Bovendien is hetr gewoon ook leuk om weer eens te veranderen.
Daarom ook vind ik de hele discussie over merken die ik op het forum tegenkom erg kortzichtig.

Sommige mensen zijn erg blij met hun Crafter of Cort. Een budget-gitaar die ook zijn eigen kwaliteit heeft.

Naar mijn mening moet je, zeker bij de duurdere gitaren, ervan uitgaan dat ze allemaal een bepaalde standaardkwaliteit vertegenwoordigen.
Wat er dan speelt is individueel en soms ook wel een bepaalde combinatie. Bijvoorbeeld een gitaar met een bovenblad waar de nerf al flink heeft kunnen werken en waar het geluid al gerijpt is. En net dat type gitaar dat jij zoekt en waarbij jouw gevoel om je muzikaal op een gitaar te uiten, tot zijn recht komt.

Ik had een Lárrivee OM die op papier alles had wat ik zocht...en toch heb ik em na 6 maanden verkocht.

Uiteindelijk liep ik tegen een gitaar aan toevallig, die alles had wat ik zoch, behalve het model. Ik heb toen samen met Zwier gitaarbouw een eigen model ontworpen en het bovenblad van die bepaalde gitaar laten namaken. De bebalking etc. Maar met allerlei spcificaties die ik nodig heb...en ik heb een waanzinnige gitaar die voor mij precies dat is wat ik nodig heb. Geen Taylor, Lowden of L'arrivee kan me dat geven.
http://www.people.zeelandnet.nl/gertdem/24.jpg

Daarentegen heb ik ook al heel wat 12strings gehad en van grote kwaliteit.
Sinds kort bezit ik een Taylor LKSM en die geeft me als 12strinhg wat ik nodig heb: laag kunnen stemmen, dikke snaren kunnen hebben, een fantastiese sound en een uitstekende bespeelbaarheid.
En ondanks dat is mijn Guild, met zijn gelamineerde zij- en achterkant, veel luider en op alle posities even hard en helder. Maar het is een werkgitaar waar je als fingerpicker mee op moet passen om geen blessures te krijgen.
Dus ook hier een keuze en afweging....

En ja wat is dan 'de beste' gitaar....

[chris c]

Uiteindelijk liep ik tegen een gitaar aan toevallig, die alles had wat ik zoch, behalve het model. Ik heb toen samen met Zwier gitaarbouw een eigen model ontworpen en het bovenblad van die bepaalde gitaar laten namaken.
Welke was die gitaar waarop je je gebaseerd hebt ? En klinkt de "kopie" dan echt als het origineel ?

[gertdm]

In de studio waar ik opnam kreeg ik n Santa Cruz Tony Rice in handen. Een Dreadnought. En die klonk zo waanzinnig goed. Zelfs mijn fingerstyle werk en tapping / percussie technieken kon ik er op doen.
Een heerlijke gitaar. Maar ja, ik ben niet zo van de D modellen en bovendien wil ik graag in open C spelen met allerlei varianten.
We hebben dus een ontwerp gemaakt dat aan mijn wensen voldeed. De basis echter was de bebalking van die Santa Cruz en ja hoor: Zwier heeft het voor elkaar gekregen om juist die eigenschappen te bewaren.
Verder heb ik dan een gitaar nu met een wat langere hals, locker-tuners (vrij uniek op een akoestiese gitaar), niet synthetische lak (de cracks komen nu al te voorschijn), een cutaway die nauwelijks hout weghaalt
(veel cutaways halen veel van het bovenblad weg en dus lever je volume in) etc etc

Daarnaasr is er een duet-system ingebracht van Fishman plus een perfecte HC koffer....totale kosten € 2500