PDA

View Full Version : De gitaar van Richard Smith


Buzz
11 maart 2005, 17:08
Beste Raalte-gangers,

heeft iemand van jullie een idee welke nylon-string Richard Smith bespeelde?


http://image06.webshots.com/6/1/85/60/82518560dNXvHV_ph.jpg
Harald
11 maart 2005, 19:04
Weet niet of ik het goed schrijf, een Kirk Sands. Handbouw. Normaal zit de toonregeling op het bovenblad bij hem (Tommy heeft er een, Doyle Dykes ook) bij die van richard zit dat in de zijkant. Cutaway aan de bovenkant heeft te maken met de bereikbaarheid van de hogere posities. De hiel kan daardoor afgevlakt zijn.
Buzz
11 maart 2005, 19:43
bedankt,

mooi gitaartje, absoluut!
JanB
11 maart 2005, 20:03
Klopt Harald. Een Kirk Sands Richard Smith Signature model. Op de site van Richard staat wel een link.
Ik heb zelf van de week ook al even bij Kirk geinformeerd, maar er is nooit zo'n signature model verkocht in Nederland. Dus je kan hem niet hier proberen, maar dus wel de eerste zijn... Ik denk er nog even over na.

Jan
Harald
11 maart 2005, 22:49
Beetje off topic, maar enig idee wat die duo penotti gitaar van Muriel Anderson was? Nog nooit zo gezien met die twee kleuren hout.
JanB
12 maart 2005, 09:08
Ik denk het "Muriel model" door Paul McGill. Staat wel op haar website onder 'gear'.

Jan
JanB
12 maart 2005, 09:08
Ik denk het "Muriel model" door Paul McGill. Staat wel op haar website onder 'gear'.

Jan
Harald
12 maart 2005, 10:57
En nog even over de gitaar van Richard Smith. hij vertelde er in de masterclass iets over, en we hebben er na zijn set op zaterdag nog even naar staan kijken.

Hij wilde specifiek een klankgat (andere Kirk Sands modellen hebben dat niet) zodat hij de gitaar ook met microfoon kon opnemen. De hals lijkt meer op die van een elektrische dan een klassieke gitaar. Sands bouwt zijn gitaren specifiek voor akoestisch/elektrische gitaristen die ook iets met een nylonsnarige gitaar willen doen. Dit in tegenstelling met bv. Gibson die een normale klassieke (vlakke) hals op hun nylon modellen zetten. Richt zich dan meer op klassieke gitaristen. Die zijn meestal niet happig op de piezo sound van die gitaren. Bij de sands gitaar heeft de hals dus een bolling net als bij elektrische en akoestische gitaren. De afgevlakte hiel zag er trouwens goed uit. Daardoor kun je dan tot op de hoogste posities comfortabel spelen. Komt ook een redelijk klassiek geluid uit onversterkt. Heb wel eens op een goedkope kopie van de Gibson (nylon) Chet Atkins gespeeld, maar daar komt nauwelijks geluid uit. Is gewoon een plank eigenlijk.
JanB
13 maart 2005, 12:53
Ik speel eigenlijk alleen nog nylon, en heb de gitaar van Richard Smith dan ook goed bekeken (en zijn spelen als nylon speler met extra belangstelling gevolgd), maar niet genoeg, en niet zo van dichtbij als jij Harald.
De uitgangspunten voor het ontwerp maken de gitaar opzich erg interresant. Die Kirk Sands vind ik in elk geval een ontdekking. Blijkbaar zijn er genoeg van die halve garen die fingerstyle op nylon spelen om je als bouwer in te specialiseren.
Ik heb wel een Gibson Chet Atkins, overigens niet met klassieke hals (er zijn twee types), maar smaller. Onversterkt geeft die inderdaad geen geluid (solid body), en ik ben er qua halsvorm ook niet heel tevreden over. De laatste jaren speel ik een Lowden S25Jazz. Ook zo'n kleine body als die gitaar van Richard Smith (om versterkt feedback te minimaliseren). Lekker ding. Ben er heel tevreden over, ondanks z'n nukken.

De andere gitaren van Kirk Sands deden me erg denken aan de Godin multiac serie. Ook die hebben geen klankgat, zijn nylonsnarig en hebben van die soortgelijke gleuven op de voorkant.

Jan