Clap (Steve Howe / Yes)

[Harald]

Toch maar hier posten, just in case Han S is lurking... die heeft er ooit nog om gevraagd

https://www.youtube.com/watch?v=IF0GUG9470Q

Always used to play this, with my own variations on the different fills in the tune. One thing about the whole Covid recluse thing, with hardly any gigs, there's some time to slay some old dragons, and work out the nifty little details in tunes I've been playing for years in a 'close enough for folk' fashion. Unlike Steve Howe, I play this with a thumbpick, or like here, with nothing but my bare hands. Tough as nails, and that's cause they are reïnforced. Natural nails won't hold for long with this style of playing on a steel string, no matter how much milk you drink. So I hope you enjoy this one!

[Midwolda]

Ik heb voor m'n monitor zitten applaudiseren. :D

En voor jou natuurlijk. Man wat knap.

[guitarkid2]

Ik klap even met wollie mee
Fijn

[Fobo]

Ik schuif aan; prachtig!

[Harald]

Thanks !

[FNaRK]

Geweldig !!

[Pepe]

Good work.
Nou je dat nummer zo goed kent, zit er enig compositorische logica in?
Bij Mood for a Day doorzag ik dat pas nadat ik het nummer zelf ging spelen (maar blijf houtje touwtje)

[Martijn-w]

Ja, die Harald kan wel wat :ok:

[Jan Buurman]

Phoe, jij kan écht gitaar spelen!

[Harald]

Thanks!


Good work.
Nou je dat nummer zo goed kent, zit er enig compositorische logica in?
Bij Mood for a Day doorzag ik dat pas nadat ik het nummer zelf ging spelen (maar blijf houtje touwtje)

Howtje touwtje is volgens mij precies goed...

Kan me herinneren dat Han het er wel eens over had dat Yes allemaal losse fragmenten van nummers repeteerde, en opnam, er vervolgens een edit van maakte wat dan een heel nummer moest zijn, en dat dan weer ging repeteren om het op te nemen voor een LP.

Zo klinken dit ook. Op een rerelease van the Yes Album staat trouwens een studioversie van Clap, daar kun je het goed horen. Begin is grotendeels hetzelfde maar dan goed opgenomen (in tegenstelling tot de live versie die op de LP galmt), totdat het ontspoort in wat volledig onsamenhangende fragmenten. Een deel daarvan is dan weer in Fragile terechtgekomen. Wat dat betreft is de live versie die op de LP staat iig een goede keuze. Dat is allemaal nog vrij coherent.

Een soort poor man's Chet Atkins, gecombineerd met een stuk dat rechtstreeks verbouwd lijkt uit Classical Gas, met wat snelle riedeltjes hier en daar. Een patroon wat je wel vaker hoort bij zijn akoestische solostukken. Als hij een stuk als Windy and Warm speelt is het regelrecht houterig. Maar eerlijk is eerlijk, Clap en Mood for a Day zijn leuk geschreven, leuk om te spelen, en hij speelt ze zelf ook prima.

[Pepe]

Poor man's Chet is dan weer leuk gevonden (naast Howtje dan), ik ben meer van de alternate thumb en ik zag dat dit nummer daar niet aan deed, waardoor het voor mij dan al gelijk afvalt afgezien dat het me veel te veel gedoe is dus mijn applausje voor jou is ook deels real trooper kwa doorzetten.

Dat viel mij ook trouwens ook op bij jouw versie van MfaD, dat die itt die van Howe zich wel hield aan een interne klok, ik worstel daar altijd een beetje mee... follow clock or follow man.

[Tupelo]

WOW !!
Voor het spel en voor de geheugensessie. :)

[Ernest01]

Briljant weer.
En extra knap, omdat - in mijn oren - het experimentele van Yes ook hier erg duidelijk is.
Des te moeilijker om het te spelen, lijkt mij.
Maar jij bewijst dat het kan.... bravo !

[Harald]

Dank je! Geheugensessie... begin langzaam aan wat consequenter dingen uit te schrijven die ik bedenk of uitzoek. Juist omdat ik soms eigen nummers moet gaan uitzoeken adhv oudere opnames.

De grote lijnen hier vallen trouwens wel mee, maar om al die riedeltjes precies te kopieren, duurt wel even voordat dat erin zit. Moet je idd. wel maar net zin in hebben. Deze zijn dan wel nog redelijk sterk. Er is een film op youtube van een solooptreden van hem in Montreux. Bij andere stukken zijn ze een stuk meer cliché, en eigenlijk ook minder goed passend in het nummer. Op één of andere manier deed hij het bij Clap precies goed. Is in de latere live uitvoeringen ook nauwelijks veranderd, muv het eindje dat anders is dan op de Yes Album.