PDA

View Full Version : Hatfield's End



ozzy
17 oktober 2004, 22:29
Heb hier een ceedee van Hatfield"s End.
Kent iemand dit?

Er staat nl. totaal geen verdere info op vermeld over wie of wat hier achter zit. Is nogal mysterieus. Wie weet wat meer ? Is wel wel mooie muziek eigenlijk.

FNaRK
17 oktober 2004, 23:13
Extreem goede CD Zéér hoge kwaliteit. Muziek tech. heel goed Alleen maar gerechtvaardigd voor de High-End. Doorsnee audio zal moeite hebben om deze dynamiek te kunnen bolwerken. Zeer goed als reverence cd


Stonehenge 4: Symfonisch meesterwerk Nietsvermoedend loop ik binnen bij mijn lokale platenzaak, alwaar de eigenaresse mij attent maakt op de CD Stonehenge 4 van Hatfield's End. Meteen bij de eerste tonen weet ik dat ik hier op iets bijzonders ben gestoten. Na 75 minuten zet ik de hoofdtelefoon af en moet eerst even bijkomen. Wat een symfonisch juweel is dit! Ik heb zelden zoiets gehoord als dit album; woorden schieten te kort om te beschrijven wat ik zojuist heb gehoord. Muziek die beelden en gevoelens oproept zoals je dat bij de hedendaagse muziek niet meer vindt. Zoals de extra Nederlandstalige inlay al zegt, het is een conceptalbum pur sang. Het doet denken aan Pink Floyd, Alan Parsons en nog enkele van die grote symfonische namen uit de 70'er jaren. En bovendien een opname van een kwaliteit zoals we die niet vaak zien. Voor mij is dit DE klapper .
0108 TROS TELETEKST CD RECENSIES TON VAN BEMMEL
WOENSDAG 21 FEBRUARI 2001 PAGINA 351/INTERNET DAG & NACHT TELETEKST TROS
HATFIELD'S END - STONEHENGE 4: Hebben we hier te maken met Pink Floyd of Mike Oldfield , Camel wellicht. Wie of wat Hatfield's End is, is al net zo mysterieus als het prehistorische mysterie Stonehenge zelf. De monumentale steenblokken in het Zuid-Engele Salisbury Plain leverden in ieder geval de inspiratie voor dit meesterwerkje. Wie de maker(s) ook mogen zijn - Vangelis en Alan Parson worden ook genoemd - dit instrumentale conceptalbum roept herinneringen op aan de symfonische rock van de jaren zeventig. Minder bombastisch, soms wat Celestijnse belofte-achtig maar toch, 80 minuten lang zweven tussen hemel en aarde.



Stonehenge 4 van Hatfield’s End
In het jaar 2000 wordt op toch ietwat geheimzinnige wijze het album Stonehenge van Hatfield’s End in Nederland op de markt gebracht. Een album waarvan de maker(s) nog steeds onbekend is (zijn) gebleven, maar waarbij de titel wel direkt duidelijk maakt waar de inspiratie van het album ligt. Stonehenge, voor degene die het nog niet weet, is een verzameling van enorme stenen, geplaatst op de Salisbury Plains in het Zuiden van Engeland. Zoals de inspiratie van de CD wel bekend is, zo valt er alleen maar te gissen naar het ontstaan van het mysterieuze bouwsel. Waarom is het gebouwd, hoe is het gebouwd en vooral ook, door wie is het gebouwd? Na beluisteren van het album wordt duidelijk dat er gebruik is gemaakt van elektronische hulpmiddelen in combinatie met gitaar en enige natuurlijke elementen. Normaliter ben ik zelf niet zo gecharmeerd van instrumentale muziek, maar bij het beluisteren van dit album bleek ook hier weer een uitzondering op de regel te bestaan. Het album neemt je voortdurend mee op reis tussen het verleden, het heden en de toekomst en doet dit op een ontspannende, maar tegelijkertijd ook spannende en verassende wijze. Muziek waarbij je in de late uurtjes heerlijk weg kunt dromen. Opvallend is het diepe laag, met name in ‘Show of Hands’, wat erg veel vergt van je luidsprekers en de aansturing. Dit bleek geen enkel probleem voor de KARA’s en de E-307, waardoor het geheel mooi strak bleef en enorm diep doorhaalde, volledig vrij van vervelende resonanties. Bij het beluisteren van ‘Ruins of Time’ heb ik voor het eerst de ervaring op kunnen doen hoe het moet zijn wanneer bliksem de huiskamer in komt donderen. Door de dynamische eigenschappen van het systeem zat ik direct recht op in mijn stoel, wat tevens een mooie afsluiting was van ‘Stonehenge 4’.
Onlangs heb ik via betrouwbare bron mogen vernemen dat binnen enkele maanden een nieuw album van ‘Hatfield’s End’ wordt uitgebracht. Is het toeval dat, 4 jaar na uitbrengen van ‘Stonehenge 4’, in 2004 het tweede album verschijnt? Wordt het nu misschien toch ‘Stonehenge 2’ of belanden we van Stonehenge in een ander mysterie?

ozzy
18 oktober 2004, 17:58
Is een ceedee uit 2000..

Mysterie nog steeds niet opgelost door muziekkenners :o
Is ook knap. of is er nog iemand die nog meer weet ?

FNaRK
19 oktober 2004, 16:29
hmmm
zit het nu te luisteren
krijg er wel erge Ying Yang Jomanda gevoelens bij :-?

mij iets te tam, ben niet vies van Pink Floyd, Allan Parsons en andere aanverwante artikelen
maar dit is wel erg soft ....

ozzy
19 oktober 2004, 18:47
Is wel soft ,ja maar ik vind dit ook wel eens lekker op zijn tijd.
Weet ik nog steeds niet wie of wat er achter zit?

ozzy
25 oktober 2004, 21:07
:???: Niemand :(

ozzy
11 november 2004, 16:46
Nog steeds niemand :o :???: :-? :(

FNaRK
11 november 2004, 17:07
geef het maar op :D

ik heb ook nog lopen zoeken .... maar geen verdere info :-(
maar als ik het zo beluister neig ik toch meer richting Stef Meerder of James Last

ozzy
11 november 2004, 18:14
geef het maar op :D


maar als ik het zo beluister neig ik toch meer richting Stef Meerder of James Last

Meerder :???:
Last :evil:

FNaRK
11 november 2004, 21:19
uiteraard bedoel ik de alombekende Stef Meeder


u weet wel :wink: