Melodieuze riffs spelen

[Mauser]

Ik heb sinds kort een (metal)bandje, en ben nu druk bezig met riffs verzinnen. Alleen wil ik wat melodieuzere riffs spelen (zoals bv in Children of Bodom) Maar wat ik ook probeer, het lukt me niet om een redelijk melodieuze riff te verzinnen :s Wat zijn nou de "regels" van een melodieuze riff?? Wat voor toonladders bijvoorbeeld? Ik heb ergens gelezen dat melodien niets met toonladders te maken hebben, maar dat vond ik nogal wazig klinken) :s Ik heb ook wat tabs bestudeert van Children of Bodom, en t lijkt dan best simpel om melodien te spelen... Maar zoals ik al zei, t lukt me maar niet :(

[sneez0r]

In principe moet een melodie 'uit jezelf' komen. Maar er zijn wel een paar 'wetmatigheden' op te stellen.
Een goede melodie varieert verschillende intervallen. In principe horen we graag kleine intervallen (een secunde), maar voor een dramatisch effect kan je bijvoorbeeld een sext gebruiken.
De meeste melodieën gaan uit van één bepaalde basis-tijdseenheid. Bijvoorbeeld halve noten. Natuurlijk moet je ook langere noten gebruiken ter afwisseling.
Denk ook aan een aantrekkelijk ritme. Syncopatie enzo, niet alleen maar op de eerste tel van een maat beginnen.

Een aantal trucs om van een kort idee meer te maken.
De melodie omkeren, dus achterstevoren spelen.
Alle noten om een bepaalde as spiegelen. (Die as is dus een bepaalde noot.)
Het ritme veranderen (willekeurig, alle noten verlengen of korter maken, enzovoort.)
'Octaafverwisseling': in plaats van een c een c' spelen, of een paar noten achter elkaar een octaaf hoger zetten.
En sequensen werken ook goed (een paar maten een terts lager spelen, maar wel in dezelfde toonladder).

En dat alles combineren.

[Das Schaap]

Gezien je CoB fan bent moet je gewoon eens wat klassiek luisteren en dan de thema´s analyseren of gewoon leren naspelen. Daar jat Alexi namelijk zelf veel van. En natuurlijk je arpeggio´s en toonladders kennen helpt ook wel, maar vaak schuift men vrolijk de riffs/patronen gewoon op in muziek dus zit je niet echt in 1 toonladder te werken.
Zing eens een melodische riff van bodom of iets anders, en probeer daar je eigen variant op te maken. Zing dan die en maak daar weer een andere variant op. En steeds dus je nieuwe variant spelen en noteren.

[Daevren]

Ik black metal zie je vaak twee tremelo picking riffs over elkaar. Eentje lager dan de andere. Nu is CoB eigenlijk powermetal met black metal vocalen maar toch.

Ik kan je zeker aanraden je te verdiepen in klassieke muziek, zeker als je aangetrokken wordt door de klassieke elementen uit deze muziek. Ik bedoel in de eerste plaats niet eens zo zeer bestuderen, maar gewoon luisteren. En niet alleen om er wat van te leren, maar ook gewoon omdat het leuk is.

Ik ben lang opzoek geweest naar regels voor een goede melodie. Ik heb er niet veel gevonden. Westerse muziek heeft veel regels voor harmonie, maar weinig voor melodie.

Ten eerste wil je de melodie vloeiend hebben. Zoals sneez0r al zei, kleine intervallen van een seconde of terts gebruiken.Je wilt vaak als variatie een interval hebben die wat groter is. Doe je dat, dan daarna weer kleine intervallen de tegenovergestelde kant op. Dus heb je een sprong omhoog, balanceer deze dan weer uit door de melodie in kleine stapjes te laten dalen.

Als je in aftandenn van secunden naar een grote sprong in dezelfde richting blijft stijgen dan 'hak' je de melodie daar in twee stukken. Als je gelijk weer terug springt dan heb je een noot die helemaal los in de melodie hangt.

Sprongen groter dan een sext zijn erg groot en die je beter niet gebruiken. De uitzondering is het octaaf, omdat deze zo constant en dus te volgen is.

Denk aan de structuur. Een begin, een midden en einde en een rustpunt. Zie het als een verhaal. Je kunt een melodie bijvoorbeeld beginnen met halve noten en eindigen met kwart noten.

Op deze site staan fuga's van J.S. Bach. Er staat genoeg op om je hersenen helemaal op tilt te doen slaan. Maar let nu eerst eens op de melodie aan het begin. Deze eindigt bij bijna elk stuk op het moment dat de tweede stem begint: http://jan.ucc.nau.edu/~tas3/wtc.html

Melodieen bestaan bijna altijd wel uit een toonsoort, danwel uit twee. Of alleen de belangrijke noten behoren tot een toonsoort, terwijl de toonsoort vreemde noten de melodie versieren.

We zijn er nu elke keer vanuit gegaan dat je een melodie bestaande uit een stem hebt. Dus totaal horizontaal. Er is eigenlijk geen harmonie.

Je kunt ook een melodie maken die uit meerdere stemmen bestaat en harmonie heeft. De melodie bestaat dan uit verschillende lagen, elke laag is een stem. Hier komen arpeggios om de hoek kijken. Denk niet aan arpeggios waar je met sweep picking zo snel mogelijk doorheen probeert te racen, maar aan akkoorden die je tokkelt.

Een goed voorbeeld voor dit zijn Bachs Cello suites. De cello speelt elke keer eigenlijk maar een noot, maar de muziek zelf is voor het grootste deel te vereenvoudigen tot akkoorden. Je haalt de versieringsnoten weg, en dan schuif je een deel van de noten in elkaar. Je zou kunnen zeggen, elke groep van drie noten is een akkoord, een blok. Ze worden na elkaar, dus horizontaal gespeeld, maar eigenlijkl hoor je ze vertikaal.

Nu wordt het redelijk complex. Je hebt drie melodieen en samen een harmonie. Ik weet niet of het te volgen was, oa omdat ik me gedwongen voelde geen jargon of muzieknotatievoorbeelden te geven. Als iemand interesse heeft in duidelijkheid wil ik hier wel meer op ingaan.

Onderbewust weten bijna alle mensen de belangrijkste regels en dingen over melodieen. De makkelijkste manier om er eentje te bedenken is om er zelf een te zingen of nurieen.

De andere dingen die sneez0r noemt zijn manieren variaties te maken op de melodie die je al hebt. Dit zijn belangrijke componeermethoden, maar dan moet je wel een melodie hebben.

Een ander belangrijk muzikaal element uit de muziek van Bach en dus ook voor het klassieke karakter in metal is polyfonie. Tegenwoordig schijnt iedereen dat woordt te kennen van ringtones voor de telefoon. Maar het betekent gewoon een stuk muziek met twee individuele melodieen die tegelijkertijd gespeelt worden. Deze moeten qua harmonie niet botsen. Daarvoor heeft men contrapunt of 'counterpoint'. Als je echt interesse in theorie hebt, en in polyfonische elementen in de muziek dan moet je deze regels bestuderen. Op die manier kun je twee gitaren of keyboard en gitaar, of zang en gitaar of bas en gitaar, of zelfs drie stemmen(en in theorie zelfs vier of vijf, of meer) twee verschillende melodieen laten spelen die toch correcte akkoorden produceren. Klinkt veel beter dan instrumenten die elkaar enkel dubbelen.

[patty]

probeer eens met gewone toonladders te experimenteren in de toonsoort waarin je speelt en probeer eens met arpeggios te klooien,dan kom je ook nog wel eens voor leuke verassingen te staan.Arpeggios zijn alle noten van het akkoord waarin je speelt afzonderlijk gespeelt,en daar kun je ook nog wat technieken op los laten zoals sweepen en tappen(alles wat ik niet echt kan,maar goed...).

succes Patrick. :lol: