Switch van duur naar goedkoop

[Arjan D.]

Hey,
Ik heb een tijdje geleden een Ibanez van mij geruild tegen een japanse Fender strat, omdat ik toch nog op zoek was naar een strat om mijn "collectie" compleet te maken, maar dit was dus totaal niet "mijn ding", deze heb ik later dus weer verkocht voor een leuk bedrag.
Zo kwam ik later een London City stratocaster tegen voor weinig, en deze vond ik op heel veel aspecten gewoon beter, de feel, de bespeelbaarheid, de frets, etc terwijl zo`n lc waarschijnlijk 2 keer zo weinig kost :wink:

Ditzelfde heb ik nu dus ook met een Crafter wat ik een jaartje of 2 geleden gekocht heb. Ik speelde laatst op een Cort Earth 200 (solid top, solid back) van €315 en vond deze toch wel weer een iets betere feel en geluid hebben dan mijn Crafter, terwijl deze dus ook stukken goedkoper is
(er zit dan geen piezo+element in, maar toch) En ik ben dus wel van plan deze Cort aan te schaffen.

En ik vroeg me af of jullie dat nou ook wel eens hebben, dat je iets goedkopers tegenkomt dan wat je hebt en het toch eigenlijk wel beter is dan wat je toen hebt gekocht?

[Mr.Bluesbreaker]

Soms wel een gehad. Vooral bij mijn 2203, 650 voor betaald en in vergelijking stukken beter als mijn TSL 60 van >1000 euro nieuw, maar dat kun je ook niet echt vergelijken.

Wel vind ik dat veel nieuwe Les Paul kopieën van Epiphone of iets in die trend en een echte Gibson van 5 keer zoveel veel te veel prijsverschil hebben om het daadwerkelijke verschil in prijs te rechtvaardigen.
( en dan toch stug een Gibson kopen :oops: )

[guitartub]

Tsja,

Ik bezat vroeger een ES 175 van Gibson, een prijzige gitaar die ook zijn waarde behield, echter... Ik kon niet wennen aan de bespeelbaarheid en het geluid van dit exemplaar. (Begrijp me niet verkeerd, ik heb 175's in mijn handen gehad die ik helemaal toppie vond maar dat bepaalde exemplaar...) Tegenwoordig speel ik op een jazzer van Gretsch en een Washburn (naast mijn solids en semi accoustic) die een schijntje kosten van wat die Gibson waard was en ben over beide dik tevreden. (Heb iig geen heimwee naar mijn Gibson!)

[Tupelo]

Speel nu een Blade delta Standard telecaster à wat zal het zijn +/- 500 euro ofzo... voor die tijd een Fender Strat Plus, een Gibson the Paul en een Fernandes APG500. (& nog wat spul maar daar heb ik het nu maar even niet over :) ) Enfin, van de 4 gitaren die ik noem bevalt de Blade mij het beste, daarna de Fernandes, daarna de Gibson en daarna de Fender. Laatst genoemde 2 zijn zwaar overrated als je het mij vraagt, maken echt wel goede gitaren no doubt maar die zijn dan ook meteen een stuk duurder.

Ga nu even iets gevaarlijks suggereren; ik heb de indruk dat er zo tot 800 euro wel verschil in kwaliteit te merken is in gitaren maar dat alles dat je meer betaalt vooral voor de naam & de wat mooiere afwerking is.

[Negative K3 fan]

hbe ik idd ook vaag genoeg! naar mijn bevindingen vind ik vrijwel alle japanse fenders beter dan welke amerikaanse dan ook (custom shop uitgezonderd).... op die beurt vind ik dat alle blade strats alle fenders 0wnen die ik heb gespeeld (including de 2 fender customs) terwijl ze veel goedkoper zijn.

ook mijn agile (met seymour duncans, sperzels etc.) maakt gehakt van iedere gibson classic.

een 5150 werkt voor mij ook beter dan welke bogner ook...

prijs does not equal quality!

[Negative K3 fan]

Ga nu even iets gevaarlijks suggereren; ik heb de indruk dat er zo tot 800 euro wel verschil in kwaliteit te merken is in gitaren maar dat alles dat je meer betaalt vooral voor de naam & de wat mooiere afwerking is.

dat gaat naar mijn mening deels op... dingen zoals een carved top, binding, set neck, mahonie, esdoorn toppen, nitro cellulose lak enzo kosten objectief gezien gewoon meer geld. Dus dit hangt af van het type gitaar. MAargoed, een fender heeft weinig echt dure dingen in de productie zitten (alder body, esdoorn nek, geschroefde nek, poly uretheen etc. etc.) dus zouden in principe ontzettend goedkoop, maar toch goed gemaakt kunnen worden.

dat terwijl er bij een gibson custom gewoon meer kosten gemaakt moeten worden... snapje?

[Negative K3 fan]

Ga nu even iets gevaarlijks suggereren; ik heb de indruk dat er zo tot 800 euro wel verschil in kwaliteit te merken is in gitaren maar dat alles dat je meer betaalt vooral voor de naam & de wat mooiere afwerking is.

dat gaat naar mijn mening deels op... dingen zoals een carved top, binding, set neck, mahonie, esdoorn toppen, nitro cellulose lak enzo kosten objectief gezien gewoon meer geld. Dus dit hangt af van het type gitaar. MAargoed, een fender heeft weinig echt dure dingen in de productie zitten (alder body, esdoorn nek, geschroefde nek, poly uretheen etc. etc.) dus zouden in principe ontzettend goedkoop, maar toch goed gemaakt kunnen worden.

dat terwijl er bij een gibson custom gewoon meer kosten gemaakt moeten worden... snapje?

[Tupelo]

uhhu! :)

[stringer]

Dit is een discussie van alle tijden. In de jaren 70 en 80 werd afgegeven op de Japanse (kopie)gitaren. Inmiddels zijn het collectors items en waren ze vaak echt net zo goed als het origineel.
Momenteel komen veel merken uit Aziatische lage loonlanden als Korea. Merken als LC en Cort leveren echter erg goede gitaren af. Vergeet verder niet dat de meeste gitaren van merken als Gibson en Fender ook maar gewoon van de lopende band komen. De hoge prijs wordt bepaald door de hogere productiekosten en de status van het merk. Feit blijft dat er voor een lage prijs vaak een erg goede gitaar te koop is en dat het vaak loont om deze wat op te waarderen en dan ben je nog vele malen goedkoper uit als met de zgn "realthing". Maar ja, dan hoor je natuurlijk niet bij de grote jongens he :razz:

[SBloke]

Het is juist veel leuker om die goedkope dingetjes te vinden.. (Tokai stratje, Japans Fendertje, Arirang cloontje... enz) en daar dan iets goeds mee neer te zetten op het podium... Helemaal leuk als mensen dan naderhand naar je toe komen om te vragen waar je nu eigenlijk op speelt.

Ik hou van vintage cloontjes....

[Punt]

Ga nu even iets gevaarlijks suggereren; ik heb de indruk dat er zo tot 800 euro wel verschil in kwaliteit te merken is in gitaren maar dat alles dat je meer betaalt vooral voor de naam & de wat mooiere afwerking is.

Totaal niet mee eens. In tegendeel tot 800 euro is de kwaliteitscontrole dermate slecht dat je hele goede en hele slechte gitaren kan vinden. Dus een gitaar van 300 euro kan beter zijn dan een van 600.
Bij de duurdere gitaren heb je ook wel verschillen in kwaliteit maar die zijn veel kleiner.

Mijn ervaring is dat een Gibson Customshop en zelfs een Fender Customshop gitaar in bijna alle gevallen met kop en schouders boven normale productie gitaar uitkomt.

Het is wel zo dat die betere/duurdere gitaren gevoeliger zijn voor zaken als snaren, de amp en zelfs het gitaarsnoer. De keten is zo sterk als de zwakste schakel.

Daar moet je wel rekening mee houden als je ze probeert in een winkel.
Goede snaren, goede kabel en een goede (buizen) amp :0
En dan nog moet je zo'n gitaar leren bespelen omdat een top gitaar veel directer reageert op je spel (aanslag, vibrato, etc). Als je gewend bent ongenuanceert te raggen op een gitaar klinkt het op een topgitaar echt een niet goed.

Niet iedreen rijdt zo in een formule1 bolide weg :)

Oops wat langer geworden dan ik bedoelde, ik hoop dat iemand er wat aan heeft :)

[vester86]

afgelopen maandag weer voor het eerst in maanden met mijn Oude Vester gespeeld, in mn band, en dat beviel eigenlijk wel heel goed

[no 1 hops]

een gitaar, hout,metaal en emotie.
o.a die van de bouwer en diegenen die hem afwerken.
je omhelst een dure gitaar en voelt een koele afwijzing.
je pakt een goedkope en die voelt om nooit meer los te laten.

en het kan ook andersom.
hoe was de productie vroeger in de tijd van hendrix en consorten?
vele japanse en chineese gitaren zijn waarschijnlijk beter afgewerkt dan die van toen.
toch worden er gigantische bedragen betaald voor die oude dingen die soms klinken als bagger en spelen als een fiets met lekke banden.

die nunno bettencourt, of hoe heet die, heeft nu dat verhaal dat hij even op de set van eddie vanhalen mocht spelen.
niks verandert, gewoon gitaartje wisselen en het klonk naar niks.

het is net als de liefde, het klikt, of klikt niet., klikt het dan doet de naam er niet toe

:-D

[Bouke]

Ik kocht een Rockinger Tele, als back-upje, op de gok via internet. Da's mijn favo gitaar nu! Voor 500 eurie een heerlijke plank zonder merkje op de headstock :D De Fender Strat is nu nr. 2, de back-up :D (eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze eigenlijk een fretjob nodig heeft).

Ik heb ook nog een goedkope Iba semi-hollow (AFS75) en die is ook niet verkeerd. Chinees ding van zeer acceptabele kwaliteit. 't Is maar net wat je zelf kunt, en zo gaat een gitaar ook klinken. Ik weet wel dat je bij duurdere gitaren een grotere kans hebt op de beste kwaliteit, maar als je zoekt kun je met veel minder geld heerlijk gitaarspelen. Amps daarentegen komen iets kritischer naar mijn mening.

Groets,

Bouke

[nopster]

Ik heb een tijd geleden zwaar getwijfeld om die butterscotch blond te kopen maar ik heb toen toch een strat gekocht. (waar ik overigens wel tevreden mee ben)
Maar die tele koop ik ooit ook nog. :)
Hoe zijn de pickups trouwens?

[Bouke]

Die pups zijn zeker oke! Misschien koop ik er nog wel zo'n butterscotch bij, bevalt echt goed!

Bouke

[nopster]

Dan heb je nu die sunburst wrs.
Goed om te weten dat het idd goeie tele's zijn, want ik vind het nog moeilijker zoeken naar een goeie tele dan naar een goeie strat.
:)

[Punt]

Oja nog iets :)

Mijn ervaring is dat een goedkope gitaar thuis best goed kan klinken, maar op de planken met een dikke buizenbak erachter valt hij door de mand.

Als ik m'n zelfbouwpakket strat thuis aansluit op m'n Vox AD30 klinkt het geweldig. Ik moet hem echter niet tijdens een openlucht optreden op een 80 watt buizenbak zetten. Dat gaat echt niet, klinkt verschrikkelijk, dan heb ik echt een echte gitaar nodig :)

Dus als je veel rustig thuis speelt kun je best uit de voeten met een goedkopere gitaar.

En toch.... een customshop strat klinkt thuis ook wel veel beter dan die zelfbouwstrat, maar het valt minder op :)

[Arjan D.]

dubbel

[Arjan D.]

dat heb ik dus precies andersom eigenlijk. :lol:
Als ik thuis speel kom ik juist wel achter de minpunten van een gitaar en hoe de gitaar precies klinkt, in het oefenhok (en op het podium) maakt het mij eigenlijk niet zoveel uit, omdat dan toch de versterker voor een groot deel je geluid bepaalt, al maakt het zeker wel uit wát je in je handen hebt natuurlijk :wink:

[Punt]

dat heb ik dus precies andersom eigenlijk. :lol:
Als ik thuis speel kom ik juist wel achter de minpunten van een gitaar en hoe de gitaar precies klinkt, in het oefenhok (en op het podium) maakt het mij eigenlijk niet zoveel uit, omdat dan toch de versterker voor een groot deel je geluid bepaalt, al maakt het zeker wel uit wát je in je handen hebt natuurlijk :wink:

Je versterker moet kwalitatief op het zelfde niveau als je gitaar zijn. De keten en de zwakste schakel weet je wel.

Met een goede gitaar/amp heb je nooit dat gezeur over door de mix komen en zo. Als je een mindere gitaar door een topamp speelt wordt het alleen maar slechter, alle zwakheden ook details worden doorgegeven. Daarom zijn topamps ook lastig voor beginnende gitaristen, alle minimale foutjes hoor je :)

Ik ben het met je eens dat je als je naast de drummer staat je niet alle fijne nuances van je gitaar hoort, maar de stabiele toon, versterkt door de PA, komt echt wel over in de zaal.

[Tupelo]

Een beginnende gitarist wil ik ook niet over een startersversterker horen hoor! :o

[Orpheo]

Ik herken het zeker. ik heb eens op een R9 gespeeld, en die deed mij veel minder dan mijn eigen les paul. niet omdat t " mijn " gitaar is, maar omdat de feel gewoon anders was. toen iemand anders ff op beiden speelde, herkende ik gewoon mijn eigen les paul, t.o.v. de R9. de R9 had beter meoten zijn, maar imo is de mijne beter, en VEEL goedkoper, ghehe.

en qua amps ook! ik heb de VH4 bespeeld, en die bekoorde mij veel minder dan een jcm800 origineel, of de koch powertone, en de 800 en PT2 bij elkaar zijn goedkoper dan de VH4. I rest my case. voor de prijs van de jcm800+PT2, kan er makkelijk nog een voxje vanaf denk ik zo....(hmm..LEUK VOORUITZICHT :D:D:D )

[Punt]

Een R9 klinkt normaalgesproken ook beter dan een standard. Er zijn altijd uitzonderingen. het leuke is dat iedereen altijd denkt dat hij de uitzondering heeft. In jouw geval kan dat best zo zijn hoor, daar niet van :)

De kwaliteit van een goede gitaar wordt gemaakt of gebroken door een goede afstelling en snaren. Dat kan ook eenreden zijn voor het vreemde kwaliteitverschil. Een andere reden kan zijn dat je kwaliteit niet herkent, maar daar ga ik niet van uit. hehe :)

[Eko]

Het leuke van de grote merken is dat ze bepaalde halsprofielen slecht leveren op de goedkopere versies. Ook de hardware die op de ,,USA`s,, zitten , kom je bijna niet tegen op de eigen klonen uit de goedkopere landen. Dus als je een strat wil met goede hardware en bv een dikke Vshape neck dan ben je bijna veroordeeld tot het aanschaffen van...... juist.
Ik heb recent een tele gekocht van Squier uit Japan. Was in die dagen het kopie. Ik vind hem nu beter dan alle tele`s uit de US die ik tot nu in m`n handen heb gehad.
Het enige wat mag tellen is je eigen oordeel of het klikt met een gitaar. Klinkt afgezaagd maar klopt nog steeds.

[Punt]

@ EKO, ben jij nou diezelfde EKO die van het LPF is geschopt?

[glacius]

ik ben van mening dat een ''goedkope'' gitaar best goed kan klinken, helemaal als je er een goed pickupje in hangt..

maaaar zodra je hard gaat spelen b.v. live situatie dan merk je dat een ''dure'' gitaar veel stabieler zal blijven klinken..
het is niet voor nix dat de ''grote'' jongens dure gitaren hebben, als een lc beter zou zijn dan een gibson dan zouden ze wel allemaal met lc spelen..

het is gewoon heel belangrijk om een fatsoenlijk stuk hout te hebben ...

[Tupelo]

maaaar zodra je hard gaat spelen b.v. live situatie dan merk je dat een ''dure'' gitaar veel stabieler zal blijven klinken..
het is niet voor nix dat de ''grote'' jongens dure gitaren hebben, als een lc beter zou zijn dan een gibson dan zouden ze wel allemaal met lc spelen..

Denk dat de grote jongens vooral dure gitaren hebben omdat ze het zichzelf kunnen veroorloven. Toch mooi om een aparte top te hebben & een uniek ingelegde hals e.d. En WTF als je het jezelf toch kunt veroorloven waarom niet?

Ik zie ook best het verschil tussen een Richwood, London City of een Fender USA. Ik ga ook niet ontkennen dat ik in dat geval liever op de Fender USA speel. Maar tussen London City of Richwood & Fender of Gibson zit nog een heel segment met kwalitatief goede gitaren -mijns inziens zelfs van vergelijkbare kwaliteit- met minder naam, b.v. Blade & Godin. Naar mijn ervaring heb je een reeële kans dat je met 800 euro Blade, Godin of Fernandes, meer gitaar in je handen hebt dan met 800 euro Fender of Gibson.

Het is toch allemaal een beetje fetisjisme; ik zou zelf ook graag een Gibson ES335 hebben, niettemin merk ik maar weinig verschil met een gepimpte Epihone die toch aanzienlijk minder kost. :wink:

[Orpheo]

Een R9 klinkt normaalgesproken ook beter dan een standard. Er zijn altijd uitzonderingen. het leuke is dat iedereen altijd denkt dat hij de uitzondering heeft. In jouw geval kan dat best zo zijn hoor, daar niet van :)

De kwaliteit van een goede gitaar wordt gemaakt of gebroken door een goede afstelling en snaren. Dat kan ook eenreden zijn voor het vreemde kwaliteitverschil. Een andere reden kan zijn dat je kwaliteit niet herkent, maar daar ga ik niet van uit. hehe :)

ja, das waar. maar ik heb een custom uit '76, met andere pups, en compleet naar MIJN smaak (door mij) afgesteld in tegenstelling tot die R9 die voor jan en alleman afgesteld is, om later, na de koop, voor de koper op maat gemaakt te worden...wellicht is dat het.

[Punt]

[quote=Punt]

ja, das waar. maar ik heb een custom uit '76, met andere pups, en compleet naar MIJN smaak (door mij) afgesteld in tegenstelling tot die R9 die voor jan en alleman afgesteld is, om later, na de koop, voor de koper op maat gemaakt te worden...wellicht is dat het.

Ja ook een punt :)

Die Custom is toch uit de Norlin periode?

[Punt]

Denk dat de grote jongens vooral dure gitaren hebben omdat ze het zichzelf kunnen veroorloven. Toch mooi om een aparte top te hebben & een uniek ingelegde hals e.d. En WTF als je het jezelf toch kunt veroorloven waarom niet?

Ik zie ook best het verschil tussen een Richwood, London City of een Fender USA. Ik ga ook niet ontkennen dat ik in dat geval liever op de Fender USA speel. Maar tussen London City of Richwood & Fender of Gibson zit nog een heel segment met kwalitatief goede gitaren -mijns inziens zelfs van vergelijkbare kwaliteit- met minder naam, b.v. Blade & Godin. Naar mijn ervaring heb je een reeële kans dat je met 800 euro Blade, Godin of Fernandes, meer gitaar in je handen hebt dan met 800 euro Fender of Gibson.

Het is toch allemaal een beetje fetisjisme; ik zou zelf ook graag een Gibson ES335 hebben, niettemin merk ik maar weinig verschil met een gepimpte Epihone die toch aanzienlijk minder kost. :wink:

Dream on :)

Ik heb zowel een (gepimpte) Epi ES335 als de Gibson ES335 gehad en alhoewel de Epi naar mijn mening de beste copy is de Gibson gewoon beter. Niet alleen cosmetisch, ook feel and tone en gedrag in een live situatie.

Ik heb copy Fenders, US Fenders en Customshop Fenders gehad. Geloof me de Customshops zijn de beste, niet alleen cosmetisch. Vergeleken bij een goede Customshop Strat is een London City een levenloze plank met elementen. Wel waar voor je geld, dat zal ik niet ontkennen, je krijgt waar je voor betaald.

Ook heb ik US Gibson LP's en Gibson Customshop Hystorics R7 en R9 gehad om over een copy praat ik niet eens. Hier geldt hetzelfde.

De grote jongens spelen niet op duurdere gitaren omdat ze die zo mooi vinden maar omdat ze goed zijn en bruikbaar on stage.

Je kan het ook omdraaien, waarom worden er concessies gedaan aan kwaliteit door goedkope gitaren te maken? Omdat het "grote" gitaarkoperspubliek het geldt niet (over) heeft voor de real thing en er dus een markt voor kwalitatief mindere gitaren is.

Mijn advies is altijd doorsparen voor een topgitaar. Je doet jezelf te kort door met minder genoegen te nemen. Als je eenmaal de stap naar echte kwaliteit gemaakt hebt wil je niet meer terug Goede gitaren zijn ook behoorlijk waardevast, dus uiteindelijk omgerekend naar kosten per jaar voor die gitaar valt het best mee :)

[Tupelo]

Geloof me de Customshops zijn de beste, niet alleen cosmetisch. Vergeleken bij een goede Customshop Strat is een London City een levenloze plank met elementen.

Ja dat is nu echt hetgeen dat ik hier loop te beweren, dat London City strats vergelijkbaar of beter zijn dan Custom Shop fenders, uhhu, echt wel. Ik ben ook een groot deelnemer aan het Richwood appreciation topic en een arme sloeber die zelf nog nooit een Gibson of Fender gehad heeft. Ik lul dan ook volledig uit mijn nek, mensen koop geen Blades, koop geen Godins, verspil je geld niet aan een betere Fernandes, maar koop alleen nog maar custom shop gitaren. :roll:

[E-J]

Geloof me de Customshops zijn de beste, niet alleen cosmetisch. Vergeleken bij een goede Customshop Strat is een London City een levenloze plank met elementen.

Vindt je het gek, die Customshop Strat kost wel effe het tienvoudige van een London City. Hoezo prijsverschil.

[Punt]

Ik heb niet gezegd dat ik het gek vind, ik heb zelfs gezegd dat je waar voor je geld krijgt :wink:

Dat geld voor de LC en voor de CS Strat.

Ik reageer op de opmerkingen dat topgitaren net zo goed zijn als goedkopere en dat het verschil alleen in het uiterlijk zit. Da's dus onzin.

[Tupelo]

Je neemt de 2 uitersten.

[Punt]

Je neemt de 2 uitersten.

Dat bedoel ik toch niet, binnen het top segment heb je bijvoorbeeld een goede bruikbare Gibson Hystoric '57 reissue is een heel bruikbare en professionele LP, wat mij betreft top. Niet eens zoveel duudder dan een US standaard. Het hoeft geen '59 RI te zijn die minimaal 2 x zo duur is of een Jimmi Page Copy die nog veel duurder is.

Bij de Fender Customshop heb je b.v. de Clapton Strat die zeer redelijk geprijst is voor de kwaliteit en de duurdere modellen zoals gerelict spul, dat is inderdaad cosmetisch.

Dat het op een gegeven moment alleen nog cosmetica is dat de prijs opdrijft ben ik het wel mee eens. Maar dat geldt voor alle prijsniveaus.
Zowel bij de goedkoopste als bij de duurste.

Ik zeg ga zo hoog mogelij en pak de eenvoudigste gitaar op dat niveau.

Tenzij je hem aan de muur wilt hangen om er alleen maar naar te kijken natuurlijk :)

[grayfink]

Tja, wat zal ik er van zeggen. Ik heb deze zomer een nieuwe Epi LP aangeschaft bij Musik Produktiv voor €419. Dit is gewoon een erg goede gitaar. Rechtstreeks vergelijken kan niet meer, maar voor mij heeft hij dezelfde feel als de Tokai Loverock die ik midden jaren 80 had. Ik denk dat ik voor 20% van de prijs, 95% van de kwaliteit van de dure Gibson broer heb. Toch zou ik, als ik wat beter in de slappe was zat, of als ik geen gezin had, liever een Gibson hebben.
Het gaat toch ook om uitstraling en het gevoel wat je bij zo'n gitaar hebt.
Ik ben in de financiele positie dat ik een nieuwe Fender strat en Gibson LP kan aanschaffen, maar houd liever wat geld achter de hand voor als de kids gaan studeren b.v.. Dit is natuurlijk een afweging die ieder voor zich zelf moet maken.
Feit is dat je tegenwoordig dankzij de opkomst van de Aziatische fabrikanten voor betrekkelijk weinig geld een prima gitaar kunt kopen.

[Punt]

Wat ik maar niet begrijp is hoe mensen die niet kunnen vergelijken of ervaring hebben met een bepaalde klasse gitaren daar toch een mening en/of oordeel over kunnen hebben.... :o :wink:

Persoonlijk heb ik liever 1 echt goede Strat of LP dan een middelmatige versie van beide. Niet om neer te kijken op de middelmatige instrumenten, ik heb zelf daar ook jaren mee gespeeld. Uiteindelijk is mijn ervaring dat je meer plezier hebt van kwaliteit dan van kwantiteit.

Nah, genoeg ervover anders ga ik in herhaling vallen en ik wil ook niet de betweter gaan uithangen :razz:

[Punt]

Ik vond nog een stukje over epi's (gewoon als voorbeeld):

Uiteindelijk gaat het om tone en feel, maar toch aardig om te lezen denk ik...

Some Epiphone LPs have maple caps. Others don't. Epiphones seem to be an arbitrary mix of mahogany, alder, maple, or "other". The flame maple is actually a paper-thickness veneer glued to the cap. Also, Epiphones are made from many planks of wood glued together (I've seen as many as 7!!). Gibsons bodies are typically only one piece of wood.

The Epi elitists (which are a different beast entirely) are maple capped, with a mahogany body, but cost as much as a Gibson LP Studio.

The reason that they're not sticky is because they don't have a nitro finish - they're done in polyurethane, which is more durable, but detrimentally alters tone.

As to the value of a Gibson being $1500 better, it depends on whether you think you're getting $1500 more value out of your guitar or not. I am, and don't regret paying more.

[Negative K3 fan]

Ik vond nog een stukje over epi's (gewoon als voorbeeld):

Uiteindelijk gaat het om tone en feel, maar toch aardig om te lezen denk ik...

Some Epiphone LPs have maple caps. Others don't. Epiphones seem to be an arbitrary mix of mahogany, alder, maple, or "other". The flame maple is actually a paper-thickness veneer glued to the cap. Also, Epiphones are made from many planks of wood glued together (I've seen as many as 7!!). Gibsons bodies are typically only one piece of wood.

The Epi elitists (which are a different beast entirely) are maple capped, with a mahogany body, but cost as much as a Gibson LP Studio.

The reason that they're not sticky is because they don't have a nitro finish - they're done in polyurethane, which is more durable, but detrimentally alters tone.

As to the value of a Gibson being $1500 better, it depends on whether you think you're getting $1500 more value out of your guitar or not. I am, and don't regret paying more.

op dit verhaal valt een heleboel aan te merken... ik vraag me af waar je hem vandaan hebt gehaald?

verder zit er in jouw denkpatroon een bepaald dogma dat duurder altijd beter is, terwijl dat natuurlijk absoluut nergens op slaat. Maar dat is slechts een gevolg van onze materialistische consumptiemaatschappij :)

[Tupelo]

Ach Punt je zult vast gelijk hebben maar ik ben meer tevreden met mijn Blade Delta Standard dan dat ik ooit was met mijn toch wel duurdere Fender Strat Plus. En mijn Fernades APG500 vond ik ook een betere gitaar dan mijn Gibson the Paul. Custom shop Fenders ken ik niet, wel regelmatig op een Gibson Les Paul custom van begin '70 gespeeld en dat was een fijne gitaar, net als mijn Blade & mijn Fernandes. :wink:

[Nicci]

Ik reageer op de opmerkingen dat topgitaren net zo goed zijn als goedkopere en dat het verschil alleen in het uiterlijk zit. Da's dus onzin.

is niet mijn ervaring. vooral yahama maakt voor aanzienlijk minder geld hele prima gitaren. ook ibanez kan er wat van. en toch scheelt het behoorlijk veel geld met de originelen fender en gibson.
de stelling is dat tot €800 er heel veel kwaliteitsverschil is (waar) en dat het kwaliteitsverschil daarboven kleiner is (waar).

[Anders Destium]

Als je gitaren van boven de 800/1000 euro koopt is het vooral een smaakkwestie. Het is altijd de vraag (een vertaling van de economische 80/20 regel): "ben je bereid flink te betalen voor die 20% extra die een gitaar kan geven?" Als je het kunt betalen koop je toch de échte Fender of Gibson, en dan niet alleen als slaaf van de consumptiemaatschappij maar ook als gitarist die op zoek is naar de resterende 20%. En die 20% is er wat mij betreft, ik heb behalve op de gitaren waar ik tegenwoordig op speel eigenlijk altijd op- en aanmerkingen gehad op gitaren waar ik op speelde. Als alles klopt om mee te beginnen hoef je niet meer moeilijk te doen over elementen en andere crap, je plugt in en je sound staat. Heerlijk is dat, noem het comfort waar je voor betaalt :)

[Negative K3 fan]

Als je het kunt betalen koop je toch de échte Fender of Gibson, en dan niet alleen als slaaf van de consumptiemaatschappij maar ook als gitarist die op zoek is naar de resterende 20%


fout, fender maakt allang niet meer de beste strats die er zijn ( denk aan haar, detemple, G&L etc) en gibson levert soms ronduit belabberde instrumenten (classics vooral, historics geloof ik wel, maar daar betaal je dan ook weer zoooo ontzettend veel voor...) waarvan je denkt wtf hoe komt zoiets door de kwaliteitscontrole... terwijl er ook voor gibson wel alternatieven zijn.

[Anders Destium]

En de alternatieven die je aandraagt zijn er natuurlijk ook voor 800 euro :roll:

[Negative K3 fan]

nee dat niet, maar daar ging het ook niet om

[Anders Destium]

Dan heb je dus nog steeds een dure gitaar nodig om een andere dure gitaar te kunnen evenaren of te verbeteren. Ik ben zelf ook niet gecharmeerd van de QC van Gibson en heb het aan de lijve mogen ervaren helaas, maar nog steeds kan er qua geluid bijna niets tegen een goede LP op qua geluid. Maar ja om nou aan te komen met nóg duurdere gitaren...

[Punt]

Ik vond nog een stukje over epi's (gewoon als voorbeeld):

Uiteindelijk gaat het om tone en feel, maar toch aardig om te lezen denk ik...

Some Epiphone LPs have maple caps. Others don't. Epiphones seem to be an arbitrary mix of mahogany, alder, maple, or "other". The flame maple is actually a paper-thickness veneer glued to the cap. Also, Epiphones are made from many planks of wood glued together (I've seen as many as 7!!). Gibsons bodies are typically only one piece of wood.

The Epi elitists (which are a different beast entirely) are maple capped, with a mahogany body, but cost as much as a Gibson LP Studio.

The reason that they're not sticky is because they don't have a nitro finish - they're done in polyurethane, which is more durable, but detrimentally alters tone.

As to the value of a Gibson being $1500 better, it depends on whether you think you're getting $1500 more value out of your guitar or not. I am, and don't regret paying more.

op dit verhaal valt een heleboel aan te merken... ik vraag me af waar je hem vandaan hebt gehaald?

verder zit er in jouw denkpatroon een bepaald dogma dat duurder altijd beter is, terwijl dat natuurlijk absoluut nergens op slaat. Maar dat is slechts een gevolg van onze materialistische consumptiemaatschappij :)

Heb ik van het lespaulforum. Natuurlijk is er veel op aan te merken.
Er is overal wel wat op aan te merken.

Ik heb NEGENS gesteld dat duurder ALTIJD beter is.
Ik heb niets met dogma's.
Ook niet met kwalifikaties over mijn denkpatroon, probeer de boodschap te vatten ipv dergelijke dooddoeners naar voren te brengen.
Beter is helaas vaak wel duurder.

Ik zeg ook niet dat een Bladeliefhebber een Fender of een Gibson moet kopen of wat dan ook.

Ik zeg alleen ga voor kwaliteit, daar heb je uiteindelijk meer plezier van.
En ik bestrijd dat boven de 800 euro nog maar 20% kwaliteitswinst te behelen valt. Mijn eigen ervaing is dat is dat veel meer is.

Ik zeg niet dat iedereen die kwaliteit ook nodig heeft of moet willen hebben. Voor een paar honderd euro kun je hele leuke gitaren kopen. Ga alleen niet beweren dat alles wat op een hoger level zit eigenlijk niet zo veel beter is.

[Anders Destium]

Om een voorbeeld te geven van wat ik bedoel: Een Suzuki Alto heeft alles wat je zoekt in een auto als je een "auto" wilt, maar is net een beetje meer ruimte of vermogen niet verdomd handig en betaal je daar niet veel meer voor?

[Tupelo]

Om een voorbeeld te geven van wat ik bedoel: Een Suzuki Alto heeft alles wat je zoekt in een auto als je een "auto" wilt, maar is net een beetje meer ruimte of vermogen niet verdomd handig en betaal je daar niet veel meer voor?

Dat is dan weer een slecht voorbeeld hè, want Honda & Toyota staan bovenaan wat degelijkheid betreft en zijn ook nogeens betaalbaarder dan b.v. Saab, Volvo, Mercedes e.d. terwijl je ze met hetzelfde vermogen & dezelfde faciliteiten kunt krijgen. :P

[Anders Destium]

Je kunt ze inderdaad met hetzelfde vermogen enzo krijgen, maar dan zijn ze weer gelijk een stuk minder betrouwbaar. Als je een snelle auto wilt die heel betrouwbaar is dan kun je het beste een Porsche 911 kopen.

[Tupelo]

Heb je daar ruimte in dan? :razz:

[grayfink]

Nee, geen ruimte. Ook geen betrouwbaarheid trouwens. Daarnaast is hij ontzettend stug geveerd. Daar kun je snel de bocht mee door, maar hij is absoluut niet comfortabel. Elke vergelijking met gitaren is onzin.

En een dure gitaar meer dan 20% beter dan 1 van 800? D8 het niet. Voor je gevoel misschien. En als jij daarom 2000€ + wil uitgeven voor een plank is dat je goed recht. Wie daar aanmerkingen op heeft is of jaloers of kleingeestig. Mijn duurste gitaar tegenwoordig was 419€ Ik ben daar erg blij mee, en dat is ook mijn goed recht.
(En met mijn Toyota Avensis ben ik blij :-) )

[bass blom]

ik kocht 15 jaar geleden een nieuwe strat, een mex, 1 van de eersten.. (MN005716) die speelde met gemak een blade aktief die toen bijna 3 x zo duur was van tafel.. van t podium? :D

en pas heb ik voor de lol een volcano ministrat gekocht, 59 euro inclusief gigbag :D kwa spelen iets heel anders natuurlijk omdat het een gitaar is met eigenlijk een capo op de 5e fret maar het geluid.. man, dat ding is super!
gewoon een echte gitaar met echt geluid dat staat. mocht je een goed spelende strat hebben waarvan je de elementen niet ok vindt, koop dan zo'n ding..
alleen de stemmers waren echt ruk, die heb ik meteen vervangen.

(bekijk ze in; post je collexie)

[Negative K3 fan]

Je kunt ze inderdaad met hetzelfde vermogen enzo krijgen, maar dan zijn ze weer gelijk een stuk minder betrouwbaar. Als je een snelle auto wilt die heel betrouwbaar is dan kun je het beste een Porsche 911 kopen.

dan komt de vraag, wat heb je aan dat extra vermogen... dan moet je weer kijken of dat vermogen zo belangrijk is dat je daar veel extra geld voor neer wil leggen.

[Anders Destium]

Tuurlijk is het dat waard, als je het kunt betalen dan doe je dat.

[Negative K3 fan]

ik koop voor dat geld liever een dure gitaar

kzie mezelf later wel in een panda of kadet rondrijden :)

[Anders Destium]

Ik maakte de vertaling naar gitaren, als ik de keuze zou hebben tussen 3000 euro besteden aan 1 supergitaar of 3 middelmatige dan is de keuze voor mij heel makkelijk.

[The Mule]

Ik maak sinds kort regelmatig de switch tussen goedkoop en duur. Ik heb een Richwood die bij de aanschaf NIEUW 20x goedkoper was dan m'n andere twee bassen per stuk TWEEDEHANDS hebben gekost. Ik heb er best wat aan gedaan, belangrijkste een ander element en andere snaren, maar het blijft natuurlijk een spotgoedkoop instrument. Niet beter dan de andere twee, wel veel beter dan ik ooit had gedacht. Op basis hiervan kan ik me voorstellen dat veel mensen zeggen dat ze een dure (bas)gitaar onzin vinden. Alleen: vergelijken is nutteloos, omdat het onmogelijk is om te zeggen wat een optimale / maximale prijs is voor een instrument, waarna er alleen maar cosmetische of gevoelsmatige zaken gaan spelen...

[Pierz]

Als je 3000 euro ter beschikking hebt wel. Maar als je nu laten we zeggen 600 euro hebt uit te geven en je hebt nu geen gitaar of je speelt op een beginners setje? Dan is 3000 nog ver weg en zou ik liever gaan voor een '80% gitaar'. Doorsparen is in mijn ogen alleen een optie als je al een fatsoenlijke gitaar hebt.

[Nicci]

de gitaar heeft geen idee wat voor prijskaartje aan de hals hangt.
stel ik probeer uitgebreid 20 gitaren zonder enig idee te hebben over de prijs. volgens de theorie duurder = beter zou ik na een paar dagen de gitaren op volgorde van prijs moeten kunnen leggen. ik weet 100% zeker dat ik dit niet kan. niemand kan dit. ik sluit absoluut niet uit dat ik een gitaar van €500 hoger inschat dan een gitaar van €1500.

[Orpheo]

de gitaar heeft geen idee wat voor prijskaartje aan de hals hangt.
stel ik probeer uitgebreid 20 gitaren zonder enig idee te hebben over de prijs. volgens de theorie duurder = beter zou ik na een paar dagen de gitaren op volgorde van prijs moeten kunnen leggen. ik weet 100% zeker dat ik dit niet kan. niemand kan dit. ik sluit absoluut niet uit dat ik een gitaar van €500 hoger inschat dan een gitaar van €1500.

moah.... sommigen wel, sommigen niet. bij strats/teles voel ik t verschil niet zo snel, maar bij les pauls wel...kan natuurlijk te maken hebben met referentiekader; dat ik heel veel meer les pauls bespeel, en minder strats.

[Nicci]

ik weet het zo net nog niet. ik ga er even vanuit dat je geen idee van merk en type hebt.

[Orpheo]

ik weet het zo net nog niet. ik ga er even vanuit dat je geen idee van merk en type hebt.

hmm. ok...

geblinddoekt 4 les pauls (voor les pauls kan je ook strats, teles, of whatever lezen!) testen...een epi standard, een gibson USA standard, een faded, en een R9.. moah. ik kan dan heus wel t verschil voelen tussen de meesten hoor... vooral tussen de epi en de R9, om maar ff wat te noemen. en tussen de standard en de faded voel je t verschil ook wel....vind ik dan. wel eens voor de grap gedaan, en ik had ze allemaal goed. vast meer geluk dan wijsheid, maar ok :D.

t verschil in sound is aanzienlijk. maar t rare is, ik ga ook beter spelen als ik een dure(goeie? ) gitaar in mijn handen heb...

[Nicci]

we gaan het je natuurlijk niet gemakkelijk maken: we gooien er een hele vroege les paul (jaren 50 ofzo) doorheen. natuurlijk een ibanezkopie uit de jaren 70. prs-je er bij. ga zo meer door. agile ertussen. die les pauls blijven maar komen . . . . :D

[Negative K3 fan]

ik weet het zo net nog niet. ik ga er even vanuit dat je geen idee van merk en type hebt.

hmm. ok...

geblinddoekt 4 les pauls (voor les pauls kan je ook strats, teles, of whatever lezen!) testen...een epi standard, een gibson USA standard, een faded, en een R9.. moah. ik kan dan heus wel t verschil voelen tussen de meesten hoor... vooral tussen de epi en de R9, om maar ff wat te noemen. en tussen de standard en de faded voel je t verschil ook wel....vind ik dan. wel eens voor de grap gedaan, en ik had ze allemaal goed. vast meer geluk dan wijsheid, maar ok :D.

t verschil in sound is aanzienlijk. maar t rare is, ik ga ook beter spelen als ik een dure(goeie? ) gitaar in mijn handen heb...

het verschil kun je wel voelen ja, de faded heeft een satin finish en de standard en r9 nitro ipv poly en dat voel je eigenlijk meteen. Het lastige zou dan nog zijn om de r9 en standard uit elkaar te halen... denk dat ik dat nog wel lastig ga vinden :)

[Orpheo]

ik weet het zo net nog niet. ik ga er even vanuit dat je geen idee van merk en type hebt.

hmm. ok...

geblinddoekt 4 les pauls (voor les pauls kan je ook strats, teles, of whatever lezen!) testen...een epi standard, een gibson USA standard, een faded, en een R9.. moah. ik kan dan heus wel t verschil voelen tussen de meesten hoor... vooral tussen de epi en de R9, om maar ff wat te noemen. en tussen de standard en de faded voel je t verschil ook wel....vind ik dan. wel eens voor de grap gedaan, en ik had ze allemaal goed. vast meer geluk dan wijsheid, maar ok :D.

t verschil in sound is aanzienlijk. maar t rare is, ik ga ook beter spelen als ik een dure(goeie? ) gitaar in mijn handen heb...

het verschil kun je wel voelen ja, de faded heeft een satin finish en de standard en r9 nitro ipv poly en dat voel je eigenlijk meteen. Het lastige zou dan nog zijn om de r9 en standard uit elkaar te halen... denk dat ik dat nog wel lastig ga vinden :)

moah, valt mee. de standards "plakken" meer, en de R9 imo minder. althans; vaak. soms niet hoor. ik heb wel eens een standard vast gepakt, die mij meer deed dan een R9. had denk ik te maken met t feit dat ie JUISt niet zo perfect was.... (maar alsnog verdomd goed)

[Punt]

Je kan het verschil ook voelen door de resonantie in de hals en de body, de ebspeelbaarheid en horen in de toon :)

Ik heb vorige week een stuk of 10 Customshop Strats geprobeerd.
Zit allemaal verschil in kwa toon en feel.
Daarna een "gewone" strat gepakt en dan voel en hoor je echt een heel anadere klasse. De CS's verschillen ook in toon en feel, maar niet zozeer in kwaliteit.

Toen ik mijn eerst R7 kreeg ging er een wereld voor me open :)

Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.

Ik zoe wel eens willen weten hoeveel van de mensen die denken dat het topsegment niet zoveel beter is dan midden nou echt een goede bovenklasserr gehad hebben...

[Neals]

Ik speel in punkbands, en in mijn geval vind ik het DOM dure Fender CS of Gibson R9 gitaren mee te zeulen naar gigs. Omdat ik in de periode dat ik live speel gitaren echt aftrap, en meestal gaan die middenklassers dan voor een leuke prijs op marktplaats.

Mijn gitaren zijn mijn gereedschap, en als instument heb ik geen gitaar waar ik echt verliefd op ben. Wat niet is kan nog komen, maar tot de tijd blijf ik waarschijnlijk middenklassers afjakkeren. :oops:

[Nicci]

Ik heb vorige week een stuk of 10 Customshop Strats geprobeerd.
Zit allemaal verschil in kwa toon en feel.
Daarna een "gewone" strat gepakt en dan voel en hoor je echt een heel anadere klasse. De CS's verschillen ook in toon en feel, maar niet zozeer in kwaliteit.


tuurlijk zit er verschil tussen. elke gitaar is anders, daar gaat het niet om. de vraag is of jij uit willekeurige 10 strats (waarvan jij merk en prijs niet weet) de duurste kan pikken? en de goedkoopste? ik denk dat jij dit niet kan.
verschillen voelen we allemaal, maar we hebben de neiging om die verschillen toe te schrijven aan de lage of hoge prijs.

ik heb een Patrick Eggle LA strat. Veel mensen kennen deze gitaar niet. Men vraagt mij weleens wat dat geintje gekost heeft en dan laat ik ze even spelen en vraag ze te raden. je krijgt de meest bizarre schattingen.
ze lopen uiteen van €500 tot €2500. en dat zijn allemaal mensen die al een paar gitaren in handen hebben gehad.

[Punt]

tuurlijk zit er verschil tussen. elke gitaar is anders, daar gaat het niet om. de vraag is of jij uit willekeurige 10 strats (waarvan jij merk en prijs niet weet) de duurste kan pikken? en de goedkoopste? ik denk dat jij dit niet kan.

Ach de duusrte gaat niet lukken, ik kon uit die CS strats ook de duurste niet halen. Dat heeft ook niemand beweert. Is ook onzin ,de prijsverschillen in die klasse zijn niet gebaseerd op kwaliteit, maar op cosmetische zaken. De Rory Gallagher is 1000 euro of zo duurder dan de Clapton. Ik vind ze kwalitatief gelijkwaardig, mijn voorkeur gaat naar de Clapton omdattie kwa geluid en mogelijkheden beter bij mij past.

Ik kon echter wel een groot verschil waarnemen tussen de CS strats en een standaard Strat.

Dus uit een stapels Strats de CS en de standaard productie uit elkaar halen moet een heel eind gaan lukken :)

Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen, maar dan moet je ook eens kijken hoe de gitaar zich in live situaties gedraagt en hoe hij zich gedraagt op een goede amp die alle details weergeeft en op behoorlijk volume. Dan vallen de twijfels wel weg, op die ene uitzondering na dan, die iedereen in zijn bezit denkt te hebben :)

[glacius]

maaaar zodra je hard gaat spelen b.v. live situatie dan merk je dat een ''dure'' gitaar veel stabieler zal blijven klinken..
het is niet voor nix dat de ''grote'' jongens dure gitaren hebben, als een lc beter zou zijn dan een gibson dan zouden ze wel allemaal met lc spelen..

Denk dat de grote jongens vooral dure gitaren hebben omdat ze het zichzelf kunnen veroorloven. Toch mooi om een aparte top te hebben & een uniek ingelegde hals e.d. En WTF als je het jezelf toch kunt veroorloven waarom niet?

Ik zie ook best het verschil tussen een Richwood, London City of een Fender USA. Ik ga ook niet ontkennen dat ik in dat geval liever op de Fender USA speel. Maar tussen London City of Richwood & Fender of Gibson zit nog een heel segment met kwalitatief goede gitaren -mijns inziens zelfs van vergelijkbare kwaliteit- met minder naam, b.v. Blade & Godin. Naar mijn ervaring heb je een reeële kans dat je met 800 euro Blade, Godin of Fernandes, meer gitaar in je handen hebt dan met 800 euro Fender of Gibson.

Het is toch allemaal een beetje fetisjisme; ik zou zelf ook graag een Gibson ES335 hebben, niettemin merk ik maar weinig verschil met een gepimpte Epihone die toch aanzienlijk minder kost. :wink:

beetje late reactie maar ik had het niet over de ''signature'' series..

en als jij liever op een fender usa speeld dan een b.v. london city alleen om de naam dan moet je eens je ogen open doen !!
een maat van me (bassist) heeft een gibson thunderbird bas en de epiphone versie ervan geprobeerd.. en hij was meer te spreken van de epiphone dan de gibson .. terwijl de epiphone maar iets van 300 kostte !!

ligt helemaal aan wat je voorkeuren zijn, wat vind je lekker spelen/klinken

hij vond de gibson een stroeve hals hebben en voor geen meter klinken terwijl hij de epiphone versie zo geil vond spelen dat hij bijna zijn piemel in de gitaar wou steken om maar een voorbeeld te noemen..

ja natuurlijk ik speel ook het liefst op een gibson les paul standard 1959 re-issue maar mijn eiegen epiphone les paul (gepimpt) speeld ook geweldig

maar mijn gibson les paul standard premium plus klinkt gewoon net wat degelijker .. ook al heeft deze dezelfde pickups ...

[Ritch]

op een fender usa speeld dan
mijn eiegen epiphone les paul (gepimpt) speeld ook geweldig

Héérlijk :D

[Punt]

Dat van die Godin etc kan ik wel bevestigen. Ik denk dat je bij dat soort merken voor hetzelfde geld inderdaad betere kwaliteit kan vinden dan bij Fender USA.

Als iemand een 300 euro Epi beter vindt dan een Gibson zijn er meerdere scenarios mogelijk:
- hij heeft een uitzonderlijk goede Epi getroffen.
- hij heeft een uitzonderlijk slechte Gibson getroffen.
- basgitaren zijn minder kritisch voor bouw en houtkwaliteit..?
- hij heeft z'n smaak nog niet zo ver ontwikkeld dattie kwaliteit herkent :)

In ieder geval is het een boffer :)