PDA

View Full Version : Nieuw album Eric Clapton



The Mule
31 maart 2004, 21:48
Iemand al in het bezit van de nieuwe van Slowhand? Dit zou wel eens de eerste Clapton soloplaat kunnen zijn die ik me aanschaf, een echte terugkeer naar de blues met 14 nummers van Robert Johnson. De voortekenen zijn goed, maar wie kan mijn hoop en verwachting bevestigen of ontkennen?

thijsov
31 maart 2004, 22:22
nieuw album? vet :)
ik ben ook benieuwd naar meningen :wink: :)

Aat
31 maart 2004, 23:55
Hallo Mule, de eerste soloplaat van Slowhand ????
Heb je dan niet From the cradle gekocht van een paar jaar geleden, want ook daar ging Clapton al terug naar de blues roots !! Zelfs het concert in Ahoy was toen puur blues getint (en ik verwacht, en heb gelezen op de site van Slowhand, dat dat dit keer ook weer gaat gebeuren) !!!

Harry
1 april 2004, 10:54
lees zijn bericht nog eens Aat........ :)

Stratman70
1 april 2004, 14:50
Beste clapton plaat, waar de hevige emoties van wanhoop en ellende vanaf druipen, de geur van alcohol en stuff uit je speakers komen geblazen, dat is toch nog altijd het album Layla And Other Assorted Lovesongs.

Vooral als je het verhaal achter deze opnames kent, is ie al helemaal weergaloos. Puurdere blues heb ik maar zelden gehoord. Misschien inderdaad alleen maar van Robbert Johnson zelf.

hoofd
1 april 2004, 17:09
Ik moet bij Clapton telkens denken aan die opmerkingen van Pimmetje en Alhambra over 'm :D.

thijsov
1 april 2004, 17:11
wat dan? :)

The Mule
1 april 2004, 17:11
Beste clapton plaat, waar de hevige emoties van wanhoop en ellende vanaf druipen, de geur van alcohol en stuff uit je speakers komen geblazen, dat is toch nog altijd het album Layla And Other Assorted Lovesongs.

Ben 't absoluut met je eens dat die plaat werelds is, maar ik had het dus niet over Derek & The Dominos of bv. (The) Cream, maar Clapton solo. En het beste gitaarwerk op 'Layla...' komt echt van de hand van Duane Allman, en niet van de (op dat moment) verknipte heroinejunk Clapton.

@ Aat: Nee, From The Cradle vond ik niet al te best, te glad, maar het klopt dat dat ook al een back to the blues album was.

Ik heb trouwens inmiddels een paar fragmentjes gehoord van 'Me and Mr. Johnson' (zou wat mij betreft altijd 'Mr. Johnson and Me' moeten zijn) en ik ben er een beetje teleurgesteld over. Ik vind het wel erg makkelijk gecoverd, klinkt vrijwel hetzelfde als de originelen. Eigenlijk geen vlammend gitaarwerk, maar dat kan aan de fragmenten liggen. Ik ga hem alsnog wel ECHT beluisteren...

Erik
3 april 2004, 17:35
hier kun je previews luisteren...

http://thedave.com/store/product.asp?upc=093624842323&type=music&sys=WEA&mscssid=EW8VT9RTJ1649HDHVWKE20PMVLQ22032

Stratman70
4 april 2004, 17:15
Beste clapton plaat, waar de hevige emoties van wanhoop en ellende vanaf druipen, de geur van alcohol en stuff uit je speakers komen geblazen, dat is toch nog altijd het album Layla And Other Assorted Lovesongs.

Ben 't absoluut met je eens dat die plaat werelds is, maar ik had het dus niet over Derek & The Dominos of bv. (The) Cream, maar Clapton solo. En het beste gitaarwerk op 'Layla...' komt echt van de hand van Duane Allman, en niet van de (op dat moment) verknipte heroinejunk Clapton.
Oké, dat klopt. Maar - en dat speelt voor mij eigenlijk ook best mee - de emotie komt ook hoofdzakelijk van zijn stem / de manier van zingen. Dit gecombineerd met de zeer emotionele teksten en goede melodieën (Bell Bottom Blues, Have You Ever Loved A Woman etc.) maken het wel heel bijzonder. Ik vind eigenlijk dat Clapton het ook zowiezo voor een groot gedeelte van zijn nummers en zijn stem moest hebben, i.p.v. zijn gitaarspel alleen. Maar inderdaad: praise to mister Duane Allman R.I.P.


Ik heb trouwens inmiddels een paar fragmentjes gehoord van 'Me and Mr. Johnson' (zou wat mij betreft altijd 'Mr. Johnson and Me' moeten zijn) en ik ben er een beetje teleurgesteld over. Ik vind het wel erg makkelijk gecoverd, klinkt vrijwel hetzelfde als de originelen. Eigenlijk geen vlammend gitaarwerk, maar dat kan aan de fragmenten liggen. Ik ga hem alsnog wel ECHT beluisteren...

sash
4 april 2004, 22:51
Erg goede CD!

EN m'n grote held Doyle Bramhall speelt er op mee :D

Ragamuffin
6 april 2004, 15:05
baggerplaat.
Alle scherpe randjes van de originele nummers zijn er afgehaald en wat je overhoud is bejaarde radio 2 muziek.
heel erg kut

The Mule
6 april 2004, 17:54
baggerplaat.
Alle scherpe randjes van de originele nummers zijn er afgehaald en wat je overhoud is bejaarde radio 2 muziek.
heel erg kut

Het is jammer, maar ik ben het met je eens (da's dus niet het jammere, maar dat het een slechte plaat is, ach je weet wat ik bedoel...)

Ik heb de plaat nog eens een serieuze kans gegeven, maar Clapton is voor mij nu echt een gepasseerd station. Ik koester zijn oude werk met de Bluesbreakers, Cream en Derek & The Dominos, maar het is nu toch echt een ingeslapen ouwe vent geworden. Helaas... :-(