Jax
27 februari 2005, 18:20
Hier even een stelling;
Het intensief bestuderen van jazz-theorie (modes, etc) doet afbreuk aan je muzikale creativiteit.
De gedachte hierachter zou zijn dat je door de theoretische kennis die je opdoet bij het leren van modes, etc, je eigen composities als het ware banaal zouden worden. Omdat je zoveel weet, en dus ook weet wat wel en niet in theoretische zin klopt, zal je hierdoor minder vrijheid hebben om iets te schrijven dat niet al de regels volgt.
Natuurlijk zou je, met een goede theoretische kennis, wel nummers kunnen schrijven die niet allemaal gebaseerd zijn op de regels van de muziekleer, maar dit zou niet spontaan gebeuren. Je zou dan moeite moeten doen om spontane noten te spelen, ertoe leidend dat de spontaniteit dus eigenlijk geheel weg is.
Even voor de duidelijkheid, het hierboven geschreven stukje is niet mijn mening, maar is meer een samenvoegsel van argumenten van anderen mensen, die ik met de tijd heb opgevangen.
Ik heb deze stelling hier even gezet om jullie mening over deze kwestie te horen, aangezien ik me wel interesseer voor de theoretische kant van muziek (jazz in het bijzonder), maar ik een beetje bang ben dat als een gevolg hiervan mijn muziek grotendeels zal bestaan uit vaste patronen en harmoniën.
Wat denken jullie ervan?
Het intensief bestuderen van jazz-theorie (modes, etc) doet afbreuk aan je muzikale creativiteit.
De gedachte hierachter zou zijn dat je door de theoretische kennis die je opdoet bij het leren van modes, etc, je eigen composities als het ware banaal zouden worden. Omdat je zoveel weet, en dus ook weet wat wel en niet in theoretische zin klopt, zal je hierdoor minder vrijheid hebben om iets te schrijven dat niet al de regels volgt.
Natuurlijk zou je, met een goede theoretische kennis, wel nummers kunnen schrijven die niet allemaal gebaseerd zijn op de regels van de muziekleer, maar dit zou niet spontaan gebeuren. Je zou dan moeite moeten doen om spontane noten te spelen, ertoe leidend dat de spontaniteit dus eigenlijk geheel weg is.
Even voor de duidelijkheid, het hierboven geschreven stukje is niet mijn mening, maar is meer een samenvoegsel van argumenten van anderen mensen, die ik met de tijd heb opgevangen.
Ik heb deze stelling hier even gezet om jullie mening over deze kwestie te horen, aangezien ik me wel interesseer voor de theoretische kant van muziek (jazz in het bijzonder), maar ik een beetje bang ben dat als een gevolg hiervan mijn muziek grotendeels zal bestaan uit vaste patronen en harmoniën.
Wat denken jullie ervan?