wille525
22 april 2005, 19:37
Wees verstandig en koop geen dure gitaar!
Ik snap niet dat mensen alsmaar door blijven sparen om een (veel te) dure amerikaanse gitaar te kunnen kopen, terwijl ze alsmaar doorblijven ploeteren op hun transistor-versterkertje.
Met een veel goedkopere, goede Japanse gitaar op een mooie (2e hands?)
buizenbak kun je een fantastische sound krijgen. Met een dure Gibson op een transistor versterker heb je altijd een butt-sound.
Ik speel inmiddels 17 jaar gitaar en heb behoorlijk wat gitaren gehoord.
Diverse Gibsons, Fenders, Epiphone, Jackon, Peavy, PRS etc, etc. heb ik
bespeeld. Zelf heb ik diverse Japanse en Amerikaanse gitaren in m'n bezit
gehad. Tuurlijk een Gibson klinkt vaak heerlijk, maar als je serieus opzoek gaat naar een gitaar kun je vaak ook een nieuwe Japanner of koreaan kopen die een kwart kost en zeer dicht in de buurt komt van 't orgineel (en soms zelf niet onderdoet). Mijn laatste twee gekochte modellen zijn een Japanse Jackson DXMG (nieuwwaarde van +/- 575 euro) en een Peavey Wolfgang Special QT
(nieuwwaarde van +/- 550 euro). Deze laatste heb ik zelfs via gitaarmarkt.nl voor 275 euro op de kop kunnen tikken. Man, dat ding klinkt!! Dat heb ik nog nooit gehoord, bij welke ander (amerikaans) model dan ook. De gitaar is vrijwel van het zelfde materiaal gemaakt als z'n amerikaanse (veel duurdere) broer.
Zelfde body, zelfde afwerking en dezelfde pickups. Ook over m'n Jackon kan ik niets dan met lof over spreken. Zelfs de zogenaamde 'budget' EMG-HZ pickups die er standaard in zitten vind ik lekker klinken. Om deze twee gitaren aan te kunnen schaffen en heb twee amerikaanse modellen voor moeten verkopen (en hield daarna nog een zak geld over). Ik snap nu niet meer waarom mensen zich zo gek laten maken. De nieuwe Japanse (en soms koreaanse) modellen van tegenwoordig
(zoals Dean en Jackson, Peavey) produceren vaak zeer goeie gitaren voor een hele acceptable prijs (en hiermee bedoel ik natuurlijk niet de allergoedkoopste prullen). En wat dacht je dan van de oude series, zoals de JV-Squiers, Ibanez en de oude Japanse Fender strats??
Natuurlijk, er wordt ook een boel troep geproduceerd in Azië, maar als je een gitaar koopt dan vergelijk je toch alle modellen, je leest recensies, bekijk je afwerking..Met een beetje ervaring moet 't dan niet moeilijk zijn om een fanastische gitaar te kopen.
Zelfde onzin heb ik overigens ook mee gemaakt met de Tubescreamer TS-9. Ik heb m'n TS-808 kunnen vergelijken met de 'standaard' TS-9. Conclusie minimaal verschil, en daarbij kon je je afvragen welke beter klonk (kwestie van smaak).
Ik snap niet dat mensen alsmaar door blijven sparen om een (veel te) dure amerikaanse gitaar te kunnen kopen, terwijl ze alsmaar doorblijven ploeteren op hun transistor-versterkertje.
Met een veel goedkopere, goede Japanse gitaar op een mooie (2e hands?)
buizenbak kun je een fantastische sound krijgen. Met een dure Gibson op een transistor versterker heb je altijd een butt-sound.
Ik speel inmiddels 17 jaar gitaar en heb behoorlijk wat gitaren gehoord.
Diverse Gibsons, Fenders, Epiphone, Jackon, Peavy, PRS etc, etc. heb ik
bespeeld. Zelf heb ik diverse Japanse en Amerikaanse gitaren in m'n bezit
gehad. Tuurlijk een Gibson klinkt vaak heerlijk, maar als je serieus opzoek gaat naar een gitaar kun je vaak ook een nieuwe Japanner of koreaan kopen die een kwart kost en zeer dicht in de buurt komt van 't orgineel (en soms zelf niet onderdoet). Mijn laatste twee gekochte modellen zijn een Japanse Jackson DXMG (nieuwwaarde van +/- 575 euro) en een Peavey Wolfgang Special QT
(nieuwwaarde van +/- 550 euro). Deze laatste heb ik zelfs via gitaarmarkt.nl voor 275 euro op de kop kunnen tikken. Man, dat ding klinkt!! Dat heb ik nog nooit gehoord, bij welke ander (amerikaans) model dan ook. De gitaar is vrijwel van het zelfde materiaal gemaakt als z'n amerikaanse (veel duurdere) broer.
Zelfde body, zelfde afwerking en dezelfde pickups. Ook over m'n Jackon kan ik niets dan met lof over spreken. Zelfs de zogenaamde 'budget' EMG-HZ pickups die er standaard in zitten vind ik lekker klinken. Om deze twee gitaren aan te kunnen schaffen en heb twee amerikaanse modellen voor moeten verkopen (en hield daarna nog een zak geld over). Ik snap nu niet meer waarom mensen zich zo gek laten maken. De nieuwe Japanse (en soms koreaanse) modellen van tegenwoordig
(zoals Dean en Jackson, Peavey) produceren vaak zeer goeie gitaren voor een hele acceptable prijs (en hiermee bedoel ik natuurlijk niet de allergoedkoopste prullen). En wat dacht je dan van de oude series, zoals de JV-Squiers, Ibanez en de oude Japanse Fender strats??
Natuurlijk, er wordt ook een boel troep geproduceerd in Azië, maar als je een gitaar koopt dan vergelijk je toch alle modellen, je leest recensies, bekijk je afwerking..Met een beetje ervaring moet 't dan niet moeilijk zijn om een fanastische gitaar te kopen.
Zelfde onzin heb ik overigens ook mee gemaakt met de Tubescreamer TS-9. Ik heb m'n TS-808 kunnen vergelijken met de 'standaard' TS-9. Conclusie minimaal verschil, en daarbij kon je je afvragen welke beter klonk (kwestie van smaak).