PDA

View Full Version : Techniek vs. Feeling



Watti
7 juni 2002, 11:53
Is het voor en gitarist écht nodig om een berg techniek in huis te hebben om goed te zijn?
Of kunnen we volstaan met 1 lange noot (á la Gary Moore's Parrisiène Walkways) met een berg feeling??

pimmetje
7 juni 2002, 13:35
Vergeet ff niet dat meneer Moore meer dan voldoende techniek in huis heeft :smile:

Volgens mij kan je 't met veel techniek en misschien een heel klein beetje gevoel redden (zie Petrucci, Vai, en friends). Zij krijgen hele volksstammen plat door te schermen met wat alleen zij kunnen.

Ook kan je 't redden met alleen gevoel en een basis aan techniek (zie veel stokoude, akoestische bluesnegers). Zij krijgen op hun beurt weer hele volksstammen plat door gewoon te doen wat alleen zij op die manier kunnen.

Gary Moore is in mijn ogen juist zo'n hele goede gitarist omdat hij heel veel techniek heeft en ook nog eens heeft geleerd er ECHT mee te spelen. Al mag hij van mij wel ophouden met z'n nep-blues :smile:.

In mijn ogen heb je zowel techniek als gevoel nodig om een beetje leuk te kunnen spelen. Het zijn juist dingen die elkaar kunnen compenseren (als je van één van de twee te weinig hebt), maar ook enorm kunnen versterken (als je van beide voldoende hebt). Je moet dan nog wel de juiste muziek spelen voor jouw specifieke combinatie van techniek en gevoel op dat moment.

Er is dan nog één ingredient dat ook niet MAG missen: ballen. Je moet het lef hebben om gewoon te spelen. Iedere toon die je aanslaat, moet je aanslaan met volle overtuiging. Niets klinkt zo rot als angstig gespeelde muziek. Lef wordt ook vaak verward met gevoel... gewoon de juiste attitude hebben helpt enorm.

gershwin5150
10 juni 2002, 19:26
Volgens mij kan je 't met veel techniek en misschien een heel klein beetje gevoel redden (zie Petrucci, Vai, en friends). Zij krijgen hele volksstammen plat door te schermen met wat alleen zij kunnen.


Ik vraag me wel eens af of mensen het werk van Vai wel eens echt beluisterd hebben.......echt onzin om te zeggen dat daar geen gevoel in zit....

dirkw83
10 juni 2002, 22:43
hij zei: een KLEIN BEETJE.


Ik denk toch dat techniek het belangrijkst is. Gevoel bepaalt het verschil voor een luisteraar tussen een avond om nooit meer te vergeten (door band met veel gevoel gespeeld) of gewoon een leuk avondje uit (band met relatief weinig gevoel).

Azagthoth
11 juni 2002, 01:58
Tsjah, het is overduidelijk dat Vai, Petrucci en rest van die gitaar wizards totaal geen gevoel hebben. Het enige wat ze kunnen is als een gek over een fretboard sjeezen. Geen greintje gevoel....

Ik heb ook geen enkele cd van ze, wat een troep.

:|

AllodoX
11 juni 2002, 11:52
techniek en gevoel zijn bij mijn weten even belangrijk..

als je een solo als een stijve sjaak staat te spelen, met alleen maar platte noten, dan kun je nog zoveel techniek hebben als je wil.. maar dan klinkt het van geen meter.

gevoel erin.. dan klinkt ie pas ! :smile:

sebass
11 juni 2002, 14:02
Op 2002-06-11 00:58, schreef Azagthoth:
Tsjah, het is overduidelijk dat Vai, Petrucci en rest van die gitaar wizards totaal geen gevoel hebben. Het enige wat ze kunnen is als een gek over een fretboard sjeezen. Geen greintje gevoel....

Ik heb ook geen enkele cd van ze, wat een troep.

:|


Nee dat blijkt maar weer. Als je wel een cd van ze had, had je wel anderse geoordeeld. Er zijn ook liedjes waar veel gevoel in zit als je luisterd naar de solo van lines in the sand, anna lee en veel andere. Dat zijn helemaal geen snelle solo's.
En het is geen troep. Alles zit perfect in elkaar. Er zitten zelfs hele verhalen in de cd's en daarbij is het natuurlijk allemaal perfect gespeeld zelfs live. Dus oordeel niet te snel vooral als je zelf al zegt dat je het eigenlijk toch niet luisterd.

Azagthoth
11 juni 2002, 14:18
hehe, ik probeerde ik probeerde met wat sarcasme het "stereotype anti shred criticus" na te doen. Ik hoor zo vaak dat gitaristen die over uitzonderlijke technieken beschikken geen gevoel hebben. Het is natuurlijk bullshit, Ik weet dat Vai Petrucci, Satch etc... meer gevoel in hun muziek kunnen plaatsen dan 99% van idereen die hier post. Ik waardeer hun muziek heel erg, ik luister het dagelijks, ik weet dat de nummers VOL met snelle, melodieuse, technische, gevoelvolle stukken zitten. Schijnbaar moet je het over makkelijke (puber) gevoelens hebben, die iedereen wel heeft, voordat je pas gevoel hebt. B.S.

Ik weet dat de muziek niet voor iedereen makkelijk luisterbaar is, maar dat betekent niet dat ze geen "gevoel" (kutwoord trouwens, defieneer "gevoel in de muziek") hebben.

Maar jah, voor ieder zijn eigen meuk.

Aanraders voor de mensen die beweren dat Vai geen gevoel heeft.
Bad Horsie
Dyin' Day
Tender Surrender
Erotic nightmares
The Animal
Brother
Hand on Heart
etc.
enz.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Azagthoth op 2002-06-11 13:24 ]</font>

pimmetje
11 juni 2002, 14:58
Ik heb zelf (vaak onder dwang van vrienden) ook genoeg naar Vai geluisterd. Sommige van die knakkers hadden (en hebben) alleen symphonische rock(/pop) in huis. Ik ben zelfs een keer aan de haren - kon toen nog :smile: - meegesleurd naar een concert. Dat vond ik helemaal verschrikkelijk: het was gewoon de CD!!!! Wel heel knap, maar daar krijg je mij niet warm of koud mee.

Bij die lui vind ik toch eerder het gevoel in de composities zitten. Niet in wat ze op dat moment spelen en voelen. Dat is juist wat ik zie als "met gevoel spelen": het anders doen van een stuk muziek (solo of zelfs meer) omdat je op dat moment anders voelt (dan op de cd). Liefst met een stel mensen die dat dan weer perfect aanvoelen en daar goed op inspelen.

Het gevoel dat "meesters der techniek" gebruiken is volgens mij meer zoals bij klassieke muziek... met het verschil voor mij persoonlijk dat ik veel klassieke muziek meer kan waarderen.

moretel
11 juni 2002, 16:14
Maar het thuis instuderen van een bepaald stukje muziek en dit live exact spelen zoals het thuis bedoeld en bedacht is geeft mijzelf toch wel een kick. Daar moet je met de band aan werken om alles op zijn plaats te krijgen. De voldoening is dan groot als dat dan ook daadwerkelijk lukt. Gitaristen als Vai etc. kunnen net zo makkelijk af wijken van de album versie als ze willen maar het probleem is dat veel mensen juist de studioversies willen horen.
Improvisatie is dan geen onderdeel van het concert op dat moment. Niet altijd monden improvisaties uit tot belangwekkende muziek (zeker niet voor niet muzikanten).

taylor
11 juni 2002, 17:00
techniek is even belangrijk als feel het hoort allemaal bij 1 goeie muziekant.

jennifer batten is puur techniek geen feel vind ik daarom niks aan.

bb king is alleen feel en geen techniek daarom vind ik dat ook niet veel aan :smile:

Azagthoth
11 juni 2002, 17:36
Op 2002-06-11 15:14, schreef moretel:
Maar het thuis instuderen van een bepaald stukje muziek en dit live exact spelen zoals het thuis bedoeld en bedacht is geeft mijzelf toch wel een kick. Daar moet je met de band aan werken om alles op zijn plaats te krijgen. De voldoening is dan groot als dat dan ook daadwerkelijk lukt. Gitaristen als Vai etc. kunnen net zo makkelijk af wijken van de album versie als ze willen maar het probleem is dat veel mensen juist de studioversies willen horen.
Improvisatie is dan geen onderdeel van het concert op dat moment. Niet altijd monden improvisaties uit tot belangwekkende muziek (zeker niet voor niet muzikanten).


Ik weet toevallig dat bijv. The Animal solo van Vai, 100% improvisatie is. En dat noem ik nou een krachtige solo , er zullen vast wel meer improvisaties te vinden zijn.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Azagthoth op 2002-06-11 16:37 ]</font>

dirkw83
11 juni 2002, 21:53
mensen met een goede techniek hebben juist veel gevoel in de muziek want ze hebben veel tijd over voor hun hobby om er techniek in te krijgen dus zullen ze er ook wel erg veel van houden, waardoor je er natuurlijk gevoel in krijgt.

Logisch, non?

pimmetje
11 juni 2002, 23:49
Logisch maar niet per se waar (zoals vaak in muzike).

gershwin5150
12 juni 2002, 02:43
soms heb ik een beetje het idee dat gitaristen alleen maar over 'feeling' leuteren om hun gebrek aan techniek te verbergen. Wat is feeling nou precies?
Mensen die een gebrekkige techniek hebben kunnen naar mijn mening ook niet goed hun gevoel in hun muziek kwijt (je gitaar moet toch een soort verlengstuk van jezelf worden). Dus ik ben het er helemaal mee eens dat mensen met een erg goeie techniek juist goed hun gevoel in nummers kwijt kunnen (en Vai is daar zeker 1 van) dan van die kloothommels die en of andere valse solo met heel veel "gevoel" spelen. Sorry hoor maar hetgaat toch om de beheersing van het instrument? Anders kan ik ook mijn gevoel wel kwijt door op een koekepan te spelen.....

pimmetje
12 juni 2002, 09:02
Raar dat velen op dit forum 't altijd meteen zo persoonlijk neemt als je iets niet 100% positiefs over een gitaargod zegt :smile:.

Ik heb ergens aan het begin twee soorten muziek gekozen (moderne gitaarhelden en oude blues) waartussen de verhouding techniek/gevoel nogal verschilt. Geen reden om overdreven moeilijk over te gaan doen. Er zouden ook mensen moeilijk kunnen gaan doen omdat Muddy Waters weldegelijk een goede techniek had vergeleken met veel van ons hier. Daar gaat 't niet om... het moet volgens mij om (ruwe) verhoudingen gaan omdat je de zaken niet objectief kan meten.

Het lijkt nu alsof je moet kiezen tussen gevoel en techniek in een alles-of-niets-manier. Ik denk dat we 't er allemaal over eens kunnen worden dat je zonder enige techniek er niets van zult bakken en dat je zonder enig gevoel een zeer beperkt muzikant zult blijven. Wat dat betreft is enige techniek gewoon een randvoorwaarde. Voor een gitarist is het dus zaak om een werk-dosis aan techniek minimaal te bezitten. Maar dan gaat de muziek verder...

Zonder techniek kan je je gevoel inderdaad niet in je spel leggen, maar zonder gevoel kan je bakken met techniek hebben zonder dat 't spel gaat leven. Op ieder niveau (en ook bij iedere muzieksoort) worden aan beide grootheden weer andere eisen gesteld.

Dat bedoelde ik dus ook te zeggen met mijn eerste bijdrage: je zult ze allebei nodig hebben om lekker uit de verf te komen. Het gebrek aan het één kan je ook nog wel enigszins corrigeren met een overschot aan het ander, maar het is het mooist als je het juist allebei kan gebruiken om elkaar te versterken.

Sorry voor de fervente liefhebbers van Vai en kornuiten... misschien stond 't er wat cru. Maar jullie kunnen in mijn ogen ook IETS minder lange tenen krijgen over jullie helden :smile:.

Kitaarhiero
12 juni 2002, 10:55
Als je techniek écht zuigt... dan heb je geen gevoel. tenminste, niet voor het instrument. Als je gevoel hebt voor het instrument, zal je techniek aardig ontwikkelen, want je wilt je gevoel zo goed mogenlijk kwijt.
Impulsief gespeelde geïmproviseerde solo's vind ik trouwens wel getuigen van veel gevoel.
Het coole van b.v. de red Hot Chili Peppers is dat live geen solo hetzelfde is. (zelfs niet die ene solo die iedereen mee wil neurieën)

dat Vai geen gevoel zou hebben is een beetje mal... hij wordt helemaal meegesleept in z'n muziek... zoals die gast over het podium kronkelt zeg.

Azagthoth
12 juni 2002, 11:32
Op 2002-06-12 08:02, schreef pimmetje:
Raar dat velen op dit forum 't altijd meteen zo persoonlijk neemt als je iets niet 100% positiefs over een gitaargod zegt &lt;IMG SRC="/phpBB/images/smiles/icon_smile.gif">.


GRRRR, wie zei er iets niet 100% positief over een gitaargod? GRRRRRR

:wink:




Sorry voor de fervente liefhebbers van Vai en kornuiten... misschien stond 't er wat cru. Maar jullie kunnen in mijn ogen ook IETS minder lange tenen krijgen over jullie helden &lt;IMG SRC="/phpBB/images/smiles/icon_smile.gif">.


Tsjah misschien wordt er iets te overdreven gereageerd, maar mijn klacht was meer dat ik zo vaak hoor dat wanneer je een shredder bent gelijk geen gevoel in je muziek kan leggen. Mensen die roepen dat Vai geen gevoel heeft, hebben duidelijk geen idee waar ze over praten. Ik zeg dus niet dat je het goed MOET vinden, maar er zit wel degelijk meer in zijn muziek dan alleen bijzondere technieken. Dat is juist wat Vai ( en kornuiten :wink: ) zo bijzonder maakt.

Dit alles is natuurlijk mijn nederige mening en geen wet.

moretel
12 juni 2002, 12:54
Feel ontwikkel je volgens mij alleen maar door veel te spelen. In die speeltijd kan je je concentreren op zoveel mogelijk technieken en een allround gitarist worden of je kiest voor een bepaalde stijl.
De ontwikkeling van de motoriek is toch een van de belangrijkste zaken in het bespelen van eeen instrument. Belangrijkst is dat je de noot die je gaat spelen goed afhandeld. De juiste toon, vingerzetting, vibrato, timing etc. Kortom wat je in je hoofd hebt zitten moet er uit komen.
In die zin heeft elke gitarist een bepaalde feel, maar deze ontwikkeld en is daarom moeilijk met elkaar te vergelijken. Er zijn zo ontzettend veel mogelijkheden. Om daaruit naar voren te steken is veel techniek onmisbaar.
Dat maakt het gitaarspelen en muziekmaken juist zo leuk.

Bosch
23 juni 2002, 11:38
Goed gezegd Moretel! Helemaal mee eens!

Grtz,

WRB

pinostut
12 augustus 2002, 13:39
AAAARRRGGGG,

Het is weer zover....
of het is natuurlijk weer gewoon nooit weg geweest. Blij dat ik er een aantal jaren verstoken ben geweest van deze discussie, maar toch maar even een mening.

Het lijkt me eigenlijk heel erg simpel.

Als je wel goed kan sturen en schakelen(lees:techniek), maar je hebt geen verkeersinzicht(lees:gevoel), dan maak je ongelukken.
Heb je erg veel verkeersinzicht, maar kan je niet/slecht schakelen, dan maak je ook ongelukken.

De vergelijking met muziek is dus snel gemaakt.

Kijk: de techniek is in verhouding makkelijker aan te leren dan de muzikaliteit. Het laatste is meer een talent/ervarings-ding.

Mensen die goed Blues spelen hebben voor wat ze doen vaak echt wel voldoende techniek in huis. en zijn vaak echt bijzonder snel.
Probeer maar eens bepaalde subtiele dingen net zo gecontroleerd te doen als de oude bluesheren, je zal merken dat het aantal aanslagen per minuut niet bijzonder hoog ligt, maar de precisie van de wisselingen/bends/sterkte van aanslag/etc bijzonder groot moet zijn.
Het is namelijk geen echt simpele muziek.
Het is best wel een uitdaging om met zo weinig noten en accoorden een heel optreden interessant te houden. Ga maar eens naar een doorsnee jamsessie en je zal merken dat er maar weinig mensen zijn die dat kunnen.

Hiernaast zijn er natuurlijk nog legio voorbeelden op te noemen van de noodzakelijk heid om beiden (gevoel en techniek) te beheersen.

Techniek zit natuurlijk niet alleen in het aantal noten per minuut, maar net zo goed bij de andere hiervoor genoemde zaken.
M.a.w. een goede techniek is gewoon noodzakelijk om te spelen wat je in je hoofd hebt.
Fout techniek gebruik is ook regelmatig aan de orde. Shredders die compleet buiten de context hun kunstje gaan staan vertonen is iets wat ook erg vaak voor komt. Dat heeft dan meer te maken met het ego van de desbetreffende gitarist dan met het feit dat techniek verkeerd is. Diegene is dan gewoon een a-muzikale eikel met een goede motoriek, maar heeft dat vaak zelf niet in de gaten, gezien er erg veel niet muzikanten zijn die denken dat snel altijd goed is en dus het applaus voor een dergelijke miskleun altijd wel aanwezig is. Met je techniek flashen is vaak een erg goede uitvlucht als je het niet meer weet. Een goed verhaal vertellen is echter het belangrijkste, onthoudt echter ook dat gevoel niet alleen maar langzaam is.

Als je echter kijkt naar de snelle goden als Vai enzo, zal je ze echter zelden betrappen op iets buiten de context, zij spelen echt wel wat ze bedoelen. Of je dat mooi vind is vraag twee......

Het is denk ik altijd zaak om eerlijk te blijven tegen jezelf. Speel ik nu echt wat ik mooi vind/wil horen of maak ik er gewoon een zooitje van (zowel technisch als muzikaal) en luister lekker naar wat je mooi vind. Elke muzikant die iets teweeg brengt (of hij nou snel of langzaam speelt) is een goede muzikant

taylor
12 augustus 2002, 17:57
hmm ik weet niet vind allemaal maar 1 beetje vaag.

ik heb het idee van mensen die zelf niet snel kunnen spelen altijd maar zeggen dat het dat fout of niet mooi is.

ik bedoel goed bleus spelen is niet makkelijk maar wel wat sneller te leren dan 1 caprice van paganini!!dat is echt voor de enkeling

in muziek is mij idee is niks fout that's up to you wat je mooi vind of niet.

zoals ik al eerder had gezegt denk ik dat techniek net zo belangrijk is als feel.

en vai speelt niet buiten de context??juist wel maar dan wel bedoelt.

pinostut
17 augustus 2002, 13:11
Tja,

Misschien is Vai wel een beetje een raar voorbeeld. Ik ken voornamelijk zijn spel van de tijd bij Zappa...
Daar was veel van wat hij deed bedoeld buiten de context.
In wat ik heb gehoord van zijn solowerk vind ik erg leuk, maar ook bijzonder stijlvast om het zo maar te noemen.

Het voorbeeld van blues was meer bedoeld om het bluesspelen niet te onderschatten, het vergt een hoop creativiteit om met weinig nootmatriaal veel te zeggen.
De buiten de context-kreet zou je kunnen omschrijven als over een langzaam bluesje loos te gaan in je dorische shred, zonder rekening te houden met je begeleiding en de gegeven harmoniën die zij spelen. Oftewel lekker showoff zonder dat het iets met de rest te maken heeft.

Pagannini, tja das gewoon snel....
Als je iets heel langzaam heel erg legato wilt spelen, met alles precies getimed en alle bends ed exact op z'n plek, dan heb je bijna evenveel snelheid en concentratie nodig als voor een Pagannini stuk.
De gedachte erachter is meer iets van snel is niet altijd beter, ook in technisch opzicht niet. Desalniettemin is alles weer amateurwerk, zolang het zonder muzikaliteit (lees dan maar gevoel als je dat wilt) wordt gespeelt.

taylor
17 augustus 2002, 21:53
ik begrijp wel wat je bedoelt.

jij bedoelt dat met weinig noten iets
zeggen of overbrengen net zo moeilijk is dan zeg maar technis goed snel spelen dat is ook wel zo.

ik denk toch ook wel dat jij 1 voorkeur hebt voor bleus of niet zo snel spel maar dat wil niet zeggen dat bv in pagannini geen gevoel zit dat zit er net zo goed in!

Herbaliser
19 augustus 2002, 23:09
Nou ja, dat gitaristen als Vai en Satriani niet met gevoel spelen lijkt mij nogal overdreven: die mensen leggen echt hun gevoel wel in hun muziek, alleen hebben zij nu eenmaal technisch veel meer mogelijkheden dan de gemiddelde punk- of grungegitarist...

Technisch vind ik het altijd wel knappe muziek om naar te luisteren, maar het raakt me verder helemaal niet. Veel van die shredmuziek zou uitstekend kunnen dienen als achtergrondmuziek voor een aflevering van de Power Rangers. Het is allemaal erg knap gespeeld, maar voor mijn plezier zal ik er niet snel naar luisteren, en ik ken eigenlijk ook maar weinig mensen die geen gitaar spelen en die muziek wel goed vinden.

Persoonlijk hou ik ook wel van virtuoos gitaarwerk, maar dan eerder van jazzgitaristen als Wes Montgomery of Joe Pass en dergelijken...

"Is het voor en gitarist écht nodig om een berg techniek in huis te hebben om goed te zijn? "

Het is niet echt noodzakelijk, maar het helpt wel. &lt;IMG SRC="/phpBB/images/smiles/icon_wink.gif">




<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Herbaliser op 2002-08-19 22:12 ]</font>

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Herbaliser op 2002-08-19 22:12 ]</font>

taylor
20 augustus 2002, 12:36
shred muziek ja maar wat versta je daar onder ook vai,greg howe,richie kotzen enzo?

shred dat noem ik zeg maar die 2e rangs gitaristen die alleen maar snel spelen en geen composities kunnen maken.

bv paul gilbert is voor mij echt geen shred die gozer kan echt spelen dat heeft die ook wel beweze met mrbig ,en met racerx ja dat vind ik gewoon geinig goeie oude metal met super snelle solo's enzo dat moet je ook niet te serieus nemen.

ik denk toch ook wel dat het zo is dat hoe meer techniek je hebt deze beter je(jou) verhaal kwijt kunt(expresie)

Harry
20 augustus 2002, 12:58
Maria McKee is ook niet echt een virtuoos, maar ze speelt gewoon op het juiste moment de juiste noten. Een goed voorbeeld van gitaarspelen met veel gevoel en emotie zonder gebruik te maken van een jarenlange training. Luister maar eens naar 'Absolutely barking stars' van Life is Sweet.

poeyerke
20 augustus 2002, 13:48
Ik denk inderdaad ook dat techniek erg belangrijk is voor expressie.

Neem BB King, die moet het toch ook vooral hebben van zijn stem, wat overigens vaak is bij dat soort blues. De combinatie van vocalen en gitaar, geeft een bepaalde sfeer.

BluesJR
21 augustus 2002, 17:56
Ik zie een nummer spelen als een verhaal vertellen. Daarbij moet je denken dat techniek de woorden zijn.
Je kan met weinig woorden een mooi verhaal maken en je kan met veel woorden een mooi verhaal maken. Het voordeel van veel woorden kennen is dat je meer variatie in je verhalen kan brengen uiteindelijk...
Dat een gitarist wel of geen gevoel in zijn spel heeft is altijd een kwestie van smaak. Als je de muziekstijl van Steve Vai niet leuk vind dan is het heel moeilijk om te vinden dat hij gevoel heeft in zijn spel en andersom is het ook zo.
Uiteindelijk verteld iedere gitarist zijn verhaal op zijn eigen manier, en de een vind het mooi en de ander niet... daar is niks aan te veranderen.

Om terug te komen op de vraag in dit topic:
Gevoel heeft vooral te maken met overgangen tussen noten. Stel dat je een dramatische overgang wil maken in een solo dan neem je een grote overgang als bijvoorbeeld een septiem. Ook bepaalde noten in een bepaald akkoord werken hieraan mee, luister bijvoorbeeld naar Revelations van Carlos Santana.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: BluesJR op 2002-08-21 17:01 ]</font>

mk1
21 augustus 2002, 17:59
BB King hoeft het echt niet allen van zijn stem te hebben. Hij weet preceis de juiste noot op exact het juiste moment te spelen. Ik ben een paar jaar geleden naar een concert van hem geweest met Jan Akkerman in het voor programma, nou na afloop van zegmaar het reguliere programma gaan ze nog even met ze tweeen zitten pielen, bandje lekker strak op de achtergrond enzo... speelt die Jan Akkerman een pracht van een solo met heel veel hele snelle notenwisselingen en mooie laddertjes etc. Afijn, hij veegt het zweet van z'n voorhoofd speelt BB King precies 3 (drie ! ) noten, maar wel exact de goeie, een beetje "bending" en lekker door laten klinken. Stond Jan toch een klein beetje te kijk zeg maar....

taylor
21 augustus 2002, 23:03
ja ok maar dit verhaal komt voor mij meer over als smaak.

ik bedoel bb king kan echt nooit never spelen zo als jan akkerman maar jan akkerman wel als bb king.

ik vind sommige nummers van bb king best goed maar ik vind hem vet overgewaarderd hij ken niet eens akkoorden spelen wie schrijft die nummers dan????????

pimmetje
22 augustus 2002, 00:03
Gelul!!! Jan Akkerman deed 't niet op dat moment, dus niet zeiken.... zo kan ik 't ook: "ja, maar ik kan dat ook, dus ik heb ook gevoel". (overigens kan 't zijn dat Akkerman ook met gevoel speelde... is niet ontkend).

Naast technisch gevoel (met gevoel aanslaan, vibreren, benden, sliden, etc) heb je ook nog het gevoel van hoe je je muziekstukje opbouwt. Als je al je arpegio's met gevoel speelt en je douwt ze een soort van mechanisch/mathematisch aan elkaar, dan zal de solo toch een ander kaliber gevoel hebben dan een a la minute gefraseerde solo die met hetzelfde technische gevoel gespeeld wordt.

mk1
22 augustus 2002, 18:04
Ik zeg niet dat Jan Akkerman geen techniek heeft, eerder het tegenovergestelde. Teveel techniek net als een heleboel van die snelle gitaarhelden van tegenwoordig. Mijn persoonlijke mening is dat ze door de teveel op hun techniek te spelen te weinig gevoel in hun spel leggen. Begrijp me niet verkeerd, sommige van die jongens zijn echt duivels goed maar muziek is toch voor een groot deel emotie en voor emotie heb je geen tienduizentweehonderdeenendertig nootjes achter elkaar in 30 seconden nodig. Dan kun je het ook met drie goed uitgevoerde noten af. Juist BB King kan als geen ander met een klein aantal noten emotie uitdrukken.
(voor echte emotie moet je eens luisteren naar Jimmy Dawkins op het nummer "Welfare Line" )staat o.a. op Chicago Blues Nights vol.1. Da's pas emotie...

taylor
23 augustus 2002, 22:28
ja maar net wat je zegt gevoel.

de enne doet die drie noten wat en de ander vind dat leuk maar vind de solo van akkerman weer het einde.dus toch smaak.(of wat het bij jou personlijk los maakt)

mij zegt zowizo de compositie meer dan 1 (alleen 1 goeie)solo

ik zeg helemaal niet je perse snel moet spelen of super veel techniek moet hebben.
ik vind bv qua blues keb mo wel erg goed das ook heel veel feel en zeer goeie composities.

Azagthoth
26 augustus 2002, 16:03
Maar als mr. BB king driezuizendentwee nootjes in 30 sec. wilt proppen (omdat ie zich zo voelt), dan kan ie dat niet. Dus faalt ie om zijn gevoel in zijn muziek te uiten. Als we dit omdraaien, dus bijv, als mr. Vai 3 noten wilt laten klinken in 30 sec. ,dan lukt dit hem wel.

Dus dan kan je je afvragen wie er als muzikant meer bereikt heeft.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Azagthoth op 2002-08-26 15:03 ]</font>

Harry
26 augustus 2002, 16:37
je moet ook kijken naar het tijdperk waarin muzikanten zijn gaan spelen. BB King begon zo'n 50 jaar geleden, toen kwam het bij niemand op om zo belachelijk snel te spelen. Een muzikant uit die tijd voelt ook niet de behoefte om nu alsnog zo te gaan pielen. In de tijd van Steve Vai lag dat wat meer voor de hand. Appels met peren vergelijken dus. Zou net zoiets zijn als Eric Clapton die een DJ-set gaat aanschaffen om met sommige huidige 'muzikanten' vergeleken te worden.



Op 2002-08-26 15:03, schreef Azagthoth:
Maar als mr. BB king driezuizendentwee nootjes in 30 sec. wilt proppen (omdat ie zich zo voelt), dan kan ie dat niet. Dus faalt ie om zijn gevoel in zijn muziek te uiten. Als we dit omdraaien, dus bijv, als mr. Vai 3 noten wilt laten klinken in 30 sec. ,dan lukt dit hem wel.

Dus dan kan je je afvragen wie er als muzikant meer bereikt heeft.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Azagthoth op 2002-08-26 15:03 ]</font>

Azagthoth
26 augustus 2002, 17:33
Al begrijp ik je punt, maar ik vind een gitarist met een gitarist vergelijken toch wel kunnen. Maar voor jouw ligt die grens schijnbaar hoger, dat is je goed recht.

taylor
26 augustus 2002, 23:38
jaren 50 geen snelle gitaristen??

django,andres segovia,pepe romero ect

Anders Destium
26 augustus 2002, 23:45
Wat ik knap vind is Malmsteen die ondanks het feit dat hij als enige stand hypersnel heeft (shred to the max) toch een CD vol heeft weten te krijgen met alleen maar klassieke stukken (mozart, pagannini etc)...
Wat veel mensen vaak vergeten dat veel virtuozen van alles en nog wat kunnen en doen maar met één van hun kunstjes beroemd worden (vaak ook wat ze zelf het leukst vinden :smile: )

taylor
26 augustus 2002, 23:46
das volgens mij zelf voor 50.

veder wat Azagthoth zegt daar kan ik me wel in vinden wat ik belangrijk vind is dat eigenlijk 1 gitarist all round is.

wat bv BB kan doet die goed maar meer dan dat kan die ook niet wat niet erg is maar daarom spreekt hij mij minder aan.

om bv steve vai alleen te beoordelen op zijn(eerste) solo albums is ook niet veder kijken dan je neus lang is.

daarmee wil ik niet zeggen dat het 1 beter is dan het ander that's up to you.

pinostut
19 september 2002, 13:56
Grappig,

Ben ongeveer een maand niet op de site geweest en jullie zijn nog steeds bezig...

Het stukje over Jan Akkerman vs BB King vond ik wel erg goed. Jan deed het niet die lange noten, laten we hem bellen en vragen waarom niet.
Hij zou het toch moeten kunnen?
Misschien wel uit respect voor BB, of omdat het niet zijn manier van spelen is?

Lijkt het jullie niet een goed idee om te spelen wat je leuk vind en zodoende liefst ook nog een eigen stijl/geluid te ontwikkelen.
Wat ik het meest indrukwekkende vind aan veel grote gitaristen (waar voor mij ook BB King toe behoort) is dat je ze binnen een paar maten al herkend hebt.

Wat hier natuurlijk bij hoort is dat je je niet moet laten afschrikken door wat technische uitdagingen.

Hoe goed BB King is hebben jullie zelf denk ik allemaal bewezen door over hem te praten aan de overkant van de oceaan.....
Wat willen jullie nou zijn?
Een goede gitaar-bespeler of een goede muzikant?

P.S. Shut up and play your guitar...

J

taylor
19 september 2002, 23:34
hmm erg vaag.maarja

Arbz
21 september 2002, 20:40
Vai is een circusartiest :grin:

Watti
27 september 2002, 12:25
Maar wel een rijke circusartiest

VHsologitarist
20 februari 2003, 13:27
jaja, vai is volgens arbz een circus artiest, maar dat zeg je volgens mij omdat jezelf geen electrisch kan spelen. Je richt je alleen op klassiek, oordeel dan ook niet op gebieden die je niet bekend zijn.
Vai heeft niet voor niets zijn naam gestempeld op de electrische gitaar industrie (hij hoort bij de electrische gitaar zeker bij wereld klasse).
Mzl

Arbz
20 februari 2003, 13:44
Staat een big smile achter?

Ik vind het indrukwekkend wat hij KAN, maar ik vind het persoonlijk oninteressant om naar te luisteren.

VHsologitarist
20 februari 2003, 13:49
dat kan, kan ik ook begrijpen.
maar dat smiletje praat je je dr ni mee uit!!!

Arbz
20 februari 2003, 14:00
Ik hoef mij nergens uit te praten?

VHsologitarist
20 februari 2003, 15:20
begin dr dan ni over

burt
24 februari 2003, 02:49
... Wat mij echt m'n strot uit kan komen is dat totale leken bij het horen van 'echte' muziek (met 'echte' muzikanten enzo, die iets kunnen in plaats van op televisie komen) beginnen over wat zij 'gevoel' noemen.

Dan vergelijken ze bijvoorbeeld Blur of Oasis met bands als Dream Theater, Jamiroquai, Yes of Motorpshycho (om maar eens wat richtingen te noemen). En dan zeggen ze 'blaah blaah urre schmurre blaa rabarber rabarber GEVOEL!'.

Op een of andere reden denk ik dan altijd
'blaah blaah urre schmurre blaa rabarber rabarber ONKUNDE!'.

heel frustrerend.

xystus
9 maart 2003, 14:04
Op 2002-06-11 00:58, schreef Azagthoth:
Tsjah, het is overduidelijk dat Vai, Petrucci en rest van die gitaar wizards totaal geen gevoel hebben. Het enige wat ze kunnen is als een gek over een fretboard sjeezen. Geen greintje gevoel....

Ik heb ook geen enkele cd van ze, wat een troep.

:|


Een mening is één ding, maar dit.. sjongejonge zeg.. :sad: !

Deze uitspraak bewijst maar weer eens dat er nog steeds zgn. 'gitaristen' zijn die ABSOLUUT niet weten waar ze over lullen. gefeliciteerd, jij bent geen muzikant.
Spaar de wereld je achterlijk gezwets. Bah.

VHsologitarist
12 maart 2003, 12:41
Inderdaad xuscus, totale waanzin die burts ofzoow, ik blijf vinden:
techniek heeeel belangrijk is ook het zogenaamd sjezen over de fredboard. Maar om dat te combineren met gevoel, dat maakt een gitarist een gitarist.
ja........................ en dat kan john petrucci en steve vai namelijk ook, normaal gesproken bespaar ik de moeite om op deze klets te reageren, maar van zulke antwoorden kan ik wel HEEEEEEEEEEEEEEEEL errug link worden....... zeg burts blijf jij nu maar lekker bij de josty band spelen.
klamme gitaarspeulende zwengelaar...