PDA

View Full Version : Blues...



Jax
7 januari 2005, 17:12
Ik weet niet of dit hier helemaal goed staat maar dan wordt het topic maar verzet. :wink:

Ik vroeg me namelijk het volgende af. Ik weet dat de blues een lange geschiedenis heeft waarin ze veelal geevalueerd is, maar toch vind ik het volgende erg opvallend. Als men over de blues spreekt, dan denk ik meteen aan een zwarte gitarist die een beetje pingelt over een I-IV-I-V-IV schema. Om eerlijk te zijn heb ik hier erg weinig mee. Ik zeg niet dat ik er geen respect voor heb, maar ik vind het geen intressante muziek om naar te luisteren. Toch ben ik me een beetje meer gaan verdiepen in blues muziek, waarbij ik leerde dat ook Jimi Hendrix en SRV worden gerekend tot de blues. Ik vind echter dat er een wereld van verschil is tussen Jimi/SRV en bijvoorbeeld BB King. Eric Clapton is dan weer een heel ander verhaal. En dan heb ik het nog geen eens over bandjes als the White stripes en de Black keys, welke allebei ook worden gezien als blues.

Wat maakt bepaalde muziek nou blues? Is het de simpliciteit in de muziek? Want dan zouden Jimi Hendrix en SRV en vele andere blues artiesten met hun niet onder de blues worden verstaan. Of gaat het om de boodschap? Zijn er bepaalde subcategoriën in de blues?

Aanleiding voor mijn vraag was eigenlijk de "Jimi Ray Malmsteen Blues JAM" van Bob Zabek, die hij in Speeltechnieken en Theorie heeft geplaatst. Hoewel de muziek op ongeveer de helft meer over gaat op shred, sprak de eerste helft mij erg aan. Opvallend was dat ook hij dit blues noemde. Hierdoor ging ik zoeken naar zijn bronnen van inspiratie in de blues wereld, maar ik vond alleen maar tientallen verschillende stijlen, die allemaal het label "Blues" hebben.

Ik hoop dat iemand me wat meer kan vertellen erover en mijn vragen zou kunnen beantwoorden. Bedankt. :)

Kitaarhiero
8 januari 2005, 13:09
Tja... de Blues. Ik vind het erg leuke muziek, vooral omdat de basis zo simpel is! Om blues voor de luisteraar interessant te houden heb je toch wel flink wat talent nodig (zoals de artiesten die jij noemt). niet alleen als gitarist trouwens, maar ook als songwriter.

De blues heeft die basisopbouw van 3 akkoorden en 12 maten omdat dat handig was in de muzikale oertijd van het begin van de vorige eeuw. geluidsdragers waren er nog niet en als ze er waren, te duur voor de arme afro-americans. Muziek was echter wel belangrijk voor die bevolkingsgroep, en veel zwarte muzikanten reisden ook rond. Omdat de blues een vaste basisopbouw had kon een muzikant dus altijd met een plaatselijk bandje meespelen en zijn eigen liedjes ten gehore brengen.
en samen spelen is natuurlijk ook gewoon leuker dan alleen.

Chuck Berry heeft die vorm van optreden nog heel lang in stand gehouden... maar dat kon hij makkelijk doen want hij is zelden van het basisschema afgeweken.

Variaties op het bluesschema:
- Boogie, 1 akkoord is genoeg, soms een 2e erbij. Voorbeeld: Boogie Chillin' van John Lee Hooker (2 akkoorden, 1 voor het couplet, 1 voor het refrein)
- 12/8 blues, de typische bluesballad. geïnspireerd door "Swing" (want vaak met blazerssectie).

Bluesbreaker
8 januari 2005, 16:16
Officieel is iets blues als het uit het twaalfmatenschema bestaat (maar niet alle muziek met een bluesschema is blues, hetzelfde twaalfmatenschema is ook een eigenschap van rock 'n roll).

Jax
8 januari 2005, 18:39
Toch vind ik het opvallend dat Jimi Hendrix tot de blues wordt gerekend. Nergens vind ik het blues-patroon terug in zijn muziek. Gaat het dan vooral bij hem om zijn afkomst?

pimmetje
8 januari 2005, 18:50
Er zijn wel hendrix nummers die een bluesschema als basis hebben. Al heb ik 't idee dat dit niet de reden is geweest om 'm onder de blues te gooien zoals dit soms gebeurt. Het zal meer zijn omdat hij ook flink van onder uit z'n ballen speelde.

Overigens wordt Hendrix niet door iedereen zo maar onder de blues geschoven. Vaak wordt hij gewoon onder de rock gegooid... wat mij persoonlijk ook een logischer keuze lijkt. Ook zo ongeveer de helft van SRV's werk is meer rock dan blues. Al heeft SRV duidelijk meer gekozen voor de blues zoals de meesten die kennen (om er dan wel vaak wat anders mee te doen dan anderen deden).

Maar op zich is 't niet enorm belangrijk, tenzij je je bij de cd-zaak de kolere zoekt :D.

Bluesbreaker
8 januari 2005, 18:58
Overigens wordt Hendrix niet door iedereen zo maar onder de blues geschoven. Vaak wordt hij gewoon onder de rock gegooid... wat mij persoonlijk ook een logischer keuze lijkt. Ook zo ongeveer de helft van SRV's werk is meer rock dan blues. Al heeft SRV duidelijk meer gekozen voor de blues zoals de meesten die kennen (om er dan wel vaak wat anders mee te doen dan anderen deden).

Maar op zich is 't niet enorm belangrijk, tenzij je je bij de cd-zaak de kolere zoekt :D.


SRV en Hendrix vind ik het best omschreven met de term bluesbased rock

dat laatste klopt inderdaad, soms weten ze het zelfs onder jazz te schuiven

wietse
8 januari 2005, 19:40
Maar op zich is 't niet enorm belangrijk, tenzij je je bij de cd-zaak de kolere zoekt :D.
moet je eens bij de mediamarkt zoeken ,bijna alles wat een cowboy hoed op heeft wordt door die lui daar bij de country gezet.
blues is voor mij meer een soort van gevoel dat het oproept voor een blues purist is er heel veel niet blues.
ik hou het dan op moderne blues ,is wat steviger dan de oude chicago blues wat al weer wat pittiger was dan delta blues.
en al die blues soorten kan ik van genieten.
blues based rock is ook een heel ruim begrip zo kan je ac/dc , zz top e.d daar ook toe rekenen voor mij is dat hardrock maar de blues invloeden hoor je duidelijk terug.

Richwoodje
15 januari 2005, 22:41
Jimi heeft blues gespeeld, en zijn notenkeuze is toch vrij blues-achtig

Red House bijvoorbeeld, van Hendrix, is niets meer dan een pure blues :lol:

Bluesbreaker
15 januari 2005, 23:27
maar met Red House heb je ook niet een "gemiddelde" hendix song

Kitaarhiero
16 januari 2005, 16:35
iig waren in de tijd van Hendrix de genres nog niet zo uitgebreid. Daarbij kwam het grootste deel van zijn inspiratie uit de blues. qua toonladders en structuren komt het wel in de buurt.
besides, de oer-blues delta blues heeft ook niet altijd het 3 akkoorden, 12 maten stramien.

Bluesbreaker
16 januari 2005, 16:43
nee, maar die lui begeleidden zichzelf ook alleen, die konden ook makkelijk afwijken zonder de boel in de war te sturen

josh.vandenberg
16 januari 2005, 18:58
Blues heeft eigenlijk alles met expressie te maken en niet zozeer met the next axehero.

Richwoodje
16 januari 2005, 21:05
maar met Red House heb je ook niet een "gemiddelde" hendix song

ik vind eigenlijk ook niet dat je die kunt benoemen 8-)

ik mag dan misschien nogal nooby en jong (13 jaar :P) zijn, maar Jimi's werk is in die paar jaar al zo uitgebreid en veelzijdig geworden, en daarnaast is bijna elk nummer een meesterwerk.

Tuurlijk, als je Hendrix aan iemand wilt laten horen om een beetje te laten horen waar je de hele dag naar luistert, laat je eerder Purple Haze horen dan Red House, maar naar imho zijn de mooiste nummers van Hendrix ook z'n de meest afwijkende van zijn 'normale-stijl' nummers

Richwoodje
16 januari 2005, 21:05
dubbelpost :lol:

dan zeg ik in deze post maar dat Red House in die post een voorbeeld was, en dat ik vooral wilde zeggen dat het komt door zijn notenkeuze en inspiratie (maar daar ben ik nu een beetje spuit elf mee)

Bluesbreaker
16 januari 2005, 23:30
(maar daar ben ik nu een beetje spuit elf mee)

inderdaad, had je een jaar of 45 eerder geboren moeten worden..... ik ook....

maargoed, je hebt natuurlijk wel gelijk.

Hendrix wou zelf ook andere nummers maken, hij had ook wel al genoeg van die brandende gitaren en dat soort dingen. Maarja, daar was zijn imago gewoorden, en daar betaalt het publiek voor he.....

jero
19 januari 2005, 12:50
Ik vind echter dat er een wereld van verschil is tussen Jimi/SRV en bijvoorbeeld BB King. Eric Clapton is dan weer een heel ander verhaal.

Als je een analyse zou doen van speelstijl van Jimi/SRV/Clapton aan de ene kant en de Kings (BB/Freddie/Albert), Albert Collins, T-Bone Walker, etc (waar jij niets aan vindt) aan de andere kant zul je erachter komen dat de werelden een stuk dichter bij elkaar liggen dan je nu denkt.

Set Wenker
19 januari 2005, 14:06
Inderdaad. SRV heeft een groot deel van zijn licks van Albert King 'geleend'. Je hoort trouwens ook heel veel van John Lee Hooker terug in de stijl van SRV. De lage rollende lickjes, komen allemaal van John Lee.

En zonder BB King had de Electrische blues helemaal niet geklonken zoals het vandaag de dag klinkt. Das toch een van de pioniers. In de beginperiode van de latere generatie (Jimi, SrV en Clapton) probeerden ze juist allemaal te klinken zoals de eerdere grootheden.

Richwoodje
19 januari 2005, 17:17
Inderdaad. SRV heeft een groot deel van zijn licks van Albert King 'geleend'. Je hoort trouwens ook heel veel van John Lee Hooker terug in de stijl van SRV. De lage rollende lickjes, komen allemaal van John Lee.

En zonder BB King had de Electrische blues helemaal niet geklonken zoals het vandaag de dag klinkt. Das toch een van de pioniers. In de beginperiode van de latere generatie (Jimi, SrV en Clapton) probeerden ze juist allemaal te klinken zoals de eerdere grootheden.

Jimi die als BB King probeerde te klinken? als je het van die kant bekijkt was ie niet al te snugger bezig :-D

Set Wenker
19 januari 2005, 17:52
In eerste instantie immiteerde deze gitaristen de stijl van eerdere grootheden. Later gaven ze daar in meer of mindere mate hun eigen draai aan. Ze borduurden voort op de eerder gelegde fundamenten.

Dat zinnetje over BB was eigenlijk meer een losse opmerking. Ik bedoel niet dat Jimi zoals BB wilde spelen, maar wel dat veel van die latere gitaristen in eerste instantie teruggrepen op de oudere blues. Jimi deed dat ook. Hij gaf er alleen een totaal andere draai aan.

Jax
19 januari 2005, 19:11
Jimi deed dat ook. Hij gaf er alleen een totaal andere draai aan.


En dat maakt dat ik jimi hendrix zijn muziek wel erg kan waarderen, maar bv bb king toch iets minder, ook al is bb toch zo'n inspiratie bron geweest voor hendrix. Maar dat is hetzelfde als dat ik de wat oudere chili nummers ook erg goed vind, terwijl ik dingen als funkadelic en andere oudere funk, die toch een basis legde voor de beginnende fase van de chili's, veel minder toegankelijk vind.

Richwoodje
19 januari 2005, 19:25
Jimi deed dat ook. Hij gaf er alleen een totaal andere draai aan.


En dat maakt dat ik jimi hendrix zijn muziek wel erg kan waarderen, maar bv bb king toch iets minder, ook al is bb toch zo'n inspiratie bron geweest voor hendrix. Maar dat is hetzelfde als dat ik de wat oudere chili nummers ook erg goed vind, terwijl ik dingen als funkadelic en andere oudere funk, die toch een basis legde voor de beginnende fase van de chili's, veel minder toegankelijk vind.

ja, en nu zitten we opgescheept met zo toegankelijke muziek dat ie alleen maar bestaat uit een achtergrondritme en een ritmisch pratende neger :-D

Maar je hebt wel gelijk, hoewel het ook de andere kant op kan slaan (die gasten van Sum 41 enzo beweren veel Metallica geluisterd te hebben :o )

Jax
19 januari 2005, 19:45
ja, en nu zitten we opgescheept met zo toegankelijke muziek dat ie alleen maar bestaat uit een achtergrondritme en een ritmisch pratende neger

Met toegankelijke muziek wil ik niet simpele muziek zeggen. Ik bedoel ermee dat het me op de een of andere manier aanspreekt. Sommige mensen zullen daarom meer aangesproken voelen door bb king, anderen door jimi hendrix, het ligt maar net wat je in de muziek zoekt.

Svenson
20 januari 2005, 05:57
Hmm, SRV valt onder de Texas Blues, aldus hemzelf.
En een van de grote voorbeelden voor zowel SRV & Jimi was... jawel, Eric Clapton (ook aldus SRV himself).

Ik denk dat blues vooral draait op gevoel en het feit dat het bepaalde overeenkomstigheden (wat een mooi woord :) ) moet hebben.

Set Wenker
20 januari 2005, 09:21
Hmm, SRV valt onder de Texas Blues, aldus hemzelf.
En een van de grote voorbeelden voor zowel SRV & Jimi was... jawel, Eric Clapton (ook aldus SRV himself).

Ik denk dat blues vooral draait op gevoel en het feit dat het bepaalde overeenkomstigheden (wat een mooi woord :) ) moet hebben.

Als grootste voorbeeld noemde Stevie: Jimi Hendrix. Van Hendrix is dan weer bekend dat hij erg veel respect voor Clapton had.

Tegenwoordig zien veel mensen Clapton als een ingekakte artiest, maar ten tijde van de Bluesbreakers, en dat was nog voor Hendrix bekend werd, deed hij toch behoorlijk leuke dingen. Hier op het forum wordt vaak een beetje denigrerend gedaan over Clapton, maar onder professionele muzikanten wordt hij nog steeds als een van de groten gezien. En terecht naar mijn mening.

Veel muziek van Stevie wordt tot de Texas Blues gerekend door de swing die in het ritme zit, met het accent op de eerste tel. Heel duidelijk aanwezig in Pride and joy. Cool nummer.

Kitaarhiero
21 januari 2005, 11:03
Clapton heeft in het verleden toffe dingen gedaan maar we kennen allemaal het spreekwoord: "Behaalde successen in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst". Had Clapton best even bij stil mogen staan ;)

trouwens, de enige mensen die zich druk zouden moeten maken over wat blues is en wat niet zijn journalisten en eigenaars van platenzaken. laat hun het maar lekker uitzoeken.

Hempo
21 januari 2005, 11:16
ach die hendrix nam gewoon geflipt de pentatonische toonladder.

The_RockeR13
26 januari 2005, 19:36
Tjah wat is blues, blues kan je voelen... Volgens mij zit er ook amper of geen blues foefjes/schema's in little wing, still got the blues, the healer enz, maar het heeft toch "de blues" . Voor mij is blues dus geen bluestoonladder/schema of wat dan ook, het maakt niet uit wat je speelt, zolang het maar de blues heeft is het blues :)

Vat je het nog? :D

wietse
26 januari 2005, 21:19
precies wat BB king ook altijd zegt ,die heeft ook geen bekrompen kijk op de blues ,bij hem gaat het ook om de feel ,en is die er dan vindt hij het blues.

Fenderstrat
26 januari 2005, 22:41
De blues wordt idd vaak in verband gebracht met het 12matenschema, maar voor mij en vele andere is het veel meer dan dat, net zoals wietse zegt, de blues is een gevoel, en die draag je uit. Daarom zijn er ook verschillende versies van "blues", texas blues, delta blues, chicago blues , missisipi blues, memphis blues, louisana blues etc etc etc. Allemaal ontstaan in een gebied waar mensen de blues hadden.

Met Stevie was het eigenlijk net zo, hij heeft veel naar Albert en Jimi geluisterd, veel gespeeld en geleidelijk aan zijn eigen stijl gecreerd, wat hijzelf texas blues noemt.

en Jimi, tjah :roll: , Jimi was een verhaal apart. Hij heeft een hele boel verschillende muziekstijlen gecombineerd. Voordat hij solo ging heeft hij vaak bij allerlei jazz-dingen meegespeelt en daar heeft hij al die jazz loopjes etc van meegepikt die hij weer gecombineerd heeft met de blues. Zo heeft ook hij zijn eigen stijl gecreerd, wat ik meer als bluesrock meets jazz beschouw.

Zo zie je dat de blues zich in feite ontwikkeld, dadelijk zijn de oude bluespioniers er helemaal niet meer, omdat ze gewoon dood zijn, (er zijn er al niet veel), en blijven de jonge gasten over die weer een ander soort blues spelen. Maar eigenlijk is het op hetzelfde gebaseerd, het gevoel eruit laten komen. de blues. vraag me af of mijn kinderen dalijk(duurt nog wel ff) de oude swampblues nog herkennen als "blues" :razz: .


ja, en nu zitten we opgescheept met zo toegankelijke muziek dat ie alleen maar bestaat uit een achtergrondritme en een ritmisch pratende neger

Die neger met zijn "toegankelijke" muziek, is nog altijd de basis voor heel veel muziekstijlen. maar toch vind ik die muziek nog het mooist :razz:

Richwoodje
27 januari 2005, 17:48
Jimi deed dat ook. Hij gaf er alleen een totaal andere draai aan.


En dat maakt dat ik jimi hendrix zijn muziek wel erg kan waarderen, maar bv bb king toch iets minder, ook al is bb toch zo'n inspiratie bron geweest voor hendrix. Maar dat is hetzelfde als dat ik de wat oudere chili nummers ook erg goed vind, terwijl ik dingen als funkadelic en andere oudere funk, die toch een basis legde voor de beginnende fase van de chili's, veel minder toegankelijk vind.

ja, en nu zitten we opgescheept met zo toegankelijke muziek dat ie alleen maar bestaat uit een achtergrondritme en een ritmisch pratende neger :-D

Maar je hebt wel gelijk, hoewel het ook de andere kant op kan slaan (die gasten van Sum 41 enzo beweren veel Metallica geluisterd te hebben :o )

hoewel ik nu Eminem zit te luisteren, en het nog goed vind ook :lol:

Neals
31 januari 2005, 00:08
precies wat BB king ook altijd zegt ,die heeft ook geen bekrompen kijk op de blues ,bij hem gaat het ook om de feel ,en is die er dan vindt hij het blues.

BB King noemde zelfs U2 blues!

Op zich heeft ie best gelijk, dat eeuwige gezeur over genres en hoe puur het is...

stinkhippie
31 januari 2005, 23:26
John Lee Hooker's nummer hebben nooit een 12 maten schema en ze teksten hebben geen aab schema en rijmen soms niet eens!
En toch de Godfather of the blues zijn....

hou maar op met dat gezeur over analyses........

en effectapparatuur: zegt de naam Earl Hooker iets?

LuukieRayVaughan
13 april 2005, 23:01
Blues kan je ongelofelijk makkelijk houden en je kan er zo erg op door gaan. Mensen zeggen dat het de makkelijke jazz is maar als er al 70 jaar word geexperimenteerd op het bluesschema is de concurrentie volgens mij wel heel hoog geworden. Robben Ford bijv, persoonlijk hou ik er niet echt van vergeleken met SRV dan maar hij gaat er toch echt wel flink op door. Om met nieuwe dingen te komen nu is heel moeilijk.