combo
23 december 2005, 22:02
Een Motivatiedialoogje voor mensen die een muziekinstrument bespelen,
Op weg naar mijn werk zat ik wat te dromen, zoals ik altijd doe met mijn MP3 - speler op mijne kop. Ik denk dan na over vanalles en nog wat. Over de meest complexe dingen tot de onnozelste dingen.
Goed,
Ik wil het eens hebben over talent.
Talent bestaat niet las ik onlangs in de krant. En, ik geloof dat. Door mijn interresse in dit domein ben ik gaan lezen over de mens en zijn brein.
Het zit em zo: mensen krijgen degeneratie van zenuwcellen wanneer ze hun 20e levensjaar bereiken. Vanaf dan begint de hersenomvang te verkleinen en beginnen de neuronische transmitters (neuronische bindingen) te verminderen. Dus, wie iets aanleert in zijn jeugd, die zal het pakken sneller aanleren dan iemand die in een degeneratiefase zit, hoe ouder, hoe slechter. tegen het 60e levensjaar zou dat reeds 10% minder zijn !!! Het verhaal van de neuronische bindingen ken ik nog van op school, dat zijn prikkels die dataoverdracht verzorgen tussen verschillende hersenfuncties. Je hebt bijvoorbeeld een functie motorieke synchronisatie tussen je 2 handen (gitaar spelende mensen) en een functie waar op dat moment dataverwerking bezig is van een melodie, om dat over te plaatsen moet dat verschillende hersenfuncties passere n , waaronder de motorieke synchronisatie. Is maar een voorbeeld hé.
Door veel gitaar te spelen en specifieke zaken te leren verbeter je het functiegebruik en versnel je de data-overdracht. Eigenlijk heb je alle functies al, alleen moet je ze leren gebruiken en linken. Een functie zonder data werkt niet. daarom moet je oefenen, leren, oefenen, zo maak je neuronische bindingen in je hersens (neuronische transmitters , het menselijk brein is een netwerk van neuronische bindingen, ik beschouw ze als datakanalen ). Voor oudere mensen is het niet eenvoudig nog een instrument te leren spelen ala speed-metal Metallica. Ten eerste zijn die al miljoenen zenuwcellen kwijt, dat zorgt voor vertraging in de spierreacties en ten 2e leggen die veel moeilijker neuronische bindingen. Voor de rest is het menselijk brein zuiver Input-Verwerking-Uitvoer (machinewerking dus).
Voor een instrument te spelen hoef je geen genie te zijn, iedereen kan het leren, alleen, degene die besef hebben van welke stijl ze willen kunnen en aldus welke functies ze nodig hebben, die zullen sneller iets leren dan een ander. Discipline, motivatie, doorzettingsvermogen, dat zijn maar enkele woorden die in me opkomen, die je ook nodig hebt om ook goed te worden.
Ok, ik ben geen geweldige gitarist, maar ik heb gisteren aan een gitarist moeten uitleggen hoe je een E7 speelt op een progressie Am - Dm - E7, beetje spaansachtige toestanden in de harmonische mineur geschreven. Denk dat een septieme spelen echt wel basic is. Die mensen vinden gitaar spelen dan ook makkelijk, ach, zonder zelfbesef, zelfkritisisme en vooral oefening kom je er niet. Dat is mijn mening.
Nu dat ik u eindelijk zo ver gekregen heb, dat je mijnen tekst beu bent, wil ik enkel nog zegge: Talent bestaat echt niet, ECHT niet. Je kan wel neuronische bindingen hebben die een bepaalde doelstellende kennis reeds overlappen, waardoor je iets makkelijker kan aanleren. Maar dat is nog steeds geen talent. Mensen die denken dat talent bestaat, awel, houden zo, ik geloof er niet in. Een mens kan alles wat em zelf wil kunnen.
Wat ik concreet wil zeggen: pakt u gitaar vast en leer wat je wil leren, oefen gedisciplineerd en gemotiveerd. Je komt er zeker en vast. Fuck de mensen die anders denken.
Owja, ik denk zo over mijn studies ook, uiteraard; een mens kan alles wat em wil kunnen. Wil je de beste worden in iets, train dan net iets langer dan degene die jij best vind ;-)
Die laatste zin ging niet over school, HHAHAHAHAHHAHAHA
Op weg naar mijn werk zat ik wat te dromen, zoals ik altijd doe met mijn MP3 - speler op mijne kop. Ik denk dan na over vanalles en nog wat. Over de meest complexe dingen tot de onnozelste dingen.
Goed,
Ik wil het eens hebben over talent.
Talent bestaat niet las ik onlangs in de krant. En, ik geloof dat. Door mijn interresse in dit domein ben ik gaan lezen over de mens en zijn brein.
Het zit em zo: mensen krijgen degeneratie van zenuwcellen wanneer ze hun 20e levensjaar bereiken. Vanaf dan begint de hersenomvang te verkleinen en beginnen de neuronische transmitters (neuronische bindingen) te verminderen. Dus, wie iets aanleert in zijn jeugd, die zal het pakken sneller aanleren dan iemand die in een degeneratiefase zit, hoe ouder, hoe slechter. tegen het 60e levensjaar zou dat reeds 10% minder zijn !!! Het verhaal van de neuronische bindingen ken ik nog van op school, dat zijn prikkels die dataoverdracht verzorgen tussen verschillende hersenfuncties. Je hebt bijvoorbeeld een functie motorieke synchronisatie tussen je 2 handen (gitaar spelende mensen) en een functie waar op dat moment dataverwerking bezig is van een melodie, om dat over te plaatsen moet dat verschillende hersenfuncties passere n , waaronder de motorieke synchronisatie. Is maar een voorbeeld hé.
Door veel gitaar te spelen en specifieke zaken te leren verbeter je het functiegebruik en versnel je de data-overdracht. Eigenlijk heb je alle functies al, alleen moet je ze leren gebruiken en linken. Een functie zonder data werkt niet. daarom moet je oefenen, leren, oefenen, zo maak je neuronische bindingen in je hersens (neuronische transmitters , het menselijk brein is een netwerk van neuronische bindingen, ik beschouw ze als datakanalen ). Voor oudere mensen is het niet eenvoudig nog een instrument te leren spelen ala speed-metal Metallica. Ten eerste zijn die al miljoenen zenuwcellen kwijt, dat zorgt voor vertraging in de spierreacties en ten 2e leggen die veel moeilijker neuronische bindingen. Voor de rest is het menselijk brein zuiver Input-Verwerking-Uitvoer (machinewerking dus).
Voor een instrument te spelen hoef je geen genie te zijn, iedereen kan het leren, alleen, degene die besef hebben van welke stijl ze willen kunnen en aldus welke functies ze nodig hebben, die zullen sneller iets leren dan een ander. Discipline, motivatie, doorzettingsvermogen, dat zijn maar enkele woorden die in me opkomen, die je ook nodig hebt om ook goed te worden.
Ok, ik ben geen geweldige gitarist, maar ik heb gisteren aan een gitarist moeten uitleggen hoe je een E7 speelt op een progressie Am - Dm - E7, beetje spaansachtige toestanden in de harmonische mineur geschreven. Denk dat een septieme spelen echt wel basic is. Die mensen vinden gitaar spelen dan ook makkelijk, ach, zonder zelfbesef, zelfkritisisme en vooral oefening kom je er niet. Dat is mijn mening.
Nu dat ik u eindelijk zo ver gekregen heb, dat je mijnen tekst beu bent, wil ik enkel nog zegge: Talent bestaat echt niet, ECHT niet. Je kan wel neuronische bindingen hebben die een bepaalde doelstellende kennis reeds overlappen, waardoor je iets makkelijker kan aanleren. Maar dat is nog steeds geen talent. Mensen die denken dat talent bestaat, awel, houden zo, ik geloof er niet in. Een mens kan alles wat em zelf wil kunnen.
Wat ik concreet wil zeggen: pakt u gitaar vast en leer wat je wil leren, oefen gedisciplineerd en gemotiveerd. Je komt er zeker en vast. Fuck de mensen die anders denken.
Owja, ik denk zo over mijn studies ook, uiteraard; een mens kan alles wat em wil kunnen. Wil je de beste worden in iets, train dan net iets langer dan degene die jij best vind ;-)
Die laatste zin ging niet over school, HHAHAHAHAHHAHAHA