Acoustisch Nylon, Steelstring

[Luuk'm]

Al een aantal jaren aan de electrische snaren aan het plukken maar steeds meer de drang om een acoustisch gitaartje te pakken.
Nu vind ik het fingerpicken, en warme geluid op een spaans nylongitaartje heerlijk, maar een steelstring klinkt toch ook wel geweldig open en als slag ligt ie heerlijk in het gehoor.
Is er iets op de markt waarbij de klank geweldig (scherp doch warm met gevoel) is bij slag en je toch lekker kunt fingerpicken? Geld speelt hierin even geen rolex..

luke'm

[harrie-beton]

ik weet niet of je wel eens tokkelt op je elektrieke gitaar maar als je dat goed op die dunne snaren beheerst dan zou ik altijd een steelstring doen. Die vind ik veelzijdiger. Luister maar eens naar Rozenberg trio live at North Sea Jazz. Op nylon klinkt een slagpartij wat minder dan op staal.

Als je de rolex wegdoet kun je beide kopen. Saksioni heeft ook beide.
Ik heb ook 5 vrouwen want ik kon niet kiezen.


hb

[Javaca]

Ik heb een klassieke gitaar en een electrische als hoofdgitaren.
De klassieke heeft met slag een lekkere jazzy sound.

[Lion]

Luuk'm, leuk dat je aan een zoektocht gaat beginnen. Ik heb 'm net mogen doen. Op 21 april plaatste ik onderstaand bericht, misschien geeft het wat inspratie:

`Bij Kees Dee (dank je, Aat) heerlijk gespeeld op 1 of 2 Takamines, 5 Taylors, 4 Martins, 3 Lakewoods, 3 L’arrivees, 1 Guild, en 2 Simon&Patricks, 2 Santa Cruz’s, 1 Ovation. Zo ongeveer. De allerduursten heb ik maar laten staan…

Ovation met z’n ronde rug voelde niet fijn bij mij.
Mooiste Taylor vond ik de 810, mooie balans maar bleef toch beetje vlak en de
Martin (D-18 of D-28? Ik weet ’t niet meer), idem maar pittiger… maar is er niet nóg iets mooiers?
En ja, tenslotte stonden er alleen nog de oorstrelers Santa Cruz (D…?) (echt heel mooi, prachtige sustain), de L’arrivee D-09 (een stevig zachte springende kracht) en de Lakewood (D-32 –of had ik toch de M-32 te pakken?) (wat een schitterende fluwelen kracht).
Uiteindelijk heb ik gekozen voor de gitaar met de een na mooiste sustain, maar met qua klank het meeste karakter. Balans en brutaal. Klokken-kracht. Fluweel maar fris. Bovendien vonden mijn vingers dit de fijnste… het is toch de L’arrivee D-09 geworden!
Hoe blij ik ook was met mijn Tacoma DR-20 (ik moest even wennen aan alle andere, weinig klinken zo brons), ik ruil hem zonder snik in… Nu nog een Fishman Matrix er in en dan zaterdag ophalen, jippie!`

Luuk'm, nu ik er een paar maanden op heb gespeeld, is ie alleen maar mooier geworden, we zijn wat meer op elkaar ingespeeld. John Pearse snaren erop, maar ook met mindere snaren een enorme punch en toch volle zachte warme klank. Ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt.
Nog één keer teruggeweest bij Kees Dee omdat ik toch aarzelde: was die Santa Cruz met z'n bijna 1000 euro duurder niet tóch veel mooier? Maar daar zat één heel doffe noot op, waar niets mee te beginnen was. Nog een paar andere geprobeerd en opnieuw diep gelukkig met mijn Larrivée de deur uitgestapt.

Kosten 2.550 euro inclusief element. Rond de 3000 euro is erg veel keus...

[Luuk'm]

Bedankt voor de reacties!
Ja idd Lion, ik moet ook maar eens een paar dagen doorbrengen
bij enkele gitaarshops. Ik ga zeker de L`arrivee uitproberen.

[Dugie]

Mijn persoonlijke mening als klassiek gitarist is,
geld speelt geen rol dus ik reken 2500 € als prijsklasse.

Koop een Almansa nylon voor +- 1750 € ( hogere prijsklasse zit te weinig prijs kwaliteitsverschil op) En koop jezelf nog een goede steelstring voor 750 € met dat bedrag heb je al een mooie middenklasser, terwijl bij de nylon 1250 € toch een minimum is.

[bert k]

Voor 750 koop je dus geen goede steelstring, echt niet. Een middenklasser, meer niet, je zegt het zelf al. En ik heb het idee dat de topicstarter toch wel voor een goede gitaar op zoek is.

@Luuk'm: schrijf nou toch !@#$ Larrivée, en geen L'arrivee! :-D

[Luuk'm]

ok even voor jou dan bert.. Larrivée :)

Ik ben inderdaad opzoek naar een goed stuk bespeelbaar hout.
Ik heb eigenlijk nog nooit de nylongitaartjes in de hogere prijsklassen
getest, dus die ga ik zeker even meepakken. De steelstrings t/m €750,- vind ik ook idd niet erg interresant. Zitten waarschijnlijk heel aardige exemplaren bij, maar ik ga liever voor het echte werk. Het zal een heel zoektocht worden.. Ik hou jullie op de hoogte!

[Dugie]

Bert,

mijn punt was gewoon dat indien je voor beide gaat het hoogste bedrag best naar de Nylon gaat omdat daar het verschil tussen midden en de betere niet zo groot is in verhouding met de steelstring. Zelf heb ik een Almansa van +- 2.000€ en een (2de hands) steelstring van 600 € en je moet al met een verdomd goede steelstring komen om qua volume en diepe warme klank beter te doen terwijl de Almansa gitaar elke gitaar van +- 1.500 € ver achter zich laat.
Ideaal is natuurlijk aan beide 2.000 € spenderen daarbovenop nog een rasechte Flamenco gitaar, een Slide gitaar, en dan denk ik er nog enkele te vergeten.

[maylingjv]

ja das waar die almansa's zijn echt super op en top hun geld waard,als je echter meer geld aan een nylon wilt uitgeven dan steelstrings zou ik denken aan een furch of stanford.ongelooflijke prijs kwaliteit,er zijn dan ook nog andere gitaarbouwers uit de voormalige oostblok landen die voor jouw een steelstring gitaar voor een 800 euro bouwen waar een dure martin bij verbleekt,alleen je moet ze weten tevinden

[Ron4ld]

volgens mij maak je het jullie hem alleen maar moeilijk :p

koop gewoon ff een goedkope gitaar, kijk of je het spelen uberhaupt leuk vindt..en als je wat beter word..kan je altijd nog een duurde aanschaffen...der zijn al western gitaren vanaf 120 euro ofzo...en spaans al vanaf 65 euro...en tja mooier geluid? beter hout? daar let je in het begin echt nie op hoor....naar mijn mening :p :-D

gr.

Ronald

[bert k]

:o ten eerste is dit topic al anderhalve maand oud, en verder doe je net of de topicstarter achterlijk is. Maar hij speelt dus al een hele tijd. Beter lezen.

[Ron4ld]

och..sorry... :roll: meneer de president...

[AcousticFreak]

Mijn persoonlijke mening als klassiek gitarist is,
geld speelt geen rol dus ik reken 2500 € als prijsklasse.

Koop een Almansa nylon voor +- 1750 € ( hogere prijsklasse zit te weinig prijs kwaliteitsverschil op) En koop jezelf nog een goede steelstring voor 750 € met dat bedrag heb je al een mooie middenklasser, terwijl bij de nylon 1250 € toch een minimum is.

Denk je dat ik met een Bernabé M-5 van 1395,- een degelijke gitaar heb?

[bert k]

Ik ben niet zo thuis in klassieke gitaren, maar die Bernabe lijkt me echt een topbouwer. Als zijn "goedkope' modellen ook net zo goed gebouwd worden, waarom niet?

[Lion]

Ben je al wat verder, Luuk'm?

[Picker]

Al een aantal jaren aan de electrische snaren aan het plukken maar steeds meer de drang om een acoustisch gitaartje te pakken.
Nu vind ik het fingerpicken, en warme geluid op een spaans nylongitaartje heerlijk, maar een steelstring klinkt toch ook wel geweldig open en als slag ligt ie heerlijk in het gehoor.
Is er iets op de markt waarbij de klank geweldig (scherp doch warm met gevoel) is bij slag en je toch lekker kunt fingerpicken? Geld speelt hierin even geen rolex..

luke'm

Als geld geen rolex speelt - neem dan een bovenbouw Martin of Taylor. Prachtgitaren, en waardevast.

De Martin 000-28 is een 'warm' klinkende fingerpicker, kost 3100 Eurietjes bij Benelly:

http://www.casabenelly.nl/site/productpages/getguitar.asp?recordID=187&language=dut

of anders kan ik je een Taylor 712/714 aanbevelen, dijk van een gitaar en beide fantastisch voor fingerstyle (goede punch en een sustain waar je bijna moe van wordt), de 712 is beslist een van mijn favorieten, kost 3400 Eurie bij Benelly. Of als je een even goede gitaar wilt hebben maar wat leuker om te zien ga dan voor de 8 serie (er staat er een bij Benelly voor krap 3800€. Of pak gelijk de PS 14 (ruim zes euro-ruggen, klinkt niet beter maar is wel 20 x mooier om te zien).

Vele plezier met je keuze!

Picker.

[CGCGCE]

was die Santa Cruz met z'n bijna 1000 euro duurder niet tóch veel mooier?

Ik had een poosje een Larrivee DV-09, heb hem ingeruild voor een Santa Cruz OM/PW. Dat is het "instapmodel" van Santa Cruz (2800 euro :oops: ). Nooit spijt van gehad. Warme, volle en toch sprankelende klank, en heerlijk bespeelbaar, een droom eigenlijk. De Martin OOO-28 heb ik toen ook getest, maar die klonk veel droger en zelfs wat dof. De Martin OM-28v kwam wel sterk in de buurt. Bij Taylor mis ik die warme bassen. De OM/PW kan alle stijlen aan, van zachte fingerpicking tot flatpicking en stevige ritmepartijen.

[Picker]

Leuk. Die Santa Cruz ken ik helemaal niet (vrij exclusief gitaartje) maar ik begrijp dat die inderdaad erg goed moeten zijn. Hetzelfde geldt overigens voor Collings. Prachtgitaren, en krijsend duur.

Grappig dat Taylors zo vaak als 'helder', met 'weinig warmte' worden beschreven. Mijn ervaring is dat je elke sound maken kan met die dingen, als je de juiste snaren maar kiest. Had laatst GHS bright bronze en die klonken inderdaad zo schel dat het bijna pijn deed aan je oren. Maar met een setje Thomastik-Infelds of Adams Silk & Steel breekt het zweet je uit, zo warm klinkt dat.

Wat mijn aan mijn 712 aanspreekt is de 'punch'. Het bovenblad heeft soms wat weg van een trommelvel met een fantastische, 'punchy' respons als je de drie bassnaren hard aanslaat. In combinatie met een waanzinnige sustain op de hoge snaren is het een pracht van een fingerstyle gitaar.

[bert k]

Was het niet Santa Cruz die vooroorlogse Martin modellen als uitgangspunt nam voor hun gitaren?

[iam]

Leuk. Die Santa Cruz ken ik helemaal niet (vrij exclusief gitaartje) maar ik begrijp dat die inderdaad erg goed moeten zijn. Hetzelfde geldt overigens voor Collings. Prachtgitaren, en krijsend duur.

Grappig dat Taylors zo vaak als 'helder', met 'weinig warmte' worden beschreven. Mijn ervaring is dat je elke sound maken kan met die dingen, als je de juiste snaren maar kiest. Had laatst GHS bright bronze en die klonken inderdaad zo schel dat het bijna pijn deed aan je oren. Maar met een setje Thomastik-Infelds of Adams Silk & Steel breekt het zweet je uit, zo warm klinkt dat.

Wat mijn aan mijn 712 aanspreekt is de 'punch'. Het bovenblad heeft soms wat weg van een trommelvel met een fantastische, 'punchy' respons als je de drie bassnaren hard aanslaat. In combinatie met een waanzinnige sustain op de hoge snaren is het een pracht van een fingerstyle gitaar.

ik zoek ook snaren die wat meer warmte geven aan de gitaar...
waar vind ik de vernoemde merken (internet?) en hoeveel kost zo'n setje?

[iam]

Leuk. Die Santa Cruz ken ik helemaal niet (vrij exclusief gitaartje) maar ik begrijp dat die inderdaad erg goed moeten zijn. Hetzelfde geldt overigens voor Collings. Prachtgitaren, en krijsend duur.

Grappig dat Taylors zo vaak als 'helder', met 'weinig warmte' worden beschreven. Mijn ervaring is dat je elke sound maken kan met die dingen, als je de juiste snaren maar kiest. Had laatst GHS bright bronze en die klonken inderdaad zo schel dat het bijna pijn deed aan je oren. Maar met een setje Thomastik-Infelds of Adams Silk & Steel breekt het zweet je uit, zo warm klinkt dat.

Wat mijn aan mijn 712 aanspreekt is de 'punch'. Het bovenblad heeft soms wat weg van een trommelvel met een fantastische, 'punchy' respons als je de drie bassnaren hard aanslaat. In combinatie met een waanzinnige sustain op de hoge snaren is het een pracht van een fingerstyle gitaar.

ik zoek ook snaren die wat meer warmte geven aan de gitaar...
waar vind ik de vernoemde merken (internet?) en hoeveel kost zo'n setje?

[Buzz]

Was het niet Santa Cruz die vooroorlogse Martin modellen als uitgangspunt nam voor hun gitaren?

Nee, dat was Collings....

[CGCGCE]

De Santa Cruz OM/PW en D/PW zijn ook gebaseerd op vooroorlogse Martins (PW = pre-war), met name door de "forward-shifted x-braces". Door het x-patroon dichter bij het klankgat te verschuiven kan het bovenblad rond de brug beter trillen. Het resultaat is een open klank, met diepe bassen, een dik hoog en een groot dynamisch bereik. Collings doet dat inderdaad ook, maar die gitaren zijn nog een stuk duurder dan de Santa Cruz PW-reeks. Zie http://www.santacruzguitar.com/catalog/details/prewar-orchestraguitar.html