drie of vier vingers per snaar ?

[rjong999]

Beste gitaarvrienden, ik zat vanochtend wat te oefenen en toen viel mij op dat in alle boekjes de toonladders altijd met 3 vingers per snaar gespeeld worden, dus bijv.:

X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X 5 7
X X X 5 7 8 X X
5 7 8 X X X X X

1 3 4 1 3 4 1 3

Daarbij is dan het uitgangspunt (denk ik) dat je bij iedere noot een vinger hebt, dus bijv.

5 6 7 8 5 6 7 8
X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X X x

1 2 3 4 1 2 3 4

maar (en nu komt het) dat is toch eigenlijk onlogisch want hoe vaak komt het nou voor dat je ook daadwerkelijk 5 6 7 8 wilt spelen ? De basispatroontjes zijn toch telkens 5 6 8, 5 7 8 of 5 7 9. En dat zijn er telkens maar drie. Nou heb ik vier bruikbare vingers dus ik zat te denken...en te proberen...

X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X X X X X
X X X X 7 8 10 12
5 7 8 10X X X X

1 2 3 4 1 2 3 4

en na een poosje ging het eigenlijk heel logisch.

Voordeel is (denk ik dan weer) dat ik 1 snaarovergang minder maak, en gemakkelijker ook omhoog langs de hals ga, terwijl ik meer tijd heb voor de snaarovergang e10 - a7...verder voordeel is (voor mij dan) dat 5 tot 10 een heel eind is en ik dus gedwongen wordt om 1) de 5 op tijd los te laten (mooi, die kan dan naar de a7) en 2) ik in die zelfde beweging mijn hand iets naar de hals toe kantel op mijn pink op de 10 te kunnen zetten, waardoor mijn wijsvinger vanzelf weer naar de 7 beweegt...automtisch "afrollen" zeg maar...

meningen, suggesties, feeback ?

nb je moet dit eens over je hele hals oefenen...als je 'm door hebt speelt het als een arpeggio met een heel groot bereik.