Het toppunt van functioneel grooven!!

[capt. E]

Je leest op dit forum vaker opmerkingen over overmatig slappen en functioneel spelen en dus stiltes gebruiken. Mag ik dan zo bescheiden zijn om deze fijnproevers te attenderen op het werkelijk geniale basspel van Pino Palladino op de CD Voodoo van de Nu-Soul (vreselijke term) grootmeester D'Angelo. Misschien al bekend...anders moet je dit echt eens beluisteren. Geweldige songs, super sound en een super stem. Dit is naar mijn mening de beste CD van de afgelopen jaren. En dan het basspel. ZO Groovend!!! Zo heerlijk getimed en altijd functioneel varierend. Dit wil ik graag maar ik krijg pijn in mijn nek van het omhoog kijken naar deze bassist. Ik heb dit ook live gezien.....Kippevel. Iemand het eens? Of oneens, misschien nog leuker.

[Gerben van Nazareth]

Eens!

Pino regeert.,

[The Mule]

Heeft Pino destijds niet de honeurs waargenomen voor Rocco bij Tower of Power? Goeie bassist, maar Rocco blijft voor mij absoluut een groove-grootmeester. En let wel: zonder te slappen!

[capt. E]

Net ff zijn side bekeken. Tower of Power staat niet tussen het gigantische aantal namen van artiesten waarmee hij heeft gewerkt. Zeer divers in ieder geval. Ik heb ToP trouwens maar een keer ergens gehoord...ik vond er toen niet zo veel aan eigenlijk. Moet dit toch maar eens beter beluisteren dan.

[The Mule]

Net ff zijn side bekeken. Tower of Power staat niet tussen het gigantische aantal namen van artiesten waarmee hij heeft gewerkt. Zeer divers in ieder geval. Ik heb ToP trouwens maar een keer ergens gehoord...ik vond er toen niet zo veel aan eigenlijk. Moet dit toch maar eens beter beluisteren dan.

Dan heb ik een gouden tip voor je: koop voor €8,99 (bij elke Free Record Shop verkrijgbaar) de CD 'Soul Vaccination Live' van Tower of Power, staat meestal bij de Jazz. Check als eerste de track 'What is Hip?' en je bent bekeerd! Op dit album is de groove-tandem van Francis 'Rocco' Prestia en superdrummer David Garibaldi voor het eerst weer samen te horen. Absoluut briljant! Ik ben afgelopen maart in Tivoli geweest, het beste concert dat ik ooit heb mogen aanschouwen!

P.S. binnenkort op DVD!
http://www.bumpcity.com/albums/ohneDVD.html

BTW: ik vergis me inderdaad, het was Bobby Vega i.p.v. Pino Palladino die live voor Rocco is ingevallen toen hij er zo slecht aan toe was...

[capt. E]

Cd's kopen..phoe phoe, de laatste twee jaar heb ik welgeteld EEN Cd gekocht (Roy Hargroves Hardgroove). Kheb breedband internet vandaar.
Heb wel dat What is Hip gedownload (niet live) en The real deal en You're still a young man. Sjonge jonge deze bassist is echt RETESTRAK zeg. Vooral The real deal is impressive. Mooi die 32ste samen met de drummer, echt te gek. Hij heeft ook een mooie, gedefinieerde sound in dit nummer. Die Rocco is volgens mij heel belangrijk voor de sound van deze band, want niet alleen de drummer speelt vet met hem mee, maar ook de blazers nemen stukjes van zijn baspartijen over (of andersom natuurlijk). Echt een super vakman....en dat is ook precies de reden dat ik ToP wel heel goed vind maar er toch niet veel naar zal luisteren. Ik vind de grooves erg ehh..recht. Veel zestienden enzo achterelkaar...takatakatakatakataka enz. Ik vind het niet zo dansbaar. Voor mij (en mijn eigen grooves) is dit een van de belangrijkste kwaliteitseisen. Pino daarentegen gebruikt veel meer verschillende timingen die ook nog eens subtiel varieren, zonder dat de groovefeel eraan lijdt. Dit alles heeft natuurlijk met smaak te maken. Rocco: RESPECT!

[The Mule]

Heb wel dat What is Hip gedownload (niet live) en The real deal en You're still a young man. Sjonge jonge deze bassist is echt RETESTRAK zeg. Vooral The real deal is impressive. Mooi die 32ste samen met de drummer, echt te gek. Hij heeft ook een mooie, gedefinieerde sound in dit nummer. Die Rocco is volgens mij heel belangrijk voor de sound van deze band, want niet alleen de drummer speelt vet met hem mee, maar ook de blazers nemen stukjes van zijn baspartijen over (of andersom natuurlijk). Echt een super vakman....en dat is ook precies de reden dat ik ToP wel heel goed vind maar er toch niet veel naar zal luisteren. Ik vind de grooves erg ehh..recht. Veel zestienden enzo achterelkaar...takatakatakatakataka enz. Ik vind het niet zo dansbaar. Voor mij (en mijn eigen grooves) is dit een van de belangrijkste kwaliteitseisen. Pino daarentegen gebruikt veel meer verschillende timingen die ook nog eens subtiel varieren, zonder dat de groovefeel eraan lijdt. Dit alles heeft natuurlijk met smaak te maken. Rocco: RESPECT!

Tower of Power wil ook bewust een soulband met jazztrekjes zijn, cross-over voor het volk zullen we maar zeggen. De grooves zijn inderdaad wat meer rechttoe-rechtaan, hoewel zeker niet altijd. Op de laatste albums en live worden ze muzikaal steeds interessanter. Wat wil je ook: een band die al bijna 40 jaar bestaat moet zich blijven ontwikkelen, al is het maar om het voor zichzelf interessant te houden. De originele studioversie van 'What is Hip?' stamt nota bene uit 1973 :o

Maar hoewel schaamteloos off-topic, toch fijn dat ik Rocco in het juiste perspectief heb weten te plaatsen!

[capt. E]

Off-topic, ik vind van niet. Ik heb deze topic gestart omdat ik als bassist met de nodige live-ervaring wel denk te weten wat een goede bassist is. Iedereen kijkt in het begin zijn ogen uit naar Mark Knig en Flea (zeer terecht overigens) maar er is meer, veel meer. Ik geniet echt enorm van bassisten zoals Pino, die misschien voor de leek of beginnend bassist niet zo opvallen. Wel staat iedereen te swingen..rara hoe kan dat???? De fucking goede bassist die daar ff retestrak staat te spelen dus!
Ik wilde smaakgenoten gewoon ff attenderen (hoewel Pino door jullie al veel besproken is zag ik later), en ik hoopte op tips van soortgelijken bassisten die ik nog niet kende, zoals die tip over die Rocco! Thanks!! Deze bassist staat nu op mijn speciale lijstje voorbeelden van goede bassisten.

[bassopotmus]

Een van mijn favo's is Aston "family man" Barret, bassist van Bob marley en the wailers. De founder van reggea bass en een meane groove!
Voor nummers
stir it up,
exodus
is this love

Vergeet er vast veel nu ff, maar check deze ook eens!

[capt. E]

Je hebt helemaal gelijk, doet me qua stijl wel een beetje aan Pino denken zelfs! Uiteraard ken ik dit wel al!!

[Wouter J]

Als je het Pino hebt (en dan bedoel ik niet de Pino uit Sesamstraat) dan doe je er ook goed aan om naar platen van Paul Young te luisteren.

Op songs zoals "Everytime you go away", "Come back and stay" en "wherever I lay my hat" hoor je Pino op zijn best, fretloze musicman, octaver, chorus en de beste fretloze baslijnen sinds Pastorius.

Bij D' Angelo heeft hij zijn stijl geheel veranderd maar op die Platen van Paul Young hoor je heel goed waarom Anthony Jackson Pino als "een van de allergrootste" bestempelde.

[capt. E]

Ik zit nu te luisteren naar Pino op Hardgroove van Roy Hargrove, en hierop speelt hij dezelfde stijl als bij D'angelo. Ik heb die hitjes van Paul Young niet thuis maar ik kan me wel nog goed herinneren dat ook hier iets speciaals op de bas gebeurde ja. Typisch fretloze sound en vette zingende lijntjes die deze nummers echt een nieuwe dimensie gaven. Wat is hij toch veelzijdig he. Bedankt dat je me ff de pedaaltjes erbij zetten. GVD, nu moet ik dus ook z'on octaver hebben!

[The Mule]

Deze bassist staat nu op mijn speciale lijstje voorbeelden van goede bassisten.

Ik ben oprecht blij dat ik iemand heb overtuigd van de kwaliteiten van mijn favoriete bassist. Als je trouwens openstaat voor nog een goede tip over een zwaar ondergewaardeerde bassist, maar dan uit het verre verleden (en een absoluut andere muziekstijl!), check dan Creedence Clearwater Revival eens, bv. hun prachtige versie van 'I Heard It Through The Grapevine'. En als je het al denkt te kennen, luister dan gewoon eens specifiek naar de baslijnen.

Stu Cook is een fantastische 'ingehouden' bassist, die absoluut groovede (sp?) als een gek maar geen noot teveel speelde en daarom ook de sound van CCR zo prachtig open hield. Behalve een perfecte ondergrond voor rauwe Les Paul tonen gaf dit de band echt 'soul'.

Geen geintje, ik ben bloedseries, zeg het maar als ik ongelijk heb...

[tonconnie]

Ik heb meteen deze week die cd van D´Angelo aangevraagd in de bibliotheek, gisteren beluisterd......fantastisch wat een groove.
bedankt voor de tip.

Ook maar even TOP gedownload, dat is echt ongelooflijk strak, dat swingt echt.

Ik heb even het stof van een oude lp van CCR geblazen en "i heard it through the grapevine" opgezet (wat klinkt een lp toch goed) en inderdaad zeer goed.

Beluister ook eens wat volgens mij hun eerste cd was "Live" met het album Mental juwelry waarop bassist Patrick Dalheimer heel functioneel grooved op o.a. zijn stingray, vooral die eerste 2 nummers en "take my anthem"
erg cool intro. die eerste 2 nrs zijn erg tricky om te spelen.
En dan te bedenken dat ze toen nog maar net begonnen waren.

[basswasp]

Metal Jewelry vind ik het beste bas-album van Live, ik snap niet wat die Dahlheimer daarna is gaan doen. Eerst hoor je zo'n superbaslijntje als op Pain Lies On The Riverside en nu is het een beetje varieëren op grondtonen en niet meer :(

[tonconnie]

Ja inderdaad het is ook allemaal wat commerciëler :???: geworden, ze hebben uiteraard nog wel sterke nrs. maar de bas stond volgens mij sterk op de voorgrond, later hebben de andere muzikanten zich meer ontwikkeld en daardoor meer naar voren getreden op de volgende albums, w.o. de gitaar.

[Semafoor]

Metal Jewelry vind ik het beste bas-album van Live, ik snap niet wat die Dahlheimer daarna is gaan doen. Eerst hoor je zo'n superbaslijntje als op Pain Lies On The Riverside en nu is het een beetje varieëren op grondtonen en niet meer :(

Ja, heb je opzich wel een punt. Maar goed, dat zie je tegenwoordig helaas wel vaker. Gelukkig is hij live (geen woordspeling) nog steeds gewoon echt serieus goed.

[soulbrother]

Bobby Vega, de invaller van Rocco, heb ik vorig jaar live mogen aanschouwen toen ik op vakantie was in Amerika. TOP speelde toen toevallig op de "San Mateo county fair" (soort kermis). Deze gast speelde op een oude afgeragde 60's Fender Jazzbass, met een PLECTRUM. Deze man is echt ULTRA funky en naar mijn inzicht zelfs beter dan Rocco zelf. Echt ongelooflijk hoe groovy hij speelde.

[Clunk]

Metal Jewelry vind ik het beste bas-album van Live, ik snap niet wat die Dahlheimer daarna is gaan doen. Eerst hoor je zo'n superbaslijntje als op Pain Lies On The Riverside en nu is het een beetje varieëren op grondtonen en niet meer :(

das idd een rete vet album.
heb ik ook :)

er stond er nog een op, waar ook lekker in geslapped werd,
ik weet niet meer hoe die heet, maar ik zoek em ff op,//'
no more good pain ofzo.. of toch een ander.. naja...