Rate my Soleares [flamenco] [Archief]

Robs

29 september 2005, 12:29

Hee Peter,

Ben geen flamenco-kenner, maar dit is wel een lekker stukje muziek! Zeker voor een improv... Naar mijn onkundige mening mist het alleen wat 'bite' af en toe, het kabbelt een beetje voort. En de stukjes waar die wel in zou moeten zitten (met karakteristiek flamenco slagje) vind ik wat rommelig uitgevoerd. Nogmaals, ik ben geen kenner op dit gebied, maar met het verbeteren van je slag valt nog wel het een en ander te winnen denk ik.

Maar petje af voor een prettig stukje impro.

Robert.

telecastermaster

29 september 2005, 12:50

telecastermaster

29 september 2005, 12:50

VHsologitarist

29 september 2005, 13:48

@Robs: volledig mee eens.

@VHSologitarist:

Leuk gespeeld, maar mis de tempo
Bedoel je dat het tempo te laag is?

en de zuivere rasgueados technieken.

Ja, het probleem is bekend. :-? Blijven oefenen maar. :D

yeps.. naar mijn gevoel ligt het tempo veelste te laag aangezien een hoger tempo hier het temperament verhoogd ;)

Don Capo

29 september 2005, 14:11

Misschien een beetje off topic maar aangezien we hier een beetje in mijn hoekje zitten, wat voor een gitaar bespelen jullie? (VHsolo en tele)

Ik zit zelf namelijk te twijfelen tussen een originele Flamenco gitaar of toch een klassieke Spaanse.

En hoe neem je een beetje redelijk op je niet beschikt over zwaar dure apparatuur, wil nu ook wel eens wat posten. Deze vraag zal al wel duizend keer gevraagd zijn maar ben te lui vandaag om de zoekfunctie te gebruiken en wil hem eens stellen aan mesnen die het niet hebben over schredden en distortion en shit.

Scali

29 september 2005, 15:00

Voor zover ik weet, verschilt een Flamenco-gitaar zowel in klank als in bespeelbaarheid van een normale klassieke gitaar.
Er wordt ander hout gebruikt, waardoor de Flamenco-gitaar een wat helderder, directer geluid heeft, meer volume, minder sustain.
De klankkast is ook wat kleiner dan van een klassieke gitaar.
Verder is de actie (afstand snaren tot hals) van een flamenco-gitaar over het algemeen lager, waardoor het makkelijker is om snel te spelen, en dingen als hammer-ons en tapping te doen.
Als je dus gaat voor het echte snelle en technisch ingewikkelde flamenco-spel, lijkt een flamenco-gitaar de enige keus. Maar er zijn vast ook een soort 'tussenvormen' van gitaren te vinden.

Don Capo

29 september 2005, 15:55

Dank je voor je uitleg. Het verschil tussen de Flamco gitaar en de Klassieke was en is mij ook al voor een groot deel bekend vraag me alleen af wat jullie ervaringen zijn. Ik weet dat het in de klassieke gitaristenwereld niet gewaardeerd wordt om klassiek te spelen op een Flamenco en vice versa ook. Paco de Lucia heeft daar maling aan, ik zeg mucho respecto, maar aangezien ik niet over zijn kwaliteiten beschik zal ik toch echt een keuze moeten gaan maken, snel.

Zat laatst even door dat archief te bladern hier en zag dat stukje van VHsolo en zijn broer (?) waar ze samen een stuk van Paco spelen en wat er bij mij dan in mijn hoofd spookt zijn vragen zoals, wat voor een gitaar zou dit nu nog beter laten klinken, waar spelen zij op. Lastig als de rest van je gitaar buddy's het voornamelijk over de rockkant gooien om eens een goed gesprek te hebben over het betere flameco werk

telecastermaster

29 september 2005, 16:06

Hallo Don Capo,

Scali heeft het verschil tussen een witte gitaar (flamenco gitaar van cypreshout) en een zwarte (klassieke gitaar van palisander) al duidelijk uitgelegd. Zie ook: http://www.guitarrabuena.nl/flamenco_gitaren.html Ik heb zelf een Amalio Burguet 2F flamenco gitaar (een blanca, witte dus), maar zou nu waarschijnlijk kiezen voor een 'flamenca negra', een tussenvorm.

Om goedkoop redelijke opnames te maken op de computer van acoustische instrumenten heb je nodig: een grootmembraan microfoon (tegenwoordig al verkrijgbaar voor 39 euro :o http://www.feedback.nl/nieuw/producten.php?producttype=afdeling&departments_id=88 ) en een voorversterker (met fantoomspanning). Elk klein mixertje voldoet. Ik heb voor mijn opnames een M-audio Audio buddy voorversterker gebruikt (erg stil!) en een MXL 2001 micro. Voor pak'm beet 150 euro kun vandaag de dag al klaar zijn. :o (komt allemaal uit China). Succes!

http://images.amazon.com/images/P/B00006I5H4.01-A3LF56X564I0IX._SCLZZZZZZZ_.jpg

Scali

29 september 2005, 17:45

Ik speel zelf ook op een klassieke, maar dat is vooral noodzaak :)
Heb destijds voor weinig een Samick met cutaway en piezo overgenomen van een vriend.
Is eigenlijk een klassieke gitaar, maar ik heb de brug zo ver mogelijk afgevijld, zodat hij heel licht speelt, en een wat resonanter geluid heeft. Hij klonk sowieso niet zo heel geweldig klassiek, want het hout is niet echt hoogstaande kwaliteit. Ben er zo best tevreden mee.
Ik doe het klassieke/flamenco ook maar een beetje 'erbij', dus ik stel niet zulke hele hoge eisen. Op het moment ben ik al blij als ik Classical Gas helemaal kan spelen ;)
Ik vind het zelf een hele goede oefening die ook bij het elektrisch spelen goed van pas komt.

koella

29 september 2005, 22:46

Ik heb hem gehoord de soleares.
Klinkt goed!
Heb je de falseta's (melodietjes) zelf bedacht of uitgezocht van tab of cd?
Het ritme (compas) is helaas soms moeilijk te volgen. Maar de sfeer is ok.

Het tempo is (zelfs voor een soleares) erg laag.

Ik heb een Ricaordo Sanchis uit '87. Een 'blanca' maar wel met een ceder bovenblad. Klinkt iets te lief. Voor een nieuwe zit ik ook nog steeds te twijfelen over een 'negra' ( pallisander met fichte) of een echte 'blanca'(cypres met fichte). JJ Gool (nederlandse bouwer) schijnt goeie( lees dure!) te maken.

Voor opnames (luister naar mijn post "kredietverstrekking") gebruik ik liever mijn sm58 dan mijn membraan (rhode nt 1). En die sm58 is ook niet zo duur. Als preamp heb ik een Mindprint met 3 delige EQ en compressor. (dat dan weer wel.... :roll: ). En dat ding kost helaas 600 euro.

delphiro

30 september 2005, 08:55

Vergeet ook niet dat je op een flamenco gitaar een 'golpeador' nodig hebt (een stukje kunststof dat het hout beschermt tegen beschadigingen bij het spelen van `golpes'). No way dat er op mijn handgebouwde gitaar ooit een 'golpeador' komt :stop:

Ik ben overigens nogal huiverig voor zaken als 'flamenco om erbij te doen'. Dat kan -volgens mij- gewoon niet. Het is een levensstijl en zoals alle muziekstijlen heb je er volgens mij je hele leven voor nodig om er echt goed in te worden. Klassiek met flamenco technieken, ja... klassiek met flamenco erbij, nee dan bereik op beide vlakken nooit voldoende techniek en overtuiging (hooguit voor de luisteraar die er geen verstand van heeft). Dat geldt ook voor andere combinaties dan klassiek en flamenco.

De goede flamenco musici hebben jaren nodig om de ritmes te doorgronden en begeleiden de eerste jaren enkel zangers met af en toe een kleine solo falseta. Je kunt niet verwachten dat je die ritmes zomaar doorgrondt. Die zijn serieus moeilijk. Probeer maar eens een soleares (of erger bulerias (=soleares maar dan (nog) sneller) te volgen! 99% kans dat je na de eerste twintig seconden al het ritme kwijt bent. Dit moet in je bloed zitten en je moet er mee leven anders blijf je een slap aftreksel van het origineel.

Scali

30 september 2005, 09:47

Ik vind dat je een beetje overdrijft. Natuurlijk zal ik nooit zo goed als een Paco de Lucia worden oid... Aan de andere kant, als ik daar m'n hele leven aan wijd, dan word ik dat nog niet, dus ach.
Ik vind het gewoon leuk om af en toe met dit soort muziek bezig te zijn, ipv altijd maar rock en elektrisch etc. Daar ben ik al redelijk goed in, dus zoek ik iets anders om me toch verder te ontwikkelen.
Dit soort muziek is goed om dingen als ritme en fingerstyle te oefenen. En al zal ik nooit een 'echte' klassieke of flamencogitarist worden, ik kan het wel een beetje in m'n muziek gebruiken. Toevallig zag ik laatst weer eens Hell Freezes Over van de Eagles. Ken je de versie van Hotel California die ze daar doen? Daar spelen ze ook op klassieke gitaren, en geven het nummer een beetje een Spaans geluid. In dat soort dingen moet je het een beetje zoeken.

Zo HEEL moeilijk is het nou allemaal ook weer niet, trouwens. Ik heb genoeg redelijk jonge gitaristen gezien die goed klassiek of flamenco kunnen spelen, dus je zal echt niet je hele leven nodig hebben om goed te worden, als je een beetje talent hebt. Verder is de basis van het spel voor alle stijlen gelijk, dus je hoeft niet bij het begin te beginnen als je al langer gitaar speelt.

delphiro

30 september 2005, 11:10

Er is een groot verschil tussen mensen die flamenco kunnen spelen en mensen die echt flamenco kunnen spelen. Ik ken ook zat mensen die een beetje flamenco spelen en een beetje klassiek spelen maar sorry hoor.. dat is geen flamenco en dat is geen klassiek. Dat is hetzelfde als ik wat componeer en dat naast iets van Mahler neerzet. Een wereld van verschil omdat de één er veel meer tijd in steekt dan de ander (en natuurlijk helpt aanleg ook wel :-) ). Neemt niet weg dat het leuk kan klinken maar de essentie is er gewoon niet en die vind ik zelf heel belangrijk.

Als bv. een klassieker flamenco wil spelen moet hij zijn nagels en houding al zodanig aanpassen dat dit het klassiek spelen weer onmogelijk maakt. Wil een electricus klassiek spelen dan moet hij nagels laten groeien en kan hij niet meer tappen etc. etc. Je kunt het een beetje erbij doen (en dat is inderdaad ook heel erg goed voor je muzikale ontwikkeling) maar het zal nooit echt de essentie raken en dat vind ik zelf het allerbelangrijkste. (om maar een voorbeeld te noemen, een mooie opname van El Cameron met een echte door en door flamencogitarist kan me 1000x meer raken dan een leuk liedje van de Gypsy kings)

Verder is de basis van het spel voor alle stijlen gelijk
voor het eerste jaar dat je met spelen begint misschien maar dan niet meer hoor!

Scali

30 september 2005, 11:39

Er is een groot verschil tussen mensen die flamenco kunnen spelen en mensen die echt flamenco kunnen spelen. Ik ken ook zat mensen die een beetje flamenco spelen en een beetje klassiek spelen maar sorry hoor.. dat is geen flamenco en dat is geen klassiek.

Inderdaad, en laten we wel wezen... jouw Bach-stukjes halen het ook niet bij een ECHTE klassieke gitarist, hoewel jij je toch compleet aan het klassiek wil wijden. Het is gewoon niet voor iedereen weggelegd om ECHT goed te worden.
Ook bij flamenco zijn er voor iedere ECHT goede gitarist vast 100 te vinden die ook hun leven eraan wijden, en het toch gewoon niet hebben.
Ik ben realistisch genoeg om in te zien dat ik sowieso nooit ECHT goed word, in wat voor genre dan ook. En ik vind het leuk om 'een beetje' flamenco en klassiek te doen.

Neemt niet weg dat het leuk kan klinken maar de essentie is er gewoon niet en die vind ik zelf heel belangrijk.

Vind ik zelf niet zo belangrijk. Als ik het zelf maar leuk vind om te doen, en er zijn zat mensen die een stuk minder kritisch zijn dan jij, en mijn 'nep'-flamenco of klassiek al te gek vinden.
Als ik rock speel, ben ik ook maar een 'nep-Satriani' ofzo, dus ach ;)
Als mensen je gaan vergelijken met iets anders, doorsta je de vergelijking toch niet. Het zou mooi zijn als men niet vergelijkt, maar het ziet als 'mijn' muziek, en alleen kijkt naar of ze het leuk vinden of niet.

Robs

30 september 2005, 11:46

Helemaal mee eens Scali! :cool:

Maar nu weer ff on topic? Tis tenslotte Peter's feestje hier...

delphiro

30 september 2005, 12:18

Inderdaad, en laten we wel wezen... jouw Bach-stukjes halen het ook niet bij een ECHTE klassieke gitarist,
Daar ben ik het niet mee eens, er zijn stukken zat die nu binnen mijn bereik zijn en net zo goed klinken als die van een echte klassieker. Geef me de juiste opnametechniek en studio en ik maak een CD met klassieke stukken waar je niet hoort of ik of een echte klassieker het speelt. Als flamenco'er of shredder zou ik echter meteen door de mand vallen hoewel ik voor flamenco de nodige lessen bij Eric Vaarzonmorel heb gevolgd en een aantal technieken min of meer beheers. Neemt niet weg dat ik nooit een echte klassieke topper zal worden. Ik ben op het klassieke gebied wel beter dan ik zou zijn geweest als ik mijn aandacht over meerdere dingen zou verspreiden.

Het grote voordeel wat ik zie van het focussen op één richting is dat dit verdieping van de muziek betekent. Er zijn zat mensen die alles een beetje kunnen maar niks echt goed kunnen. Geen probleem als je er plezier in hebt, vooral doen maar wel een probleem als iedereen dat doet want dan krijgen we nooit meer types als Barrueco, De Lucia, Carreras / Perlman en noem de grote musici maar op.

Don Capo

30 september 2005, 15:23

Geef Scali op dit punt zwaar gelijk. Vind het een beetje kinderachtig van hem om nu gelijk het spel van Delphiro naar beneden te halen. Bovendien ben je dan ook een beetje de pot die de ketel verwijt. Vind het erg netjes wat Delphiro neerzet op dit forum. Ik kom daar bij lange na niet aan.

Maar Delphiro, zweverige opmerkingen zoals de 'essentie' niet halen bij het spelen dat vind ik zoooo'n ongelofelijke Stierenpoep. Hoe bepaal jij nou wie waar zijn essentie vandaan haalt of bepaalt. Wat is de essentie van een bepaalde muziekstroming of stuk? Man, het gaat erom dat je plezier hebt in wat je speelt. Ik haal dat uit mijn linkerhand techniek terwijl jij dat misschien haalt uit het perfect spelen van blad af. Een ander houd ervan zes uur achter elkaar drie power chords te spelen (ik had zo'n buurman :o )

Maar goed, aangezien ik hiernog niks qua muziek gepost heb moet ik mijn mond houden, zal eens gaan sparen voor opname apparatuur...

VHsologitarist

30 september 2005, 20:50

Beste Delphiro,

ja je weet wat mijn stelling hier van is...
Natuurlijk ben ik het dit keer niet met je eens... En ik geloof ook dat we dit onderwerp vaker hebben aangesneden:

Ik speel klassiek gitaar (natuurlijk mag ik me niet vergelijken met grotere jongens), ik heb lange nagels... en speel ook electrisch gitaar (ook tappen, zoals je zei dat me dat onmogelijk maakt).

natuurlijk hoor ik liever paco de lucia als de gypsy kings (dat is immers appels met peren vergelijken).
Ik vind je antwoord (wat ik normaal overigens nooit van je heb) een beetje kortzichtig.
Waarom zou iemand die veel aanleg heeft niet goed klassiek kunnen spelen en goed flamenco? Oke beide hebben verschillende technieken en beiden zijn gewoon totaal verschillend. Ik neem hier een voorbeeld aan pepe romero, zijn vader celedonio romero was overigens zowel een flamenco gitarist (hij speelde ook klassieke stukken zoals pepe dat ook doet en behoort tot de wereldklasse gitarist).
Het ligt er aan hoe je de stof/technieken absorbeert. Je zou het zo kunnen zien:
Jou "absorbtie vermogen" is vb. 50% en jij doet je hele leven erover om een echte goede klassieke gitarist te worden... En dus kom je met jou stelling dat het onmogelijk is.
stel nou eens voor dat een ander iemand komt en zijn "absorbtie vermogen" is 100%, hij kan zowel een goede klassieke als flamenco gitarist worden.
En wanneer ben je een echte flamenco gitarist???
Moeilijke stelling..

Ik snap dus gedeeltelijk je stelling..
Ik wil namelijk zoveel mogelijk leren.. Ik geef me voor klassiek, flamenco, rock en jazz.
Hoe bazaal dat ook mag klinken (en misschien zal ik dan in jou ogen nooit een echte flamenco gitarist worden), ik streef ernaar, waar een wil is is een weg.

Hoop niet dat ik je tegen je hoofd heb gestoten dat was namelijk niet de bedoeling, wilde alleen wel eventjes zeggen hoe ik erover dacht.
8-)

delphiro

30 september 2005, 23:06

Maar Delphiro, zweverige opmerkingen zoals de 'essentie' niet halen bij het spelen dat vind ik zoooo'n ongelofelijke Stierenpoep.
:-D ik weet dat het zo klinkt maar ik kan het niet beter beschrijven. Er is volgens mij zeker wel iets als de 'essentie' van muziek. Bij flamenco noemen ze het 'duende' en in klassiek hebben we er geen naam voor maar het is iets dat je pas haalt als je helemaal voor die muziek gaat (en dat kan pas na veel oefening en niet `erbij' m.u.v. een paar briljante personen zoals dan bv. Pepe Romero). Dan heb je meer bereikt dan iets spelen wat leuk is om te horen. Het blijft zweverig.. ik heb geen idee hoe ik het anders moet omschrijven. Maar ja, vraag het eens na bij flamenco spelers of klassiekers en ik weet zeker dat ze hetzelfde zullen zeggen. Zonder duende / essentie of hoe je het wilt noemen is flamenco geen flamenco en klassiek geen klassiek etc.

Ik ben het wel met Fer eens dat sommige personen meerdere technieken eigen kunnen maken maar ik vrees dat dat maar voor een heel klein gedeelte van de muzikanten geldt en dan zeker alleen voor mensen die de hele dag de tijd hebben om te kunnen studeren danwel een supermuzikale familie hebben.

Jou "absorbtie vermogen" is vb. 50% en jij doet je hele leven erover om een echte goede klassieke gitarist te worden... En dus kom je met jou stelling dat het onmogelijk is.
Nee, het is zeker niet op mijn ervaring gebaseerd maar op de mensen die ik bewonder (o.a. Sergio Assad, Paco de Lucia, Barrueco maar ook bij andere instrumenten (Perlman, Pogorelich of El Cameron). Allemaal mensen die nooit zo goed waren geweest en nooit zulke mooie stukken hadden opgenomen als ze hun aandacht over verschillende technieken hadden verdeelt. Nogmaals, ik wil hier niet mee zeggen dat iedereen zich op één richting moet concentreren, helemaal niet. Het enige dat ik wil zeggen is dat als je echt goed wilt worden je je op één aspect moet concentreren en dat helemaal uitdiepen (Je kunt in principe je hele leven al wijden aan het leren spelen / uitvoeren van de Bach stukken! (neem bv. Ton Koopmans)). Een normaal mens, zoals de meesten van ons zijn, heeft voor zo'n proces zijn hele leven voor nodig (zeker als je ook nog eens 40 uur per week moet werken zonder gitaar of muziek). Vandaar mijn keuze om met mijn weinige vrije tijd voor één richting te kiezen (die ik gelukkig ook wel de leukste van allemaal vind :-) )

Hoop niet dat ik je tegen je hoofd heb gestoten
Helemaal niet, ik vind discussies leuk al is het met internet altijd wel gevaarlijk dat mensen dingen anders interpreteren als dat je wilt.

VHsologitarist

30 september 2005, 23:57

Nee, het is zeker niet op mijn ervaring gebaseerd maar op de mensen die ik bewonder (o.a. Sergio Assad, Paco de Lucia, Barrueco maar ook bij andere instrumenten (Perlman, Pogorelich of El Cameron). Allemaal mensen die nooit zo goed waren geweest en nooit zulke mooie stukken hadden opgenomen als ze hun aandacht over verschillende technieken hadden verdeelt. Nogmaals, ik wil hier niet mee zeggen dat iedereen zich op één richting moet concentreren, helemaal niet. Het enige dat ik wil zeggen is dat als je echt goed wilt worden je je op één aspect moet concentreren en dat helemaal uitdiepen (Je kunt in principe je hele leven al wijden aan het leren spelen / uitvoeren van de Bach stukken! (neem bv. Ton Koopmans)). Een normaal mens, zoals de meesten van ons zijn, heeft voor zo'n proces zijn hele leven voor nodig (zeker als je ook nog eens 40 uur per week moet werken zonder gitaar of muziek). Vandaar mijn keuze om met mijn weinige vrije tijd voor één richting te kiezen (die ik gelukkig ook wel de leukste van allemaal vind :-) )

Ik snap je stelling goed, alleen zijn er muzikanten die bepaalde stijlen hebben gecombineerd (zie pepe romero), flamenco en klassiek, en voor hen geldt juist het tegenovergestelde, zonder die kennis van beide stijlen was hij nooit zo goed in wat hij nu doet.
Ik snap ook dat wat je zegt voor jou opgaat, dat waardeer ik!! En uiteindelijk zal dat ook opgaan bij mij, alleen wil ik flamenco ook eigen maken, in hoeverre zal de tijd leren. Klassiek idemdito... En electrisch gitaar neem ik niet zo serieus.. (daar ligt mijn prioriteit niet)..

Scali

1 oktober 2005, 00:09

Er is volgens mij zeker wel iets als de 'essentie' van muziek. Bij flamenco noemen ze het 'duende' en in klassiek hebben we er geen naam voor maar het is iets dat je pas haalt als je helemaal voor die muziek gaat (en dat kan pas na veel oefening en niet `erbij' m.u.v. een paar briljante personen zoals dan bv. Pepe Romero). Dan heb je meer bereikt dan iets spelen wat leuk is om te horen.

Ja, wat zal ik zeggen... Bij bijna iedere muzieksoort heb je wel zo'n bepaald 'gevoel'... de blues, de funk, de swing, de soul...
Die vier heb ik al aardig onder de knie, en ik ben niet zwart, en heb nooit dwangarbeid verricht op een katoenveld of wat dan ook.
Misschien dat ik toch ook wel iets van die 'duende' mee kan nemen, ondanks dat ik geen Spaans bloed heb.
Ik denk ook niet dat er een maatstaf is voor hoe lang het duurt totdat je die 'essentie' hebt. Als het je hele leven duurt, heb je er ook niks aan. Dan heb je eindelijk de 'essentie' te pakken, en ga je dood. Heb je je hele leven gespeeld zonder die 'essentie', verspilde moeite.
Ik denk dat dat meer te maken heeft met je muzikaliteit, je talent om te horen of aan te voelen wat een bepaalde muzieksoort nou maakt tot die muzieksoort. Ik denk dat ik dat wel redelijk heb.
Verder zal ik er geen seconde wakker van liggen als ik die 'duende' niet krijg, want het is gewoon leuk, en de oefening komt ook weer van pas in de andere muziek die je maakt.

Die 'essentie' is volgens mij helemaal geen absolute graadmeter van een bepaald niveau. Het lijkt mij dat je ook in simpelere stukken die 'essentie' moet kunnen overbrengen... En als ik jou zo hoor over jouw eigen Bach-vertolkingen, dan is dat dus voor gewone stervelingen ook haalbaar.
Het zal meer zitten in de timing en de dynamiek dan in de moeilijkheidsgraad. En timing en dynamiek voert weer terug op je muzikaliteit, die je in elke muzieksoort moet hebben.

delphiro

8 oktober 2005, 22:12

Even voor de liefhebbers (en enigszins offtopic :-) )

Ik heb net de DVD van Vincente Amigo binnen ('Ciudad de las Ideas') en die is wel erg mooi! Hoewel Amigo behoorlijk jazzrock achtig kan klinken (je denkt soms dat Pat Metheny opstaat) staan er ook een paar 'conservatieve' opnames op (vooral het titelnummer is op een paar passages na traditioneel te noemen). Het eerste nummer is (zoals bijna altijd bij een flamenco concert :-) ) een solonummer waarbij de spanning mooi opgebouwd wordt en de hele truckendoos al opengaat. Wel erg mooi gespeeld en bijzonder virtuoos. Bij de volgende nummers wordt hij begeleidt (bas, soms drums, zang, palmas etc.) en de echte zanger (de anderen zingen ook wel maar zijn duidelijk geen echte flamencozangers) kan mooi uithalen. Het mooiste in alle stukken vind ik zelf de passages met de 'echte' zanger en de ritmische knappe onderbrekingen en accenten.. man, dan moet je goed weten wat je doet! (onderbouwt weer mijn stelling dat je alleen goed kunt worden in zo'n richting als je alleen dat doet maar laat ik daar niet weer verder over doorzagen :-D ).

Wat opvalt is dat Amigo speelt op een gitaar die (naar alle waarschijnlijkheid) een halve toon is teruggestemd en van een capo op positie 1 is voorzien. Waarschijnlijk speelt de gitaar zo nog lichter.. iets anders kan ik niet bedenken en misschien ook handig voor mensen die een gitaar met een te hoge action voor flamenco hebben? Hij speelt al heel wat jaartjes gitaar en speelt ook veel passages compleet met de ogen dicht wat het denk ik makkelijker maakt om in de muziek op te gaan.. knap hoor!

Het camerawerk laat heel veel van zijn technieken goed zien (al gaat het veel te snel om er wat van mee te pikken) en het geluid is (op de (typisch voor V.A.) enorme galm na) goed. Hij heeft alle technieken in huis (rasguedos, tremelo, alzapua etc.) en gebruikt ze ook heel veel. Het is ook leuk om te zien hoe hij melodiën, anders dan bij klassiekers, veelal met de duim speelt (meer en makkelijker te accentueren) en de snelle passages gaan (als ik het goed zie) met i en m (wijs en middel) waarbij hij de typische rechte vallende aanslag gebruikt (z'n hele pols draait op dat moment uit de ontspannen positie om volle kracht te kunnen zetten). Weer iets waar klassiekers volgens mij wel iets van kunnen leren!

Kortom een leuke, mooie en motiverende DVD voor de flamenco liefhebbers. Gekocht bij Guitarra Buena in A'dam (waar anders!) voor 26 euro. Niet goedkoop.. maar ja, dan maar even geen nieuwe snaren :razz:

Scali

9 oktober 2005, 16:16

Ook een beetje offtopic... Ik heb een aantal jaren bij toeval het nummer Sadhana ontdekt op de verzamel-CD "Sounds Of Wood And Steel" (http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/detail/-/B000000NNR/102-9117945-3476932?v=glance).
Een heel mooi flamenco-achtig nummer met een techno/dance-beat eronder. Zeer mooi gespeeld op een nylon-snarige gitaar, met veel passie en dynamiek.
Toen zag ik dat dat nummer van Steve Stevens was, en dat verbaasde me enorm. Ik kende namelijk wel een Steve Stevens. De jaren-80 virtuoos, bekend van onder andere Billy Idol, het Top Gun Anthem met Harold Faltermeyer, en Dirty Diana van Michael Jackson. Was het dezelfde Steve? Jazeker.
Toen bleek dat hij een hele CD in deze stijl had gemaakt: "Flamenco a Gogo" (http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/detail/-/B00004NHAB/qid=1128867282/sr=2-1/ref=pd_bbs_b_2_1/102-9117945-3476932?v=glance&s=music).
Die kan ik ten zeerste aanraden, er zitten fantastische stukken bij, zoals de opzwepende titeltrack, maar ook fantastische ballads als Cinecitta, en het enorme jazzy Riviera.
Misschien niet iemand die z'n leven aan de flamenco heeft gewijd, maar zeker fantastische muziek. Deze richting wil ik zelf dus ook op met mijn klassieke/flamenco-uitstapjes.

Don Capo

10 oktober 2005, 12:19

Dan ook maar even off Topic,
vorige maand naar Primavera geweest in Amstelveen. Wat een show, Flamenco op hoog niveau door Tino van der Sman, (gitaar) een andere gitarist, een percussionist, een dansen en danseres en zanger en zangeres. Mooie show die je zelfs in Amstelveen de juiste vibe bezorgen. Erg mooie show waar naast het totaalplaatje van de Flamenco ook ruimte is voor het zeer fraaie gitaarspel van die Tino. Aanradertje. Heb inmiddels ook een cd gekocht die me helaas wat tegenvalt dus eerst even een keertje kijken. Spelen nog tot en met februari door Nederland geloof ik.