PDA

View Full Version : GIBSON LAB7



theo!
20 november 2005, 16:32
ik kan zeer weinig info over deze versterker vinden, als iemand er wat over weet, post het dan! :)

theo!
28 november 2005, 14:14
allo?

marter544
28 november 2005, 21:16
Hoi



Blijkbaar weet niemand iets over deze versterker, en: http://www.google.nl/ is your friend

vulvasonic
8 december 2005, 22:57
Een tijdje terug heb ik een topic geopend (volgens mij gewoon 'Gibson') met de vraag of iemand ermee bekend is. Maar slechts weinigen konden me iets vertellen. Gibson versterkers hebben het hier nooit zo goed gedaan. Ik weet nog steeds niet waarom. :-?

SteavisSmokin
9 december 2005, 00:40
waarom is denk ik omdat gibson versterkers een stuk lastiger te krijgen zijn EN gewoon niet zo bekend zijn als b.v. fender of marshall. Daardoor is er dus ook een stuk minder know-how.

Mimasu
10 december 2005, 21:05
Hallo,

Bedoel je een Lab L7 in plaats van een Lab 7?
Lab 7 zegt me niets. Een Lab L7 ken ik wel:

Was een prima transistor 4 x 10" amp van Gibson (tenminste, er was ergens een link tussen Gibson en Lab).

Wat ik er van herinnner was het een prima amp voor zowel steelgitaar als jazz. Bij steelgitaristen was hij populair door zijn ingebouwde compressor.
Door zijn cleane geluid werd hij ook door Jazzgitaristen gebruikt.

Ik ken hem persoonlijk alleen van steelgitaar. Dat was dus prima.
En omdat dat prima was zal hij dus ook erg goed geweest zijn voor de categorie (semi)hollowbody clean jazz.

Verder heb ik hem nooit gehoord als rock of blues versterker Ik kan me echter voorstellen dat bij een vervormd geluid al je eten naar boven komt. Dat hadden volgens mijn de meeste transistorversterkers van die tijd.

Overigens zijn ze op harmony-central erg positief over de Lab L7.

Groeten
Mimasu

Mr.Bluesbreaker
10 december 2005, 21:14
Same here.
Jaren geleden stond er een vergelijkbare versterker in de oefenruimte ergens in een duister kot in Groningen. Een combo met een enkele 15" speaker, ik weet niet of het nou de L5, L6 of L7 was. Het ding klonk te gek wollig en warm clean, behoorlijke druk voor een transistor. Niks over te klagen en ik ken maar 1 of 2 solid state amps waar ik clean tevreden over ben. Destijds was scheuren echter zo'n beetje het enige wat ik deed en ja, dat zat er niet in met dat ding. Het enige wat ik had was een Boss MT-2, en de master op die versterker stond zo op standje 7-8.

Een enorme pokkeherrie! Behoorlijk laag en een vies gescoopte sound, na een kwartier donderde het speakerdoek altijd eraf en zag je de heen en weer wobberende speaker. Kan me herinneren dat er altijd een of ander draadje losging achterin en dat er wel eens rare plopjes waren als je tegen de input kwam.

theo!
12 december 2005, 22:55
hehe, het is idd een L7.

Ik speelde er zelf op in een "punk/metal/rock/funk" achtige band...en het scheuren was goed te doen. Ik haalde er nog wel een lekkere definieerbare scheur uit...weinig klachten daarover, al moet je het niet gaan proberen met een metalzone:P