piëzo tegenover elektromagnetisch

[Bernero]

Hoi, voor mijn profielwerkstuk natuurkunde doe ik het over de gitaar. Nu ben ik de piëzo-elektrische elementen aan het behandelen. Ik heb gehoord dat deze zijn ingevoerd omdat conservatieve gitaristen het elektrische geluid maar nix vonden en akoestisch geluid versterkt wilden zien. Ik ben echter net in twijfel gebracht door iemand op een ander forum. Ik vroeg me namelijk af waarom zo'n element dan een meer akoestisch geluid heeft dan een elektromagnetisch element, en zelf dacht ik dat dat kwam om dat het kristal ook de resonantie van de klankkast oppikt. Die persoon zei dat hem dat sterk leek, en dat het vast was ingevoerd omdat het goedkoper was. Nu de vraag: klopt het dat een semi-akoestische gitaar een meer akoestisch geluid geeft en klopt dat verhaal rond de invoering ook? Zo ja, wat zorgt er dan voor dat het geluid zo natuurlijk is?

[Picker]

Het principe van piezo kristallen zal je wel bekend zijn als dit voor natuurkunde is. Die dingen generen electrische spanning als gevolg van mechanische compressie. Daardoor zijn ze perfect geschikt om de trilling van een snaar om te zetten in een electrische stroom. Omdat deze stroom in principe afhangt van de volledige frequentiekarakteristiek van de snaar, maar ook van het eromheen trillende hout, produceren ze een veel natuurlijker en meer 'akoestisch' geluid dan magnetische elementen.

Magnetische elementen werken alleen met ferromagnetische snaren, en berusten op het principe dat het magneetveld van een permanente magneet gemoduleerd wordt door de trillende snaar. Die modulatie veroorzaakt magnetische fluxwisselingen in een spoeltje, en dat genereert dan weer stroom. Deze modulatie wordt echter alleen maar veroorzaakt door een heel klein stukje snaar (namelijk dat vlak bij de magneet), en het geluid klinkt daardoor heel anders, met veel minder boventonen, en dat heben we leren herkennen als een 'electrische' klank.

Dus inderdaad, piezo werd ingevoerd om een meer akoestisch geluid te produceren zonder gebruik van microfoons. Tegenwoordig lukt dat aardig, maar alleen met een hele horde slimme filters en andere electronica. Kale piezo elementen onder de snaren zijn berucht om hun schelle, hoekige, haast knetterende klank. Dat komt omdat het uiteinde van de snaren relatief een veel grotere bijdrage geeft aan de trillingen in het kristal dan de rest van de gitaar.

Picker.

[Kasper]

Kijk eens aan, als dat geen mooie uitleg is!
3 Hoera-tjes voor Picker!

(Ikzelf versta er maar de helft van, elektronica was niet mijn beste vak :wink: )

[Bernero]

Mooi dat dacht ik dus ook. Het probleem is dat de persoon in kwestie zei dat piëzo elementen een smalle frequentieband hebben, waardoor hij dacht dat die niet alle boventonen konden oppakken en dat het daarom onmogelijk was dat de klank akoestischer was. Is dat dan onzin?

[Buzz]

Lijkt me eerder andersom....

[Picker]

Mooi dat dacht ik dus ook. Het probleem is dat de persoon in kwestie zei dat piëzo elementen een smalle frequentieband hebben, waardoor hij dacht dat die niet alle boventonen konden oppakken en dat het daarom onmogelijk was dat de klank akoestischer was. Is dat dan onzin?

Geen idee wat de gemiddelde bandbreedte van gangbare piezokristalletjes is. Maar ik kan je wel verzekeren dat het in elk geval alles beslaat tussen de frequentie van de lage E-snaar en de hoogst hoorbare harmonische van de hoge E-snaar!

Ik denk dat de persoon in kwestie in de war is - met alle zelfinducties en capaciteiten verwacht ik eerder dat een magnetisch element beperkte hog tonen mee kan nemen. Bovendien: een magnetisch element pikt een hele hoop boventonen niet op omdat de bijbehorende snaaroscillaties op een andere plek in de snaar zitten - niet ter plekke van het element (staande golven in een snaar, remember?).

Picker.

[sjaakies]

vergeet niet de humbucker en de enkelspoel zoals ze bij fishman hebben

http://www.fishman.com/products/acoustic-guitar-pickups.asp