fender jaguar ( japan) 1984 olympic white..., Wat waard?

[ae80]

wie weet???

[Robbert]

250 Euro in het handje.

:D

[RS-Rik]

ja het zesvoudige daarvan ofzo.

[Robbert]

ja het zesvoudige daarvan ofzo.

Vind ik veel voor een Japanner, ook al vintage.

[dejohan]

Ik ook, ik zou zeggen 500-600€

[ae80]

serie nummer is s/n a 025323 volgens fender site tussen 85 en 86 gemaakt... :-?

[Raytheman]

500 euro :-D

[amon]

You've got mail!

Wel, Fender had wel een dipje in de vroegere jaren 80, dat is zeker, maar ik weet niet of dit nu onder de vroegere (wat slechtere) of latere (wat betere) jaren 80 valt....

Wat voor brug zit er op en heb je er nog meer aan veranderd. Ik heb trouwens misschien zelf wel interesse mocht je hem willen verkopen, check even je inbox, ik heb je een pm-etje gestuurd!

[Orpheo]

vanaf half 85 was fender weer fender, en niet meer van cbs. vanaf toen zat fender in de lift (en half jaren 90 in de min weer, maar ok).

eerlijk gezegd vind ik de cbs-strats niet zo verkeerd hoor. vaak beter dan menig usa strat, of customshop alsje goed zoekt.

[vulvasonic]

You've got mail!

Wel, Fender had wel een dipje in de vroegere jaren 80, dat is zeker, maar ik weet niet of dit nu onder de vroegere (wat slechtere) of latere (wat betere) jaren 80 valt....

Wat voor brug zit er op en heb je er nog meer aan veranderd. Ik heb trouwens misschien zelf wel interesse mocht je hem willen verkopen, check even je inbox, ik heb je een pm-etje gestuurd!

Dat dipje van Fender zat niet zozeer in de vroege jaren 80, maar juist daarvoor. Begin jaren 80 hebben Dan Smith plus nog twee kornuiten van Yamaha America Fender op verschillende manieren proberen te redden van de ondergang. Ze gaven vrijwel iedereen de zak en bleven met een handvol goede werknemers zitten waarmee ze een periode lang aan de slag zijn gegaan om de strat weer zo goed te maken als ie hoort te zijn. De eerste gitaren uit die reeks staan nu bekend als de zogenaamde 'Smith' strats. Deze gitaren laten een terugkeer zien naar de basis; 4 punts halsbestiging, vorm, beter hout, betere afwerking, betere electronica en een beter brugelement, de X1.
Later kwamen ze nog met een hele luxe, niet erg gewilde, maar zeer goede strat, die onder andere het huidige halsbevestigingsysteem heeft als die van de huidige American series.

De American Standard (nu American Series) is in feite een kruising tussen die twee strats. Die begonnen ze te produceren toen Smith en kornuiten Fender definitief hadden overgekocht van CBS. En vanaf dat moment ging het echt als een speer en is Fender beter en groter dan ooit.

De reden echter dat Smith en kornuiten (vergeef me, maar hun namen zijn me even ontschoten) werden overgenomen van Yamaha, was omdat ze pijnlijk genoeg hadden ontdekt dat Fender Japan ( in het leven geroepen omdat de boel anders zeker failliet zou gaan) veel betere gitaren produceerden op dat moment, dan de gitaren die uit Fullerton (?) kwamen.

De goede Japanners zijn dus hoofdzakelijk te vinden uit de periode 82-86.
Daarna bleef Fender Japan goed spul maken, maar toen Fender tegen die tijd met de American Standard begon, werd al snel duidelijk dat Fender America op de goede weg zat. Een strat uit de USA, gemaakt in 87 is door de bank genomen kwalitiatief beter dan een strat uit Japan, gemaakt in dezelfde periode.

Vandaar ook dat je voor Jappen tussen 82/86 het meeste moet betalen en voor de latere exemplaren minder.

[amon]

thanks!