CAPS

[emeas]

is er iemand die ervaring heeft met het toepassen en de klank van de verschillende soorten condensatoren in fender amps?
wat moet je er absoluut niet in zetten en wat juist wel.
en wat is de invloed van fabrikaat voedingselcos?

[PeeVee]

Kort antwoord; ja het maakt zeker verschil, het zijn vaak nuances maar omdat er veel coupling caps in een amp zitten kan een opeenstapeling van nuances een heel goed of juist heel fout geluid geven. Het resultaat is bovendien vaak meer dan de som der delen (zowel in positieve als in negatieve zin).

De Mallory molded caps die in blackface Fender amps zitten worden doorgaans als zeer goed beoordeeld. Ik moet ook zeggen dat ik in de blackfaces die ik tot nu toe onder handen heb gehad niet vaak ontevreden was over de coupling caps.

De vroege silverfaces hebben zgn. chocolate drops van CTS, deze worden doorgaans niet erg positief beoordeeld, je moet dat met een korreltje zout nemen natuurlijk, juist in circuits waar je uitsluitend signaal weggooit kan een nadeel je voordeel zijn; je gooit dan nl. lelijk neuzig signaal weg. Altijd dus even bewust zijn van het doel waar je ze voor gebruikt.

Midden 70's Fenders hebben blauwe Paktrons, die hebben de naam best goed te zijn, maar ik heb het idee dat er verschillende soorten zijn, opdruk verschilt vaak en alleen de vroege exemplaren hadden volgens mij opdruk "Paktron". Ik vermoed eerlijk gezegd dat Paktron meer een handelsmij is en gewoon blauwe capjes her en der liet maken.

Revisies worden vaak uitgevoerd met Spraque 715 of 716 "orange drops". Ik heb ze ook (ter vervanging van de CTS choc drops) in mijn '69 Super Reverb en ik moet zeggen dat dat een heel goed klinkende amp is. In andere (latere silverfaces) pakte OD's echter helemaal niet goed uit, amps klonken pinnig en vervelend glazig in het hoog. Zo zie je maar dat alles relatief is, het zijn zeker niet alleen de caps die de sound maken maar het is wederom de som der delen, denk b.v. ook aan speakers die bepaalde frequenties benadrukken of juist dippen etc.

Mijn neutrale conclusie is, dat het zeker de moeite waard is om te experimenteren met verschillende waardes op strategische plekken. Ook bij amps zul je even de G-spot moeten ontdekken, ik ken een aantal gevoelige plekjes in mijn amp waar een ander type cap groot verschil maakt (en ook plekjes waar het relatief weinig uitmaakt).

In plaats van SRV mods na te papegaaien op andere forums is het leerzamer en veel leuker om gewoon zelf te gaan experimenteren. Het mooiste is om b.v. een 2-kanaals amp zo te bouwen dat de twee kanalen precies hetzelfde circuit hebben, maar met andere merken / soort coupling caps. Je kunt alle caps van zo'n kanaal veranderen, maar b.v. ook eentje tegelijk veranderen. Ook is het leuk om de waardes van b.v. de tonestack wat te veranderen. Eventueel niet teveel tegelijk veranderen want e.e.a. kan elkaar beetje tegenwerken en het totaal zou dan op eerste gezicht geen of nauwelijks effect hebben. Op een gegeven moment krijg je een beetje een feel voor wat waar kan en doet. Ik pruts al zo'n 5 jaar aan Fender amps en die feel begint nu pas een beetje te komen. In plaats van als een schaap achter de kudde van hypes aan te lopen (b.v. 5751 preamp buisjes) is het veel leuker om zelf te ontdekken in de praktijk, evt. een beetje te combineren met theorie zodat je ook een beetje kunt verklaren wat je hoort / ervaart. Je moet uiteraard altijd eerst luisteren naar je amp want daar gaat het om, daarna komt betrouwbaarheid (hij klinkt te gek, maar blijft ie het zo ook nog een tijdje doen?!). Ook is het dan aardig om een beetje te kunnen verklaren hoe en wat zodat je het idee misschien nog kunt perfectioneren / verfijnen. Met gewoon een beetje willekeurige prikken / gokken kun je ook best ver komen, maar als je de theorie niet beheerst blijft het toch een beetje prijsschieten (of niet). Omdat bij mij de experimenten vaak niet zo goed uitpakten (verandering leidde maar zelden tot verbetering) ben ik me wat meer in de theorie gaan verdiepen (leer nog iedere dag bij) en dat is vaak verhelderend. Wees in ieder geval kritisch m.b.t. de "tips / mods" die je hoort of leest en luister zelf goed, zorg ook dat je kunt A/B en (het verschil direct kunt horen).

Je kunt het eigenlijk niet fout doen met caps. Ondanks dat Mallory blue caps het vaak goed (het beste?) doen heb ik ook latere amps die niet de luxe van molded blue Mallory's of yellow Astron's (Tweed & brownfaces) kennen en die ik toch heel behoorlijk klinkend heb gekregen.

Leuke experimentjes kun je ook doen met (goedkope) Wima's of diverse (vaak citroengele) polyester caps, op diverse radiomarkten te verkrijgen voor een habbekrats. Ook laatst weer een vracht van die mosterdkleurige philips caps gescored (.022 en .047), ook die kunnen goed uitpakken. Gewoon lekker uitproberen.

Als je specifieke vragen / wensen hebt, laat het dan hier weten. Er zijn meer dan genoeg amp tuners die je goeie tips kunnen geven. Wel voorzicht: de hoogspanning in een buizenamp (zelfs met stekker uit het stopcontact!) kan dodelijk zijn dus weet waar je aan begint (en werkt altijd voorzichtig!)

[PeeVee]

P.S. filtercaps in voeding hebben mijns inziens wat minder direct invloed op klank(kleur) van de amp maar wel degelijk invloed op de "feel"; hoe spreekt de amp aan, hoe "reageert" de amp op je spel. Hier ben ik nog niet erg ver mee, m.n. omdat je pas na een paar keer repeteren wat zinnigs kunt zeggen over hoe de versterker aanvoelt. Je merkt het vaak in hoe "zwaar" of juist hoe "gemakkelijk" het spelen gaat...

Pasop dat je alert blijft op andere factoren die hier invloed op kunnen hebben (b.v. rotdag, hoofdpijn, dag ervoor 4 uur gegigd etc.).

Een amp die goed aanspreekt speelt ook gemakkelijk en soepel. Vaak duidt dat op een een lichte compressie want o.a. (!) kan komen door milde / trage (oude) filtercaps. Ik denk dat dit iets is wat voor iedereen erg persoonlijk is. Is ook een verfijning die erg ver gaat en waar ik ook nog niet helemaal aan toe ben.

Ik ben het sinds kort met Al en Jay eens dat ouwe filtercaps wel wat lekkerder aan lijken te voelen c.q. alle amps waar ik filtercaps (nog) niet in vervangen heb, spelen erg gemakkelijk en spreken lekker aan, dat kan eigenlijk geen toeval zijn. Overigens zijn het juist ook de amps die toch vrij vroeg opbreken en wat minder vermogen lijken te hebben dan de gerecapte amps, ook dat lijkt natuurlijk geen toeval. Ook hier zul je tot een compromis moeten komen, ik vervang tegenwoordig m.b.t. betrouwbaar wel de eerste filter stage t.b.v. de eindbuizen, maar laat voor de rest van de spanningsrail de originele filtercaps zitten (vermits deze niet uiterlijke kenmerken van "op" vertonen b.v. bubbels e.d.).

Oude electrolyten zijn beetje uitgedroogd en hebben gewoon wat minder capaciteit dan dat er op staat. Denk b.v. aan 16 uF i.p.v. de 20 die erop staat. Dat is wel degelijk een verschil, b.v. ook waarom een Vibrolux Reverb wat minder "bijdehand" reageert dan een Pro Reverb. Het lijkt er ook op dat moderne filtercaps erg efficient (abrupt?!) hun werk doen wat zich vaak uit in een fel en dynamisch karakter... Het zijn overigens ook weer niet alleen de filtercaps die dat bepalen... Kortom... een leuke hobby waar je nog jaaaaaaaaaaaaaren mee bezig kunt zijn. En hoe meer je er van begrijpt, hoe meer je je gaat realiseren dat je het "sonische walhalla" niet zult gaan bereiken ;-)

Het is het proberen desondanks meer dan waard! 8-)

(en het houd je van de straat :-D )

[emeas]

Puike info Peevee dat is dus waar ik al een tijdje mee aan het vogelen ben en het resultaat wordt steeds mooier.
Als ik iets bijzonders tegenkom zal ik zeker weer een reactie geven

[Al]

is er iemand die ervaring heeft met het toepassen en de klank van de verschillende soorten condensatoren in fender amps?
wat moet je er absoluut niet in zetten en wat juist wel.
en wat is de invloed van fabrikaat voedingselcos?

Ik sluit me bij Peevee aan!

Misschien een kleine toevoeging --> Hoe bepaalde condensatoren uitpakken ligt met name ook aan de parts waarmee je ze combineert. Ik weet dat dit niet gemakkelijker wordt maar elk onderdeel en met name de speakers(!) hebben invloed op je sound. Ik heb zoiets van "tune je amp op je speakers maar met een klotenspeaker heb je een serieus probleem." Het tunen van een amp kan betekenen dat je met verschillende soorten condendsatoren werkt, met spanningen goochelt en hier en daar ook de juiste soort weerstanden gebruikt. Ook voeding en filtercaps heb ik hoog zitten. De ervaring leert op een gegeven moment in het goede bakje te graaien. Een goede materiaalkennis en weten wat je wilt horen is dus noodzakelijk. Je moet echt dingen zelf geprobeerd hebben om een oordeel te kunnen geven. Geen amp reageert exact hetzelfde. Papegaaien is makkelijk. Vroeger gooide ik alle oude filtercaps eruit maar dat doe ik niet meer per definitie. Het komt voor dat ik ze laat zitten, het is afhankelijk van de performance. Bijna iedereen zal je vertellen dat je ze zoewiezo moet vervangen.... Het gaat bij een amp niet alleen om toon maar ook om feel! Hoe spreekt ie aan. Daarin heb je zelfs per volume verschil in. Ik hou niet van stugge amps. Sprague filtercaps kan ik nauwelijks mee spelen, voel ik in mijn spieren. Ik ken gitaristen die daar geen moeite mee hebben en dan ook een andere stijl hebben en bijvoorbeeld meestal hard aanslaan. Een amp moet volgen, niet met de hakken in zand gaan. Een stugge amp zal lichtvoetig gitaarspel blokkeren. Sommige dingen zijn dus op bepaald getune'de amps niet te doen. Ik vergelijke het soms met ballet en ga dan uit van dingen die verfijnde motoriek en dynamiek vragen. Ik ben dus blij dat ik op mijn amp de dingen kan spelen die IK wil --> ja, die hifi boys zijn zo gek nog niet...

Al

[emeas]

Poe, dat maakt het allemaal niet eenvoudiger, dus toch maar gewoon luisteren naar hetgeen er uit komt en er zijn dus eigenlijk maar twee mogelijkheden: mooi of niet mooi net als met muziek dus.

[PeeVee]

Ik sluit me op mijn beurt weer helemaal bij Al aan (geen verrassing denk ik) ;-)

Wat ook een beetje de strekking is van mijn verhaal is dat "duur" niet altijd "goed" hoeft te betekenen. Het lollige is dat je met relatief eenvoudige (lees: goedkope) parts op de juiste plek toch zeer goede resultaten kunt behalen. Zoals Al al aangeeft is de werking van een cap ook weer afhankelijk van "de combinatie van", m.a.w. de andere componenten die je in het circuit gebruikt. Er zijn wel wat vuistregels te noemen, maar er is nog steeds geen wiskundige formule waar je "wereldsound" mee kunt berekenen. Kortom, je hebt een beetje "warenkennis" nodig (wat doet welke cap waar?), beetje algemene kennis van electronica, spitse (neutrale) oren en veel geduld. Wees in ineder geval kritisch en laat je vooral geen dingen aanpraten. Daar bereik je erg weinig mee en bovendien bestaan er al genoeg quasi-techneuten die niet gehinderd door enige kennis van zake maar wat aanmodderen.

Professor PeeVee zit weer in de zweefmolen zo lijkt het, toch nog een paar opmerkingen / tips. Verandering is maar heel zelden een verbetering heb ik gemerkt. Ik probeer vaak binnen het concept van de amp te werken; wat ie goed doet wil ik meer onderstrepen en wat ie minder goed doet wil ik proberen te onderdrukken. Experimenteren met een andere (pin compatible) merken en soorten buizen is "leuk" maar kent z'n beperkingen; je kunt daar zelf verder geen controle op uitoefenen, je kunt een buis an sich niet echt anders laten klinken en je moet maar accepteren zoals ie klinkt. De hele hype rondom bepaalde types preamp buisjes die wat meer of minder gain geven is mijns inziens wat overtrokken, er zijn ook andere manier om dat soort vraagstukken op te lossen. Je kunt e.e.a. ook radicaal aanpakken en een ander soort buizen gaan gebruiken. Zo heb ik bijvoorbeeld een (rulgeragd) silverface topje met een EF86 preamp en EL34 eindbuizen. Dat is mijn project / experimenteer amp, output trafo en choke waren zowieso niet origineel en deze amp is ook niet bepaald moeders mooiste. Geen man overboord dus... Om mooie goeie vintage amps radicaal om te gaan bouwen, tja... daar denk ik zo het mijne van. Ik vind dat een beetje het idee van een Amerkikaanse V8 motor plaatsen in een fraaie klassieke Porsche 911 Targa. Ja tuurlijk kun je dat doen als je dat wilt, daar zal niemand wat van zeggen, maar it doesn't make sense. Beter om dan gewoon een mooie Corvette op de kop te tikken en mee te gaan blazen. Maargoed, ieder zijn meug, als dat echt oplevert wat je zoekt (ik betwijfel het ten zeerste want net als een auto is ook een amp een "afgestemd geheel"), dan is daar in principe niets op tegen.

Het is zowieso een spel van nuances, soms lukt het, soms hoor je nauwelijks verschil (maar "merk" je later toch wel "iets"), soms vallen de resultaten domweg tegen. Het is (meestal) niet zo dat een ander capje hier een daar een WERELD van verschil geeft, de verschillen zijn subtiel maar positieve mods kunnen elkaar versterken (grin) en geeft een resultaat dat meer is dan de som der delen. Bij sommige uitprobeersels heb je ook wel eens een "vlek op vlek" situatie (fuksound). Als je pech hebt kan het ook zijn dat mods elkaar tegenwerken en dat je bruto weinig overhoud... Zul je allemaal wel merken, fascinerende hobby!

Het is dus gewoon kwestie van proberen, proberen, proberen en veeeeel geduld. Soms lukt het ook gewoon niet, dan moet je even time-out nemen. Ik heb tot nu toe 2 amps gehad waar het niet bij lukte, een Twin Reverb en een Vibrolux Reverb. Die versterkers kreeg ik niet goed in combinatie met een ES-295 met P90's. Mijn TR is al sinds een tijd in bezit van PhilBee en het blijkt dat met een goeie Strat, dit wél een lekker amp is. Het is dus ook nog niet eens alleen de speaker waar je rekening mee moet houden, maar dus ook de gitaar die je gaat gebruiken.

Een "wereldgitaar" + "wereldamp" hoeft zeker niet "wereldsound" te betekenen. Het gaat altijd om de combinatie van... Mijn Super Reverbs zijn vrij helder getuned voor ES-295 met P90's (met veel mid en relatief weinig hoog), die amps klinken echt WAARDELOOS met mijn ouwe Gretsch met low-output en erg twangy Hilotron pickups. Mijn bf Bandmasters zijn echter juist weer perfect voor de Gretsch (en sucken met P90's). M.a.w. bij het tunen van o.a. gain en de tonestack moet je b.v. ook rekening houden met de pickups die je gaat gebruiken.

Wat ook nog hoopgevend is, is dat een amp redelijk goed te tunen is op een bepaalde speaker config. Zelfs een slechtere speaker configuratie kan nog best aardig klinken als je je amp daar wat op tuned (b.v. lelijk mid beetje temperen). Een klote amp waar je super speakers op aansluit blijft doorgaans klote klinken. Daarom eerst lekker gaan tunen met "bestaande" speakers, probeer het optimum te bereiken. Als je in een stadium bent dat je daar niet meer tevreden mee bent, dan wat betere speakers kopen (en weer opnieuw tunen). Stukje bij beetje kom je dan als het goed is in het sonische Nirvana, maar is een process van JAREN en met vallen en opstaan. Ik was gisteren b.v. even in onze oefenruimte en vond eigenlijk alle amps die ik testte klote klinken (ik had volgens mij gewoon een "bad amp day" en bovendien erg verkouden dus oren zaten ook beetje dicht). Aan de amps lag het volgens mij niet want het was toch een vrij respectable kwartetje; een '65 FMI Super Reverb, een '69 Super Reverb een '65 FEI Bandmaster (met Oxfords) en een '66 FMI Bandmaster met ouwe Jensen (USA!) C12N's...

Zo zie je maar... It's all in the eye of the beholder... en stemmig / sfeer maakt ook ook nog wel wat uit. Soldeer-ze (wel voorzichtig met de hoge spanningen hoor!! Altijd eerst even de filtercaps bezinnen (ontladen!) voor ge gaat beginnen en natuurlijk altijd de stekker uit het stopcontact!

[birt]

ik heb in mijn marshall (jmp 2203) alleen jj buizen gestoken en de bright caps weggehaald maar hij blijft elke keer beter klinken... nu heb ik gehoord dat dit door de speakers zou kunnen zijn die zo goed als nieuw waren (wel nos uit '69) en nu 'ingewerkt' raken... de vorige eigenaar gebruikte de preamp ook bijna niet, hij zette de amp clean en zette er dan een ts voor die hij als distortion gebruikte, hij zei zelfs dat de amp geen goeie, distortion had :o .
een aantal van de caps in mijn amp zijn mustards (van die phillips-dingen) en de andere zijn groen-gele caps. nu was ik aan het denken om die groengele ook te vervangen voor mustards om meer het oudere marshallgeluid te krijgen.
ik hoor echter tegengestelde reacties.
er zijn mensen die zeggen dat dat goed zou zijn, er zijn er die beginnen over het feit dat het alleen goed zou zijn in een plexi-circuit.
er zijn er die zeggen dat dat weinig of geen effect geeft.
ik ben vrij tevreden van de sound van mijn amp, maar verbeteringen zijn altijd welkom natuurlijk.
of moet ik toch eerst eens gaan kijken naar de pu's in mijn gitaar die af en toe wat modderig klinken? (dan vooral de neckpu)

[PeeVee]

Hoi Birt,

Ik denk inderdaad dat de speakers nog een beetje moeten inbreken, dat kan een jaar duren, beetje afhankelijk hoe vaak, veel en hard je speelt. Speakers worden dan wat "smoother" en wat minder pinnig.



een aantal van de caps in mijn amp zijn mustards (van die phillips-dingen) en de andere zijn groen-gele caps. nu was ik aan het denken om die groengele ook te vervangen voor mustards om meer het oudere marshallgeluid te krijgen.
Ach wat is het "oudere Marshall geluid"... ook dat is weer erg relatief en vraag het 10 gitaristen, ze lijken allemaal wat anders te bedoelen. Ga niet proberen iets te kopiëren; innovate don't immitate (or duplicate)... Als je er niet zo'n vintage Marshall amp naast hebt staan is het zowieso onbegonnen werk. Het is wel een leuk idee om gewoon te experimenteren met andere caps op strategische plekken. Welke plek "strategisch" is, is al een leuke start en vaak al "half the fun"!! Probeer heel neutraal te bepalen wat het "verschil" is t.o.v. de bestaande situatie, b.v. door opname te maken (laat microfoon en cabinet exact hetzelfde staan en exact zelfde settings op je amp). Ondanks dat microfoon vertekend beeld kan geven, is zo'n opname sessie wel handig om het relatieve verschil te kunnen bepalen. Vond je je amp al schel en klinkt ie in de nieuwe situatie nog scheller dan weet je dat je niet de juiste cap hebt of op de verkeerde plek. Speel wel dezelfde lick want dat kan nog wel eens vertekenen. Ik neem zelf vaak meer sporen op een multitracker waar ik eerst een drumtrackje op heb gezet (bewaar en hergebruik die opname ook steeds middels "virtual tracks"); ik speel dan op meerdere sporen exact hetzelfde stuk (voor zover me dat lukt) en kan dan letterlijk "wisselen" van spoor. Zo neem ik b.v. ook wel eens 1 partij op, maar dan met 4 microfoons tegelijk om verschil tussen microfoons (tone, dynamiek) te bepalen... geinig hoor...


ik hoor echter tegengestelde reacties. Er zijn mensen die zeggen dat dat goed zou zijn, er zijn er die beginnen over het feit dat het alleen goed zou zijn in een plexi-circuit.
De tegengesteld reacties dat lijkt me logisch en als je bovenstaande verhaal goed hebt gelezen snap je ook waarom. Er is geen "goed" of "slecht", dat is nl. zeer relatief want wordt afgemeten aan hoe een bepaald individu (met een bepaalde smaak en wellicht ook verwachting) het ervaart. Het ligt er ook weer aan met WAT het wordt vergeleken. Ik vond Spraque 715 OD's helemaal niet verkeerd vergeleken bij CTS chocdrops (uitzonderingen daargelaten, in de TR die ik had was beste resultaat met CTS choc drops)... In mijn '69 Super Reverb zijn dus ook alle chocolaatjes vervangen door oranje jongens en dat klinkt PRIMA! Als je die caps echter weer gaat vergelijken met b.v. polyester of Mallory moldeds (o.a. in blackfaces) dan valt je op dat ze wat venijniger zijn en ga je ook een beetje "early Mesa Boogie" herkennen (ik mee dat daar ook OD's inzaten); giftig kikkertje met korte teentjes als je snapt wat ik bedoel, venijnig...


ik ben vrij tevreden van de sound van mijn amp, maar verbeteringen zijn altijd welkom natuurlijk.
Als je tevreden bent betekent dat dat je geen behoefte hebt aan "verbetering", er is immers niets wat je niet goed vindt dus waar moet je dan beginnen. Veel beter om kritisch te blijven luisteren en heel gericht aan de gang proberen te gaan. Een beetje gaan zitten modden om te modden heeft geen zin, je zweeft dan maar een beetje doelloos rond. Ik ken het wel hoor, dat is de nieuwsgierigheid naar mods... Dat kan natuurlijk een doel op zich zijn; dingen uitproberen gewoon om te horen wat het doet (of niet).

[emeas]

Tja,

[emeas]

Tja, ik heb ook nog even de opinie van Gerald Weber( Kendrick)gevraagd
en die vindt dan weer net als bijvoorbeeld van Weelden of Fns dat sprague orange drops eigenlijk altijd :o beter klinken dan chocolate drops, gelukkig is niet iedereen het met elkaar eens en daarom klinkt de ene amp dus zus en de andere zo.
Vanmiddag toch maar weer eens een paar uurtjes de soldeerbout opwarmen. :P

[Mr.Jay]

[quote="emeas"]Tja, ik heb ook nog even de opinie van Gerald Weber( Kendrick)gevraagd
en die vindt dan weer net als bijvoorbeeld van Weelden of Fns dat sprague orange drops eigenlijk altijd :o beter klinken dan chocolate drops,

Diezelfde Weber zegt in zijn boek dat de Mallory150 cap het dichst in de buurt komt van de ouwe Mallory moldeds.
En de heren W en FNS zullen dit zeggen omdat ze de OD's het makkelijkst kunnen verkrijgen, ze zijn het gangbaarst de laatste jaren.
En Sprague heeft ook trouwens ook verschillende typen.

JaY

[PeeVee]

dat sprague orange drops eigenlijk altijd :o beter klinken dan chocolate drops
Je kunt dat zo niet stellen. Als je wat meer doorvraagt dan zullen zowel Gerald, alswel Peter alswel Arie-Jan je kunnen bevestigen dat e.e.a. afhankelijk is van hoe je ze gebruikt en in combinatie met wat voor andere componenten b.v. speakers, output trafo etc.

Als ik bij een stelling "Spraque OD's klinken beter dan CTS chocolate drops" zou moeten kiezen voor (A) waar en (B) onwaar, dan zou ik inderdaad ook wel A kiezen met de opmerking dat de stelling niet erg genuanceerd is.


gelukkig is niet iedereen het met elkaar eens en daarom klinkt de ene amp dus zus en de andere zo.
Ik denk dat ze het wél met mij eens zijn, het ligt er een beetje aan hoe je de vraag stelt en hoeveel nuance zij in hun antwoord aan wensen te brengen. Als je alleen "feitjes" wilt horen en niet de wat complexere achterliggende gedachten dan klopt bovenstaande stelling door de bank genomen wel. Ik heb zelden amps gehoord waar CTS chocdrops goed in klonken. Ik heb wel bf amps gehoord waar een paar chocs inzaten (ik meen als .022 coupling cap na de 2e gainstage) en die klonken zeer zeker niet verkeerd... Dat is beetje wat ik bedoel.


Vanmiddag toch maar weer eens een paar uurtjes de soldeerbout opwarmen. :P
Zeker leuk idee, je kunt ook leuk met polyester of WIMA's prutsen, zijn niet zo duur en prima resultaten mee te boeken. Op radiomarkten kom je ook vaak bruikbare componentjes tegen... Laatst nog leuke partij PIO (papier in olie) gescored (die overigens tegen lijken te vallen).