Alain
25 november 2005, 13:42
Voila, gisteravond ze allemaal een na een eens aan de bogner 4x12 vintage 30 gehangen. Is Engl nu echt zoveel beter dan Peavey? Is het clean van de powerball clean genoeg? Enkele prangende vragen die moesten opgelost worden dus. Gitaren waren zowel de PRS singlecut trem als de Tom Anderson pro am, geen effecten ertussen.
Peavey 5150
De underdog om mee te beginnen. Allereerst al een kloterij omdat die kabel vast zit aan de amp, en dus moet je die kabel wel gebruiken. Ik had die enkel nog maar op een behringer cab gehoord, en daar was ik echt niet van overtuigd. Op de bogner klinkt dat een stuk beter! voller geluid, distortion komt er wat levendiger uit. Maar hoe ik ook draai aan de knopjes, mijn favoriete klank uit deze is met vrij hoge gaininstellingen. De gain is vrij "amerikaans", het reutelt wat als een mesa rectifier heb ik de indruk, maar hij heeft wel graag iets meer volume. Stil (tot rond 1) komt er eigenlijk niet echt veel druk uit. Clean zakt het geheel wat in. Het is wat als een pitbull die je poppekleertjes aandoet. Het is er niet voor gemaakt. Dit beestje moet op 4-5 staan, gain goed open, en dan een vrij vet gitaartje ervoor: instant in flames, machine head, killswitch,... rythm-geluid. En wel degelijk rythm. Om te soleren is het allemaal wat te korrelig, loopt het door de gain iets te veel in elkaar over, (wat niet verandert door minder gain in te geven) en komen de noten niet echt super door. Maar als je een vrij bruut geluid wil is dit een aanrader.
Engl powerball
Die kende ik al beter. Na de 5150 is het toch van... dit is'm. Qua gain zit de 5150 op zijn tanden als kanaal 3 goed half open staat van de powerball, en er is een kanaal 4. Pak meer definitie in de noten, het "zingt" allemaal wat meer. Enerzijds veel bruter en harder, anderzijds alles veel meer "Deutsche Gründlichkeit". Voor sommigen zal de pb te klinisch kunnen klinken, maar dat is volgens mij een kwestie van smaak.
Engl slowhand
Deze was een maandje voor zijn overkomst net volledig geretubed, en of het dat nu is, of gewoon de amp zelf, maar :opera: Warm, warmer, warmst... waar de powerball wat klinisch zou zijn, is deze het zeker niet. Geen hi-gain metal-bak, maar echt een warme sustain-amp. Genoeg gain om echt te rocken, maar verwacht hier toch geen Morbid Angel-geluid uit. Als een mens na de powerball een iets rustiger moment wil is deze toch wel echt een aanrader. Met de prs zingen de noten na enkele maten nog. Ik zou er echt wel eens een savage of een savage SE naast willen zetten. Het is ook de eerste engl die me niet echt als Engl overkomt. Alle engls die ik al heb gehoord hebben die distinctieve "engl"-klank... mid, droog,... moeilijk uit te leggen, maar de engl-gebruikers weten wellicht wel wat ik bedoel. Wel, dat heeft deze volgens mij een pak minder. Ik vind hem veeleer naar de lage mids tot bas gaan qua voicing, tov de powerball dan.
Conclusie:
Op zich hoort de 5150 niet in het rijtje thuis. Het is een andere familie, en het is een volledig andere amp. Als je het geluid wil van (zoals eerder vernoemd) In Flames, Machine Head, Killswitch Engage,... en we kunnen dat verder trekken naar quasi de volledige götheborg scene, dan is deze amp wat je zoekt. Wil je Eddie zijn... wel, dat kreeg ik er niet goed uit moet ik zeggen.
De slowhand is eigenlijk ook een uitspringer in dit trio. Veel minder gain, en absoluut niet op de metal gericht, en dat valt op.
Maar... voor mij blijft de favoriet de powerball... Who cares dat het crunch-kanaal en de clean minder is dan... clean is voor pussies, kanaal 3 en niets minder \m/ ! Tot iemand mij een amp kan voorschotelen die 1) alles kan wat de powerball kan (zijnde 4 kanalen, waar er toch 3 bruikbaar van zijn) 2) die even bruut en ruw klinkt, 3) met zoveel definitie... Mannekes (en vrouwtjes) de powerball is de ultieme metal-amp!
http://my.opera.com/AlainCarels/homes/albums/4568/S5300028.JPG
Peavey 5150
De underdog om mee te beginnen. Allereerst al een kloterij omdat die kabel vast zit aan de amp, en dus moet je die kabel wel gebruiken. Ik had die enkel nog maar op een behringer cab gehoord, en daar was ik echt niet van overtuigd. Op de bogner klinkt dat een stuk beter! voller geluid, distortion komt er wat levendiger uit. Maar hoe ik ook draai aan de knopjes, mijn favoriete klank uit deze is met vrij hoge gaininstellingen. De gain is vrij "amerikaans", het reutelt wat als een mesa rectifier heb ik de indruk, maar hij heeft wel graag iets meer volume. Stil (tot rond 1) komt er eigenlijk niet echt veel druk uit. Clean zakt het geheel wat in. Het is wat als een pitbull die je poppekleertjes aandoet. Het is er niet voor gemaakt. Dit beestje moet op 4-5 staan, gain goed open, en dan een vrij vet gitaartje ervoor: instant in flames, machine head, killswitch,... rythm-geluid. En wel degelijk rythm. Om te soleren is het allemaal wat te korrelig, loopt het door de gain iets te veel in elkaar over, (wat niet verandert door minder gain in te geven) en komen de noten niet echt super door. Maar als je een vrij bruut geluid wil is dit een aanrader.
Engl powerball
Die kende ik al beter. Na de 5150 is het toch van... dit is'm. Qua gain zit de 5150 op zijn tanden als kanaal 3 goed half open staat van de powerball, en er is een kanaal 4. Pak meer definitie in de noten, het "zingt" allemaal wat meer. Enerzijds veel bruter en harder, anderzijds alles veel meer "Deutsche Gründlichkeit". Voor sommigen zal de pb te klinisch kunnen klinken, maar dat is volgens mij een kwestie van smaak.
Engl slowhand
Deze was een maandje voor zijn overkomst net volledig geretubed, en of het dat nu is, of gewoon de amp zelf, maar :opera: Warm, warmer, warmst... waar de powerball wat klinisch zou zijn, is deze het zeker niet. Geen hi-gain metal-bak, maar echt een warme sustain-amp. Genoeg gain om echt te rocken, maar verwacht hier toch geen Morbid Angel-geluid uit. Als een mens na de powerball een iets rustiger moment wil is deze toch wel echt een aanrader. Met de prs zingen de noten na enkele maten nog. Ik zou er echt wel eens een savage of een savage SE naast willen zetten. Het is ook de eerste engl die me niet echt als Engl overkomt. Alle engls die ik al heb gehoord hebben die distinctieve "engl"-klank... mid, droog,... moeilijk uit te leggen, maar de engl-gebruikers weten wellicht wel wat ik bedoel. Wel, dat heeft deze volgens mij een pak minder. Ik vind hem veeleer naar de lage mids tot bas gaan qua voicing, tov de powerball dan.
Conclusie:
Op zich hoort de 5150 niet in het rijtje thuis. Het is een andere familie, en het is een volledig andere amp. Als je het geluid wil van (zoals eerder vernoemd) In Flames, Machine Head, Killswitch Engage,... en we kunnen dat verder trekken naar quasi de volledige götheborg scene, dan is deze amp wat je zoekt. Wil je Eddie zijn... wel, dat kreeg ik er niet goed uit moet ik zeggen.
De slowhand is eigenlijk ook een uitspringer in dit trio. Veel minder gain, en absoluut niet op de metal gericht, en dat valt op.
Maar... voor mij blijft de favoriet de powerball... Who cares dat het crunch-kanaal en de clean minder is dan... clean is voor pussies, kanaal 3 en niets minder \m/ ! Tot iemand mij een amp kan voorschotelen die 1) alles kan wat de powerball kan (zijnde 4 kanalen, waar er toch 3 bruikbaar van zijn) 2) die even bruut en ruw klinkt, 3) met zoveel definitie... Mannekes (en vrouwtjes) de powerball is de ultieme metal-amp!
http://my.opera.com/AlainCarels/homes/albums/4568/S5300028.JPG