PDA

View Full Version : Taylor



Picker
9 april 2004, 17:22
Kan iemand uitleggen waarom die Taylor gitaren zo duur zijn? Van iemand met veel verstand van gitaarbouwen heb ik me laten uitleggen, en ter plekke laten demonstreren dat Taylor gitaren zo'n beetje aan de lopende band worden gemaakt. Hals niet uit 1 stuk, hier en daar een schroef ipv lijmen e.d..
Zijn uitleg was dat Taylor commercieel erg goed is, veel en snel kan produceren, en veel gitaristen inhuurt of gitaren taktisch weggeeft aan bekende artiesten e.d., en zo een naam heeft weten op te bouwen, met als gevolg dat de prijs in geen verhouding staat tot de kwaliteit van de gitaar.

Jan

Nou, zoveel verstand van gitaarbouwen heeft die iemand niet als hij dat soort verhalen rondbazuint. Ik bouw zelf ook gitaren, en het feit dat Taylor in een fabriek wordt gebouwd betekent geenszins dat die gitaren niet goed zouden zijn! Sterker nog: de mythe dat 'handbouw' gitaren altijd beter zijn dan 'fabrieksgitaren' is HET fabeltje in de gitaarwereld, omdat grote fabrieken de investeringen kunnen doen voor machines en dergelijke die honderd keer nauwkeuriger materiaal bewerken dan de beste handbouwer dat ooit zou kunnen!

Nu even op de details:

- Schroefje hier en daar - klopt. Tegenwoordig worden de Taylor halzen geschroefd, net als overigens alle moderne gitaren. Heeft alleen maar voordelen, en doet helemaal niets af aan de klank.
- Hals niet uit één stuk: klopt ook. En daardoor is die hals veel beter dan een hals die wel uit een stuk is gemaakt. Het is wederom een fabeltje dat halzen niet uit één stuk worden gemaakt om materiaal te besparen (de materiaalkosten voor het zaagverlies bedragen misschien een tientje - totaal verwaarloosbaar in vergelijking met de verkoopsprijs van een goeie gitaar). De waarheid is, dat een samengestelede hals veel sterker is. Overigens is de zwaluwstaart waarmee Taylor zijn kop op de hals lijmt absoluut perfect!
- Taylors zijn duur - ja, inderdaad. Gebouwd in de USA, waar mensen veel geld willen hebben voor hun werk. Maar ze hebben hun kwaliteitscontrole dan ook dermate goed onder de knie dat ik nog NOOIT een slechte Taylor heb gezien/gehoord, ongeacht of het een instap- of topmodel was. All Taylors zijn met enorm veel zorg gebouwd, en alle Taylors zijn daarom ook ontzettend goede gitaren!

Laat die 'iemand met veel verstand' van jou maar eens een Taylor goed bekijken en bespelen, dan kan hij het alleen maar met me eens zijn.

Picker.

bert k
9 april 2004, 17:53
Wat je ook niet mag vergeten is dat Taylor, en Martin, en vele andere merken, een heleboel verschillende modellen maken. Er zijn Taylors van tegen de tienduizend gulden en hele goedkope Taylors. Het is logisch dat daar een kwaliteitsverschil in zit. Een Big Baby Taylor is een heel eenvoudig instrument, met gelamineerd hout, en inderdaad twee grote schroeven door de toets (wat ik toch wel erg lomp vind) , maar het is voor zijn geld een prima gitaartje.
Martin heelt ook een low-budget serie, alles vanaf numer 16 en lager heb ik vernomen. Die zijn dus minder dan de topmodellen, maar echt niet slecht.
En is het nou echt zo duur? Ja, Amerikaanse import kost meer dan van de bouwer om de hoek, maar ook Europese gitaren moet je een fors bedrag voor neertellen.
Samengevat, ook met het commentaar van Picker, je vriend weet er NIKS van! :)

Dirk_Hendrik
10 april 2004, 22:05
Picker,

wat een verschrikkelijk mooie, onderbouwde post.....

mijn absolute complimenten
D_H

JanB
11 april 2004, 00:39
Ik ben niet overtuigd. Veel, zo niet alle argumenten ken ik wel. M.i. klopt het domweg niet. B.V. echte goede klassieke concert gitaren worden toch echt met de hand gemaakt, en niet met duizenden aan een lopende band. Tuurlijk Japanse (of Amerikaanse) productie/lopende band auto's rijden ook wel goed, maar een Ferrari of zo'n ander duur ding die wel (meer) met de hand worden gemaakt is wel wat anders, ook prijstechnisch, en dat was mijn oorspronkelijke vraag. Hier hebben we gitaren die in grote aantallen, min of meer aan de lopende band worden gemaakt met, (naar ik me heb laten vertellen en hier bevestigd) ontwerp keuzes om snelle productie mogelijk te maken), die voor prijzen weggaan alsof het handgebouwde, hoog kwalitatieve gitaren zijn. Ik zeg niet dat ze niet goed zijn, ik vraag me alleen af of ze eigenlijk niet veel te duur zijn. M.i. wordt de prijs gebruikt om de kwaliteit aan te geven of eigenlijk te suggereren. Gelet op het productie proces en de aantallen die dagelijks van de band rollen zijn ze m.i. te duur.

Jan

Boer Bavo
11 april 2004, 11:22
Ik ben toch ook niet honderd procent akkoord met Picker's post.
Taylor en Martin mogen zoveel dure machines installeren als ze willen: waar ze nooit rekening mee gaan kunnen houden is de individuele karakteristieken van de individuele stukken hout. Ik bedoel hiermee: hout is een natuurlijk product, elk stuk hout heeft dus zijn eigen "karakteristieken". Een handbouwer kan hier in veel grotere mate mee rekening houden dan een massaproducent.
Taylor (en Martin, Larrivee etc)-gitaren worden gebouwd naar een bepaalde spec, twee Taylor 710's bv zullen tot op honderdsten van milimeters identiek zijn, overal. Geweldig precieze bouwkwaliteit dus, maar misschien dat een handbouwer uit die individuele stukken hout... meer "klank" had kunnen halen?

Dit gezegd zijnde... ik vind taylors gitaren die altijd geweldig gemakkelijk bespeelbaar zijn: uitstekende nekken(de x14-modellen toch). Ik heb ook nog geen enkel exemplaar gezien waaraan iets niet helemaal perfect geassembleerd was. Ik ben echter niet zo'n fan van de klank van de instrumenten. Ze klinken wel "goed", maar er bestaan nu eenmaal instrumenten in dezelfde prijsklasse die veel beter klinken vind ik. Elk zijn goesting uiteraard...

Brianmayrulezzz
11 april 2004, 13:20
En natuurlijk betaal je bij dit soort gitaren ook voor de naam, maar dan heb je ook wat :-D

@ Boer Bavo: "Ze klinken wel "goed", maar er bestaan nu eenmaal instrumenten in dezelfde prijsklasse die veel beter klinken vind ik. Elk zijn goesting uiteraard..."

Vertel...

Picker
11 april 2004, 13:41
Ik ben niet overtuigd. Veel, zo niet alle argumenten ken ik wel. M.i. klopt het domweg niet. B.V. echte goede klassieke concert gitaren worden toch echt met de hand gemaakt, en niet met duizenden aan een lopende band...

... zijn ze m.i. te duur.

Jan

Ik ben het met je eens dat als je op zoek gaat naar de beste prijs/kwaliteit verhouding je waarschijnlijk niet bij de Taylors uitkomt. Maar ja, kijken naar prijs/kwaliteit is niet altijd het criterium.

Op de vraag of je dan voor het geld van een goede Taylor een betere gitaar kunt kopen is mijn antwoord: in die prijsklasse kun je denk ik niet meer praten over 'beter' en 'slechter'. Is een Taylor Presentation Series P10 beter dan een Martin D42? Tja... ze kosten allebei evenveel als een leuke auto, dat wel. Maar welke je liever hebt is een persoonlijke kwestie, iets wat je niet meer objectief kunt beoordelen in mijn ogen (oren).

Wat handbouw gitaren betreft: het stoort mij soms een beetje dat er over de handbouw gitaren vaak zo'n waas van geheimzinnigheid wordt gelegd. Alsof slecht een hele selecte groep mensen de 'geheimen' kent, en ingewijd is het produceren van een goede gitaar. Zo'n Harry Potter sfeertje. Allemaal lullepot! Een goede gitaar bouwen is simpelweg een kwestie van

1. 25% goede materialen
2. 25% vakmanschap (ontzettend nauwkeurig werken)
3. 35% ontwerp (wat voor bracing, wat voor hals constructie, wat voor afmetingen enzovoort)
4. 15% mazzel.

En de gitaar is dan goed als hij de 80% haalt.

M.a.w., zelfs de beste gitaarbouwer heeft geen controle over die laatste 15%. Soms passen bepaalde stukken gitaar nu eenmaal beter bij elkaar, door specifieke combinaties van houtnerf, massa, elasticiteit, enzovoort. Allemaal eigenschappen die door het natuurlijke karakter van de materialen van tevoren niet precies bekend zijn, en ook niet goed gemeten kunnen worden. De enige manier om erachter hoeveel je scoort in die laatste 15% is de gitaar te bouwen en te luisteren. En dan kun je niet meer terug natuurlijk!

Een goede handbouwer haalt altijd die 80% wel. Komt hij hoger, dan heeft hij geluk gehad, maar dat betekent niet dat de volgende gitaar per se even goed is!

En bij Taylor zitten ze allemaal op de 80-85% wat mij betreft. Jouw criterium van 'aan de lopende band' bouwen zou alleen effect kunnen hebben op de keuze van het materiaal. Maar ook daar hebben ze bij een fabriek weer de wind mee, want ze kunen veel grotere partijen inkopen, en hebben dan ook hun eigen selectieproces, met veel meer keuze (een handbouwer is vaak afhankelijk van wat een groothandel hem opstuurt, "ja mijnheer, dat achterblad is echt AAA klasse hoor, ik zie het zelf, stuur het u vandaag nog op, direct vanuit Kloemoemba...", yeah right!). Reken maar dat ze bij de betere Taylors de houtstapels aflopen om de beste stukken, en de bij elkaar passende stukken, eruit te halen. Het levende bewijs is mijn eigen Taylor: binnen in de gitaar staat niet alleen het typenummer (met de hand) op de onderdelen geschreven, maar ook het serienummer! M.a.w., de stukken hout worden per gitaar bij elkaar gezocht. En zo hoort het ook.

Conclusie: ik bestrijd dat een 'handbouwer' per definitie een betere gitaar bouwt, voor hetzelfde geld, dan bijvoorbeeld mijn Taylor. Misschien wel, misschien niet. Dat Taylors te duur zouden zijn voor hun kwaliteit is een persoonlijke kwestie. Ik denk overigens wel dat je onderscheid moet maken tussen de high end en low end modellen. Ikzelf ben the lucky one, die zich uitsluitend op de high ends richt. Ik heb niet veel ervaring met budget Taylors, dus misschien heb je daar wel gelijk – dat ze te duur zijn bedoel ik.

JanB
11 april 2004, 19:14
Ik kan grotendeels wel met je mee gaan, maar ook bij het hoge segment heb ik m'n bedenkingen. Een gitaar uit de 900 serie staan voor iets van 5000 dollar (vanaf 4000) op de prijslijst. Voor het gebodene m.i. absurd. Voor ongeveer de helft heb je b.v. een Lowden, nou dan weet ik het wel.

Een ieder die meer dan 2000 euro voor een staalsnarige gitaar te besteden heeft zou ik aanraden verder te kijken. Al was het alleen maar vanwege de waardevastheid van de investering, want bij Taylor ben ik daar, gelet op het hoge zeepbelgehalte van de prijs niet bepaald zeker van.

Jan


[/url]

Boer Bavo
11 april 2004, 20:07
En natuurlijk betaal je bij dit soort gitaren ook voor de naam, maar dan heb je ook wat :-D

@ Boer Bavo: "Ze klinken wel "goed", maar er bestaan nu eenmaal instrumenten in dezelfde prijsklasse die veel beter klinken vind ik. Elk zijn goesting uiteraard..."

Vertel...

Wel, dat is uiteraard een persoonlijke zaak he. Ik bedoel: mijn oren zijn nu eenmaal.... "mijn oren". :-) Wat ik geweldig klinken vind, vinden anderen misschien juist helemaal niet geweldig... In dat opzicht ga ik dus wel met Picker akkoord: eenmaal je naar redelijk high end gitaren gaat kijken, komt het effectief vooral neer op "smaak".... Je kiest wat jij mooi vindt klinken...

Boer Bavo
11 april 2004, 20:12
Oeps, dat werkt hier niet goed precies.... Bon, 'k ga verder met m'n post....

ter zake:
Toen ik op zoek was naar een nieuwe gitaar, heb ik een paar maanden het land afgereden, zowat alle muziekwinkels van het land bezocht. Martin, Taylor, Lowden, l'Arrivee, Lakewood, Gibson.... heb meerdere gitaren van al die merken bespeeld en ben uiteindelijk toch met een Santa Cruz (OM/PW) naar huis gegaan. Veel meer diepgang in de klank. Diepe bassen, doorklinkende hoge tonen... terwijl ik de taylors eerder vlak vond klinken, de nek van de l'arrivee's me niet aanstond en de gibsons veel te droog naar mijn smaak klonken. Lowden staat me ook best aan (maar ja, tegenwoordig is dat Avalon zeker?). Ook de Lakewoods die ik vast gehad heb stonden me wel aan. Ben van plan binnen enkele maanden nog een gitaar bij te kopen en dat zal hoogstwaarschijnlijk een M1(/CP) worden....

bert
11 april 2004, 21:11
Ik ben de gelukkige bezitter van een Taylor 914 CE ES. Achterlijk duur, maar voor mij de mooiste, best klinkende en fijn bespeelbaarste gitaar op deze aardkloot. Ik heb heel veel gitaren uitgeprobeerd en bij deze terecht gekomen. Ik hoop er nog zeker 30 jaar op te kunnen spelen ( zal nooit geen ander meer kunnen kopen gezien deze prijs al ) Nu een reken sommetje : 5000,-- euro was de prijs gedeeld door 30 jaar, gedeeld door 52 weken = 3.50 euro per week. DAAR HEB JE NOG GEEN PAKJE SIGARETTEN VOOR. En dan heb ik het nog niet eens over de rest waarde. ( waarschijnlijk weer 5000,-- euro )

Als je niet zo veel geld hebt dan zijn er zeker andere gitaren die "bijna"net zo fijn zijn, maar als je het geld 1 keer hebt : KOPEN DAN . . . .

Nadeel is wel dat je zo snel wend aan een mooie klank/bespeelbaarheid.
Soms duik ik dan maar weer eens een gitaawinkel binnen, pak een gitaar, speel en denk . . . . Wat heb ik toch een dijk van een gitaar thuis.

Ps. wat kost een goeie viool, klarinet, etc. etc.

Bert.

bert
11 april 2004, 21:12
Ik ben de gelukkige bezitter van een Taylor 914 CE ES. Achterlijk duur, maar voor mij de mooiste, best klinkende en fijn bespeelbaarste gitaar op deze aardkloot. Ik heb heel veel gitaren uitgeprobeerd en bij deze terecht gekomen. Ik hoop er nog zeker 30 jaar op te kunnen spelen ( zal nooit geen ander meer kunnen kopen gezien deze prijs al ) Nu een reken sommetje : 5000,-- euro was de prijs gedeeld door 30 jaar, gedeeld door 52 weken = 3.50 euro per week. DAAR HEB JE NOG GEEN PAKJE SIGARETTEN VOOR. En dan heb ik het nog niet eens over de rest waarde. ( waarschijnlijk weer 5000,-- euro )

Als je niet zo veel geld hebt dan zijn er zeker andere gitaren die "bijna"net zo fijn zijn, maar als je het geld 1 keer hebt : KOPEN DAN . . . .

Nadeel is wel dat je zo snel wend aan een mooie klank/bespeelbaarheid.
Soms duik ik dan maar weer eens een gitaawinkel binnen, pak een gitaar, speel en denk . . . . Wat heb ik toch een dijk van een gitaar thuis.

Ps. wat kost een goeie viool, klarinet, etc. etc.

Bert.

JanB
11 april 2004, 21:20
Uiteraard is het zo dat een ieder zelf moet bepalen welke gitaar hem het beste bevalt, ik zal dan ook zeker iemands keuze niet aan of afvallen. Over smaak valt nou eenmaal niet te twisten.

Maar over de redelijkheid van prijzen valt uiteraard wel te discussieren. Maar goed, alle argumenten zijn m.i. al genoemd, ik denk dat een objectieve lezer er zijn voordeel wellicht mee kan doen.

Jan

p.s.

ff tussendoor over wat ik heb gehoord van Lowden.

Lowden is geen Avalon. De investeerders achter Georde Lowden wilden meer productie en winst (keken misschien wel met een schuin oog naar Taylor). Georde Lowden wil gewoon goede gitaren maken, zonder compromissen. Een instelling die mij trouwens wel aanstaat.
Gevolg is nu wel dat hij uit Lowden is. De oude fabriek/werkplaats maakt nu Avalon (sneller, meer, maar of dat goedkoper betekent is maar zeer de vraag), en George begint weer voor zichzelf. Dit najaar komen de eerste echte Lowdens weer beschikbaar.

TaylorBaby
13 april 2004, 17:01
Helemaal ben ik het eens met Bert. Ikzelf heb een Taylor 420MA (L.E) Ik had het grote geluk om deze gitaar voor een zeer mooi prijsje te kopen want nieuw was ie me toch echt te duur. Ik ben ook helemaal weg van mijn gitaar en loop ook net als Bert regelmatig een gitaarwinkel in en erop om dan iedere keer (gelukkig 8-) ) weer uit te komen bij mijn Taylor.

Ik wil de komende jaren een mooie collectie opbouwen van gitaren, en sinds kort heb ik een 12 snarige Furch staan die overigens en-goed klink a la Taylor. Ik denk erover om binnen enige tijd een Grand Auditorium te kopen van Furch want dat merk mag ook ZEKER genoemd worden :)

TaylorBaby
13 april 2004, 17:01
Helemaal ben ik het eens met Bert. Ikzelf heb een Taylor 420MA (L.E) Ik had het grote geluk om deze gitaar voor een zeer mooi prijsje te kopen want nieuw was ie me toch echt te duur. Ik ben ook helemaal weg van mijn gitaar en loop ook net als Bert regelmatig een gitaarwinkel in en erop om dan iedere keer (gelukkig 8-) ) weer uit te komen bij mijn Taylor.

Ik wil de komende jaren een mooie collectie opbouwen van gitaren, en sinds kort heb ik een 12 snarige Furch staan die overigens en-goed klink a la Taylor. Ik denk erover om binnen enige tijd een Grand Auditorium te kopen van Furch want dat merk mag ook ZEKER genoemd worden :)

TaylorBaby
13 april 2004, 17:02
Helemaal ben ik het eens met Bert. Ikzelf heb een Taylor 420MA (L.E) Ik had het grote geluk om deze gitaar voor een zeer mooi prijsje te kopen want nieuw was ie me toch echt te duur. Ik ben ook helemaal weg van mijn gitaar en loop ook net als Bert regelmatig een gitaarwinkel in en erop om dan iedere keer (gelukkig 8-) ) weer uit te komen bij mijn Taylor.

Ik wil de komende jaren een mooie collectie opbouwen van gitaren, en sinds kort heb ik een 12 snarige Furch staan die overigens en-goed klink a la Taylor. Ik denk erover om binnen enige tijd een Grand Auditorium te kopen van Furch want dat merk mag ook ZEKER genoemd worden :)

bert k
13 april 2004, 21:40
Ik sluit me aan bij dit clubje van supergitaarbezitters met mijn Lakewood M32. Iedere keer als ik hem uit de koffer pak ben ik weer helemaal blij, en iedere keer als ik op een andere gitaar speel denk ik 'Ach nee, ik ben al tevreden.'
Maar misschien is het leuk om even stil te staan bij hele goedkope modellen van dure merken (Want ik denk dat dat de oorzaak is van deze discussie) De Taylor Big Baby kon me niet echt overtuigen, evenmin als de Martin DM (Dat is toch die goedkope, de DM?)
Een van de twee (ben vergeten welke) had twee lelijke schroeven door de toets, echt geen gezicht. Ik denk dat je in deze prijsklasse veel beter kan gaan winkelen bij de B-merken, zoals Furch, Cort, om maar te zwijgen van Seagull.

Leen Kap
27 mei 2004, 22:04
Welke Taylor heb jij Picker?

Picker
27 mei 2004, 22:44
Welke Taylor heb jij Picker?

Taylor 712ce. Prachtgitaar.