DarknessAwaits
7 juli 2005, 12:09
Gisteren heb ik mijn dag opgedragen aan slechts 1 doel:
Uittesten van buizentops.
Oorspronkelijk was het idee om enkel de Brunetti XL R-Evo tegen de Dual Rectifier te testen, maar het ging anders dan gepland.
Wat me, naast alle klanken en piepen, opviel is dat dit voor het eerst is dat ik goed en aandachtig geholpen werd door een medewerker van Feedback (al moet ik zeggen dat ze nooit moeilijk gedaan hebben, maar dit was toch verfrissend). Of dit te maken had met mijn budget; ach... wie weet.
Als basis heb ik een Mesa Tradional 4x12 Rectifier kast genomen met v30's. Daar heb ik alle versterkers op geprobeerd. Wellicht is dit ook wel de oorzaak van enige uitkomsten maar het leek me beter om een vaste basis te hebben dan ook alle verschillende kasten mee te nemen in de vergelijking. De gitaar die ik heb gebruikt: Ibanez RG2570 met 2xEMG 81 en EMG SA.
1: Brunetti XL R-Evo
De allereerste top van de dag, die meteen de maat zette voor het cleane kanaal. Simpelweg fantastisch te noemen, schitterend helder en een heel evenwichtig uitgebalanceerd geluid.
De distortion vond ik echter tegenvallen, het deed me denken aan een opgefokte Marshall. Een echt strakke bottom-end was ook niet aanwezig. Een erg grote tegenvaller voor mezelf want ik was zo overtuigd door het cleane kanaal, de looks, de features en ook het prijskaartje.
Cijfer: 6
2: H&K Tri-Amp
Mijn oog viel op de occasion die ze hadden staan, zag er nog prima uit en zeg nu eerlijk: buizen achter een plexiglasplaatje, wat wil je nog meer?
Het clean viel tegen na de Brunetti, erg levenloos al was er wel een degelijke sound uit te krijgen.
Distortion was al meer wat ik zocht, wat smoother en strakker. Maar toch leek het alsof hij op de achtergrond bleef liggen. Er zat naar mijn mening te weinig punch in, of aggressie. Hoe je het ook wilt noemen dit was 'm ook niet
Voordeel zou wel de midi-uitrusting zijn maar nadeel vind ik de overmaat aan kanalen. Uiteraard kan het heel handig zijn als je covers speelt of gewoon behoefte hebt aan veel geluiden, maar die behoefte heb ik gewoonweg niet en ik ben echt op zoek naar een 2- of 3-kanaals versterker met pure geluiden. Deze viel dus ook af.
Cijfer: 6.5
3: Mesa Triple Rectifier
Dit zou dan mijn verlossing moeten zijn uit de tonenhel. Deze versterker kan het allemaal; schitterend clean en overdonderend bruut. Zo zie je maar hoe je beinvloed kan worden door de media.
Clean vond ik 'm erg plat en niet sprankelend. Tevens vrij inspiratieloos.
De distortion (alleen de Modern Drive echt goed geprobeerd) vond ik te compressed klinken, en hij lijkt me ook niet echt fantastisch door de mix snijden. Nu weet ik dat het flink instellen is geblazen bij Mesa's maar als de basis al niet naar m'n zin is, dan is er verder weinig te zoeken. Ik kan me overigens wel weer goed voorstellen dat hij voor het ruigere uptempo werk e.d. goed uit de verf komt. Het klinkt an sich erg lekker om je flink mee uit te leven.
Cijfer: 7.5
4: Peavey JSX
Ach ja, ik was nu eenmaal toch van mijn geloof afgevallen, dus waarom ook niet?
Het clean verraste me enigszins, erg helder maar aan de andere kant ook wel vol. Helemaal niet verkeerd al leek het me niet de meest karaktervolle sound.
Distortionwise zat het ook wel snor; strak en vollop aanwezig. Eigenlijk weinig mis mee, maar toch niet mijn geluid.
Maar de vormgeving... het mag natuurlijk eigenlijk niet uitmaken hoe je amp eruit ziet als 'ie maar klinkt. Maar toch heeft het uiterlijk ook een rol in het totaalplaatje van hoe jij (en anderen) je versterker zien. Persoonlijk vind ik het een kitscherige versterker, en daar is natuurlijk niets mis mee. Maar je moet er wel van houden.
Cijfer: 7
5: H&K Trilogy
In tegenstelling tot de Tri-Amp klonk deze wat puurder, wat directer. Na het aangaan van de lichtkooi (écht hoerig mijnsinziens) was er een lekkere sound te ontdekken. Overdrive's waren ook goed te versmaden al was het nog niet mijn geluid. Vreemd punt vond ik het 3e kanaal: Lead en Ultra Lead, waar ik niet echt een duidelijk gain-verschil kon ontdekken. Ultra Lead klonk me wel iets zompiger...
Cijfer: 7.5
6: Mesa Stiletto
Het clean kanaal stak redelijk af van die van de Rectifier, hij had meer bite en was toch over het algemeen meer aanwezig. Distortion vond ik persoonlijk niet ver genoeg gaan, misschien erg geschikt voor hard-rock maar een smeuig geluid kreeg ik er niet uit. Ook het afgrijselijke kroko-leer met bobbels zo groot als je kleine teen vond ik niet echt aantrekkelijk.
Cijfer: 6.5
En toen waren alle (voor mij) interessante amps op in Feedback (op een Bogner na dan... maar dat wilde ik mezelf niet aandoen). Er waren geen Engl's meer, ook tot verbazing van de medewerker. Mijn werk zat er dus zo'n beetje op dacht ik.
Eenmaal in de auto ging ik mezelf ten rade. Ik heb toch een Laney? En mijn droomversterker was op een punt de VH100R? Na eventjes in mijn geheugen graven herinnerde ik mij dat ze bij Verspuij enkele jaren geleden Laney cabinets hadden staan. Dit deed mij vermoeden dat ze misschien ook wel een top ervan hadden. 10km file door de stad verder kwam ik erachter dat dit dus niet het geval was. Maar:
7: Engl Powerball
Geholpen door een van de altijd opdringerige medewerkers van Verspuij, mocht ik dan op een volledige Engl-stack spelen. De standard 412 uitgerust met v60's was dit keer de basis.
Het clean viel me totaal niet tegen, en was voller dan ik had verwacht na het 2 dagen in bezit hebben van de E530. Ook de brightfunctie klonk leuk, maar de functionaliteit live lijkt me niet echt fantastisch omdat het toch wel erg scherp wordt op hoge volumes.
Direct door naar kanaal 4 uiteraard. De Powerball heeft werkelijk een lading aan gain waar je stil van wordt. Ik heb de gain teruggedraaid naar net over het midden, dat was al genoeg. Zelfs voor mij...
Een goede chunk, en een krachtig aggressief geluid. Low bottom of hoe ze het ook genoemd hebben vond ik een beetje overdaad, die heb ik dan ook verder uitgelaten.
Cijfer: 8,5
---------------------------------------------------------------------
Ik was toch aangenaam verrast door Engl, maar ik vraag me af in hoeverre ik vooruit ga door die €1600,- uit te geven. Nu heb ik een transistorbakkie, en hoewel jullie vrijwel allemaal direct roepen: BUIZENBAK!!! BUIZENBAK!!! BUIZENBAK!!! BUIZENBAK!!! op de toon waarmee heksen vroeger naar de brandstapel werden gedragen, ben en blijf ik nog altijd onder de indruk van het apparaatje. Het clean is dan wel niet superhelder maar wel mooi, en de distortion gaat ontzettend laag en komt toch overal bovenuit/tussendoor.
Als ik hem mee zou nemen in mijn versterker test zou ik 'm een cijfer van ongeveer 7.5-8 geven. 't Klinkt misschien gek, en wellicht als ik ze naast elkaar zou proberen dat ik dan het licht zie. Maar nu zit ik toch wederom met een dilemma.
Liefst zou ik ook de Engl Savage 120 uit hebben geprobeerd, want wellicht is dat nog meer wat ik zoek. Misschien is dat wel de 9.0 die ik zoek. Iets minder aggressief en iets romiger qua distortion. Als iemand een tip heeft waar ik 'm zou kunnen proberen dan hoor ik het graag; liefst regio Rotterdam of Utrectht maar Arnhem e.d. word me toch wel een beetje te gek.
*disclaimer*
Ik beweer geen geluidkenner te zijn, verre van dat. Derhalve moeten de mensen die zich op hun tenen getrapt voelen zich niets van mijn commentaar aantrekken en gewoon vrolijk blijven doorspelen op hun versterkers alsof er niets gebeurd is. Kritieken posten mag natuurlijk altijd.
Uittesten van buizentops.
Oorspronkelijk was het idee om enkel de Brunetti XL R-Evo tegen de Dual Rectifier te testen, maar het ging anders dan gepland.
Wat me, naast alle klanken en piepen, opviel is dat dit voor het eerst is dat ik goed en aandachtig geholpen werd door een medewerker van Feedback (al moet ik zeggen dat ze nooit moeilijk gedaan hebben, maar dit was toch verfrissend). Of dit te maken had met mijn budget; ach... wie weet.
Als basis heb ik een Mesa Tradional 4x12 Rectifier kast genomen met v30's. Daar heb ik alle versterkers op geprobeerd. Wellicht is dit ook wel de oorzaak van enige uitkomsten maar het leek me beter om een vaste basis te hebben dan ook alle verschillende kasten mee te nemen in de vergelijking. De gitaar die ik heb gebruikt: Ibanez RG2570 met 2xEMG 81 en EMG SA.
1: Brunetti XL R-Evo
De allereerste top van de dag, die meteen de maat zette voor het cleane kanaal. Simpelweg fantastisch te noemen, schitterend helder en een heel evenwichtig uitgebalanceerd geluid.
De distortion vond ik echter tegenvallen, het deed me denken aan een opgefokte Marshall. Een echt strakke bottom-end was ook niet aanwezig. Een erg grote tegenvaller voor mezelf want ik was zo overtuigd door het cleane kanaal, de looks, de features en ook het prijskaartje.
Cijfer: 6
2: H&K Tri-Amp
Mijn oog viel op de occasion die ze hadden staan, zag er nog prima uit en zeg nu eerlijk: buizen achter een plexiglasplaatje, wat wil je nog meer?
Het clean viel tegen na de Brunetti, erg levenloos al was er wel een degelijke sound uit te krijgen.
Distortion was al meer wat ik zocht, wat smoother en strakker. Maar toch leek het alsof hij op de achtergrond bleef liggen. Er zat naar mijn mening te weinig punch in, of aggressie. Hoe je het ook wilt noemen dit was 'm ook niet
Voordeel zou wel de midi-uitrusting zijn maar nadeel vind ik de overmaat aan kanalen. Uiteraard kan het heel handig zijn als je covers speelt of gewoon behoefte hebt aan veel geluiden, maar die behoefte heb ik gewoonweg niet en ik ben echt op zoek naar een 2- of 3-kanaals versterker met pure geluiden. Deze viel dus ook af.
Cijfer: 6.5
3: Mesa Triple Rectifier
Dit zou dan mijn verlossing moeten zijn uit de tonenhel. Deze versterker kan het allemaal; schitterend clean en overdonderend bruut. Zo zie je maar hoe je beinvloed kan worden door de media.
Clean vond ik 'm erg plat en niet sprankelend. Tevens vrij inspiratieloos.
De distortion (alleen de Modern Drive echt goed geprobeerd) vond ik te compressed klinken, en hij lijkt me ook niet echt fantastisch door de mix snijden. Nu weet ik dat het flink instellen is geblazen bij Mesa's maar als de basis al niet naar m'n zin is, dan is er verder weinig te zoeken. Ik kan me overigens wel weer goed voorstellen dat hij voor het ruigere uptempo werk e.d. goed uit de verf komt. Het klinkt an sich erg lekker om je flink mee uit te leven.
Cijfer: 7.5
4: Peavey JSX
Ach ja, ik was nu eenmaal toch van mijn geloof afgevallen, dus waarom ook niet?
Het clean verraste me enigszins, erg helder maar aan de andere kant ook wel vol. Helemaal niet verkeerd al leek het me niet de meest karaktervolle sound.
Distortionwise zat het ook wel snor; strak en vollop aanwezig. Eigenlijk weinig mis mee, maar toch niet mijn geluid.
Maar de vormgeving... het mag natuurlijk eigenlijk niet uitmaken hoe je amp eruit ziet als 'ie maar klinkt. Maar toch heeft het uiterlijk ook een rol in het totaalplaatje van hoe jij (en anderen) je versterker zien. Persoonlijk vind ik het een kitscherige versterker, en daar is natuurlijk niets mis mee. Maar je moet er wel van houden.
Cijfer: 7
5: H&K Trilogy
In tegenstelling tot de Tri-Amp klonk deze wat puurder, wat directer. Na het aangaan van de lichtkooi (écht hoerig mijnsinziens) was er een lekkere sound te ontdekken. Overdrive's waren ook goed te versmaden al was het nog niet mijn geluid. Vreemd punt vond ik het 3e kanaal: Lead en Ultra Lead, waar ik niet echt een duidelijk gain-verschil kon ontdekken. Ultra Lead klonk me wel iets zompiger...
Cijfer: 7.5
6: Mesa Stiletto
Het clean kanaal stak redelijk af van die van de Rectifier, hij had meer bite en was toch over het algemeen meer aanwezig. Distortion vond ik persoonlijk niet ver genoeg gaan, misschien erg geschikt voor hard-rock maar een smeuig geluid kreeg ik er niet uit. Ook het afgrijselijke kroko-leer met bobbels zo groot als je kleine teen vond ik niet echt aantrekkelijk.
Cijfer: 6.5
En toen waren alle (voor mij) interessante amps op in Feedback (op een Bogner na dan... maar dat wilde ik mezelf niet aandoen). Er waren geen Engl's meer, ook tot verbazing van de medewerker. Mijn werk zat er dus zo'n beetje op dacht ik.
Eenmaal in de auto ging ik mezelf ten rade. Ik heb toch een Laney? En mijn droomversterker was op een punt de VH100R? Na eventjes in mijn geheugen graven herinnerde ik mij dat ze bij Verspuij enkele jaren geleden Laney cabinets hadden staan. Dit deed mij vermoeden dat ze misschien ook wel een top ervan hadden. 10km file door de stad verder kwam ik erachter dat dit dus niet het geval was. Maar:
7: Engl Powerball
Geholpen door een van de altijd opdringerige medewerkers van Verspuij, mocht ik dan op een volledige Engl-stack spelen. De standard 412 uitgerust met v60's was dit keer de basis.
Het clean viel me totaal niet tegen, en was voller dan ik had verwacht na het 2 dagen in bezit hebben van de E530. Ook de brightfunctie klonk leuk, maar de functionaliteit live lijkt me niet echt fantastisch omdat het toch wel erg scherp wordt op hoge volumes.
Direct door naar kanaal 4 uiteraard. De Powerball heeft werkelijk een lading aan gain waar je stil van wordt. Ik heb de gain teruggedraaid naar net over het midden, dat was al genoeg. Zelfs voor mij...
Een goede chunk, en een krachtig aggressief geluid. Low bottom of hoe ze het ook genoemd hebben vond ik een beetje overdaad, die heb ik dan ook verder uitgelaten.
Cijfer: 8,5
---------------------------------------------------------------------
Ik was toch aangenaam verrast door Engl, maar ik vraag me af in hoeverre ik vooruit ga door die €1600,- uit te geven. Nu heb ik een transistorbakkie, en hoewel jullie vrijwel allemaal direct roepen: BUIZENBAK!!! BUIZENBAK!!! BUIZENBAK!!! BUIZENBAK!!! op de toon waarmee heksen vroeger naar de brandstapel werden gedragen, ben en blijf ik nog altijd onder de indruk van het apparaatje. Het clean is dan wel niet superhelder maar wel mooi, en de distortion gaat ontzettend laag en komt toch overal bovenuit/tussendoor.
Als ik hem mee zou nemen in mijn versterker test zou ik 'm een cijfer van ongeveer 7.5-8 geven. 't Klinkt misschien gek, en wellicht als ik ze naast elkaar zou proberen dat ik dan het licht zie. Maar nu zit ik toch wederom met een dilemma.
Liefst zou ik ook de Engl Savage 120 uit hebben geprobeerd, want wellicht is dat nog meer wat ik zoek. Misschien is dat wel de 9.0 die ik zoek. Iets minder aggressief en iets romiger qua distortion. Als iemand een tip heeft waar ik 'm zou kunnen proberen dan hoor ik het graag; liefst regio Rotterdam of Utrectht maar Arnhem e.d. word me toch wel een beetje te gek.
*disclaimer*
Ik beweer geen geluidkenner te zijn, verre van dat. Derhalve moeten de mensen die zich op hun tenen getrapt voelen zich niets van mijn commentaar aantrekken en gewoon vrolijk blijven doorspelen op hun versterkers alsof er niets gebeurd is. Kritieken posten mag natuurlijk altijd.