Welke pickups voor Strat? Clean, warm en dynamisch?

[jerome]

Fijne gitaarfreaks

Ik zoek een 2 andere single coil neck pickups (neck & middle) voor een Fender Stratje die ik net gescoord heb en aan het opknappen ben; HSS, maple fretboard en alder body

Met de volumepot open mogen ze best een klein randje hebben en n beetje zingen maar met de volumepot ietsje terug moeten ze clean, helder maar toch nog warm en vol blijven klinken en niet al te veel volume verliezen.

Ze moeten dynamisch reageren, dus goed reageren op hard of zacht aanslaan.

Mn Strat moet als n Strat blijven klinken.
Ook vol gas met n booster of een overdrive aan
Mogen dan ook niet modderig of ongedefinieerd gaan klinken

Ben zelf een grote fan van het bluesy Strat geluid van Scott Henderson op z’n blues album Dog Party;

https://youtu.be/A2Ka43wF6S4

https://youtu.be/xTyr7gy5OTg

Voor mij het ultieme Strat geluid w.b. neck en middle pu
Een beetje alla SRV, maar dan dynamischer en into your face

Blijft lastig, en mijn gear is sosieso anders:
Marshall JMP 2204 top 1978, 50 Watt, EL 34 tubes
Vox halfopen cab met 2 Celestion Gold Alnico speakers 12” /50 Watt

Toch zou ik een beetje in de buurt willen komen...
Waar moet ik beginnen?
Met welk merk/type zou ik de meeste kans maken?
Wie heeft er tips? :strat:

[Pepe]

De SRV klankkleur is vooral eq curve, sommige overdrives zijn speciaal daarvoor getuned en inderdaad JMP en Celestion Gold zijn niet bepaald een logische keus daarin.
Dynamiek heeft met heel veel dingen te maken maar vooral met touch, afstelling en awareness,
heb je niks aan, snap ik, je wil een merk van een pickup horen,
in dat geval zeg in Van Zandt blues, die pickups gaven mij de meeste SRV feel wegens breed, bold & abrasive.

[arjanb01]

Texas specials in de neck en middle en in de brug een Seymour Duncan pearly gates humbucker ? Mooie veelzijdige combi die ook in de single coil standen zingt en met volume terug clean blijft.
Ik hoor ook goeie verhalen over Scheffer pickups (Drenthe). Ateng op dit forum heeft ze in z’n HSS strat. Misschien hem ff een PM sturen? Hij kan je goed adviseren over Scheffer.

[Erik de Perik]

Wat voor humbucker komt/zit er op?

[jerome]

Een DiMarzio Dual Sound
Veelzijdige en dynamische humbucker, reageert goed op de volumepot en aanslag en klinkt lekker over m’n Marshall top icm met de Celestion alnico Gold speakers.
We spelen vrij stevige rock, Southern rock, maar ook funk (alla RHCP) en blues


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

Een high output humbucker dus. Daar moet je wel rekening mee houden anders gaat het wat ‘scheef’ klinken.

[jerome]

Valt erg mee, ik heb de Dimarzio humbucker iets lager staan dan “normaal”, dan is het geluid wat opener/mooier.
Daardoor is de output ietsje lager en het verschil met output van de standaard single coils nihil, in ieder geval te handelen.
Alleen ik vind de standaard Japanse single coils vlak klinken en daarom wil ik ze vervangen.

En ik weet eerlijk gezegd niet of high output single coils sowieso wel mijn ding is.
Ik heb er weinig ervaring mee.
Maar ik ben bang dat die te opgefokt gaan klinken en met de volumepot iets terug niet open en warm genoeg.
Ik heb ooit Lindy Fralin high output single coils in m’n andere Japanse Fender Strat gehad en die klonken dichtgesmeerd, en met de volumepot terug bleven ze smerig klinken en totaal geen warmte en helderheid.

Gevoelsmatig zou ik nu eerder of normale of medium output single coils gaan.
Ik heb nog een USA HSS Strat en daar vind ik de standaard single coils al veel beter klinken dan de standaard single coils in de Japanse Strat.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

Misschien dan gewoon een Fender setje?

[Pepe]

Het is net koken, beetje meer van dit, wat minder van dat,
met high output's wordt vaak vals gespeeld, wordt het mid opgepept, gaat het ook hard, kil en bonkig van klinken,
voor sommige muzieksoorten juist goed maar niet voor Henderson en SRV.
en vintage is te wimpy & dun dus daartussen zou ik zoeken, meestal heet dat ook de blues variant.
En men ontloopt elkaar niet zoveel zolang je bij de usual suspects blijft zoals Lollar, Duncan, Fender en van Zandt,

[dml]

In combinatie met een Super Distortion / Dual Sound zou je eigenlijk de Dimarzio FS-1 moeten proberen, zowel in middle als neck.

[jerome]

Allemaal heel erg bedankt voor jullie input mannen!
Ik begin een beetje n beeld te krijgen welke richting ik op “moet” zoeken😃

De keuze is denk ik al wat kleiner geworden in de medium output range:

Van Zandt Blues; iets meer output als de vintage pu’s, veel goede reviews van gebruikers

Bare Knuckle Irish Tour Single Coil
Ook iets meer output als de vintage pu’s, goede reviews

Seymour Duncan Vintage Flat Strat SSL-2 ; zelfde als de SSL-1 maar dan flat pole versie ipv stagerend en iets meer output

DiMarzio FS-1 en Texas Specials vallen voor mij voorlopig ff af, dat zijn high output pu’s, ik wil eerst medium output pu’s gaan proberen.

Wat me opvalt dat de meeste pu’s nog steeds staggered zijn, voor mijn Strat met n platte radius en 009 snaren niet echt optimaal toch?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[dml]

DiMarzio FS-1 en Texas Specials vallen voor mij voorlopig ff af, dat zijn high output pu’s, ik wil eerst medium output pu’s gaan proberen.


Da's vreemd. Een Super Distortion is ook high output, dat los je op door 'm lager te draaien maar voor hotte single coils (en da's ook behoorlijk betrekkelijk) werkt dat ineens niet?

[Pepe]

Wat me opvalt dat de meeste pu’s nog steeds staggered zijn, voor mijn Strat met n platte radius en 009 snaren niet echt optimaal toch?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

staggered is vintage sentiment, door Fender in de seventies al vervangen door flat en teruggebracht voor hun vintage modellen,
en dan doen de anderen dat ook,
maar Duncan heeft ze in alle smaken en varianten, magneten, polepieces, windingen.. en met redelijk goede beschrijvingen er bij,
het verschil tussen staggered en non staggered alleen heeft geen impact op klank & output

Ik vind Lollar eigenlijk door de bank genomen net een tikje lekkerder dan Duncan maar ook wat duurder,

[telerocker]

Allemaal heel erg bedankt voor jullie input mannen!
Ik begin een beetje n beeld te krijgen welke richting ik op “moet” zoeken

De keuze is denk ik al wat kleiner geworden in de medium output range:

Van Zandt Blues; iets meer output als de vintage pu’s, veel goede reviews van gebruikers

Bare Knuckle Irish Tour Single Coil
Ook iets meer output als de vintage pu’s, goede reviews

Seymour Duncan Vintage Flat Strat SSL-2 ; zelfde als de SSL-1 maar dan flat pole versie ipv stagerend en iets meer output

DiMarzio FS-1 en Texas Specials vallen voor mij voorlopig ff af, dat zijn high output pu’s, ik wil eerst medium output pu’s gaan proberen.

Wat me opvalt dat de meeste pu’s nog steeds staggered zijn, voor mijn Strat met n platte radius en 009 snaren niet echt optimaal toch?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Er zijn zoveel te gekke strat pickups. Van Zandt heeft een goede reputatie, Fralin Blues Specials komen dicht in de buurt en de Texas Specials zou ik zeker niet afschrijven. Ik heb zelf heb een Bare Knuckle HSS set in mijn strat: Crawler + Irish Tours. De IT's zijn zeker een aanrader, maar de pickups zijn maar een stukje van de SRV-sound. Een Fender of Fender-type amp plus een TS-overdrive is wel aan te raden. En verder zit de SRV-magic voor een groot deel in je vingers.

[LRS]

Drie toevoegingen aan wat hierboven reeds is gezegd:

1) de TX Special pickups worden door Fender wel geadverteerd als meer output, maar alles is relatief. Ze zijn nou ook weer niet zo heet. Rond de 6.0-6.5 kOhm om Alnico V magneten is wel wat meer power dan een typisch vintage style setje maar mijn ervaring is dat als je ze laag in de slagplaat monteert, dat het een fijne en veelzijdige set is die goed op je volumeknop reageert.

2) de staggered pole pieces (met name de G die er boven uit steekt om de in der tijd omwonden G snaar te bedienen) kun je met beleid naar beneden drukken. Met beleid, en misschien is 30x per dag niet verstandig, maar ik heb met deze aanpassing nog nooit een pickup gesloopt. Het resultaat is dat de G veel gebalanceerder klinkt in het geheel. Deze aanpassing is reversibel; als het je niet bevalt, druk je de magneet via de achterzijde weer (voorzichtig) terug.

3) als je Alnico V magneten toch te fel vindt klinken en je zoekt iets meer warmte, zonder dat het modderig wordt, overweeg dan eens een setje CS Fat ‘60s. Deze zijn het Alnico II broertje van de TX Special en klinken minder schel. Deze heb ik in m’n EJ strat met palissander toets, en ik wil nooit meer iets anders. Als je een keer een sound sample wil, stuur maar een PM.

[Pepe]

3) als je Alnico V magneten toch te fel vindt klinken en je zoekt iets meer warmte, zonder dat het modderig wordt, overweeg dan eens een setje CS Fat ‘60s. Deze zijn het Alnico II broertje van de TX Special en klinken minder schel. Deze heb ik in m’n EJ strat met palissander toets, en ik wil nooit meer iets anders. Als je een keer een sound sample wil, stuur maar een PM.

In dat kader,
Ik heb een strat met Duncan antiquity hots, dat is ook extra wind met alnico II, fantastische pickups met lots of vibe.
ik noem ze nooit want ze zijn best prijzig en mijn vibe hoeft niet de vibe van iemand anders te zijn,
ook eerder ronde Shadows roar dan brede Texas sizzle

[jerome]

Fijne feedback mannen, bedankt allemaal!
Het blijft een kwestie van smaak en de vraag of de combinatie met mijn gear goed gaat werken

Ik heb o.a. op YouTube diverse filmpjes van pu-reviews bekeken.
Helaas is de kwaliteit vaak beroerd, gasten die niet echt lekker spelen en vaak met slecht afgestelde amps waardoor ook goede pu’s (naar mijn smaak) beroerd klinken.

Maar ik ben toch wel wat verder gekomen.
Die Fender CS Fat ‘60’s klinken inderdaad erg lekker zeg!
Gevoelsmatig minder schel in het hoog dan sommige andere pu’s
Maar toch helder en warm in het hoog.
En dat kan voor mijn gear belangrijk zijn.
Mijn Marshall JMP 2204 50 Watt top is een geweldige amp en de Celestion Golds zijn geweldige speakers maar de hoge tonen kunnen soms erg gemeen klinken...

En de Fat ‘60’s klinken ook verbazingwekkend lekker met distortion en meer of high gain!
Ook met solo’s en hoge tonen, lekker warm, en ze zingen dan lekker
En reageren zo te horen erg goed op de volumepot van de gitaar en op hard en zacht aanslaan.
En de mids en het laag klinken lekker, gebalanceerd en transparant en niet penetrant en zeker niet modderig!!

De seymour duncan antiquity texas hot lijken er inderdaad wel op kwa sound maar spreekt mij iets minder aan.
Misschien iets meer gebaseerd op de ‘50s pu’s?
Blijkbaar minder mijn ding...

Van de Van Zandt Blues en Lollar (Blonde?) pu’s heb ik nog geen echte goede filmpjes kunnen vinden die mij kunnen overtuigen...


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[jerome]

Mannen, iemand ervaring met de RIO Grande Vintage Tallboy pu’s?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[telerocker]

Mannen, iemand ervaring met de RIO Grande Vintage Tallboy pu’s?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Niet met Tallboys, wel met de Muy Grande. In mijn strat zat aanvankelijk een Muy Grande HSS-set. Ten eerste was de humbucker enorm microfonisch en ten tweede vond ik de set als totaal nogal vlak tov van de BKP Crawler/Irish Tours die er nu in zitten. Maar goed, de Tallboys heb ik geen ervaring mee.

[pasqual]

Fijne feedback mannen, bedankt allemaal!
Het blijft een kwestie van smaak en de vraag of de combinatie met mijn gear goed gaat werken


Precies dit wat je hierboven zegt! Ik heb een Strat met een set "Pure Vintage" van Tonerider waarin deze elementen geweldig klinken en is dan ook mijn main axe. Echter in geen enkele andere van mijn Strats klinkt deze betreffende set even goed. Het is de combinatie van factoren die een gitaar anders/beter maakt dan andere.

[no 1 hops]

Die Fender CS Fat ‘60’s klinken inderdaad erg lekker zeg!
Gevoelsmatig minder schel in het hoog dan sommige andere pu’s


als je dit gevoel krijgt via youtube filmpjes dan kan je eventueel nog bedrogen uitkomen.
ik heb een clone pedaal van de alpha drive gemaakt op basis van een aantal filmpjes.
nu vind ik hem eigenlijk heel erg topeond schril/schel als een treble booster
iemand van dit forum heeft het schema bekeken en het IS eigenlijke een soort van treble booster.

zeker als je geen goede speakers of hoofdtelefoon hebt, en de opname is ook niet echt alles kan je toch nog voor verassingen komen te staan.

maar een te schelle sound pak je makkelijk aan met een ouderwetse krulkabel, die pikt genoeg treble weg ;-)

[Pepe]

Ik ga nog wel verder,
op basis van YT filmpjes kan je helemaal niks over een pickup zeggen, behalve dat je er niks over zeggen kan
teveel parameters going on
wat je kan doen is absoluut met data of relatief met andere pickups vergelijken,
Maar genoeg mensen die oordelen aan de hand van een filmpje maar dat zegt vooral iets over de de kijker.

[no 1 hops]

Ik ga nog wel verder,
op basis van YT filmpjes kan je helemaal niks over een pickup zeggen, behalve dat je er niks over zeggen kan
teveel parameters going on
wat je kan doen is absoluut met data of relatief met andere pickups vergelijken,
Maar genoeg mensen die oordelen aan de hand van een filmpje maar dat zegt vooral iets over de de kijker.

en ik wil daaraan nog toevoegen: je eigen gehoor, oftewel het gemis aan frequenties.
ik dacht ooit dat de brugpup van een setje Microcoils van Bill Lawrence (met een geweldige neckpup) niet genoeg volume leverde ten opzichte van die goddelijk neckpup.
van alles geprobeerd en uiteindelijk opgestuurd naar een vriend van mij die ook bekend was met de Lawrence producten.
en zijn antwoord? prima werkend, niks mis mee.
ik heb mijn gehoor laten testen en wat blijkt, ik mis zelf nogal wat frequenties. ik hoor heel ook veel tophoog, maar toch is daar een aantal freq onder normaal,
dus mijn perceptie ervan ook.
nu is elk gehoor anders, dus wat ik grandioos vindt kan een ander wel compleet ....... vinden

[telerocker]

Ik ga nog wel verder,
op basis van YT filmpjes kan je helemaal niks over een pickup zeggen, behalve dat je er niks over zeggen kan
teveel parameters going on
wat je kan doen is absoluut met data of relatief met andere pickups vergelijken,
Maar genoeg mensen die oordelen aan de hand van een filmpje maar dat zegt vooral iets over de de kijker.

+1.. Je moet ze zelf horen, het liefst over je eigen setup. En dan nog, in de ene gitaar werkt een bepaalde type pickup geweldig, in de andere niet. Je moet denk vooral uitgaan van de gitaar en wat je mist. Daarna moet je mazzel hebben dat je keuze goed uitpakt.

[Napoje]

Heel veel muzikanten hebben in de loop der jaren gehoorschade opgelopen, bovenop een van nature verminderend gehoor... En laten we wel wezen, veel 18 jarigen zitten er niet op dit forum. vandaar dat ik die omschrijvingen van gear vaak met een dikke korrel Zout neem.

[heinz3110]

+1.. Je moet ze zelf horen, het liefst over je eigen setup. En dan nog, in de ene gitaar werkt een bepaalde type pickup geweldig, in de andere niet. Je moet denk vooral uitgaan van de gitaar en wat je mist. Daarna moet je mazzel hebben dat je keuze goed uitpakt.

Dit dus. Ik heb een elementsetje echt in 3 verschillende gitaren gehad in 3 verschillende bandsettings. Rangeerde echt van halleluja tot meh. Een ander setje in een andere gitaar was echt "bingo" in elke bandsetting. Ergo: je weet het pas als ze in betreffende gitaar zitten.

[jerome]

Jullie hebben gelijk, tuurlijk zijn die YT filmpjes niet echt n goede referentie.
Maar ik moet toch érgens beginnen...
Wat LRS postte over die Fender Fat 60’s pu’s dat ze Alnico alnico II magneten hebben en daardoor minder schel en warmer in het hoog klinken spreekt mij heel erg aan.
En op de YT filmpjes is redelijk goed te horen dat ze met een doses gain ook nog lekker klinken, wat in een aantal reviews ook wordt aangegeven.
Er zijn toch een aantal PU’s die dan al snel modderig klinken.
Dus daarom denk ik dat de FAT 60’s voor mij goede kanshebbers zijn.





Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[jerome]

....als je Alnico V magneten toch te fel vindt klinken en je zoekt iets meer warmte, zonder dat het modderig wordt, overweeg dan eens een setje CS Fat ‘60s. Deze zijn het Alnico II broertje van de TX Special en klinken minder schel. Deze heb ik in m’n EJ strat met palissander toets, en ik wil nooit meer iets anders. Als je een keer een sound sample wil, stuur maar een PM.

Heb jij de gewone Fat 60’s of de Handwound versie?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[telerocker]

Heb jij de gewone Fat 60’s of de Handwound versie?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Volgens mij heb je je keuze gemaakt. Gewoon maar proberen dan.
Trouwens Bare Knuckle heeft ook alnico II:
https://www.bareknucklepickups.co.uk/pickup/strat/the-sultans-single-coil

[LRS]

Heb jij de gewone Fat 60’s of de Handwound versie?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Huis-tuin-keuken versie. We kunnen overigens nog wel een leuke discussie aanzwengelen in welke mate handgewonden elementen daadwerkelijk ook handgewonden zijn 🙈

[jerome]

😂
Ik ga ook voor de gewone versie hoor
500 pleuroos is mij net ff te veel...😳


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Pepe]

Huis-tuin-keuken versie. We kunnen overigens nog wel een leuke discussie aanzwengelen in welke mate handgewonden elementen daadwerkelijk ook handgewonden zijn 

Bij de een houdt iemand de draad vast, bij de ander loopt dat over een spoeltje.
Is het dan iets anders?

[jerome]

😂Volgens mij ben je toch een discussie aan het uitlokken...😉


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

In dit verband is ‘aanzwengelen’ de juiste benaming.

[jerome]

😂


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

Heb mij serieus wel eens afgevraagd hoe moeilijk het nu helemaal kan zijn om een pickup te maken en ik zal vast niet de enige zijn.

[LRS]

Bij de een houdt iemand de draad vast, bij de ander loopt dat over een spoeltje.
Is het dan iets anders?


Ik bedoelde meer te zeggen dat het wat mij betreft een enorme “can of worms “ gehalte heeft, waarbij iemand het verschil duidelijk meent te onderscheiden van het een of het ander.

[Plant]

Doorgaans werkt het zo dat als je ergens meer voor betaalt, je ook meer verschil hoort. En dan is het ook altijd beter, nooit slechter.

[Erik de Perik]

Doorgaans werkt het zo dat als je ergens meer voor betaalt, je ook meer verschil hoort. En dan is het ook altijd beter, nooit slechter.

Daar is de hele industrie op gebaseerd en blind testen doen we liever niet aan.

[LRS]

Dat is dus wat ik met de “can of worms” bedoelde 😜 maar inderdaad, daar hebben velen een meer of minder uitgesproken mening over.

Persoonlijk denk ik niet dat een buitenstaander, zeker niet je publiek in de kroeg waar je staat te spelen na de lockdown, het verschil gaat horen tussen de handgewonden set van €500,- of een fabriekssetje van €200,- Degene die er €500,- voor betaalt, is IMHO niet subjectief in dezen, die heeft een verschil van €300,- te rechtvaardigen. Daarin is iedereen verder vrij uiteraard, als je het eraan uit wil geven, be my guest. Ik heb alleen behoorlijke bedenkingen bij de bekende gitaristenwijsheid dat handgemaakt, handgewonden, duurder, oude meuk (vintage?), per definitie beter is. Alsof Abigail magisch elfen stof op haar vingers heeft, dat aan de pickups blijft zitten voor een levendiger “tone”. Voor mij dezelfde categorie als cryogeen gekoeld zilverdraad etc etc. Je mag het van mij horen hoor, ‘t is een vrij land...

[D3nnis]

Alsof Abigail magisch elfen stof op haar vingers heeft, dat aan de pickups blijft zitten voor een levendiger “tone”. Voor mij dezelfde categorie als cryogeen gekoeld zilverdraad etc etc. Je mag het van mij horen hoor, ‘t is een vrij land...

Maar dat zou eigenlijk ook weer betekenen dat de normale productie seymour duncans, dimarzio's, etc, ook weer onzin zijn, want de chinezen maken ook humbuckers voor 2 tientjes per set, maar daar hoor je niet veel mensen over.

[no 1 hops]

voor mij waren de artikelen op deze pagina zeer verhelderend.
geen mambojambo, geen geheime trucjes, gewoon hoe pickups werken en welke zaken invloed op ze hebben.
http://billlawrence.com/Pages/All_About_Tone.htm/Pickupology.htm

als je je niet blauw wilt betalen aan gebakken lucht, is dit goede lektuur

[LRS]

@ D3nnis; Ik zeg niet dat de gebruikte materialen geen verschil maken, maar bij dezelfde gebruikte materialen waar de een wordt vastgehouden door een spoeltje en de ander door een handje... Hmm... ik heb m’n bedenkingen over het hoorbare verschil, als dat er al zou zijn.

[D3nnis]

Mee eens hoor.
Afd zal een wikkelpatroon en -spanning best invloed kunnen hebben. Maar dat kun je een machine ook kunnen leren. En elke keer hetzelfde, wel zo handig bij vervanging of zo.
Het ging er mij vooral om dat een chinees ook zo'n machine aan kan zetten.

[telerocker]

Het kan me geen reet roesten hoe ze zijn gemaakt, als ze maar klinken. Maar misschien weer back on topic?

[jerome]

Ik ga in ieder geval de Fender CS Fat 60’s bestellen.
En ja, de gewone versie...
500 pleuroos voor de handwound heb ik er nu even niet voor over...😉
Ben benieuwd!
Ik laat jullie weten hoe ze bevallen over mijn gear😊


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

Ik zou ze sowieso eerst een week onder een piramide leggen. Dat scheelt al een hoop 😏

[jerome]

Ik ken een specialist die een special tool heeft zodat ze sneller ingespeeld zijn...


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[telerocker]

Ik ken een specialist die een special tool heeft zodat ze sneller ingespeeld zijn...


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

De eerste week niet boven de 10 Watt hè :seriousf:

[Erik de Perik]

Je gitaar 24 uur lang aan laten staan werkt ook goed.

[jerome]

Ik heb gehoord dat de gewikkelde draden dan te heet worden, uitzetten en de windingen te los komen te zitten


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Erik de Perik]

Je moet het volume natuurlijk niet voluit zetten hè.

[jerome]

Oww is dat t!😂


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Orpheo]

Dat is dus wat ik met de “can of worms” bedoelde  maar inderdaad, daar hebben velen een meer of minder uitgesproken mening over.

Persoonlijk denk ik niet dat een buitenstaander, zeker niet je publiek in de kroeg waar je staat te spelen na de lockdown, het verschil gaat horen tussen de handgewonden set van €500,- of een fabriekssetje van €200,- Degene die er €500,- voor betaalt, is IMHO niet subjectief in dezen, die heeft een verschil van €300,- te rechtvaardigen. Daarin is iedereen verder vrij uiteraard, als je het eraan uit wil geven, be my guest. Ik heb alleen behoorlijke bedenkingen bij de bekende gitaristenwijsheid dat handgemaakt, handgewonden, duurder, oude meuk (vintage?), per definitie beter is. Alsof Abigail magisch elfen stof op haar vingers heeft, dat aan de pickups blijft zitten voor een levendiger “tone”. Voor mij dezelfde categorie als cryogeen gekoeld zilverdraad etc etc. Je mag het van mij horen hoor, ‘t is een vrij land...

Well, yeah: ik heb twee sets van Seymour Duncan gekregen van die Zephyr Silver pickups en ja, ze klinken bijzonder goed. Dat zilver een betere geleider is die ook nog eens flexibeler is, vertaalt zich in het feit dat die pickups niet gewaxpot hoeven te worden want de spanning op de zilveren draad is gewoon hoger bij het winden, dus de wikkelingen schuiven minder, dus waxpotten om de boel op z'n plek te houden is niet nodig. Het cryogeen behandelen van metaal is ook een betrouwbare methodiek gebleken om onzuiverheden in metaal te corrigeren (lees harder te maken, duurzamer maken, buigzamer maken: ideaal voor spoeldraad). Het effect hiervan is niet duidelijk als je 1 setje neemt maar wél als je meerdere sets neemt: het maakt het product consistenter en dat is precies wat fabrikanten willen. Dat je als gebruiker zeker weet dat wat je koopt, gelijk is aan elkaar.

Hoe vaak heb ik het niet gezien dat bijvoorbeeld 1 JB nou NET veel toffer is dan die ander, ondanks dat ze hetzelfde zouden moeten zijn (voor mijn werk jaag ik er tientallen JB's per jaar doorheen: dat je dus niet denkt dat het gaat om incidenten). Het is net iets hotter of juist niet, de noten vloeien net wat lekkerder, de tone is net wat strakker of juist niet. Het is dat 'mojo' element in de tone. En dat is ook waarom pickups van MJ (Seymour Duncan) of Abigail (Fender) zo geroemd worden. Het is niet dat zij nou beter wikkelen of dat knopje van de winding machine beter indrukken dan jan met de korte achternaam. Zij hebben zóveel ervaring dat ze op bijna intuitie de spanning op de draad kunnen aanpassen tijdens het wikkelen, dat ze variaties in het draad beter doorhebben dan de gemiddelde medewerker en door hun ervaring beter kunnen spelen, compenseren, aanpassen op die variaties. Om maar te zwijgen over het juist 'chargen' van een magneet; zelfde verhaal. Dat, plus het feit dat zij die pickups gemaakt hebben, is de reden dat ze zo gewild zijn. Niet omdat ze perse beter zijn maar als seal of approval en als respect voor wat die dames gedaan en gepresteerd hebben in hun leven. Zeker Abigail: zij zat zo lang bij Fender, zij heeft nog (geloof ik) met Leo zelf samengewerkt of in ieder geval nog in zijn tijdperk. In dit wereldje van gitaarbouw zijn dat soort legacies ontzettend veel waard.

Dan blijft de vraag: hoor je dit nou echt? Ik denk het niet. Ja, die Silver Zephyr pickups zijn geweldig, maar zo zijn de pickups van Nordstrand, AxesRUs, Bareknuckle en vele, vele anderen ook. 'Hoor' je dat het zilver is en 'hoor' je dat ze nylon bobbins en duo polepieces hebbenen crygenically treated zijn? Mnee, maar wat je wel hoort is iets dat ontzettend moeilijk te beschrijven is in een 1 op 1 blind test situatie. IK heb die test gedaan hoor maar het is ontzettend moeilijk. Je hoort dat die Zephyrs (maar voor hetzelfde geld dus ook die MJ pickups!) een bepaalde transparantie hebben, een bepaalde note separation, definitie, die 'koperen' pickups niet hebben. Of dat iets is dat je wilt of moet willen, daar doe ik geen uitspraak over. Het laat wel weer zien dat alles wel iets doet voor je tone.

__________________________________________________ __________________________________________________ _

Ik wilde nog 1 ding zeggen over het vet/schuine stukje.

Oude meuk/vintage is niet perse hetzelfde als handgewonden maar beide is wel duur. Ik durf te stellen dat vintage zeker niet altijd beter is maar ómdat het vintage is, is het duur. Handgewonden voor de grootheden van de wereld of zelfs de lui die dat gewoon willen, maakt wel uit maar dat heeft weer te maken met de consistency, gelijkmatigheid. Stel je voor, je bent een pro of een liefhebbende amateur (sorry, pleonasme ;) ) en je wilt perse DIE ENE pickup herhaalt hebben voor jouw live rig of omdat je gewoon DIE pickup wilt en baalt als het net niet precies hetzelfde is. Dan snap ik heel goed dat je een stapje duurder gaat, omdat die duurdere merken veel consistenter zijn. Daarin excelleert Bareknuckle gewoon immens: die lui zijn zo goed dat hun pickups die van de band komen, consistent zijn en klinken en dat is iets waar Dimarzio en Seymour Duncan steken laten vallen bij tijd en wijle.

En dat is dus ook precies de reden waarom fabrieksmatig gemaakte pickups het verre Oosten vaak ook minder goed zijn en minder goed klinken. Hun materialen zijn goedkoper, ze hebben niet de knowhow of wil om tijdens het productieproces te compenseren voor de fouten in het materiaal (die significanter zijn dan in het duurdere materiaal dat gebruikt wordt in de duurdere pickups) en daarom klinken Aziatische pickups vaak inferieur. Goedkoper materiaal, goedkopere krachten, minder knowhow: gewoon de aantallen pompen die ze moeten pompen. Ik heb zo voor mijn vorige werkgever honderden sets door moeten meten van een bepaald pickup model. Ik wist dat die pickups gewonden werden op aantal wikkelingen maar de variaties waren enorm: de brug pups lagen tussen de 7k en de 9k met als nominale waarde 7.2K: dat is echt meer dan de 5 tot 10% marge die de meeste bouwers hanteren! Het was ook zichtbaar: de 9K pups hadden echt meer draad op de spoel en dat kwam omdat die draad net een fractie dikker was dan de standaard die het zijn moest.

Dat is waar je dus voor betaalt.

Hopelijk heb ik zo wat helderheid kunnen verschaffen in hoe het pickup-wereldje werkt.

(P.S.: daarom zijn de Fishman Fluence pickups ook zo geweldig: die hebben geen spoelen maar microcoils onder kapjes die op printplaatwafers worden 'neergelegd', met een extreem nauwkeurig en consistent resultaat tot gevolg: en ja, dat kost dus knaken).

[Orpheo]

Mee eens hoor.
Afd zal een wikkelpatroon en -spanning best invloed kunnen hebben. Maar dat kun je een machine ook kunnen leren. En elke keer hetzelfde, wel zo handig bij vervanging of zo.
Het ging er mij vooral om dat een chinees ook zo'n machine aan kan zetten.

Zie mijn post hierboven. Het is dus niet zo eenvoudig, helaas. Je kan een machine leren draaien, maar je kan een machine niet leren compenseren. Nog niet. En je kan een Chinees leren een machine aan te zetten maar een Chinees leren te compenseren voor materiaalproblemen kost veel teveel geld en daarom draaien die Aziatische pickupmachines die massaal pickups maken voor goedkopere gitaren ook op de minimale settings: minimaal dat de draad net niet gaat 'slacken' met de dikste of dunste draad (binnen dezelfde specificatie).

En dan is natuurlijk de vraag heel simpel: waarom 'maken ze dan niet beter draad". Ja, dat IS er wel maar dat is een veelvoud duurder dan het goedkopere draad en zelfs dat draad heeft fouten.

[D3nnis]

Zie mijn post hierboven. Het is dus niet zo eenvoudig, helaas. Je kan een machine leren draaien, maar je kan een machine niet leren compenseren. Nog niet. En je kan een Chinees leren een machine aan te zetten maar een Chinees leren te compenseren voor materiaalproblemen kost veel teveel geld en daarom draaien die Aziatische pickupmachines die massaal pickups maken voor goedkopere gitaren ook op de minimale settings: minimaal dat de draad net niet gaat 'slacken' met de dikste of dunste draad (binnen dezelfde specificatie).

En dan is natuurlijk de vraag heel simpel: waarom 'maken ze dan niet beter draad". Ja, dat IS er wel maar dat is een veelvoud duurder dan het goedkopere draad en zelfs dat draad heeft fouten.

Dat betekent alleen dat men het proces niet onder controle heeft.

Je zult in je proces moeten beschrijven wát de variabelen zijn, en hóe je die moet compenseren. Dat kun je een machine prima leren.
Dat het er (nog) niet is begrijp ik wel; als je ziet hoe veel verschillende modellen er per fabrikant zijn, het zal een flinke klus zijn om al die variabelen te omschrijven en per model te implementeren, testen en finetunen.
Op het moment dat er veel mensen bereid zijn om meer te betalen voor handwound, waarmee je je manuren in je pickup (wat is de netto wikkelingstijd voor een gemiddelde humbucker, zonder alle handling eromheen? 3 minuten gemiddeld?) dubbel en dwars terugverdient, heb je dus gewoon helemaal geen businesscase voor dergelijke automatisering.

[Orpheo]

Dat betekent alleen dat men het proces niet onder controle heeft.

Je zult in je proces moeten beschrijven wát de variabelen zijn, en hóe je die moet compenseren. Dat kun je een machine prima leren.
Dat het er (nog) niet is begrijp ik wel; als je ziet hoe veel verschillende modellen er per fabrikant zijn, het zal een flinke klus zijn om al die variabelen te omschrijven en per model te implementeren, testen en finetunen.
Op het moment dat er veel mensen bereid zijn om meer te betalen voor handwound, waarmee je je manuren in je pickup (wat is de netto wikkelingstijd voor een gemiddelde humbucker, zonder alle handling eromheen? 3 minuten gemiddeld?) dubbel en dwars terugverdient, heb je dus gewoon helemaal geen businesscase voor dergelijke automatisering.

Je geeft hier een aantal punten die zeker wel kloppen met de realiteit. Waarom het zo lastig is om te automatiseren, om niet te hoeven compenseren, weet ik zelf ook niet. Ik weet wel dat bijvoorbeeld de grote Amerikaanse pickup makers (OK, UK, Duitsland ook maar niet de Aziaten) al in de basis beter materiaal gebruiken waardoor de variaties significant minder zijn, waardoor Dimarzio, Duncan, Fralin etc redelijk zuiver kunnen werken met geautomatiseerde machines en de kleine variaties worden dan of voor lief genomen of opgevangen door de vakmensen (tot op zekere hoogte); de toppers in het veld (MJ, Abigail, Tim Mills etc) hebben echter zoveel ervaring dat zij nog beter kunnen inspelen op die variaties. Ervaring kost tijd kost geld. Dat zijn variaties die je niet ziet aan de buitenkant van de spoel, dat zijn variaties die je tijdens het windproces tegenkomt. Vergelijk het maar met een biefstuk bakken. Hoe goed de slager ook is, hoe goed hij het vlees ook van het bot haalt, niet elke koe is hetzelfde en het is dan aan de kok om die biefstuk precies zo te maken dat het precies is wat de klant wil, avond na avond na avond. En dan kan je wel alle variaties in een computer programmeren maar die zal met de huidige stand van zaken niet kunnen teren op intuitie en ervaring. Ik vraag me ook af of dat een richting is die we als maatschappij op moeten willen gaan maar dat is een ander verhaal.

Het wikkelen van een bobbin is geloof ik inderdaad rond de 3 tot 5 minuten.

(Tussen twee haakjes: handwound is eigenlijk een misnomer; hand-guided zou een veel betere term zijn en ook dat zie je niet meer veel; wat nog wel handmatig aangestuurd kan worden is de spanning op de aanvoer van de draad en de snelheid waarmee er gewikkeld wordt).

Wat ook in de gitaarbranche speelt is die mojo-factor. Mojo is de reden dat nog steeds zoveel gitaristen kotsen op printplaat-amps in plaats van turret boards, mojo is de reden dat termen als handmade, hand wound, hand finished, echt nog wat uitmaken. Natuurlijk 'hoort' iemand in het publiek niet dat je een custom-made Bareknuckle pickup in je Gibson Customshop hebt die je door een handwired Marshall plexi jaagt met een Klon Centaur ertussen, in plaats van de Aziatische pickup in je Epi door een Kemper profiler direct in de PA. Maar wat het publiek wel hoort is of jij volledig in je 'zone' zit, die gitaar zo voelt en reageert als dat JIJ dat op dat moment van die gitaar verlangt en je er dus beter op speelt. Dat hoort het publiek echt wel. Daarom maken kosten tegenwoordig echt geen drol meer uit. Als jij intens gelukkig wordt van een Harley Benton door een Line6 Spider: more power to you. Meen ik serieus. Geen sarcasme. Maar als jij voor 3 man en een paardekop helemaal los gaat op je customshop Les Paultje door een Marshall handwired combo (geen head, we moeten wel realistisch blijven ;) ) ook prima toch.

Als jij happy wordt van je gear, speel je beter en dat hoort het publiek en de kosten die je dan maakt kan je zo dus ook naar jezelf legitimeren.

Ik heb wel eens gitaren voor jongens gebouwd die gewoon niet live spelen, niet opnemen en letterlijk niks doen. De betalen dan ruim 3 ruggen voor een gitaar om naar te kijken en af en toe wat cleane akkoordjes op te spelen. Die gasten legitimeren dat naar zichzelf toe zonder moeite vanwege het speelplezier en het genot dat ze uit dat proces halen. Wie ben ik, of zijn wij, dan om dat te bekritiseren. :)

[D3nnis]

Haha, zeker mee eens, blijven toch meer emotie-aankopen dan op basis van kosten/baten. Gelukkig ook, anders zag het er beroerd uit in de markt denk ik.

[LRS]

Well, yeah: ik heb twee sets van Seymour Duncan gekregen van die Zephyr Silver pickups en ja, ze klinken bijzonder goed. Dat zilver een betere geleider is die ook nog eens flexibeler is, vertaalt zich in het feit dat die pickups niet gewaxpot hoeven te worden want de spanning op de zilveren draad is gewoon hoger bij het winden, dus de wikkelingen schuiven minder, dus waxpotten om de boel op z'n plek te houden is niet nodig. Het cryogeen behandelen van metaal is ook een betrouwbare methodiek gebleken om onzuiverheden in metaal te corrigeren (lees harder te maken, duurzamer maken, buigzamer maken: ideaal voor spoeldraad)..


Weet je, je gooit met lappen tekst, waar ook wat zinnigs in staat tussen de regels door, met name ben je redelijk ingevoerd in het productieproces, maar je komt niet tot de kern omdat je onderbouwing van mechanische en elektrische eigenschappen scheef gaat op het ontbreken van getallen.

Wat je hierboven aangeeft, is dat de spoel van de zilveren pickups niet gewaxt hoeft te worden omdat hij strakker wordt gewonden. Maar als koper van nature hogere treksterkte heeft, dan moet die nog veel strakker gewonden kunnen worden dan de zilverdraad? Toch? Of speelt er meer mee dan treksterkte? Je haalt iets aan over hardheid, iets over elasticiteit... hoe zit het? In welke mate veranderen deze eigenschappen bij afnemende temperatuur en wat hebben gitaristen daaraan? Ik ben geen metallurg en mijn materiaalkunde is stoffig, dat was 30 jaar geleden en dat geef ik ruiterlijk toe, maar dat stukje toelichting, over de fysische eigenschappen van zilver voor en na koudebehandeling, t.o.v. koper, mis ik dus. Want zonder die kwantitatieve onderbouwing rammelt je verhaal.

Ik wil niet onaardig zijn en je mag van mij ook gewoon blij zijn met je Zephyr Silver pickups uiteraard, maar als je forse statements maakt...

[Orpheo]

Weet je, je gooit met lappen tekst, waar ook wat zinnigs in staat tussen de regels door, met name ben je redelijk ingevoerd in het productieproces, maar je komt niet tot de kern omdat je onderbouwing van mechanische en elektrische eigenschappen scheef gaat op het ontbreken van getallen.

Gaat het plots om getallen? Ik dacht dat het ging om de vraag 'wat is het nut van xxx'? En daar gaf ik antwoord op.

Iemand stelde vraag, simpel gezegd, wat het nut is van zilver draad met cryo treatment.

Zilver draad: hogere conductiviteit maar zilver is zachter dan koper. Hogere conductiveit resulteert een minder eddy currents dus een zuiverder signaal (SD geeft overigens ook zilverdraad aan die pickups als lead wires, lang genoeg om een gitaar mee te solderen.. Just saying).

Cryo treatment zorgt ervoor dat het zilver wat harder wordt, een surface hardening treatment, en volgens audiofielen. Dat is dus niet wat ík zeg maar wat door mensen in het vak wordt gezegd. Ik zit niet in het vak, ik bouw slechts gitaren met onderdelen en door mijn relatie met SD heb ik die pickups gekregen.




Wat je hierboven aangeeft, is dat de spoel van de zilveren pickups niet gewaxt hoeft te worden omdat hij strakker wordt gewonden. Maar als koper van nature hogere treksterkte heeft, dan moet die nog veel strakker gewonden kunnen worden dan de zilverdraad? Toch? Of speelt er meer mee dan treksterkte? Je haalt iets aan over hardheid, iets over elasticiteit... hoe zit het? In welke mate veranderen deze eigenschappen bij afnemende temperatuur en wat hebben gitaristen daaraan? Ik ben geen metallurg en mijn materiaalkunde is stoffig, dat was 30 jaar geleden en dat geef ik ruiterlijk toe, maar dat stukje toelichting, over de fysische eigenschappen van zilver voor en na koudebehandeling, t.o.v. koper, mis ik dus. Want zonder die kwantitatieve onderbouwing rammelt je verhaal.

Ik wil niet onaardig zijn en je mag van mij ook gewoon blij zijn met je Zephyr Silver pickups uiteraard, maar als je forse statements maakt...

Je stelt je vragen aan de verkeerde persoon. Je wilt weten hóe het mechanisch in elkaar steekt, dat weet ik niet want ik maak die pickups niet. Ik heb die vragen ook gesteld en met wat zoeken zelf kom ik uit op de antwoorden die ik gegeven heb maar bij Seymour Duncan willen ze ook niet de fijnigheid hiervan kwijt want hier zit ontzettend veel onderzoek werk in. Wat ik wel weet, is dat zilver makkelijker breekt dan koper, omdat zilver zachter is, soepeler. Maar juist daarom is zo'n bobbin met zilverdraad strakker te winden omdat de lagen strakker op elkaar te drukken zijn, beter om de hoeken te vouwen is, dan koper.

"in welke mate": dat kan (ik) niet met zekerheid zeggen omdat ik het hele proces niet ken. Nogmaals, ik bouw gitaren, geen pickups. Wat wel duidelijk is, is dat het proces de draad voldoende sterk gemaakt heeft om gedraaid te kunnen worden in een pickup.

Maar dit is toch allemaal niet relevant? De vraag 'hoeveel sterker wordt de draad als je het cryo treatment geeft' is niet gesteld. De vraag was wat het nut, de zin, van dat soort pickups is en daar ging ik op in.

Mijn verhaal rammelt wellicht omdat Seymour Duncan geen bedrijfsgeheimen wil prijsgeven en jij niet de moeite wilt nemen om zelf eens op zoek te gaan naar 'cryo treatment silver wire".


TL;DR

Disclaimer:Ik bouw gitaren, geen pickups. Ik heb voor Seymour Duncan gewerkt een paar jaar lang en heb een twee sets Silver Zephyr pickups gekregen om te testen in 2013.

Dat zilverdraad nut heeft voor audiofielen is een bewezen fenomeen;
Dat metalen een cryo treatment geven zinvol is, is ook een bewezen fenomeen doch in welke mate dat hoorbaar is, is niet meetbaar maar daar gaat het ook niet om.

Zilver is zacht en flexibel en de cryotreatment zorgt ervoor dat het beter om de bobbins te vouwen is, ondanks dat het zwakker is: omdat het beter wikkelt dan koper, liggen de windingen strakker op elkaar.

Wat de cijfertjes zijn hiervoor wéét ik niet, want ik heb niet aan dit project gewerkt. Ik heb slechts met de ontwerper en fabrikant van de pickups gesproken. Edoch, als je zelf wat zou zoeken naar cryo treatment silver wire, zou je een hoop informatie vinden.

Mocht je cijfers tegenkomen van onderzoek dat mijn verhaal ontkracht, laat maar weten.

Tot die tijd, knock yourself out.

[Erik de Perik]

Treksterkte van zilver en koper zijn nagenoeg gelijk, dus dat zou voor het wikken niet uit moeten maken. De elektrische geleidbaarheid van zilver is nagenoeg hetzelfde als van koper.

https://certilas.nl/nl/content/metalen-en-legeringen

[LRS]

Gaat het plots om getallen? Ik dacht dat het ging om de vraag 'wat is het nut van xxx'? En daar gaf ik antwoord op.

Iemand stelde vraag, simpel gezegd, wat het nut is van zilver draad met cryo treatment.

Zilver draad: hogere conductiviteit maar zilver is zachter dan koper. Hogere conductiveit resulteert een minder eddy currents dus een zuiverder signaal (SD geeft overigens ook zilverdraad aan die pickups als lead wires, lang genoeg om een gitaar mee te solderen.. Just saying).

Cryo treatment zorgt ervoor dat het zilver wat harder wordt, een surface hardening treatment, en volgens audiofielen. Dat is dus niet wat ík zeg maar wat door mensen in het vak wordt gezegd. Ik zit niet in het vak, ik bouw slechts gitaren met onderdelen en door mijn relatie met SD heb ik die pickups gekregen.



Je stelt je vragen aan de verkeerde persoon. Je wilt weten hóe het mechanisch in elkaar steekt, dat weet ik niet want ik maak die pickups niet. Ik heb die vragen ook gesteld en met wat zoeken zelf kom ik uit op de antwoorden die ik gegeven heb maar bij Seymour Duncan willen ze ook niet de fijnigheid hiervan kwijt want hier zit ontzettend veel onderzoek werk in. Wat ik wel weet, is dat zilver makkelijker breekt dan koper, omdat zilver zachter is, soepeler. Maar juist daarom is zo'n bobbin met zilverdraad strakker te winden omdat de lagen strakker op elkaar te drukken zijn, beter om de hoeken te vouwen is, dan koper.

"in welke mate": dat kan (ik) niet met zekerheid zeggen omdat ik het hele proces niet ken. Nogmaals, ik bouw gitaren, geen pickups. Wat wel duidelijk is, is dat het proces de draad voldoende sterk gemaakt heeft om gedraaid te kunnen worden in een pickup.

Maar dit is toch allemaal niet relevant? De vraag 'hoeveel sterker wordt de draad als je het cryo treatment geeft' is niet gesteld. De vraag was wat het nut, de zin, van dat soort pickups is en daar ging ik op in.

Mijn verhaal rammelt wellicht omdat Seymour Duncan geen bedrijfsgeheimen wil prijsgeven en jij niet de moeite wilt nemen om zelf eens op zoek te gaan naar 'cryo treatment silver wire".


TL;DR

Disclaimer:Ik bouw gitaren, geen pickups. Ik heb voor Seymour Duncan gewerkt een paar jaar lang en heb een twee sets Silver Zephyr pickups gekregen om te testen in 2013.

Dat zilverdraad nut heeft voor audiofielen is een bewezen fenomeen;
Dat metalen een cryo treatment geven zinvol is, is ook een bewezen fenomeen doch in welke mate dat hoorbaar is, is niet meetbaar maar daar gaat het ook niet om.

Zilver is zacht en flexibel en de cryotreatment zorgt ervoor dat het beter om de bobbins te vouwen is, ondanks dat het zwakker is: omdat het beter wikkelt dan koper, liggen de windingen strakker op elkaar.

Wat de cijfertjes zijn hiervoor wéét ik niet, want ik heb niet aan dit project gewerkt. Ik heb slechts met de ontwerper en fabrikant van de pickups gesproken. Edoch, als je zelf wat zou zoeken naar cryo treatment silver wire, zou je een hoop informatie vinden.

Mocht je cijfers tegenkomen van onderzoek dat mijn verhaal ontkracht, laat maar weten.

Tot die tijd, knock yourself out.


Gaat het plots om getallen? Ik dacht dat het ging om de vraag 'wat is het nut van xxx'? En daar gaf ik antwoord op.

Iemand stelde vraag, simpel gezegd, wat het nut is van zilver draad met cryo treatment.

Zilver draad: hogere conductiviteit maar zilver is zachter dan koper. Hogere conductiveit resulteert een minder eddy currents dus een zuiverder signaal (SD geeft overigens ook zilverdraad aan die pickups als lead wires, lang genoeg om een gitaar mee te solderen.. Just saying).

Cryo treatment zorgt ervoor dat het zilver wat harder wordt, een surface hardening treatment, en volgens audiofielen. Dat is dus niet wat ík zeg maar wat door mensen in het vak wordt gezegd. Ik zit niet in het vak, ik bouw slechts gitaren met onderdelen en door mijn relatie met SD heb ik die pickups gekregen.



Je stelt je vragen aan de verkeerde persoon. Je wilt weten hóe het mechanisch in elkaar steekt, dat weet ik niet want ik maak die pickups niet. Ik heb die vragen ook gesteld en met wat zoeken zelf kom ik uit op de antwoorden die ik gegeven heb maar bij Seymour Duncan willen ze ook niet de fijnigheid hiervan kwijt want hier zit ontzettend veel onderzoek werk in. Wat ik wel weet, is dat zilver makkelijker breekt dan koper, omdat zilver zachter is, soepeler. Maar juist daarom is zo'n bobbin met zilverdraad strakker te winden omdat de lagen strakker op elkaar te drukken zijn, beter om de hoeken te vouwen is, dan koper.

"in welke mate": dat kan (ik) niet met zekerheid zeggen omdat ik het hele proces niet ken. Nogmaals, ik bouw gitaren, geen pickups. Wat wel duidelijk is, is dat het proces de draad voldoende sterk gemaakt heeft om gedraaid te kunnen worden in een pickup.

Maar dit is toch allemaal niet relevant? De vraag 'hoeveel sterker wordt de draad als je het cryo treatment geeft' is niet gesteld. De vraag was wat het nut, de zin, van dat soort pickups is en daar ging ik op in.

Mijn verhaal rammelt wellicht omdat Seymour Duncan geen bedrijfsgeheimen wil prijsgeven en jij niet de moeite wilt nemen om zelf eens op zoek te gaan naar 'cryo treatment silver wire".


TL;DR

Disclaimer:Ik bouw gitaren, geen pickups. Ik heb voor Seymour Duncan gewerkt een paar jaar lang en heb een twee sets Silver Zephyr pickups gekregen om te testen in 2013.

Dat zilverdraad nut heeft voor audiofielen is een bewezen fenomeen;
Dat metalen een cryo treatment geven zinvol is, is ook een bewezen fenomeen doch in welke mate dat hoorbaar is, is niet meetbaar maar daar gaat het ook niet om.

Zilver is zacht en flexibel en de cryotreatment zorgt ervoor dat het beter om de bobbins te vouwen is, ondanks dat het zwakker is: omdat het beter wikkelt dan koper, liggen de windingen strakker op elkaar.

Wat de cijfertjes zijn hiervoor wéét ik niet, want ik heb niet aan dit project gewerkt. Ik heb slechts met de ontwerper en fabrikant van de pickups gesproken. Edoch, als je zelf wat zou zoeken naar cryo treatment silver wire, zou je een hoop informatie vinden.

Mocht je cijfers tegenkomen van onderzoek dat mijn verhaal ontkracht, laat maar weten.

Tot die tijd, knock yourself out.

Man man, wat een zwaktebod, knock yourself out... ik hoef toch niet met cijfers te komen om *jouw* verhaal te onderbouwen? Jij zegt “Het cryogeen behandelen van metaal is ook een betrouwbare methodiek gebleken om onzuiverheden in metaal te corrigeren (lees harder te maken, duurzamer maken, buigzamer maken”; Als ik dan vraag hoe het concreet zit met deze fysische eigenschappen en of het niet handiger van je was geweest om deze onder de verschillende condities te kwantificeren, om je verhaal inzichtelijker te maken, is dat opeens mijn fout? Sorry hoor. Zeg dan gewoon “ik ben blij met m’n Zephyr Silver pickups en ik hoor lekker verschil!” en laat de rest dan gewoon achterwege. Het wel of niet (kunnen) weten hoe kristalstrukturen van een metaal zich gedragen onder temperatuur, en hoe die parameters kunnen leiden tot een bepaald resultaat is geen schande. Maar kom dan niet met pseudo-wetenschappelijke statements om vervolgens op je pikkie getrapt te reageren als iemand vraagt hoe het dan zit.

Pff... ik ga mezelf nu lekker out-knocken! Cheers!

[D3nnis]

Treksterkte lijkt me wat minder belangrijk, want als je (mechanisch gezien) spanning op de draad wil zetten, nodig want anders liggen de wikkelingen niet strak, dan moet je in het elastische gebied blijven (want na plastische vervorming is die spanning er niet meer), en is dus de rekgrens van belang.
Nou heb ik geen verstand van zilver en koper, maar google zegt dat de rekgrens van zilver hoger is.
Volgens mij is zilver ook beter bestand tegen kruip.

[LRS]

Tja, treksterkte was maar een van de parameters die Orpheo aanhaalde. Ook nog iets met hardheid en elasticiteit. maar mijn punt was, maak nou eens inzichtelijk wat cryogene koeling doet met die parameters en waarom het dan beter is: Want dat zou z’n verhaal wel eens kunnen onderbouwen...

[Renin]

Valt erg mee, ik heb de Dimarzio humbucker iets lager staan dan “normaal”, dan is het geluid wat opener/mooier.
Daardoor is de output ietsje lager en het verschil met output van de standaard single coils nihil, in ieder geval te handelen.
Alleen ik vind de standaard Japanse single coils vlak klinken en daarom wil ik ze vervangen.

En ik weet eerlijk gezegd niet of high output single coils sowieso wel mijn ding is.
Ik heb er weinig ervaring mee.
Maar ik ben bang dat die te opgefokt gaan klinken en met de volumepot iets terug niet open en warm genoeg.
Ik heb ooit Lindy Fralin high output single coils in m’n andere Japanse Fender Strat gehad en die klonken dichtgesmeerd, en met de volumepot terug bleven ze smerig klinken en totaal geen warmte en helderheid.

Gevoelsmatig zou ik nu eerder of normale of medium output single coils gaan.
Ik heb nog een USA HSS Strat en daar vind ik de standaard single coils al veel beter klinken dan de standaard single coils in de Japanse Strat.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk


Ik ben zeer benieuwd naar je ervaringen. In een USA San Dimas Charvel zitten Dimarzio HS-2 singles icm een superdistortion en in de Jackson Adrian Smith zitten de Fender Samarium Cobalt Noiseless singlecoils icm een superdistortion.

Ik heb enorme GAS voor beide modellen, maar vraag me af in welke mate er een strat geluid uit te halen valt op positie 2, 4 en 5. Het lastige is dat ze nergens naast elkaar te testen lijken (en dat ze in Europa way overpriced zijn).

[Erik de Perik]

Ik denk dat hoe verder je afdrijft van het origineel, hoe moeilijker je de originele klank gaat krijgen.

[jerome]

Ik denk het ook.

Een enkelspoelig geschakelde Super Distortion klinkt overigens sowieso minder lekker dan n goede bridge single coil.
Maar toch, op standje 4, dus icm de middle pu klinkt t echt wel lekker, echt wel als n Strat.

Ik denk/hoop dat met de betere neck en middle single coils die ik ga scoren het echt wel beter/goed gaat klinken.

In m’n andere Stratje had ik vroeger de bedrading zo gemaakt dat op standje 4 de Super Distortion automatisch enkelspoelig geschakeld werd icm met de middle pu.
Ik denk dat ik dit schema weer ga toepassen op deze Strat.

Ik moet de nieuwe nog bestellen (Fat60’s) en ben nog bezig met het modificeren van de Kahler Spyder trem.
Maar zo gauw ik ze binnen heb en m’n Stratje weer in elkaar heb laat ik jullie m’n bevindingen weten!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[jerome]

En ik wil er aan toevoegen dat ik de DiMarzio Super Distortion als humbucker geschakeld heerlijk vind klinken, het maakt een Strat tot een vette rockgitaar.
Sowieso vind ik een HSS Strat een veelzijdige gitaar🤪


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk