PDA

View Full Version : Algemene zelf-cursus



Jax
14 oktober 2004, 17:45
Om maar even met de deur in huis te vallen, gitaar spelen gaat niet echt lekker. Ik heb hier al een tijdje geleden ook al een topic over begonnen en dacht toen, nadat ik wat advies van anderen had gekregen dat ik weer vooruit kon, maar dat is dus niet zo. Ik haal steeds wat tabs van internet, maar merk dan al snel dat ik ze of te moeilijk vind, of dat ik gewoon essentiele technieken mis. Ik wil geen lessen gaan nemen en heb daarom besloten om een algemene zelf-cursus doen, waarschijnlijk gewoon van een boek, waarbij ik alle basistechnieken onder de knie krijg, en ik van daaruit me meer op tabs kan focussen. Ik wil niet echt een boek, dat georienteerd is op één bepaalde stijl, meer een bredere algemenere cursus. Wie weet een goedde zelf-cursus waarbij alle technieken worden uitgelegd, en je, na voltooiing ervan, een goede basis hebt van speelvaardigheden?

Bedankt.

Iced Dragon
14 oktober 2004, 20:43
'de gitaar' van Ralph Denyer biedt je een goeie basis
http://www.nnbh.com/base/6X/images/902300826X.jpg
of
The Guitar Compendium van Howard Roberts (moet je wel noten kunnen lezen)
of
Rock Gitaar maar weet de schrijver niet meer, vertaalt door iemand van gitarist of zo. Er is er ook nog 1 van country of folk alleszins. witte rechthoekige boekjes(breder dan lang), met harde kaft en een cd in de buitenzijde van de kaft. Het boekje zat dan nog eens in een kartonnen hoesje. Kent iemand deze uitgaven?

taylor
15 oktober 2004, 11:03
1 ding snap ik niet,je wil leren gitaar spelen maar geen les?

wil je ook je rijbewijs gaan halen zonder lessen te nemen?

wat hebben die beginners van tegenwoordig tegen les?te duur? of denk je wel dat je van uit je zelf kunt?neem van mij aan dat 9 van 10 geen reet verder komt zonder les.

mijn eerste 2 les jaren vond ik toen ik deed niet veel aan maar als ik er op terug kijk was het wel 1 zeer goeie basis die ik nooit uit boeken(zo snel) of van anderen had kunnen leren.

Ron4ld
15 oktober 2004, 11:38
hey

Ik dat je met lessen dingen leert die je eigenlijk niet uit een boek kan halen maar dat wil niet zeggen dat je geen gitaar kunt leren zonder les.

Voordat ik aan de lessen begon, en voordat dat ik eigelijk uberhaupt zeker wist dat ik lessen wilde nemen heb ik een boek gekocht. "Gitaarspelen voor Dummies". klinkt mischien grappig, maar dit boek concentreert zich op het daadwerkelijk spelen van de gitaar en niet op notenlezen en dergelijke. In dit boek, zowel voor electrisch als acoustic, komen verschillende stijlen en technieken naar voren en je leert wat meer over de achtergronden. Mischien dat je het in de biobliotheek kan vinden dan kan je zelf even kijken wat je er van vindt.

Ik heb nu al een tijdje les en het bevalt me prima, maar goed ik kan ook redenen bedenken om het niet te doen (kosten, verplichtingsgevoel, afstand, etc)

Groetjes,

Ronald

Jax
15 oktober 2004, 14:39
wat hebben die beginners van tegenwoordig tegen les?te duur? of denk je wel dat je van uit je zelf kunt?neem van mij aan dat 9 van 10 geen reet verder komt zonder les.

Even voor de duidelijkheid, ik heb een jaar lang les gehad, maar vond dat ik er barweinig aan gehad heb. Heb weer besloten om klassiek les te gaan nemen, maar heb dus niet het geld/ tijd om daarnaast ook electrisch les te nemen. Dus nee, ik ben niet zo naief te denken dat ik er zelf uit zal komen, daarom zoek ik een zelf-studie boek, wat in combinatie met mijn klassieke gitaar lessen, hopelijk resultaat zal geven. Waarschijnlijk zul je denken dat als ik op één van twee soorten gitaren les heb, ik in de ander ook gelijk een basis aan het opbouwen ben, maar ik heb gemerkt dat dit niet het geval is. De klassieke gitaar en de electrische gitaar hebben twee totaal verschillende rechterhand-technieken, namelijk met je vingers/ met plectrum, Daarnaast heb je ook een andere posititie van de linkerhand, aangezien de hals dunner is van een electrische gitaar. Tevens zijn er ook technieken als string-bending, etc, die gewoonweg niet voorkomen bij de klassieke gitaar. Ik hoop dus met de klassieke gitaarlessen een basis te ontwikkelen in gitaarspel en theorie, en deze, met de hulp van een zelf-studie boek, ook te verwerken in mijn electrische gitaarspel, om zo ook technieken als stringbending te leren, waarna ik deze dan kan gebruiken in de tabs die op het moment nog niet goed uit de verf komen.

taylor
18 oktober 2004, 11:12
hmm ja ,dat snap ik wel dat het verschil in zit maar goed als je klassiek kunt spelen is dat geen reden om bv niet electrisch wat te kunnen(en vice versa),er is verschil in techniek maar dat is niet iets wat een zeer groot opstakkel is of zo.

naar 1 jaar les kun je meestal ook nog niet zo heel veel.

zoals ik al zei ik heb eerst 2 jaar muziekschool gehad,dat was 1 jazz leraar ik vond dat niks moest noten leren ect geen rock dingen die ik wou doen, maar goed ik kon toch niet spelen dus gewoon volhouden later(jaren) dacht ik van ja daar heb ik toch best veel aan gehad.

ik had ook makkelijk kunnen zeggen toen van oh nee ik stop met die lessen,dan weet ik zeker dat ik nu niet meer gespeelt had.1 instrument onder de knie krijgen vereist zeer veel discipline

telecastermaster
18 oktober 2004, 11:42
opstakkel

:o :o :o

zjanke
23 oktober 2004, 22:55
Even voor de duidelijkheid, ik heb een jaar lang les gehad, maar vond dat ik er barweinig aan gehad heb. Heb weer besloten om klassiek les te gaan nemen, maar heb dus niet het geld/ tijd om daarnaast ook electrisch les te nemen. Dus nee, ik ben niet zo naief te denken dat ik er zelf uit zal komen, daarom zoek ik een zelf-studie boek, wat in combinatie met mijn klassieke gitaar lessen, hopelijk resultaat zal geven. Waarschijnlijk zul je denken dat als ik op één van twee soorten gitaren les heb, ik in de ander ook gelijk een basis aan het opbouwen ben, maar ik heb gemerkt dat dit niet het geval is.

Leg eens uit waarom dat niet zo zou zijn? Ik heb ook klassiek les, maar merk dat mijn electrisch spel (in een band) ook duidelijk verbetert. Overigens heb ik nu (ruim 3 jaar les, ik ben niet zo'n supertalent als de meeste hier ;-) ) pas het idee dat ik echt stappen aan het maken ben. Voorheen was het gevoelsmatig echt houthakken.



De klassieke gitaar en de electrische gitaar hebben twee totaal verschillende rechterhand-technieken, namelijk met je vingers/ met plectrum
Eens, maar het een sluit het ander niet uit, ik denk zelfs dat het elkaar versterkt.



Daarnaast heb je ook een andere posititie van de linkerhand, aangezien de hals dunner is van een electrische gitaar.

De hals van mijn Godin is dikker dan van verschillende acoustische gitaren die ik in mijn hand heb gehad, dus dit klopt niet. Er zou dan dus ook een andere techniek moeten zijn voor een Gibson (dik) en een Ibanez (dun) :???:



Tevens zijn er ook technieken als string-bending, etc, die gewoonweg niet voorkomen bij de klassieke gitaar. Ik hoop dus met de klassieke gitaarlessen een basis te ontwikkelen in gitaarspel en theorie, en deze, met de hulp van een zelf-studie boek, ook te verwerken in mijn electrische gitaarspel, om zo ook technieken als stringbending te leren, waarna ik deze dan kan gebruiken in de tabs die op het moment nog niet goed uit de verf komen.

Ik denk dat dit dingen zijn die je vaak zelf wel kunt uitvogelen als je basis goed is. Dat hoeft niet perse alleen electrisch of acoustisch te zijn, als je maar weet waar je met die techniek naar toe wilt.

Richwoodje
23 oktober 2004, 23:05
Rock Gitaar maar weet de schrijver niet meer, vertaalt door iemand van gitarist of zo. Er is er ook nog 1 van country of folk alleszins. witte rechthoekige boekjes(breder dan lang), met harde kaft en een cd in de buitenzijde van de kaft. Het boekje zat dan nog eens in een kartonnen hoesje. Kent iemand deze uitgaven?

ik heb ooit Blues Gitaar geleend bij de bieb (ja daar kom ik wel eens voor school :lol: )

nou ja, ooit... in de zomervakantie :lol:

zijn wel leuke boekjes... (helaas stond zo'n btje alles in zes-achste maten, waar ik nog nooooooooit van gehoord heb :P)

Jax
24 oktober 2004, 08:48
Leg eens uit waarom dat niet zo zou zijn?

Nou, ik denk dat, hoewel je bij bepaalde technieken, die voor zowel de klassieke als de electrische gitaar gelden, wel vooruitgang boekt op beide types gitaren, je bij sommige technieken, die gebonden zijn aan het soort gitaar dat je speelt, weinig overlapping vindt. Stringbending komt toch niet terug op een klassieke gitaar? En gebruik van whammy-bar? Je hebt wel gelijk dat de meeste van de technieken gelijk zijn, maar je kan niet zeggen dat als je zoveel vooruitgang hebt geboekt op de klassieke gitaar, je meteen dezelfde vooruitgang hebt geboekt op de electrische gitaar.


Eens, maar het een sluit het ander niet uit, ik denk zelfs dat het elkaar versterkt.


Ik denk dat de twee technieken geen negatieve invloed hebben op elkaar, maar het is niet zo dat je door met je vingers te spelen je een beter gevoel krijgt in het gebruik van een plectrum. Het zijn gewoon twee manieren van spelen, die je afzonderlijk moet leren.


De hals van mijn Godin is dikker dan van verschillende acoustische gitaren die ik in mijn hand heb gehad, dus dit klopt niet. Er zou dan dus ook een andere techniek moeten zijn voor een Gibson (dik) en een Ibanez (dun)

Ik denk dat je dan een steel-string gitaar in je handen hebt gehad, aangezien een klassieke gitaar een veel dikkere hals heeft dan welke electrische/ steel-string akoestische gitaar dan ook. En het is niet zo dat je een andere techniek moet leren voor bv een gibson in vergelijking met een Ibanez, wel is het even wennen. Maar aangezien het verschil tussen een Ibanez en een Gibson, niet vergeleken kan worden met het verschil tussen een klassieke gitaar en een electrische gitaar, vind ik dit argument niet erg sterk.


PS, bedankt voor deze leuke discussie! Leuk om gewoon te discussieren over dit onderwerp! :)

delphiro
24 oktober 2004, 09:26
Vooruitgang in het begin is voornamelijk souplesse van de linker- en rechterhand. Snel posities kunnen wisselen, barees, toonladders kunnen spelen, etc. In die zin maakt het weinig uit of je klassiek of electrisch speelt waarbij klassiek wel zwaarder is vanwege de bouw van de gitaar.

Een eerste probleem is uiteraard de plectrum. Je kunt ook e-gitaar met je vingers spelen maar een plectrum is gemeengoed. Het verschil tussen plectrum en vingers is erg groot en beide technieken kosten echt wel een paar jaar om goed te beheersen. Kies je voor 1 techniek dan ben je dus een stuk sneller klaar. De rest van de truckendoos die je op de e-gitaar zul je inderdaad niet leren op een klassieke gitaar (alhoewel een klassieke gitaar weer een eigen 'truckendoos' kent op basis van leuke technieken met de vingers).

Als je weinig aan je lessen heb gehad dan heb je een slechte leraar of slechte motivatie gehad. In een jaar kun je flink vooruit komen als je de juiste oefeningen krijgt (en vooral niet alleen maar liedjes met een akkoordenschema)

Zelf zou ik niet zo snel er van uitgaan dat 'klassiek' les je op de e-gitaar vooruit brengt. Het grote nadeel van 99% van de 'klassieke leraren' is dat ze totaal geen aandacht besteden aan de jazztheorie en de improvisatie. Dat vind ik een groot gemis. Electrisch wordt leuk door het improviseren en ik vind dat klassieke gitaristen tenminste af en toe ook eens even een jazz standards (met simpele improvisaties) moeten spelen. Persoonlijk vond ik mijn per ongeluk (wist ik veel wat ik als beginner moest doen) gekozen volgorde (electrisch les / klassiek les) achteraf gezien een hele goede.

Als zelfcursus zou ik (daar is ie weer :roll: ) 'A Modern Method For Guitar' aanraden. Dit gaat heel goed op naast klassiek les en leert je hele mooie akkoorden / toonladders / arpeggios en de theorie. Het boek gaat overigens ook vrij diep in op de plectrumtechniek. Nadeel (of voordeel.. hangt van je muzieksmaak af) het boek is geheel jazz(y) gericht

zjanke
24 oktober 2004, 13:32
Ik denk dat je dan een steel-string gitaar in je handen hebt gehad, aangezien een klassieke gitaar een veel dikkere hals heeft dan welke electrische/ steel-string akoestische gitaar dan ook. En het is niet zo dat je een andere techniek moet leren voor bv een gibson in vergelijking met een Ibanez, wel is het even wennen. Maar aangezien het verschil tussen een Ibanez en een Gibson, niet vergeleken kan worden met het verschil tussen een klassieke gitaar en een electrische gitaar, vind ik dit argument niet erg sterk.


Inderdaad, ik speel accoustisch (dus ook mijn "klassieke" les) op een steelstring.
Er zit zoveel verschil in bouw van diverse merken dat ik mijn argument juist wel sterk vind. Het verschil in een Ibanez en een Gibson is zo groot, dat het volgens jouw denkwijze een verschillende techniek nodig heeft in spelen. Dat een electische dunne hals anders bespeeld wordt dan een accoustische dikke, zit hem volgens mij in het verschil acc-elec en niet in dik-dun.

De extra technieken die specifiek bij een type horen, kun je makkelijker zelf aanleren als je basis goed is.



Zelf zou ik niet zo snel er van uitgaan dat 'klassiek' les je op de e-gitaar vooruit brengt. Het grote nadeel van 99% van de 'klassieke leraren' is dat ze totaal geen aandacht besteden aan de jazztheorie en de improvisatie. Dat vind ik een groot gemis. Electrisch wordt leuk door het improviseren en ik vind dat klassieke gitaristen tenminste af en toe ook eens even een jazz standards (met simpele improvisaties) moeten spelen. Persoonlijk vond ik mijn per ongeluk (wist ik veel wat ik als beginner moest doen) gekozen volgorde (electrisch les / klassiek les) achteraf gezien een hele goede.


Dit vind ik persoonlijk een goed onderbouwde, maar toch beperkte mening. Weinig leraren pakken het hele spectrum (Ik kan bij de mijne gelukkig ook "zomaar" een electrische meebrengen als ik dat wil), maar waarom zou er specifiek vanuit jazztheorie gedacht moeten worden? Of anders gesteld, als er geen jazztheorie inzit, kom je dan echt iets te kort?

Ik heb zelf wat jaren lopen aanklooien (puur accoorden en dan nog heel simpel) voordat ik les heb genomen, maar alleen mijn klassieke les heeft mij juist wel verder geholpen bij mijn electrische spel. De kracht die ik bijvoorbeeld nodig heb om mijn klassieke oefeningen op een steelstring goed te spelen maakt het juist extra makkelijk om electrisch wat lastigere dingen onder de knie te krijgen.