D3vLiN
24 september 2004, 18:25
Een aardig virtuoos stukje muziek waarbij de regel hoe meer maatsoorten en tempo-wisselingen in een nummer hoe beter weer aardig op gaat (wie had anders verwacht van een dream theater-toetsenist).
Die tweede solo in het nummer 'What Four' ( op 5:16 ) van Steve Morse vindt ik echter ronduit meesterlijk. En die tone ook!!! Echt fantastisch stukje spel.
Als iemand een tab heeft / zin om te maken... :)
Die tweede solo in het nummer 'What Four' ( op 5:16 ) van Steve Morse vindt ik echter ronduit meesterlijk. En die tone ook!!! Echt fantastisch stukje spel.
Als iemand een tab heeft / zin om te maken... :)