renier
21 oktober 2005, 10:21
een paar dagen geleden kwam er nog iemand kijken voor de ibanez RG 560 die ik te koop had staan.
uiteindelijk niet gekocht. stom, ik had net van te voren nieuwe snaren erop gelegd en dat speelt natuurlijk niet lekker, voor de snaren uitgerekt zijn.
ik maakte er nog 350 euro van, maar no go. die man had verder ook niet zeo gek veel verstand van bijvoorbeeld elementen, anders had hij geweten dat alleen de pups en brug samen dat waard waren.
maar goed, om een lang verhaal kort te maken: toen ik er toch nieuwe snaren op gelegd had, ook meteen maar even de hals licht opgeschuurd, hals gesteld en geintorneerd. en toen ik daarmee klaar was, kreeg ik voor het eerst in jaren weer eens zin om even lekker te shredden. en DAMN! wat kan die gitaar dat goed! ik blijf nog steeds vinden dat superstrats karakterloze , un-coole gitaren zijn, maar als je alleen maar op het spelen en het geluid let: wauw!
anyways; ik haal hem lekker van internet af, en laat hem mooi bij mij aan de muur hangen, voor als ik weer eens een dikke Shred aanval krijg, of gewoon iets moet spelen dat te technisch is om op een van mijn andere gitaren voor elkaar te krijgen. het blijft gewoon een toppertje, ook al is ze niet meer helemaal mijn type...
fok de verkoop! ik verkoop vanaf nu geen gitaren meer, ik koop ze alleen nog maar.. ik heb mijn portie e-mailen en bellen met iedereen en z'n moeder wel gehad, vooral omdat uiteindelijk niemand cash heeft of daadwerkelijk komt opdagen.
dit was de eerste keer dat ik van plan was een gitaar te verkopen, en verdomd als het niet de laatste keer was!
zo, dat lucht op!
uiteindelijk niet gekocht. stom, ik had net van te voren nieuwe snaren erop gelegd en dat speelt natuurlijk niet lekker, voor de snaren uitgerekt zijn.
ik maakte er nog 350 euro van, maar no go. die man had verder ook niet zeo gek veel verstand van bijvoorbeeld elementen, anders had hij geweten dat alleen de pups en brug samen dat waard waren.
maar goed, om een lang verhaal kort te maken: toen ik er toch nieuwe snaren op gelegd had, ook meteen maar even de hals licht opgeschuurd, hals gesteld en geintorneerd. en toen ik daarmee klaar was, kreeg ik voor het eerst in jaren weer eens zin om even lekker te shredden. en DAMN! wat kan die gitaar dat goed! ik blijf nog steeds vinden dat superstrats karakterloze , un-coole gitaren zijn, maar als je alleen maar op het spelen en het geluid let: wauw!
anyways; ik haal hem lekker van internet af, en laat hem mooi bij mij aan de muur hangen, voor als ik weer eens een dikke Shred aanval krijg, of gewoon iets moet spelen dat te technisch is om op een van mijn andere gitaren voor elkaar te krijgen. het blijft gewoon een toppertje, ook al is ze niet meer helemaal mijn type...
fok de verkoop! ik verkoop vanaf nu geen gitaren meer, ik koop ze alleen nog maar.. ik heb mijn portie e-mailen en bellen met iedereen en z'n moeder wel gehad, vooral omdat uiteindelijk niemand cash heeft of daadwerkelijk komt opdagen.
dit was de eerste keer dat ik van plan was een gitaar te verkopen, en verdomd als het niet de laatste keer was!
zo, dat lucht op!