Ontstaan van fabeltjes

[Lucluc]

http://www.gitaarmarkt.nl/index.php?ct=elecgit&md=details&id=36616

Zo ontstaan de verhalen dat men ergens heeft horen zeggen, of op internet gelezen, dat naast Japanse Fenders, nu ook Mexicaanse Fenders in een bepaalde periode beter waren dan de Amerikaanse! Nu is 1995 weer zo'n topjaar voor Mexicaanse Fenders.

In een enkel geval zal er wel een Japanse of Mexicaanse strat zijn die goed klinkt en misschien toevallig beter dan een bepaald Amerikaans model, maar over het geheel genomen zijn de strats die uit de VS komen toch van betere onderdele opgebouwd dan de Japanse of de Mexicaanse. Dat is toch een feit, of zit ik er nou zo ver naast???

[BartL]

Absolute nieuwstaat uit 1995 toen de produktie beter was dan dat van de amerikaanse Fenders.Ik heb hier ook een amerikaanse Fender staan waar hij de vergelijking makkelijk mee doorstaat.
Waarom verkoopt hij de Amerikaan dan niet? Vangt hij meer geld voor en hij vindt hem minstens evengoed :wink: :)


Verkopers-gelul dus.

[Cubensis]

http://www.gitaarmarkt.nl/index.php?ct=elecgit&md=details&id=36616

Zo ontstaan de verhalen dat men ergens heeft horen zeggen, of op internet gelezen, dat naast Japanse Fenders, nu ook Mexicaanse Fenders in een bepaalde periode beter waren dan de Amerikaanse! Nu is 1995 weer zo'n topjaar voor Mexicaanse Fenders.

In een enkel geval zal er wel een Japanse of Mexicaanse strat zijn die goed klinkt en misschien toevallig beter dan een bepaald Amerikaans model, maar over het geheel genomen zijn de strats die uit de VS komen toch van betere onderdele opgebouwd dan de Japanse of de Mexicaanse. Dat is toch een feit, of zit ik er nou zo ver naast???

nee, japanse strats (zeker de oudere) zijn beter dan de usa strats, dat van die mex strats is gelul, al schijnen die RI strats uit mexico wel heel goed te zijn

[jero]

Ach, dat verhaal is ontstaan naar aanleiding van de allereerste Squiers. De eerste JV's met groot Fender op de kop en klein Squier bestonden uit USA onderdelen en waren, gezien het uitstekende Japanse vakmanschap en de belabberde USA constructiekwaliteit, vaak beter dan USA's.

Latere JV's (met groot Squier en klein Fender) bestonden uit lokale budget onderdelen en zijn dus kwalitatief veel minder dan de 1ste Squiers. Verkopers van deze Squiers 'vergissen' zich consequent en denken dat het om de 1ste Squiers gaat.

Nog latere Squiers worden ook vaak verkocht met de tekst dat jaren '80 Squiers zo goed waren, USA onderdelen, veel beter dan USA etc...

Daarna waren de Japanse reissues veel beter dan de USA reissues en nu zijn we blijkbaar zover dat de MIM's beter zijn dan USA's.

Trouwens, als je hier een paar recente topics opent zie je ook veel mensen die met name de MIM Classic serie prefereren boven de American Series. Volgens mij heeft dat niet zoveel met kwaliteit te maken maar meer met 'feel'. De Classics voelen veel meer vintage aan en dat kan je natuurlijk meer aanspreken dan de moderne feel van een American Series.

[Lucluc]

Jero, dat is dus precies wat ik bedoel. In formatie van Ebay verkopers wordt als feiten beschouwd en iedereen praat elkaar maar na.

Ik wil wel eens zo's allereerste Fender 'Squire' in mijn handen voelen. En zouden die niet als beter worden gezien omdat ze vooral anders waren? In de VS waren ze begin jaren '80 met andere hardware aan het experimenteren (vgl. The Strat), terwijl die Japanners gewoon zo goed mogelijk een 1962 strat probeerde na te bouwen. Het verhaal is toch een beetje dat ze toen pas in de VS beseften dat een strat zoals in de vroege jaren '60 niet meer te verbeteren is en dat die specificaties (bijv. slabboard) gitaristen het meest aansprak.

Ik snap ook best dat als je een vintage reissue wil, dat dan een Japanse of Mexicaanse meer bevalt dan een US Standard strat. Maar als je die Japanse en Mexicaanse weer met een Amerikaanse vintage reissue vergelijkt, dan is het toch niet moeilijk te zien dat die Amerikaanse beter is gebouwd. Mooie dunne lak, goede hardware, potmeters fatsoenlijke kwaliteit en zo'n kopere isolatie. Dat hebben die exotische gitaren niet. Blijft wel een goede prijs - kwaliteit verhouding.

[Ritch]

ik zou graag eens willen weten wat "JV" bij de eerste Squiers nou betekend..?

[guvnor]

Japanese Vintage

[Anders Destium]

al dat geouwehoer over strats die beter zijn, als je een betere strat wilt koop je een Suhr :lol:

[mm80]

JV Squiers met een groot Squier, en klein Fender logo hebben precies dezelfde kwaliteit als de groot Fender, klein Squier logo gitaren (die maar een paar maanden werden geproduceerd).
Bovendien bij beide USA onderdelen. Pas aan het einde van de JV periode (1984) werden ook wel Japanse onderdelen gebruikt, met name bij de Strats, wat natuurlijk helemaal niet betekend dat het dan beroerd is.

Die verandering van logo's had niets met kwaliteit te maken maar meer met concurentie.
Met 'de eerste Squiers' word de JV periode bedoeld (1982-1984) of er nu Fender groot of Fender klein op staat is lekker belangrijk :P
Op nocaster.com staat een boel waardevolle info over JV's. echt een aanrader.

[Dirk_Hendrik]

rabarderdebarber

+1 luc,

Nu is het niet zozeer de fabels waaraan ik me stoor maar het feit dat je ze, hoe hard je er ook je best voor doet, ze de wereld niet meer uit te krijgen zijn.

[Nicci]

Ach, dat verhaal is ontstaan naar aanleiding van de allereerste Squiers. De eerste JV's met groot Fender op de kop en klein Squier bestonden uit USA onderdelen en waren, gezien het uitstekende Japanse vakmanschap en de belabberde USA constructiekwaliteit, vaak beter dan USA's.

Latere JV's (met groot Squier en klein Fender) bestonden uit lokale budget onderdelen en zijn dus kwalitatief veel minder dan de 1ste Squiers. Verkopers van deze Squiers 'vergissen' zich consequent en denken dat het om de 1ste Squiers gaat.

Nog latere Squiers worden ook vaak verkocht met de tekst dat jaren '80 Squiers zo goed waren, USA onderdelen, veel beter dan USA etc...

Daarna waren de Japanse reissues veel beter dan de USA reissues en nu zijn we blijkbaar zover dat de MIM's beter zijn dan USA's.

Trouwens, als je hier een paar recente topics opent zie je ook veel mensen die met name de MIM Classic serie prefereren boven de American Series. Volgens mij heeft dat niet zoveel met kwaliteit te maken maar meer met 'feel'. De Classics voelen veel meer vintage aan en dat kan je natuurlijk meer aanspreken dan de moderne feel van een American Series.

maar wie vertelt mij nu dat deze post ook niet vol fabels staat? ik heb sterk de indruk dat ook deze poster al deze info van 'het net' heeft.
en niet uit eigen ervaring.

[jero]

als je kunt aangeven waar volgens jou de fabels zitten kan ik op die punten meer uitleg geven

[vulvasonic]

Eind jaren zeventig zat Fender met een paar grote problemen. CBS stak nauwelijks nog geld in het bedrijf en Fender moest enorme partijen gitaren per maand opleveren (Fender bleef bij het grote publiek namelijk nog steeds populair). Haastwerk en slechte investeringen leverde gitaren op van Fender-onwaardige kwaliteit. Tot overmaat van ramp was de dollarkoers zeer ongunstig.

Japanse bedrijfjes als Tokai hadden allang gezien dat de 'grote jongens' altijd op het oude spul bleven spelen. Tokai ging kopieen maken van deze oude gitaren en zij deden dit zo goed dat Fender geen enkele andere keus had dan Fenders (of Squiers) te laten maken in Japan. Want DAAR hadden ze inmiddels bewezen goede gitaren te kunnen maken. En dat tegen een veel lagere prijs.

Dan Smith en ene Schultz (van wat ik mij zo kan herinneren), overgekomen van Yamaha, hebben uiteindelijk de boel van CBS overgenomen en hebben een aantal jaren nodig gehad om in feite weer helemaal opnieuw te beginnen met Fender. In die tijd waren het de Japanse Fenders die de centen moesten opbrengen.

Inmiddels is Fender gewoon weer een heel erg goed bedrijf.

[bat]

By the way: in 95 werden de bodies van amerikaanse strats van maximaal 5 en die van mexicaanse van minimaal 5 stukken hout (vaak 7) gemaakt. Dat zei Fender destijds zelf ook gewoon.

Ik heb een 95-er mexicaan. Destijds heb ik er vele uitgeprobeerd en dit was één van de betere strats (ook Amerikaanse) die ik heb geprobeerd. Maar eerlijk is eerlijk: het geld gaf de doorslag, anders had ik gewoon een Amerikaan gehad.

[turboblues]

Ik zeg dat je elke gitaar nog altijd afzonderlijk moet bekijken. Dat is een goed jaar en dat is een slecht jaar voor Amerikaans, Mexicaans of Japans, noem maar op..Nee, mijn standpunt is daar door de jaren in nog versterkt. Ik herinner me die ene keer dat ik op een echte '62 of '63 strat speelde van een Braziliaanse bluesgitarist : niks speciaals, qua sound en zeker niet de bespeelbaarheid. Later heb ik nog genoeg op oude strats gespeeld die wel magisch waren. Was het indertijd bij die ene ervaring gebleven dan zou ik nu misschien denken dat alle '63 of alle pre-CBS strats minderwaardig zijn.
Zelf heb ik nu 3 Amerikaanse Fender strats ('95, '01 en '03) en laat die 1995 American Standard nu toevallig mijn favoriet zijn!?!!

[Lucluc]

@ Turboblues: daar zit zeker wat in!

Maar welke strat nu fijner aanvoelt staat volgens mij los van de kwaliteit van de onderdelen. Die oude strats die je in je handen hebt gehad waren misschien niet super qua bespeelbaarheid, maar het is gemakkelijk objectief vast te stellen dat ze van hoogwaardige onderdelen zijn gemaakt. Ook al werden ze door huisvrouwen in elkaar gezet (= uitspraak van Jan Akkerman die een schijthekel aan Fender heeft en aan huisvrouwen).

[Lucluc]

@ Turboblues: daar zit zeker wat in!

Maar welke strat nu fijner aanvoelt staat volgens mij los van de kwaliteit van de onderdelen. Die oude strats die je in je handen hebt gehad waren misschien niet super qua bespeelbaarheid, maar het is gemakkelijk objectief vast te stellen dat ze van hoogwaardige onderdelen zijn gemaakt. Ook al werden ze door huisvrouwen in elkaar gezet (= uitspraak van Jan Akkerman die een schijthekel aan Fender heeft en aan huisvrouwen).

[Neals]

Ik vind het ook maar een beetje gegoochel met argumenten, die verkooppraatjes op internet maken veel kopers bang, en dat is erg slecht voor de handel.

Beter gaan mensen gewoon eens horen, zien en voelen voordat ze vooroordelen over gitaren tot zich nemen. Dat er kwalen zijn, heb je met alles, maar om je er extra druk over te gaan maken.

Ik weet zelf dondersgoed wat ik mooi vind, ik weet dondersgoed wat ik wil hebben en hoe het moet spelen, en zulke details als dat 'volgens vele is deze serie veel beter dan..' dat zal dan wel allemaal.

[turboblues]

@ Turboblues: daar zit zeker wat in!

Maar welke strat nu fijner aanvoelt staat volgens mij los van de kwaliteit van de onderdelen. Die oude strats die je in je handen hebt gehad waren misschien niet super qua bespeelbaarheid, maar het is gemakkelijk objectief vast te stellen dat ze van hoogwaardige onderdelen zijn gemaakt. Ook al werden ze door huisvrouwen in elkaar gezet (= uitspraak van Jan Akkerman die een schijthekel aan Fender heeft en aan huisvrouwen).@Lucluc: je hebt niet goed gelezen! Ik heb sindsdien wel betere oudere exemplaren bespeeld zei ik. Ik weet nu zeker dat die kwaliteit niet consequent was. Er is verschil van exemplaar tot exemplaar, niet van jaar tot jaar.

[taylor]

je moet ook niet vergeten dat rond 1985 de hele usa fabriek 1 jaar niks heeft gemaakt vanwege verhuizing en ook vanwege dat de japanse gitaren zeer goed konden concureren met usa gitaren in die tijd.

het denken in absoluten als 1 jap is slechter dan usa(zonder 1 reden) of waar dan ook of anders om is meer voor de hobby/verzamelaar dan voor 1 muzikant die gewoon kijkt naar de gitaar opzich.

[Dirk_Hendrik]

Nog zoeen:
http://www.marktplaats.nl/markt/muziek/effecten/38444.htm

HET japanse antwoord op de beroemde MXR distortion. THE REAL THING!!! uit 1978. Pedaal werkt prima, uiterlijk in gebruikte staat.


Nooit geweten maar ja, de doosjes zijn min of meer gelijkvormig...

[vulvasonic]

Een ander veelvoorkomend verschijnsel is dat mensen hun eigen stratje altijd DE BESTE WAAR ZE OOIT OP HEBBEN GESPEELD vinden.

Ik heb er 5 gehad (nu nog drie) en ik heb op talloze strats gespeeld, van originele '58ers tot gloedje nieuwe. En ik heb maar 1 ding geleerd; er valt helemaal NIETS zinnigs over te zeggen. De mooiste en de fijnste klonken soms het slechtst en de lompere exemplaren vaak keigoed.

De drie strats die ik nu nog heb zijn zooooooooo verschillend van elkaar.... en ik vind ze alledrie SUPER. Ik zou ze voor geen goud wegdoen.

[taylor]

ja, dat is idd waar,als je alleen bedenkt hoeveel strats alleen door fender zijn gemaakt moet je er 1000000 proberen om te zeggen van nu heb ik goeie in handen.

[Nicci]

mijn probleem met Fender is dat ik nog nooit een goede in handen heb gehad. los van de herkomst. ik heb een strat van Patrick Eggle en dat is een redelijk exacte copie van een Fender strat, maar tot op de dag van vandaag heb ik nog niet een fender kunnen vinden die wat betreft geluid en bespeelbaarheid ook maar in de buurt komt. ze zullen er vast zijn, maar dan zijn ze schaars . . . .
hoe dan ook, eerst zien en dan geloven. toevallig vandaag nog een bod gedaan op een japanse tele. die knakker vraagt daar €425,- voor . . . waarschijnlijk omdat hij uit Japan komt. . . . tsja . . .

[taylor]

ja dat kan, er zijn natuurlijk veel andere merken met "copy" strats die erg goed zijn vaak ook beter zoals je zegt.

dat is denk zowizo 1 probleem bij fender en gibson,dat de myte is onstaan dat pre cbs het beste ooit gemaakt is en bij gibson de 1958 tot 1960 les paul.

[dejohan]

Ik denk dat het gewoon moeilijk is om de bespeelbaarheid en kwaliteit van de Fenders in de pricerange 500-1200 € in enkele minuten te bepalen, echte kutgitaren of echte uitschieters zitten er dan niet tussen, het gaat vaak om redelijk subtiele verschillen en dat iedereen daarom maar wat aanlult.
Ik moet toch minstens een uur op een gitaar gespeeld hebben om een idee te krijgen van zijn speelbaarheid. Maar ja, ik ben niet echt een specialist.

[taylor]

na dat vind ik niet,kwa bespeelbaarheid weet je in een minuut of 5 wel of iets je bevalt of juist niet,qua sound kun je misschien gelijk hebben dat duurt altijd wat langer.

aan de andere kant ben ik ook iemand die aan elke gitaar kan wennen heel snel,hoef niet 1 bepaalt soort(dun/dik) hals te hebben ect