Bouke
1 februari 2003, 22:12
Hey,
Zoals ik in deel 324 van de CdG-soap reeds beloofde, is hier de 'opduikeling' (ook wel wederopstanding genoemd) van de CdG-soap! (de post was al bijna van de eerste pagina af, maar dat terzijde want ik ken een aantal mensen dat dat niet erg vindt...)
Goed, eindelijk de band live gezien, gisteravond in Assen. Zoals verwacht geheel mijn geliefde bluesstijl (punk-, garage-, en powerblues met gevoel! Dat laatste had ik vantevoren niet verwacht (afgaande op eerdere MP3's.
En met dat gevoel overdonderde Sjors (gitaar) mij werkelijk. Niet alleen is hij (onthou de volgende 3 woorden erg goed) NAAR MIJN MENING (dit om verder forumgedonder te voorkomen) de beste power/punkbluesgitarist die ik in Nederland ken, maar ook de ingetogen, 'transparante' en open solostukken zijn werelds! Ik durf te beweren dat Sjors als gitarist over niet al te lange tijd op het niveau zit van zijn voorbeelden Jesse en Jon! Man, zelfs de 'bag-of-tricks' is al redelijk gevuld. Ik herkende veel van de 'Texas-stijl' van Jesse Davey, welke weer zeer duidelijk is geïnspireerd door SRV, Jimi, diverse Kings, etc. Zoals gezegd, mijn favoriete bluesstijlen.
Veel Hoax-georiënteerd werk en ook Red Devils-invloeden waargenomen. Strakke ritmesectie en interessant eigen werk, benieuwd dus naar de CD.
Als ik 1, ja 1 maar, minpuntje mag geven, dan gaat dat over de zang. De bassist zingt niet slecht, maar bij deze muziek moet je naar mijn bescheiden mening wat gevarieerder zingen. Nou weet ik als geen ander dat gitaarspelen (of bassen in het geval van Roelof) en zingen tegelijk vaak van een van beide het lekkere randje uit de timing haalt. Dus of het zingen gaat iets achteruit of het spelen wordt minder. De echt hele goede artiesten die het beide absoluut onafhankelijk van elkaar kunnen zijn zeer zeldzaam. Ik vind het baswerk in dit geval zeker oke, maar naar mijn idee blijft de zang (vooral lekker vrije timing en variatie) wat achter bij de power van de rest van de muziek. Mijn waarneming.
Dus... eindelijke live gezien en inderdaad best wel overdonderd. Ik kwam binnen in dat kleine kroegje en ik zag dat bekende kleine podiumpje en was zeer benieuwd naar hun oplossing. Nou, gewoon elke centimeter benutten met bewegen en uit hunnie dak gaan! Daar kunnen veel bands (waaronder de mijne) een voorbeeld aan nemen!
Nou, weer een beetje leesvoer voor diverse 'volgers' van CdG en wat waarnemingen en meningen waar mensen over kunnen vallen.
O ja, CN ook een handje gegeven, dus nu ken ik daar het gezicht ook bij... Lijkt me niet een onaardige meneer, hoewel... hij pikte mooi wel mijn plekje met goed geluid en uitzicht in!! :grin:
Groets,
Bouke
Zoals ik in deel 324 van de CdG-soap reeds beloofde, is hier de 'opduikeling' (ook wel wederopstanding genoemd) van de CdG-soap! (de post was al bijna van de eerste pagina af, maar dat terzijde want ik ken een aantal mensen dat dat niet erg vindt...)
Goed, eindelijk de band live gezien, gisteravond in Assen. Zoals verwacht geheel mijn geliefde bluesstijl (punk-, garage-, en powerblues met gevoel! Dat laatste had ik vantevoren niet verwacht (afgaande op eerdere MP3's.
En met dat gevoel overdonderde Sjors (gitaar) mij werkelijk. Niet alleen is hij (onthou de volgende 3 woorden erg goed) NAAR MIJN MENING (dit om verder forumgedonder te voorkomen) de beste power/punkbluesgitarist die ik in Nederland ken, maar ook de ingetogen, 'transparante' en open solostukken zijn werelds! Ik durf te beweren dat Sjors als gitarist over niet al te lange tijd op het niveau zit van zijn voorbeelden Jesse en Jon! Man, zelfs de 'bag-of-tricks' is al redelijk gevuld. Ik herkende veel van de 'Texas-stijl' van Jesse Davey, welke weer zeer duidelijk is geïnspireerd door SRV, Jimi, diverse Kings, etc. Zoals gezegd, mijn favoriete bluesstijlen.
Veel Hoax-georiënteerd werk en ook Red Devils-invloeden waargenomen. Strakke ritmesectie en interessant eigen werk, benieuwd dus naar de CD.
Als ik 1, ja 1 maar, minpuntje mag geven, dan gaat dat over de zang. De bassist zingt niet slecht, maar bij deze muziek moet je naar mijn bescheiden mening wat gevarieerder zingen. Nou weet ik als geen ander dat gitaarspelen (of bassen in het geval van Roelof) en zingen tegelijk vaak van een van beide het lekkere randje uit de timing haalt. Dus of het zingen gaat iets achteruit of het spelen wordt minder. De echt hele goede artiesten die het beide absoluut onafhankelijk van elkaar kunnen zijn zeer zeldzaam. Ik vind het baswerk in dit geval zeker oke, maar naar mijn idee blijft de zang (vooral lekker vrije timing en variatie) wat achter bij de power van de rest van de muziek. Mijn waarneming.
Dus... eindelijke live gezien en inderdaad best wel overdonderd. Ik kwam binnen in dat kleine kroegje en ik zag dat bekende kleine podiumpje en was zeer benieuwd naar hun oplossing. Nou, gewoon elke centimeter benutten met bewegen en uit hunnie dak gaan! Daar kunnen veel bands (waaronder de mijne) een voorbeeld aan nemen!
Nou, weer een beetje leesvoer voor diverse 'volgers' van CdG en wat waarnemingen en meningen waar mensen over kunnen vallen.
O ja, CN ook een handje gegeven, dus nu ken ik daar het gezicht ook bij... Lijkt me niet een onaardige meneer, hoewel... hij pikte mooi wel mijn plekje met goed geluid en uitzicht in!! :grin:
Groets,
Bouke