Marcus Miller Jazz Bass

[Lazy B.]

Ik zit regelmatig op verschillende 2dehands sites om een beetje de basjes te checken. En nu valt het mij op dat er relatief vaak Marcus Miller bassen te koop staan. Hoe zou dat komen? Vallen ze een beetje tegen of zo? :???:

[Laus]

Ik heb ze wel eens gehoord maar ze klinken uitstekend. Geen idee waarom je ze veel tegenkomt. Er zijn wel verschillende modellen van dus daar kan het aan liggen.

[Gerben van Nazareth]

Ik weet het.

Het komt allemaal door de "Zo'n-bas-wil-ik-ook-want-dan-kan-ik-dat-ook"-denkfout.

Maar de meeste mensen die een MM-jazzbas aanschaffen komen er drie dagen later achter dat ze nog steeds moeten oefenen om Marcus-lijntjes te kunnen spelen. Bovendien komen ze tot het inzicht dat een Marcus-achtige sound ook te benaderen is op een andere goeie bas - die ze meestal al hadden.

Het zijn redelijke bassen hoor, ze zien er gelikt uit, spelen lekker en ze klinken niet slecht. De balans is alleen meestal klote en de hals zit vast met 3 schroefjes, wat ik niet veel vind. Is wel lekker authentiek maar als je hals ervan gaat wiebelen heb je daar weinig aan.

[Lazy B.]

Mmm, die verklaring klinkt helemaal nog niet zo gek Gerben. :P

Maar je hoeft hem niet 4 keer te posten om overtuigend te zijn hoor. :D

[Kjiratsiekoedel]

omdat ze gratis worden weggegeven: http://www.gitaarnet.nl/magazine/artikelen/artikelen/marcusmiller-actie.php3 :D

[soulbrother]

Ik heb ook zo'n Fender MM gehad; hij leek als twee druppels water maar had nou niet bepaald de Miller sound! Daarom worden ze relatief vaak gedumpt denk ik. Tenminste, dat was wel mijn motivatie om 'm weg te doen.

[Wouter J]

Een vriend van mij heeft een Marcus Miller en hij speelt blues, hij kende het repetoire van Marcus Miller helemaal niet en heeft ook een hekel aan "gepiel" op een bas dus toen ik hem wat van Miller liet horen was hij niet onder de indruk. Zijn reden om de bas te kopen was simpelweg omdat hij een prettige hals had.

Aangezien hij nu op twee bij ons gebouwde bassen speelt gaat hij zijn Marcus Miller verkopen ook omdat hij die typische "Miller-knal" van zijn instrument niet kon gebruiken bij het spelen van blues.

Volgens mij ligt daar ook een knelpunt, de Miller heeft een zeer felle klank door de essen body, maple hals en toets en de shadowsky preamp die het hoog ook nog boost, voor een solist zoals Miller zelf werkt dat prima maar voor veel andere dus weer niet.

Mijn mening over de Fender Marcus Miller signature: Mooie bas, zeer goed geluid voor fusion maar voor mezelf te veel knopjes, ik heb liever een normale Jazz bass setup

[iglo]

wouter, sorry maar ik geloof noet dat er een sadowsky preamp in de MM zit; voor zover ik weet is dat gewoon een Bart 2-band

[bassopotmus]

die pre-amp is ooit eens verandert, ik dacht wel dat Miller er een andere inhad dan Fender aanbied.
Anyways, ik vind het stom om een miller te kopen als je niet voor de miller sound gaat, want ik heb em gespeeld en je gaat of MILLER of niets. Want zelfs met de pre-amp uit ga je nog overal overheen. Dat is denk ik de reden dat mensen em veel wegdoen, het is leuke bas als secundaire bas als je eens wat slapt (en dat kan die!) of eer focus naar de bass wilt trekken. Maar voor een bluesje te begeleiden..nee

[Lazy B.]

Alle reacties leren me in ieder geval dat zo'n MM bas niks voor mij is :D

[Clunk]

marcus miller bas vond ik wel lekker :D

alleen viel me op dat als je de pots en de snaren aan raakt dat ding aarde makt ofzo .. ehehe.. wel wack.

kon wel een beetje de MM sound erin vinden, maar viel best tegen.
B-snaar was ook leuk, bolle toets voglens mij, naja, lekkere bas, walst aardig door, zou niet weten waarom je em weg zou doen eigenlijk...

bij mij kwam er iets anders in me op, en dat was: KOOPUHHH!!!! :D :o


maar toch iets te, MM-sound ehehe :P
ik ga wel meer voor de sadowsky jazz-sound als ik een jazz koop
(die dingen zijn overigens veels te duur :-? )