Merken die te grabbel gegooid zijn ?

[Tupelo]

Er zijn van die merken die een flitsende start hadden, en daarna eigenlijk aan lager wal geraakt zijn.
Kan me herinneren dat Hamer in een top segment zat, tot er allerlei spul uit andere windstreken begon te komen, met kwalitatief veel verschil.
Zie nu een erg goedkope Charvel op MP, herinner mezelf Charvel ook als iets dat je blind uit een rek kon pakken.
Fernandes zat eens prima, zit je later in een serie krijg je een matige gitaar.
Werkt ook weleens andersom, de MIJ better than the real thing exemplaren...
En zal ook wel met import & export te maken hebben.
Maar goed.
Doe er eens een paar, en spaar Fender & Gibson, because we all know. :)

[almarvk]

Gibson is wel duidelijk...


Ik zat te denken aan een NL voorbeeld; Richwood. Begon leuk, gouden logo serie staat erg goed bekend. Maar (geloof ik) het overlijden van de importeur (JIC) helemaal afgezakt. De reïncarnatie van London City amps hadden ze ook in beheer, ook weinig geworden uiteindelijk.


Die Amerikaanse merken Charvel, Hamer (al zijn hun USA build gitaren echt top), Fernandes, Washburn etc. hebben allemaal hun hoogtepunt gehad. Misschien dat ze aan de andere kant van de plas nog populair zijn, maar hier krijg je er geen stuiver meer voor.

[telerocker]

Patrick Eggle? Niet echt aan lager wal geraakt, maar na een avontuur met grootschaliger productie beperkt hij zich nu tot een klein team dat boutique gitaren bouwt. Een aantal producenten/merken dat niet meer bestaat dan wel in de kantlijn meedoet: Bond Guitars, de Parker Fly, Steinberger, Blade (bestaat nog, maar ik heb het idee dat de hype al een hele tijd over is), Ampeg gitaren, Rickenbacker, Valco, Robin, Daion, Kasuga, Saint Blues, Kawai, Suzuki etc..

Charvel heeft met Guthrie Govan toch een mooi uithangbord?

[guitarkid]

Patrick Eggle? Niet echt aan lager wal geraakt, maar na een avontuur met grootschaliger productie beperkt hij zich nu tot een klein team dat boutique gitaren bouwt. Een aantal producenten/merken dat niet meer bestaat dan wel in de kantlijn meedoet: Bond Guitars, de Parker Fly, Steinberger, Blade (bestaat nog, maar ik heb het idee dat de hype al een hele tijd over is), Ampeg gitaren, Rickenbacker, Valco, Robin, Daion, Kasuga, Saint Blues, Kawai, Suzuki etc..

Charvel heeft met Guthrie Govan toch een mooi uithangbord?

Ik denk dat m.n. Bond, Parker en Steinberger ten onder zijn gegaan aan het relatieve conservatisme van de doorsnee gitarist.
Let op mijn dubbele voorbehoud! :)
Ik heb de meeste merken die in me opkwamen inmiddels al wel voorbij zien komen.
Almar noemt nog London City amps. Ik zie ze ook niet veel meer. Wel leuk is misschien dat een merk als Power City al een tijd geleden een prachtige doorstart heeft gemaakt en nu wel behoorlijke high end amps aflevert.

[Pepe]

Gitaren hebben endorsers nodig als ze op grote aantallen mikken met het gevaar dat genres en artiesten uit de mode raken en je merk mee dateert.
Charvel/Jackson heeft wel geprobeerd zijn kansen te spreiden met modellen als Roswell en Surfcaster maar het brand was al te veel gebrandmerkt (weer zo'n geinige woordspeling!)
Ibanez heeft zich wel overal goed ingedekt, je kan geen genre zo gek noemen of Ibanez heeft er endorsers.
Ik moet nu iets noemen natuurlijk.

[Brad]

Blade was vroeger een exclusief merk.

[Fusion]

Klopt. Totdat Wesley Snipes ontmaskerd werd als een belastingfraudeur. Toen ging t bergafwaarts.

[D3nnis]

Dean en BC Rich?

Parker is nog redelijk levend dacht ik.

[vulvasonic]

Peavey? Nooit echt heel erg mijn merk geweest, maar ze hebben toch wel een zwikkie mooie gitaren en bassen gemaakt en endorsementspul voor Eddie en voor Adje en Rudy . En waarschijnlijk hebben ze nog steeds wel mooie shit, maar daar krijg ik iig dan niet zo gek veel meer van mee.

[fred dons]

In Europa was lange tijd alleen de Aziatische variant van Charvel te krijgen en met de shift van Japan, naar Korea, naar india en eventjes Vietnam werden die gitaren er niet beter op. De VS variant is altijd wel contstant gebleven, alleen nogal moeilijk te krijgen en dan vaak met een spuuglelijke headstock, Sinds ze onder FMIC vallen zijn ook de aziatische en mexicaanse Modellen Meer dan prima.

andersom is eigenlijk gebeurd met Hamer, US Modellen waren meer dan goed, aziaten waren ok (en wederom de US Modellen waren vrij zeldzaam in Europa) toen dat merk onder FMIC viel was het snel met de US tak afgelopen en sinds kort is er weer een aziatische lijn maar die steekt schril af ten opzichte van de oude US lijn

Esp heeft er een tijdje een zooitje van gemaakt door verwarring te zaaien met zijn merk namen LTD, EII, ESP, Navigator, Grassroots, Edwards maar is nu weer aardig op de weg terug.

BC Rich door in Europa voornamelijk de baggerversies van hun Modellen te verkopen (platinum series) , de US Modellen waren wisselend in kwaliteit ( met name door het vele wisselen van eigenaar van de merknaam) Maar in ieder geval beter dan de MIK en made in Vietnam Modellen

[Pepe]

Als je het hebt over merken met flitsende start, dan heb je het waarschijnlijk over flitsend marketing budget met poor sales.
Geldt niet voor Hamer. Die kregen vooral goede reviews en waren nauwelijks te krijgen wegens kleine productie. Is later wel weer goed gekomen. Totdat ze de productie uit handen gaven, ik vermoed dat Fender het louter kocht om het de nek om te draaien. Zou niet weten waarom je anders dan de boel zo laat verpieteren.
Ik wed dat ze G+L ook de nek willen omdraaien maar blijkbaar verkopen die jongens hun huid duur.

Maar goed. Flitsende start.
Epiphone maakte een flitsende herstart zonder noemenswaardig marketing budget. Liep gelijk als een trein vooral omdat je die krengen werkelijk overal tegenkwam. Zag er goed uit, klonk prima, even de frets buffen en een Fralin er in en karren maar.

Als ik denk aan merken "that once were" moet ik vooral denken aan Europese gitaren. Hofner, Framus, Burns, Hagstrom, Eko... het bestaat allemaal nog wel maar ga ze maar eens zoeken. Vinden bedoel ik. Zoeken doe je zeker.

Oh, en kwa Americana noem ik Schecter. Die hadden toch wel een grappige 80's niche te pakken en in de ninetees een mooie eigenzinnige doorstart maar dat is nu echt helemaal down the drain.

[Plant]

Starfield (uit dezelfde stal als Ibanez als ik juist ben geïnformeerd)
Hohner
Carvin

[vulvasonic]

Mosrite, bestaat dat eigenlijk nog?

[Tupelo]

Patrick Eggle? Niet echt aan lager wal geraakt, maar na een avontuur met grootschaliger productie beperkt hij zich nu tot een klein team dat boutique gitaren bouwt. Een aantal producenten/merken dat niet meer bestaat dan wel in de kantlijn meedoet: Bond Guitars, de Parker Fly, Steinberger, Blade (bestaat nog, maar ik heb het idee dat de hype al een hele tijd over is), Ampeg gitaren, Rickenbacker, Valco, Robin, Daion, Kasuga, Saint Blues, Kawai, Suzuki etc..

Charvel heeft met Guthrie Govan toch een mooi uithangbord?
Die Charvel die je noemt ken ik niet.
Blade I dunno, ik heb een Koreaanse, en die vind ik prijs/kwaliteit erg goed zelfs, maar 't is een aftreksel van de Zwitserse productie inderdaad, en ik geloof best dat ook zij afgedropen zijn.
Patrick Eggle is interessant in dezen ja.
Maakte toch ooit kwalitatief erg goede gitaren, soms komen er Berlins voorbij voor 500 euro, die toch 2500 gulden of meer gekost hebben, en erg goed zijn.
Maar ik herinner mezelf dat ook dat op een gegeven ogenblik goedkoper geproduceerd en onder andere merknamen op popte, tot het verdween.
Lullige in dezen is dat de goede gitaren er ook onder geleden hebben; je koopt zo een ding echt voor een drol.
En als het is wat je zoekt, dan stap je voor weinig geld belachelijk kwalitatief goed in.

[Tupelo]

Dean en BC Rich?

Parker is nog redelijk levend dacht ik.
Ja Dean herinner ik mezelf ook nog als top of the list voor de hardere gitaristen.
Tot ze van dat spul begonnen te maken dat je met een nagel kon splijten ja.

[Tupelo]

Gitaren hebben endorsers nodig als ze op grote aantallen mikken met het gevaar dat genres en artiesten uit de mode raken en je merk mee dateert.
Charvel/Jackson heeft wel geprobeerd zijn kansen te spreiden met modellen als Roswell en Surfcaster maar het brand was al te veel gebrandmerkt (weer zo'n geinige woordspeling!)
Ibanez heeft zich wel overal goed ingedekt, je kan geen genre zo gek noemen of Ibanez heeft er endorsers.
Ik moet nu iets noemen natuurlijk.
Godin houdt het kwalitatief op niveau, binnen verschillende genres, zonder dat ik ooit een bekende gitarist op hun gitaren heb zien spelen.

[telerocker]

Die Charvel die je noemt ken ik niet.
Blade I dunno, ik heb een Koreaanse, en die vind ik prijs/kwaliteit erg goed zelfs, maar 't is een aftreksel van de Zwitserse productie inderdaad, en ik geloof best dat ook zij afgedropen zijn.
Patrick Eggle is interessant in dezen ja.
Maakte toch ooit kwalitatief erg goede gitaren, soms komen er Berlins voorbij voor 500 euro, die toch 2500 gulden of meer gekost hebben, en erg goed zijn.
Maar ik herinner mezelf dat ook dat op een gegeven ogenblik goedkoper geproduceerd en onder andere merknamen op popte, tot het verdween.
Lullige in dezen is dat de goede gitaren er ook onder geleden hebben; je koopt zo een ding echt voor een drol.
En als het is wat je zoekt, dan stap je voor weinig geld belachelijk kwalitatief goed in.

http://www.charvel.com/guitars/artist/guthrie-govan-signature-hsh-flame-maple-caramelized-flame-maple-fingerboard-natural/

[D3nnis]

Ik zag dat pepe Schecter noemde.
Ik dacht dat Schecter er best nog redelijk is, in het hardere segment weliswaar.

[Pepe]

Godin houdt het kwalitatief op niveau, binnen verschillende genres, zonder dat ik ooit een bekende gitarist op hun gitaren heb zien spelen.

Nou is het wel zo dat Godin aan een enorme hoop fabrikanten levert, waaronder Gibson bijvoorbeeld, soort Japans model van bedrijfsvoering.
Ze hebben daarnaast ook een eigen brand, geen idee hoe dat loopt. Dat electrisch/akoestisch model kom je nog wel 's tegen.

[Brum]

Ik zag dat pepe Schecter noemde.
Ik dacht dat Schecter er best nog redelijk is, in het hardere segment weliswaar.

Ik wilde het niet zeggen. Als je de nieuwe lijn superstrats, of die Nick Johnston signature strat zie, da's dacht ik wel een hoger segment. Is wel een tijdje wat minder geweest bij Schecter, dat klopt op zich wel.

[Tupelo]

Ja, die Multiac zie je nog weleens voorbij komen, mogelijk wanneer je wat meer in moderne Jazz kringen rondhangt dat je ze wel tegenkomt bij bekende artiesten.

[Pepe]

Ik zag dat pepe Schecter noemde.
Ik dacht dat Schecter er best nog redelijk is, in het hardere segment weliswaar.

Zou kunnen.
Ik ken nu enkel die rare kid are goth modellen van ze met een enkel Pete T.
Dat was vroeger high end, nu low start.
Maar misschien hebben ze dat high end nog steeds. In dat geval gok ik dat ze het Custom Shop hebben genoemd.

[Brum]

Ik zie hier Charvel genoemd worden, maar die hebben de boel wel heel aardig op orde, toch? Zelfs de goedkopere modellen zijn best hoog aangeschreven, naar ik heb begrepen. Toegegeven, ik heb ze zelf niet in handen gehad, maar wat ik er zo links en rechts van om me heen hoor/lees/zie... De Amerikaanse modellen zijn sowieso nog wel top of the bill dacht ik? Ik had ook het idee dat dat merk onder Fender behoorlijk groeiende is, als je ook de beurzen ziet waar ze staan.

[Brad]

Peavey? Nooit echt heel erg mijn merk geweest, maar ze hebben toch wel een zwikkie mooie gitaren en bassen gemaakt en endorsementspul voor Eddie en voor Adje en Rudy . En waarschijnlijk hebben ze nog steeds wel mooie shit, maar daar krijg ik iig dan niet zo gek veel meer van mee.

Ze hadden destijds ook wel instapmodellen van rond de 600 gulden zoals de Peavey Patriot terwijl Blade bijvoorbeeld in de periode van de Peavey Van den Berg uitsluitend in de dure prijsklasse zat. Ik heb nog een Music Maker met een test van de Peavey van den Berg, een dure Blade met een Jazzmaster body en nog een andere dure gitaar.

[Erik de Perik]

Lado.... (https://reverb.com/item/2476243-lado-r-1-1985-natural-maple-beautiful-guitar-great-player-uber-rare)
Werden in de '80s even door de Brothers Johnson gepromoot.


https://images.reverb.com/image/upload/s--fsYFkD55--/a_exif,c_limit,e_unsharp_mask:80,f_auto,fl_progres sive,g_south,h_620,q_90,w_620/v1467394187/ekzsvczqgqsgh4lksl0n.jpg

[telerocker]

Ik zag dat pepe Schecter noemde.
Ik dacht dat Schecter er best nog redelijk is, in het hardere segment weliswaar.

De Schecter Nick Johnston is een beest van een strat.

[Pepe]

Ik ging meer uit van het topic onderwerp, decline van breed gedragen populair.

[Dutch66]

Burns, heeft wel nog even een succesvolle 'stuip' gehad met MIK modellen (o.a. Red Special), maar is nu
wel een beetje over dacht ik.

[Rick trodat]

Marketingtechnisch is het ook enorm lastig om winst te maken binnen de gitaarbouwersbranche.

De meeste winst behaal je toch bij de beginnende gitarist. Dat is jaarlijks en wereldwijd een enorm aantal, maar de meeste stoppen er ook weer mee binnen afzienbare tijd. Zij hebben behoefte aan een gitaar, amp, standaard, hoes, kabels, effectpedaaltjes etc. Maar het liefst zo goedkoop mogelijk. En je moet wel heel inventief zijn, wil je een hele goedkope gitaar maken, die wel goed klinkt. Ik ken maar 1 merk en das Fender. In dit segment zijn de marges extreem klein.

De andere groep, zijn de ervaren muzikanten die kwaliteit willen en daar ook bereid zijn voor te betalen. Echter is deze groep aanzienlijk kleiner en ook het bestedingspatroon is gewoon anders. Maar kwaliteit kost meestal ook geld qua inkoop, apparatuur etc.

Als bouwert krijg je uiteraard een betere naam als je spullen aanbied in het 2e segment. Echter wil je overleven dan moet je actief zijn in beide segmenten. Fender doet het daarom goed. Op alle muzikale gebieden bieden ze producten aan en ook in alle prijsklasses.

[Remork1970]

Tijdje terug alweer, maar Kramer he?
Superpopulair in de 80's (de hair metal years), maar de neergang kwam al snel.
O.a. doordat ze ook goedkope koreaanse meuk onder hun naam op de markt brachten, teveel bezig waren met gelikte fluokleurtjes, en veel te veel geld spendeerden aan endorsements en adverteren. Ook nog een CEO die geld uit het bedrijf haalde voor allerlei fratsen als het Moscow music peace festival, Gorky Park (ook een flop).

Remork sluiten.

[Brum]

De meeste winst behaal je toch bij de beginnende gitarist. Dat is jaarlijks en wereldwijd een enorm aantal, maar de meeste stoppen er ook weer mee binnen afzienbare tijd. Zij hebben behoefte aan een gitaar, amp, standaard, hoes, kabels, effectpedaaltjes etc. Maar het liefst zo goedkoop mogelijk. En je moet wel heel inventief zijn, wil je een hele goedkope gitaar maken, die wel goed klinkt. Ik ken maar 1 merk en das Fender. In dit segment zijn de marges extreem klein.

Zijn er wel heel veel meer dan Fender hoor. Als je in de Fender stal blijft, dan heb je Jackson en Charvel, die naast high end spul ook budget gitaren maken van goede kwaliteit. Epiphone doet dat tegenwoordig ook niet heel slecht. G&L heeft ook keurige, goedkopere gitaren. Ibanez? Er zijn er vast nog een hoop meer, maar deze merken schoten me zo even te binnen. Ik vind nou juist Fender eigenlijk niet zo'n heel goed voorbeeld in deze. Prijs/kwaliteit van genoemde merken ligt hoger dan bij Fender in het budget gebeuren. De Fender discussie zal ik op verzoek van de topicstarter sowieso niet aanslingeren, maar die ligt nu wel heel erg op de loer. De kritische meningen zijn er over bekend en is al genoeg over gezegd/geschreven.;)

[Tupelo]

Persoonlijk vraag ik mezelf af of Duesenberg 't volhoudt, hoe lang het duurt voordat dat dan soort van Blade wise, via een Koraans of Chinees lijntje afdruipt naar de vergetelheid, met een stel latere betaalbare exemplaren die toch schril afsteken tegen een eerste lijn.

[Pepe]

Persoonlijk vraag ik mezelf af of Duesenberg 't volhoudt, hoe lang het duurt voordat dat dan soort van Blade wise, via een Koraans of Chinees lijntje afdruipt naar de vergetelheid, met een stel latere betaalbare exemplaren die toch schril afsteken tegen een eerste lijn.

Ik verbaas me vooral over de prijzen die in de USA gevraagd worden.
Ik snap wel, de gitaren hebben er al een wereldreis opzitten voor ze daar zijn.
Footprint van die gitaren moet immens zijn. Best wel aso eigenlijk.
Dus ja, economy wise ligt het voor de hand om de assemblage ook in Korea te doen maar ik snap, wordt het een gewoon Aziatisch gitaartje. Dus dan open je een tweede budget lijn die uit China komt en is de weg naar afdruipen naar vergetelheid daarmee geplaveid. :D

[Rick trodat]

Zijn er wel heel veel meer dan Fender hoor. Als je in de Fender stal blijft, dan heb je Jackson en Charvel, die naast high end spul ook budget gitaren maken van goede kwaliteit. Epiphone doet dat tegenwoordig ook niet heel slecht. G&L heeft ook keurige, goedkopere gitaren. Ibanez? Er zijn er vast nog een hoop meer, maar deze merken schoten me zo even te binnen. Ik vind nou juist Fender eigenlijk niet zo'n heel goed voorbeeld in deze. Prijs/kwaliteit van genoemde merken ligt hoger dan bij Fender in het budget gebeuren. De Fender discussie zal ik op verzoek van de topicstarter sowieso niet aanslingeren, maar die ligt nu wel heel erg op de loer. De kritische meningen zijn er over bekend en is al genoeg over gezegd/geschreven.;)

Helemaal eens trouwens

[Brum]

Het gaat toch ook wel weer, blijkt ook wel weer uit dit topic, om een hoop onderbuik gevoel. Kleef er USA of desnoods Japan aan en het is kwaliteit. Kleeft er China, Korea, of van mijn part Mexico aan en het kan niet anders dan dat de kwaliteit minder wordt. Het klopt deels, maar dat zit 'm, denk ik, meer in goedkopere hardware e.d. op bijv. Chinese modellen. Maar een merk dat ook wat budget modellen laat maken in bijv. China, zou dan ineens zijn naam ten grabbel gooien, zelfs al maken ze verder nog steeds gitaren in de USA?

Zo heeft Edwards ook een mooi foefje (van lezen, ik kan het niet zelf verifiëren). De Edwards gitaren worden versleten als Japans, maar worden stiekem over de grens in China gebouwd. Daarna komen ze terug naar Japan voor de zogenaamde kwaliteitscontrole (alsof die Chinezen dat niet zouden kunnen) en gaat er, in Japan, Gotoh hardware op en een setje SD's. Geef er een mooie Engelse naam aan, zeg dat het Japans is en laat het in China bouwen. Dat doen ze stiekem best slim, maar is natuurlijk gewoon inspelen op het onderbuikgevoel in gitaarland. Zeggen ze hardop dat die gitaren Chinees zijn, dan zijn ze ineens een paar honderd eurie minder waard, al zijn ze dan precies net zo van kwaliteit.

[D3nnis]

Daarna komen ze terug naar Japan voor de zogenaamde kwaliteitscontrole (alsof die Chinezen dat niet zouden kunnen)

Of de Chinezen dat niet kunnen of niet willen laat ik in het midden, maar ze doen het in elk geval niet.
Wij laten best veel in China produceren, en dat gaat goed, maar je moet er continu bovenop zitten, anders wordt het helemaal niks.

[Tupelo]

Not really Brum.
Ik heb er twee Amerikanen voor laten gaan, om Koreaans & Duits te gaan.
Het ligt genuanceerder dan dat.

Koreaans, West Duits, Amerikaans, Grieks & Spaans; dat is mijn rek. :ok:

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

[Brum]

Of de Chinezen dat niet kunnen of niet willen laat ik in het midden, maar ze doen het in elk geval niet.
Wij laten best veel in China produceren, en dat gaat goed, maar je moet er continu bovenop zitten, anders wordt het helemaal niks.

Ze zijn toch wel op te leiden? Of zet er wat Japanners van vlak over de grens bij (in het geval van Edwards).


Not really Brum.
Ik heb er twee Amerikanen voor laten gaan, om Koreaans & Duits te gaan.
Het ligt genuanceerder dan dat.

Koreaans, West Duits, Amerikaans, Grieks & Spaans; dat is mijn rek. :ok:

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

Ik bedoelde het ook niet perse naar jou toe. Maar in het topic wordt toch ook wat keren Aziatische gitaren opgeworpen. Ik heb eigenlijk nog niet echt merken gezien die echt hun naam te grabbel hebben gegooid (temeer omdat Fender en Gibson uitgesloten zijn:D), of het moeten al merken zijn die niet meer bestaan.

[D3nnis]

Ze zijn toch wel op te leiden? Of zet er wat Japanners van vlak over de grens bij (in het geval van Edwards).

Geen idee waar het aan ligt, maar op een of andere manier blíjft het schijnbaar lastig om het louter aan "de chinees" over te laten.
In.mijn geval: zelfs machinedelen die ze reeds een jaar of 8 maken, en al duizenden gemaakt zijn is nog niet 100% volledig los te laten; blijkbaar moet de eindcontrolebaas van elders komen. Raar maar waar, geen idee waarom dat zo werkt.

[telerocker]

Geen idee waar het aan ligt, maar op een of andere manier blíjft het schijnbaar lastig om het louter aan "de chinees" over te laten.
In.mijn geval: zelfs machinedelen die ze reeds een jaar of 8 maken, en al duizenden gemaakt zijn is nog niet 100% volledig los te laten; blijkbaar moet de eindcontrolebaas van elders komen. Raar maar waar, geen idee waarom dat zo werkt.

Het kan wel, anders laat Apple er zijn phones niet maken.

[D3nnis]

Het kan wel, anders laat Apple er zijn phones niet maken.Volgens mij lees je niet wat ik schrijf.

[Erik de Perik]

Het kan wel, anders laat Apple er zijn phones niet maken.

Niet alleen Apple....... er wordt al veel langer voor heel veel bedrijven high-tech producten en parts gefabriceerd in China.

[telerocker]

Volgens mij lees je niet wat ik schrijf.

Ik stel alleen vast dat de eindcontrole bij Apple kennelijk in orde is en of dat een Chinees is, weet ik niet. Inmiddels zijn er zoveel Chinese goed opgeleide engineers dat eindcontroles zonder buitenlandse inbreng correct moeten kunnen verlopen. Maar, net als in Nederland, het ene bedrijf heeft het voor elkaar, het andere niet.

[Fusion]

Volgens mij lees je niet wat ik schrijf.
Volgens mij wel en geeft ie n correct antwoord?

[fred dons]

Persoonlijk vraag ik mezelf af of Duesenberg 't volhoudt, hoe lang het duurt voordat dat dan soort van Blade wise, via een Koraans of Chinees lijntje afdruipt naar de vergetelheid, met een stel latere betaalbare exemplaren die toch schril afsteken tegen een eerste lijn.

duesenberg is al aziatische productie voor een Duitse prijs, dat dan weer wel, dus ik zou niet zo snel bang zijn dat ze afzakken naar betaalbare Exemplaren ;)

[D3nnis]

Volgens mij wel en geeft ie n correct antwoord?

Dan lees ik het verkeerd.

Ik schreef:

Geen idee waar het aan ligt, maar op een of andere manier blíjft het schijnbaar lastig om het louter aan "de chinees" over te laten.

De weerlegging is:

Het kan wel, anders laat Apple er zijn phones niet maken.

Gevolgd door:

Ik stel alleen vast dat de eindcontrole bij Apple kennelijk in orde is en of dat een Chinees is, weet ik niet.

Dit zijn twee héél verschillende dingen in mijn ogen.

Ik kan me zelfs voorstellen dat er een verschil zit tussen een massaproduct, dat je goed kunt maken bij een goede procesbeschrijving / parameters, in verhouding tot een hoogstens grotere serie product waarbij een bepaald basisvakmanschap nodig is per individueel component.

De praktijk wijst uit, bij meer dan 1 chinese supplier, dat het vrij lastig is om te zeggen: doe nog maar 100 van artikel X, maar dat er altijd iemand (voor ons is dat een soort intermediair, die daar veel meer laat maken voor andere bedrijven ook, en er daarom heel vaak een vertegenwoordiging daar is om het zaakje te "begeleiden"), terwijl ik in Nederland zó een aantal bedrijven ken waar ik die onderdelen wél gewoon kan laten maken....uiteraard met een prijskaartje.

Nogmaals, waar het aan ligt weet ik écht niet, ik vermoed zelfs dat het niet eens louter met vakmanschap te maken heeft (want waarom zouden er geen chinezen zijn die vakmanschap hebben, en dit ook uit kunnen oefenen), maar wellicht zijn het zelfs verschillen in cultuur (oooohhhh yes sir, we will do, yes sir, ook als het nee blijkt te zijn is het nog steeds yes sir....no shit, dit is geen gein), taal, en/of een andere interpretatie van verwachtingen.

[Erik de Perik]

Want waarom zou zo'n intermediair het belang van zijn tussenkomst overdrijven...?

[D3nnis]

Tuurlijk, maar onze inkopers zijn kien genoeg om dat uitgetest te hebben.

[telerocker]

Tuurlijk, maar onze inkopers zijn kien genoeg om dat uitgetest te hebben.

Dennis, ik wil geen polemiek beginnen, maar mijn partner heeft ruime ervaring met Chinese fabrikanten/suppliers. Ze bestelt regelmatig complexe medische gezondheidsapparatuur rechtstreeks in China (is stukken goedkoper). Die spullen komen op tijd en werken tot nu toe (al enkele jaren) naar behoren.

En misschien nu maar weer meer on topic :-)

[D3nnis]

Ik geloof je.
Ik begrijp dan alleen niet waarom dat bij ons nogal slecht gaat. En niet alleen waar ik nu werk (alhoewel eerdere ervaringen wat minder recent zijn).
Tekeningen opsturen, inclusief alle (bedrijfsspecifieke)van toepassing zijnde normen opsturen en correcte onderdelen terug krijgen lukt eigenlijk niet (behalve voor heel simpel spul).
Enige wat ik dan nog kan bedenken is de bereidheid om een bepaalde prijs (niet) te betalen, of zo.

Het mag dan off topic zijn, ik vind het wel interessant om andere ervaringen te zien, word je nooit stommer van.

[Erik de Perik]

Ik vind dat Epiphone ook wel in dat rijtje hoort. Nadat de overname door Norlin werd het al gauw een low-end Gibson kopie merk.

[telerocker]

Ik geloof je.
Ik begrijp dan alleen niet waarom dat bij ons nogal slecht gaat. En niet alleen waar ik nu werk (alhoewel eerdere ervaringen wat minder recent zijn).
Tekeningen opsturen, inclusief alle (bedrijfsspecifieke)van toepassing zijnde normen opsturen en correcte onderdelen terug krijgen lukt eigenlijk niet (behalve voor heel simpel spul).
Enige wat ik dan nog kan bedenken is de bereidheid om een bepaalde prijs (niet) te betalen, of zo.

Het mag dan off topic zijn, ik vind het wel interessant om andere ervaringen te zien, word je nooit stommer van.

Zeker. Ik snap je verhaal ook. Het is niet voor niets dat sommige multinationals de productie uit China hebben weggehaald en weer naar Europa hebben teruggebracht. Bij sommige bedrijven is het niet goed geregeld daar. Als Europese maakindustrie wil je dat in China geproduceerde onderdelen de juiste toleranties en dus constante kwaliteit bezitten.

[Agent_Smith]

Te grabbel weet ik niet/zal ik niet zeggen, maar ik heb een aantal gitaren van merken die ondanks de topkwaliteit helaas niet meer bestaan:
2x Hamer USA (88 en 89)
89 Peavey Vandenberg
91 Robin Medley

Daarentegen ook een chineese (!) BC Rich Gunslinger en daat mankeert echt totaal helemaal niks aan. Wat een ongeloofelijk fijne en goede gitaar is dat!

[D3nnis]

Als Europese maakindustrie wil je dat in China geproduceerde onderdelen de juiste toleranties en dus constante kwaliteit bezitten.


Dit, maar ook je materiaalcertificering etc, wat moet in de voedingsmiddelen industrie (en ik neem aan in die medische apparatuur nog veel strenger).
Maar daar heb ik eerlijk gezegd in Nederland ook vaak een hard hoofd in :D

[D3nnis]

89 Peavey Vandenberg


Gaaf!
Nooit op gespeeld, maar toen ik als 14-jarige in de toenmalige plaatselijke muziekinstrumenten zaak kwam hing er een knalrode Vandenberg, omgekeerde kop, gaaf ding.
Ik weet nog dat ie naast een 27-frets washburn hing. En onder de peavey hing een gibson M3, een explorer met kleinere body, en een SG met 24 fretten en bliksem inlays als ik het me goed herinner.
Dat waren nog eens tijden. Allemaal gave gitaren, als beginnend metaller, en waarschijnlijk hingen ze er toen al 5-10 jaar, wat ze niet minder gaaf maakte.
En full stacks stonden er in die winkel. Zoals het hoort.

Damnit, ik moet echt nog (weer) zo'n floyd rose scheurijzer hebben.

[Tupelo]

duesenberg is al aziatische productie voor een Duitse prijs, dat dan weer wel, dus ik zou niet zo snel bang zijn dat ze afzakken naar betaalbare Exemplaren ;)
Yes, boel wordt hier in elkaar gedraaid, net als de recente generatie zogenaamd betere Hofners.

[Tupelo]

Ik geloof je.
Ik begrijp dan alleen niet waarom dat bij ons nogal slecht gaat. En niet alleen waar ik nu werk (alhoewel eerdere ervaringen wat minder recent zijn).
Tekeningen opsturen, inclusief alle (bedrijfsspecifieke)van toepassing zijnde normen opsturen en correcte onderdelen terug krijgen lukt eigenlijk niet (behalve voor heel simpel spul).
Enige wat ik dan nog kan bedenken is de bereidheid om een bepaalde prijs (niet) te betalen, of zo.

Het mag dan off topic zijn, ik vind het wel interessant om andere ervaringen te zien, word je nooit stommer van.
Soms moet je alles voorkauwen.
Het ene bedrijf moet dat wel, het andere niet.
Ken toevallig ook iemand die voor een lab medicijnen ontwerpt; gebeurt allemaal digitaal geloof ik, microbiologen achter hun pc; tegen de tijd dat er werkelijk samples gemaakt moeten worden, gebeurt dat bijna real time in China, en ook zij beweert dat dat goed gaat.

Ik werkte voor een bedrijf dat o.a. zitzakken maakt.
Was best moeilijk voor die Chinezen om één square viermaal recht te stikken.
Op een gegeven ogenlik was er een opdracht uitgegaan voor t-shirts; promotiemateriaal.
Geintje, wasvoorschrift als volgt aan de binnenzijde gedrukt.


Warning, every day use of this product may give
you confidence and perhaps sex. But for the sake
of mankind, do wash regularly and 30/40C.

Flinke batch & ook babyshirtjes.
Hadden er misschien bij moeten vertellen dat die zonder dit wasadvies gemaakt moesten worden. :D

[Fusion]

Het is heel simpel. China is ongeveer net zo groot als Europa. Je vindt er miljardairs en mensen met niets. Grote geavanceerde steden en achtergebleven gebieden.

Praten over China als ware het één homogeen en consistent land van productie is gewoon njet zo zinvol. Je vindt er imposante, mega moderne fabricagelijnen die aan de meest strenge certificeringen voldoen, tot shabby houwtje-touwtje shizzle, en alles er tussen. Je moet vooral weten waar je iets laat maken, onderzoek doen etc. Soms moet je er idd bovenop zitten, of gaat mis, of is dr kwaliteit niet consistent etc etc, en soms tref je een gestroomlijnde producent die jou nog wel wat kan bijbrengen.

Enzo.

[Kim Wilson]

Ik heb momenteel een Hagstrom Swede, eentje uit de nieuwe serie, en derhalve (waarschijnlijk) een Chinees exemplaar, met een Duitse quality check. Nu heb ik de laatste twee jaar meerdere Chinese gitaren gehad, met een vergelijkbare setup, maar deze Hagstrom is wel van een andere klasse. Ze kunnen het heel goed, het ligt volgens mij echt aan de prijs en de ambitie van de opdrachtgever in hoeverre ze hun best gaan doen. Nieuwprijs van €100? Prima, dan rossen we wat hout door de machine en drukken we er wat electronica in. €600 budget? Ook goed, maken we er een heel mooi gitaartje van naar uw eisen. U vraagt, wij draaien.

[Agent_Smith]

Gaaf!
Nooit op gespeeld, maar toen ik als 14-jarige in de toenmalige plaatselijke muziekinstrumenten zaak kwam hing er een knalrode Vandenberg, omgekeerde kop, gaaf ding.
Ik weet nog dat ie naast een 27-frets washburn hing. En onder de peavey hing een gibson M3, een explorer met kleinere body, en een SG met 24 fretten en bliksem inlays als ik het me goed herinner.
Dat waren nog eens tijden. Allemaal gave gitaren, als beginnend metaller, en waarschijnlijk hingen ze er toen al 5-10 jaar, wat ze niet minder gaaf maakte.
En full stacks stonden er in die winkel. Zoals het hoort.

Damnit, ik moet echt nog (weer) zo'n floyd rose scheurijzer hebben.

Ja ik ben echt helemaal van dat soort gitaren :)
Gibson MIII? Check!
Explorer XPL? Check!
:D

Mooie tijden waren dat met veel diversiteit. Als ik nu door bijv Bax loop zie ik echt heel weinig interessants. Heel veel van hetzelfde.

[Erik de Perik]

M'n dochter heeft op haar stage jaren terug prints ontworpen voor Teatro alla Scala (de opera dus) in Milaan. De stoffen werden in China gemaakt en dat is zomaar goed gegaan.

[D3nnis]

Praten over China als ware het één homogeen en consistent land van productie is gewoon njet zo zinvol.

Goed punt!

[Erik de Perik]

Ik heb momenteel een Hagstrom Swede, eentje uit de nieuwe serie, en derhalve (waarschijnlijk) een Chinees exemplaar, met een Duitse quality check. Nu heb ik de laatste twee jaar meerdere Chinese gitaren gehad, met een vergelijkbare setup, maar deze Hagstrom is wel van een andere klasse. Ze kunnen het heel goed, het ligt volgens mij echt aan de prijs en de ambitie van de opdrachtgever in hoeverre ze hun best gaan doen. Nieuwprijs van €100? Prima, dan rossen we wat hout door de machine en drukken we er wat electronica in. €600 budget? Ook goed, maken we er een heel mooi gitaartje van naar uw eisen. U vraagt, wij draaien.

Waarom zou Hagstrom's QC Duits zijn.... of heb ik (weer) wat gemist?

[D3nnis]

Ja ik ben echt helemaal van dat soort gitaren :)
Gibson MIII? Check!
Explorer XPL? Check!
:D


Haha....jammer genoeg heb ik die gitaren nooit kunnen kopen, tegen de tijd dat ik wel wat te besteden had daaraan, was die zaak weg.
Ze hadden ook zo'n joe perry les paul, met een hals als een honkbalknuppel.
O ja, en zo'n nuno bettencourt washburn met die wazige neckjoint.

Trouwens, wat Washburn betreft, ik herinner me uit die tijd een soort van schandaal van aziatische washburns met made in usa erop of iets dergelijks. Iemand?

[Erik de Perik]

Haha....jammer genoeg heb ik die gitaren nooit kunnen kopen, tegen de tijd dat ik wel wat te besteden had daaraan, was die zaak weg.
Ze hadden ook zo'n joe perry les paul, met een hals als een honkbalknuppel.
O ja, en zo'n nuno bettencourt washburn met die wazige neckjoint.

Trouwens, wat Washburn betreft, ik herinner me uit die tijd een soort van schandaal van aziatische washburns met made in usa erop of iets dergelijks. Iemand?

Klopt, ik heb ook zo'n Washburn gehad. Heb het ding toen nog bijna aan Paul Kemper verkocht maar die moest er te lang over nadenken.

[Agent_Smith]

Haha....jammer genoeg heb ik die gitaren nooit kunnen kopen, tegen de tijd dat ik wel wat te besteden had daaraan, was die zaak weg.
Ze hadden ook zo'n joe perry les paul, met een hals als een honkbalknuppel.
O ja, en zo'n nuno bettencourt washburn met die wazige neckjoint.

Trouwens, wat Washburn betreft, ik herinner me uit die tijd een soort van schandaal van aziatische washburns met made in usa erop of iets dergelijks. Iemand?

Mn buurman van 15 jaar geleden had zo'n Joe Perry LP. Allemachtig wat een hals heeft zo'n ding. Das echt veeeel te dik voor mij. Niet te doen.
Die Nuno Washburn vind ik persoonlijk echt een gruwelijk spuuglelijk ding. Eén van de lelijkste gitaren ooit.

[Erik de Perik]

Tijdje terug nog bijna zo'n Washburn N4 gekocht voor wehnag.

[Tupelo]

Die nuno bettencourt washburn heb ik eens in bruikleen gehad.
Qua looks en sound helemaal niet mijn type gitaar, maar ik moet zeggen dat 'ie niet één rammeltje had, stemvast was, licht, en uitermate comfortabel om op te spelen.
Ik herinner mezelf die neckjoint als juist wel prettig.
Maar verder; het is een gedrocht ja.
Nooit helemaal mijn vinger op kunnen krijgen, dat Washburn, en in welk segment je dan speelt...

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

[Eko]

Ik denk dat de merken uit de jaren 80 en 90 voornamelijk ten prooi zijn gevallen aan het management gelul : produceer niet hier ( lees USA of Europa), maar besteed dat uit aan lage London landen. Kekke marketing truc en endorsement zorgen voor de verkoop. Marge beter en verdienste is geen vies woord.
Effect is geweest dat een merk wat bekend stond om zijn kwaliteit en waar je voor wilde sparen om hem te hebben veranderde in iets wat je op iedere hoek kon kopen. Iedere dealer wilde nog iets verdienen en begin met kortingen. Kwaliteit ook niet altijd even goed en innovaties die achterwege bleven deden de rest.
Dat bijna alles werd opgekocht door de grote 2 deed de merken ook geen goed........
Van de weinige merken die het nog wel goed doen zij Rickenbacker ( heel eigen gezicht en geluid) en Gretsch voorbeelden. Beiden zijn nog steeds zelfstandig hoewel Gretsch de verkoop en distributie bij Fender heeft onder gebracht.
Als merken de verleiding van aantallen kunnen weerstaan kunnen ze gewoon overleven. Kijk maar eens naar kleine acoustische merken zoals Londen. Natuurlijk kan zo’n gitaar ook goedkoper gebouwd worden. De klanten willen echter geen goedkopere versie, maar datgene waar ze voor sparen. Kwaliteit en de hand van de meester. Levertijd van 2 jaar en een prijs van 5000+ is daar geen probleem....
Wel zonde van merken zoals Kramer en Hamer. Was vroeger iets waar je naar bleef kijken in een winkel.......

[Kim Wilson]

Waarom zou Hagstrom's QC Duits zijn.... of heb ik (weer) wat gemist?
Staat op het stickertje achter op de headstock. Dus dan zal het wel toch?

[Tupelo]

Als 'ie daar dan gedaan is door Noord Koreanen of eerste generatie Vietnamezen, ben je natuurlijk net zo ver van huis. Kijk, mijn Hofner die is tenminse nog West Duits, al zegt dat deze dagen ook niets meer. :o


:chicken:

[fred dons]

Haha....jammer genoeg heb ik die gitaren nooit kunnen kopen, tegen de tijd dat ik wel wat te besteden had daaraan, was die zaak weg.
Ze hadden ook zo'n joe perry les paul, met een hals als een honkbalknuppel.
O ja, en zo'n nuno bettencourt washburn met die wazige neckjoint.

Trouwens, wat Washburn betreft, ik herinner me uit die tijd een soort van schandaal van aziatische washburns met made in usa erop of iets dergelijks. Iemand?

Dat gold voor kramer, washburn, charvel en bc rich op een gegeven moment, kramer is eigenlijk nooit in de vs gebouwd maar werd door esp en lasido (canada) gebouw, de neckplate liet wel een New Jersey address zien, charvel was op een gegeven moment overgenomen door Akai en de neckplate liet het address van de distributeur in texas zien, washburn heeft op een paar gitaren na die ghostbuild werden door o/a grover jackson niets in de vs gebouw (lange tijd was er totaal geen productie in de vs alleen marketing afdeling) echter de neckplate suggereerde ook dat de gitaar MIA was en als laatste BC Rich was eerst niet duidelijk dat hun NJ series niet in New Jersey werden gebouwd maar in Nagoya Japan en tegenwoordig wordt die NJ series niet in Nagoya maar china gebouwd

[D3nnis]

Die BC Rich NJ's waren geen beroerde gitaren herinner ik me?

[AoDf]

Ik had ooit rond 2000 een BC Rich Warlock uit de, ik dacht, NJ series. Eentje met neck-thru body constructie en de Widow headstock was toen vrij nieuw. Dat was best een degelijke gitaar, de elementen had ik vervangen voor een set EMG's

[D3nnis]

Cool :)

Die knakker van Death had ook een NJ BC rich, een Stealth.
Zelf heb ik al sinds ik in 1992 of zoiets dat concert van guns n roses in Parijs zag, sluimerende GAS (ik speelde toen nog niet eens gitaar) voor een BC Rich Mockingbird SL.

[Remork1970]

Mod-edit; gedraag je een beetje

[Jimpy]

Ik kan me de Maverick gitaren nog herinneren, met de volume en toon knoppen horizontaal geïntegreerd in de body.
Ontzettend "high end" en "innovative" als je de marketing mocht geloven destijds.
Nooit meer wat van gehoord of gezien...

[Napoje]

Valley arts. Helemaal hip in de eighties en nineties. Toen werd het verkocht aan de koreanen. Nooit meer wat van gehoord.

[Fusion]

Valley arts. Helemaal hip in de eighties en nineties. Toen werd het verkocht aan de koreanen. Nooit meer wat van gehoord.
Doe ff normaal, jij dacht gewoon "ik ga ff lekker die Koreanen lopen dwarsbomen"

[Napoje]

Bent u ongesteld meneer fusion?

[Fusion]

Bent u ongesteld meneer fusion?Net zo wel/niet als u was toen u t origineel van bovenstaand plaatste

[Napoje]

Dus u gaat hier uw polemiek hier vrolijk verder zetten ongeacht dat de rest van het forum hier wel eens aanstoot aan kan nemen?

[Erik de Perik]

Valley arts. Helemaal hip in de eighties en nineties. Toen werd het verkocht aan de koreanen. Nooit meer wat van gehoord.

Natuurlijk een bijzonder verhaal. McGuire runt een soort custom shop, die hij (vermoedelijk) voor een koffer geld aan Samick verkoopt en is vervolgens teleurgesteld over de kwaliteit van de gitaren. Goddank kocht Gibson Brands het merk....... :cheerup:

[Basvarken]

D' Angelico vind ik ook wel een navrant voorbeeld van een legendarische naam die compleet om zeep wordt geholpen door goedkope fabrieksgitaren omringd met heel veel holle marketingfrasen.

Ik heb een poos geleden een D'Angelico basgitaar mogen testen voor het blad De Bassist (waar ik destijds voor schreef). Ik heb me toen verdiept in de historie van het legendarische merk van meesterbouwer John D'Angelico uit New York. Die man bouwde per jaar slechts enkele tientallen gitaren. Allemaal waanzinnige staaltjes vakmanschap.

En nu is die naam nieuw leven ingeblazen... Slecht afgewerkte massaproductie met een zeer generieke sound.
Niets, maar dan ook niets, doet recht aan de naam D'Angelico.
De arme man zou zich omdraaien in zijn graf.

[Napoje]

Zo slecht zijn die valleyarts samickjes niet trouwens.

[Brad]

Ik heb er een keer een geprobeerd. Een Samick gebaseerd op de Valleyarts strat met Gibson scale. Goed instrument maar loodzwaar en de hals was mij te breed.

[Erik de Perik]

Voor wie het leuk vindt is hier een leuk artikel te lezen over de Samick periode van VA. (https://thepickwickian.wordpress.com/2016/08/17/valley-arts-guitars-the-lost-years/)

[Fusion]

Mod-edit; wat een onnodig geneuzel. Graag allemaal weer on-topic.

[ccc]

Hamer was gewoon al 15 jaar onrendabel, werd al die jaren de hand boven het hoofd gehouden door Bill Kaman, baas van KMC, persoonlijke vriend van Jol Dantzig en miljardair. De importlijn kwam er toen hij onder druk kwam van het KMC management.
Hamer USA was gewoon al jaren overbuild en te laag geprijsd in de markt gezet zonder degelijke marketing. De verkoop aan fender was de doodsteek toen er harde cijfers op tafel moesten komen.
https://youtu.be/4wicSQKLVNs

[Pepe]

Ja. Ik herinner me een GP roundup in de ninetees van 25 gitaren of daaromtrent met Gibson als grote afwezige maar verder zo'n beetje alle bekende jongens en toen men een Hamer open schroefde was de opmerking, kudo's voor de afwerking IN de gitaar dat voor 99% van de klanten ongemerkt zal blijven en fabrikanten dus ook nalaten.
Dantzig schrijft tegenwoordig columns, esoteric guitar genaamd en dan snap je wel dat het geen CEO van de dollartekens was.

[ccc]

Ja. Ik herinner me een GP roundup in de ninetees van 25 gitaren of daaromtrent met Gibson als grote afwezige maar verder zo'n beetje alle bekende jongens en toen men een Hamer open schroefde was de opmerking, kudo's voor de afwerking IN de gitaar dat voor 99% van de klanten ongemerkt zal blijven en fabrikanten dus ook nalaten.
Dantzig schrijft tegenwoordig columns, esoteric guitar genaamd en dan snap je wel dat het geen CEO van de dollartekens was.

Net als Bill Kaman. Die man is miljardair en houd zich nu bezig met hier en daar open mics te spelen.
http://billkaman.com/about/

[Erik de Perik]

Mod-edit; wat een onnodig geneuzel. Graag allemaal weer on-topic.

Doe niet zo interessant vega frikandel.... het was allemaal behoorlijk on-topic volgens mij.



Maar goed.... ik zeg Ovation.

[Tupelo]

Best raar eigenlijk.
Ben mezelf er niet van bewust overigens, behalve dat ze goedkoper werden op een gegeven ogenblik.
Los van dat zo een Ovation eigenlijk nog prima klinkt zonder houten back & sides; je zou juist denken dat het daardoor minder moeilijk is om een fatsoenlijk exemplaar te bouwen.
Maar je zag het op een gegeven ogenblik steeds meer ja.
Ook door andere merken geloof ik ?

Verstuurd vanaf mijn ONE E1003 met Tapatalk

[Pepe]

Ik heb nog een Ovation, gekocht in 1978, zelfde model als Cat Stevens op speelde (wegens Cat Stevens fan)
Krengen waren duur, iets van 2100 gulden dacht ik, wat een ENORM bedrag was (voor mij althans)
Ovation was het merk to be, evenals Bozo (waar je ook niks meer van hoort) maar hun probleem was, ze hadden hun naam verbonden aan typisch jaren zeventig artiesten die niks te zoeken hadden in de 80's, alleen Al Di Meola hield het lang vol.
Al Di Meola is het tegenovergestelde van de natural singer/songwriter, het is processed shred aproved en dus precies waar de akoestische gitaar NIET naar toe ging.
De Ovation is met pensioen, af & toe speel ik er nog op. Fantastische sleek ebony nek, je snapt gelijk waar Al van zijn Ovations houd. En gooi er 80/20 snaren op en je hebt DIE gsound "we all loved in the 70's".
(Overigens speelde Cat Stevens op een Gibson in de studio, maar wel met 80/20's).

[arjanb01]

Ik heb ovations nooit wat aan gevonden qua geluid.
Klonken heel gemoffeld, alsof je in een kartonnen doos opgesloten zat. Zal aan de kunststof bowl gelegen hebben.
Vergelijk je dat met een compleet massieve gitaar uit houtsoorten merk je echt meer volume, projectie, ‘leven’.
Wat ovations wel hebben is comfort, de necks voelen heerlijk aan.

[grayfink]

Doe niet zo interessant vega frikandel.... het was allemaal behoorlijk on-topic volgens mij.



Maar goed.... ik zeg Ovation.

Mr Perik, de rode letters impliceren dat de tekst door een moderator is geschreven die oproept tot ontopic blijven. Klaarblijkelijk verliet juist de heer Fusion het Rechte Pad.
Anyway, is Ovation te grabbel gegooid of gewoon uit de mode? Het is wel een specifieke sound hé. Ik denk dat Pepe weer eens gelijk heeft.

[Plant]

Best raar eigenlijk.
Ben mezelf er niet van bewust overigens, behalve dat ze goedkoper werden op een gegeven ogenblik.
Los van dat zo een Ovation eigenlijk nog prima klinkt zonder houten back & sides; je zou juist denken dat het daardoor minder moeilijk is om een fatsoenlijk exemplaar te bouwen.
Maar je zag het op een gegeven ogenblik steeds meer ja.
Ook door andere merken geloof ik ?

Verstuurd vanaf mijn ONE E1003 met Tapatalk

Ovation heeft zelf 2 entry-level merknamen Applause and Celebrity met deze modellen dus misschien bedoel je die?

En over akoestisch gesproken, speelt iemand nog op Takamine? In de jaren 90 zag je bijna niet anders op podia, later zag je nog veel Crafter meen ik maar nu nergens meer.

[kwispelhond]

Ik heb ovations nooit wat aan gevonden qua geluid.
Klonken heel gemoffeld, alsof je in een kartonnen doos opgesloten zat. Zal aan de kunststof bowl gelegen hebben.
Vergelijk je dat met een compleet massieve gitaar uit houtsoorten merk je echt meer volume, projectie, ‘leven’.
Wat ovations wel hebben is comfort, de necks voelen heerlijk aan.

Ik vraag me af op wat voor soort Ovation's jij dan gespeeld heb? Ik zou mijn eigen Pinnacle Deluxe juist als bijna overdreven helder met iets te weinig laag omschrijven (niet onverwacht voor een medium-bowl model). De magie van deze instrumenten zit overigens in het ingeplugd spelen, nooit meer problemen op een lawaaiig podium en met de latere OP-elektronica preset-filters om als Ovation of als normale akoestische gitaar te klinken.

[Agent_Smith]

En over akoestisch gesproken, speelt iemand nog op Takamine? In de jaren 90 zag je bijna niet anders op podia, later zag je nog veel Crafter meen ik maar nu nergens meer.
Ik heb idd wel een Takamine uit die tijd idd ofzo. Maar speel er nooit op want heb een pest hekel aan akoestische gitaren :)

[Tupelo]

Ovation heeft zelf 2 entry-level merknamen Applause and Celebrity met deze modellen dus misschien bedoel je die?

En over akoestisch gesproken, speelt iemand nog op Takamine? In de jaren 90 zag je bijna niet anders op podia, later zag je nog veel Crafter meen ik maar nu nergens meer.Oké.
Hebben ze i.i.g de moeite genomen de merknaam Ovation niet te grabbel te gooien.

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

[kwispelhond]

Een maat van mij zweert bij zijn Takamine, is dan ook wel een dure Japanner en niet te vergelijken met die goedkope Chinese modellen waar de winkels vol mee liggen. Ik vind overigens zelf dat Takamine in iedere prijsklasse prima producten heeft maar je krijgt natuurlijk wel waar je voor betaald.

Ik zie ze verder genoeg op de podia en op TV en Jijbuis en zo dus wat mij betreft geen merk dat "weg" is.

[Erik de Perik]

Ik denk dat Takamine net als Ovation een modegril was. Ineens speelde 'iedereen' op zo'n gitaar en dat betekent vrijwel automatisch dat een tijd later haast niemand op zo'n gitaar speelt.
Laatst een akoestisch optreden gedaan met een geleende Ovation. Speelde veel beter dan m'n eigen Epiphone en was elektrisch....! Maar de sound was verre van geweldig en miste sowieso laag en de afgeleefde Elixir snaren hebben daar ook niet aan bijgedragen.

[arjanb01]

Klopt, merken komen en gaan.
Beetje of-topic, maar hip en akoestisch: veel artiesten zie je op taylors. Zou dat mede door Edje Sheeran komen?
Wel heerlijke gitaren trouwens, maar dat merk zal niet echt verdwijnen, toch?

[Revolver]

Klopt, merken komen en gaan.
Beetje of-topic, maar hip en akoestisch: veel artiesten zie je op taylors. Zou dat mede door Edje Sheeran komen?
Wel heerlijke gitaren trouwens, maar dat merk zal niet echt verdwijnen, toch?

Ed Sheeran speelt op Martin's, hij heeft ook een signature model bij dat bedrijf (The Divide)

De enige Taylor waar Ed mee speelt heeft Swift als achternaam...

[Pepe]

Ik denk dat Takamine net als Ovation een modegril was.

Ovation voorzag wel degelijk in een behoefte namelijk minder feedback. Toen de gitaren verschenen speelden CSN&Y nog voor een microfoontje.
Met CSN&Y bedoel ik dus iedereen. Pickups, monitoring en versterking stond nog in kinderschoenen.
Kaman is een slim & interessant mannetje en zijn revolutionaire ideeën voor een akoestische gitaar is van hetzelfde kaliber als Leo en Doc Kauffman hadden.
Takamine deed gewoon wat iedereen deed alleen... de 80's he.... die strakke high pitched sound klonk "fris" voor een moment en als je dat onderdompelde in chorus en shimmer reverbs en je compressed boss pedal power chords mixte daar goed mee.
Taylor zie ik als een doorontwikkelde Takamine, niet mijn geluid maar heel populair in de Nashville wereld.
Bij Takamine denk ik aan Lilly was here, hitje van Dave Stewart en Candy Dulfer. Mijn Ovation heeft een mic uit 1979 (duh) en er is op dat gebied wel wat gebeurt maar de gitaar zelf klinkt vol, droog en warm, heel organisch.
De enige reden waarom ik er thuis niet op speel is omdat ie telkens van je benen afglijdt.

[almarvk]

Ed Sheeran speelt op Martin's, hij heeft ook een signature model bij dat bedrijf (The Divide)

De enige Taylor waar Ed mee speelt heeft Swift als achternaam...

Hij speelt soms ook op Lowden. Super fijne gitaren zijn dat, beste waar ik ooit (akoestisch) op heb gespeeld. Ook dito prijsklasse...

[kwispelhond]

Ik denk dat Takamine net als Ovation een modegril was. Ineens speelde 'iedereen' op zo'n gitaar en dat betekent vrijwel automatisch dat een tijd later haast niemand op zo'n gitaar speelt.
Laatst een akoestisch optreden gedaan met een geleende Ovation. Speelde veel beter dan m'n eigen Epiphone en was elektrisch....! Maar de sound was verre van geweldig en miste sowieso laag en de afgeleefde Elixir snaren hebben daar ook niet aan bijgedragen.

Niet zozeer een modegrill maar pioniers die met werkbare oplossingen kwamen voor algemene problemen. T/m de jaren 80 had je de keuze tussen Ovation en Takamine als je iets akoestisch op een podium wou doen, tegenwoordig heeft ieder merk daar wel een oplossing voor of kan er iets praktisch in iedere akoestische gitaar gezet worden dus de keus is veel breder geworden en dan zie je vanzelf steeds meer andere merken.

Ovation is tegenwoordig een merk waar je zowel met 350,- en ook met 3.500,- een gitaartje kan scoren, die zijn uiteraard niet echt vergelijkbaar: ik kan je verzekeren dat die van mij ingeplugd meer dan prima klinkt.

[BassAgent]

Wat opvallend dat nog niemand Tokai genoemd heeft...? Vroeger geniale Japanse gitaren, nu een beetje "meh" gitaartjes.

Overigens noemde iemand ook Schecter, ik heb er nu twee hangen die ik voor De Bassist heb gereviewd en dat zijn echt geweldige bassen.

[Duhsjaak]

Wat opvallend dat nog niemand Tokai genoemd heeft...? Vroeger geniale Japanse gitaren, nu een beetje "meh" gitaartjes.

Overigens noemde iemand ook Schecter, ik heb er nu twee hangen die ik voor De Bassist heb gereviewd en dat zijn echt geweldige bassen.

Precies. Schecter wordt massaal gedist.
Schitterende gitaren voor een heel nette prijs.
Zelfde geldt voor Cort bijvoorbeeld. Bouwen meer dan een miljoen gitaren per jaar. Hoezo geen kwaliteit?
Of Washburn. Eeuwen ervaring? Dacht het wel.

Maar goed, die discussie? Gaan we die hier opnieuw oprakelen? Of gaan we gewoon een Tele kopen. Met Mexicaanse svpchroefjes in de slagplaat klinkt ie beter. Zeker weten.
Vriendelijke groet, Gus

[BassAgent]

Wat mensen bij Cort vaak vergeten is dat ze ook gitaren voor Fender, Yamaha en anderen bouw(d)en. Allemaal geweldig. Voordat Squier met de Vintage Modifieds kwam was Cort voor mij hét merk om te checken als je voor weinig een basje wil hebben. Die Jazz Bass-achtige dingen met die Music Man-bucker in de brug... Helemaal te gek.

[Pepe]

Ik noemde Schecter.
Ik had het over de plek die ze eind zeventig veroverden als super boetieker en als zodanig tussen Boogie en Dimarzio in zat.
Anno Galama leunde bijvoorbeeld sterk op Schecter, je ziet dat zelfs aan zijn eigen gitaren.
Ze, Schecter, zijn er nog steeds maar het is een totaal ander merk, oosterse budget mikkend op de metalmarkt en daar is niks mis mee maar 13 in een dozijn.
Ik wed dat de originele oprichters long gone zijn.

Wat Tokai betreft, die zijn nooit weggeweest want ze zijn er nooit echt geweest.
Er was altijd wel iemand die wat gitaren importeerde voor zijn winkel en dan was hij gelijk "importeur voor de Benelux".
Tokai produceert voornamelijk zijn merk voor domestic en is ook contractor voor bijvoorbeeld Fender Japan. Heel goed mogelijk dat wanneer je een Fender Japan hebt van na 1996 dat ie door Tokai gebouwd is.

[BassAgent]

Behalve dat Schecter nog steeds gitaren bouwt in de USA (ik heb er nu eentje hangen). Ik snap wel wat je bedoelt, het is wel een ander merk geworden maar ze maken nog meer dan voldoende "gewone" modellen. En je richten op een specifieke doelgroep, is dat je merk te grabbel gooien?

[Pepe]

Te grabbel? Wie zegt dat?
Als ik even nadenk moet ik daar vast ook wel wat bij kunnen bedenken :)

[BassAgent]

Eh, de topictitel? :P

[Pepe]

Haha, ja... daar kan je niet omheen.
Ik reageerde op de inleidende post, zeg maar, van topsegment naar rock bottom.
Een merk dat in grote getallen produceert doet waarschijnlijk het tegenoverstelde van te grabbel gooien
bij te grabbel gooien denk ik aan een eerzame luthier die aan de drank is geraakt of in Florida is gaan vissen, zoiets...

[Rogueny]

Wat opvallend dat nog niemand Tokai genoemd heeft...? Vroeger geniale Japanse gitaren, nu een beetje "meh" gitaartjes.

Overigens noemde iemand ook Schecter, ik heb er nu twee hangen die ik voor De Bassist heb gereviewd en dat zijn echt geweldige bassen.

De huidige chinese serie van Tokai stelt weinig voor vind ik persoonlijk. Matig geluid en inconsistente afwerking. De japanners daarin tegen vind ik toch wel goeie bang for the buck. Pickups zijn niet helemaal mijn ding, maar de rest van het instrument is mijn inziens echt wel degelijk!

[arjanb01]

Ik heb een tokai, een Japanner uit de duurdere lijn, de ls150 uit 2014.
Alles is top aan dat ding. Pick-ups zijn zo goed dat ik er nooit aan gedacht heb ze te vervangen.
Te grabbel gegooid merk? Geen idee, daar let ik nooit op eerlijk gezegd. Als hij fijn klinkt en speelt ben ik tevreden.

[telerocker]

Behalve dat Schecter nog steeds gitaren bouwt in de USA (ik heb er nu eentje hangen). Ik snap wel wat je bedoelt, het is wel een ander merk geworden maar ze maken nog meer dan voldoende "gewone" modellen. En je richten op een specifieke doelgroep, is dat je merk te grabbel gooien?

Volgens mij doet Schecter het best goed. Ze hebben betaalbare, goed verkopende instappers die met name metalgitaristen aanspreken. Dat is volgens mij een groeiende groep.
Hun USA-gitaren zijn topnotch. De Nick Johnston strat is yummy. Waar Schecter het laat liggen, is het middensegment, grosso modo 1000-1600 euro.

[Duhsjaak]

Ze hebben inderdaad een wat onevenwichtig modellen/prijs program, maar dat kan keuze zijn.
Ik heb afgelopen (2017) editie van de Noorder Gitaar dag nog een aantal Schecter bepoteld en ze waren allemaal zeer goed bespeelbaar.
De bouw is veel consistenter dan van menige ‘grote’ broers of zussen.

Waar ze het vooral ook laten afweten is op het gebied van PR. Het merk is volmaakt onzichtbaar en in een bewegelijke markt waar veel gitaristen zich blind staren op de geijkte modelletjes kun je je dat niet permitteren.

Nou is onhandig aanpakken wat anders dan te grabbel gooien. Maar hoopvol vind ik het niet.
Vriendelijke groet, Gus

[D3nnis]

Waar ze het vooral ook laten afweten is op het gebied van PR. Het merk is volmaakt onzichtbaar en in een bewegelijke markt waar veel gitaristen zich blind staren op de geijkte modelletjes kun je je dat niet permitteren.


Onzichtbaar?
Ze hebben -in het hardere genre, dat wel- nogal een behoorlijke berg endorsers.
Ok, het is geen Ibanez of ESP, waarbij het lijkt alsof ze iedereen endorsen, maar ze komen best een eind.
Ik heb eens zo'n jeff loomis signature bespeeld een paar jaar terug. Vond het niet heel geweldig op eoa manier. Als ik blind zou moeten kopen, zou ik liever voor ibanez gaan, qua "garantie" op fatsoenlijke kwaliteit; die Loomis was ook niet geheel onderkant van de markt.
Wel jammer, vind de schecter gitaren best mooi.

[fred dons]

inderdaad er is een heel populair metal subgenre met bands als Motionless in White, In this Moment maar ook bands als Avenged Sevenfold die je kunt herkennen aan het feit dat ze Schecter spelen, en daarbij zitten ze qua verkoop echt niet ver meer van Ibanez (en volgens mij voorbij ESP)

btw in het midden Segment doen ze het ook heel aardig met hun japanse superstrats
https://shop.r10s.jp/k-gakki/cabinet/eg2/shce_g/ptctm.jpg

[Tupelo]

Niet veel van Schecter in handen gehad, en eigenlijk alleen budget, de 400 a 500 euro reeks; vond ik pricewise helemaal niet beroerd.
Maar als topmerk kende ik het helemaal niet.
In dat opzicht zijn ze wellicht toch verwaterd.

[fred dons]

ze waren altijd slecht verkrijgbaar in NL (net als de US Charvels eigenlijk) en als er dan iets te koop was dan zat het inderdaad in het lagere segment. de US customshop is niet zo groot (ook nooit groot geweest) en ik denk dat die net groot genoeg is voor hun mark Segment. ik heb 2 US strats van ze en die kunnen de concurrentie gemakkelijk aan met merken als Suhr en Charvel maar zijn net wat prettiger geprijst

[Napoje]

Btw... Tom Anderson guitarworks, bestaat dat nog? Niet dat het te grabbel is gegooid maar ik hoor er nooit meer iets van.

[fred dons]

ja bestaat ook nog maar is bewust kleiner geworden, een paar jaar terug besloot Tom er helemaal mee te stoppen omdat hij de business zat was maar na vele verzoeken van klanten om terug te komen heeft bij Anderson weer geopend, maar wel met de intentie om niet verder te groeein en productie beperkt te houden. ik denk dat hij qua grote zo'n beetje op het niveau van Hamer zit (op hun hoogtepunt) (maar dan zonder aziatische productie)

[D3nnis]

ik heb 2 US strats van ze en die kunnen de concurrentie gemakkelijk aan met merken als Suhr en Charvel maar zijn net wat prettiger geprijst

Je hebt het hier over de US Schecters?
Die moet ik toch eens checken dan!

[Rogueny]

Je hebt het hier over de US Schecters?
Die moet ik toch eens checken dan!

Toevallig tijdje een in m'n handen gehad. Was een strat model met een volledige rosewood hals en toets. Klonk goed en speelde lekker! Kan me alleen heugen dat ik de headstock graflelijk vond.

[D3nnis]

Haha, ja je moet van het uiterlijk houden.
Ik vind die superstrat achtigen van schecter erg mooi; zo'n Hollywood classic, met ebben toets met de signature schecter kruisjes als inleg, en floyd rose.....ja, qua uiterlijk blief ik dat wel :)

[telerocker]

De Nick Johnston heeft een wenge neck. Supermooi overigens.

[Napoje]

Een vriend van mij heeft een USA pt custom. Dat is een hele fijne gitaar.

[fred dons]

dit is mijn koa
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/13235483_1201019189910912_7187497817070645380_o.jp g?_nc_cat=0&oh=15fb657822c0dbddb656567dad8afee9&oe=5BCEDA9F
en dit de swampash
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/10150735_772862576059911_1089504310_n.jpg?_nc_cat= 0&oh=a2218101d9326f6ed628a6d149ff2396&oe=5BCE5237

beide kan ik van harte aanbevelen en vooral de swampash is regelmatig onder de 1000 eurie te vinden

[arjanb01]

Er staat nog een US schecter op marktplaats van iemand uit België. Jammer dat die een floyd heeft en het uit de route is anders was ik zeker gaan checken!

[telerocker]

dit is mijn koa
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/13235483_1201019189910912_7187497817070645380_o.jp g?_nc_cat=0&oh=15fb657822c0dbddb656567dad8afee9&oe=5BCEDA9F
en dit de swampash
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/10150735_772862576059911_1089504310_n.jpg?_nc_cat= 0&oh=a2218101d9326f6ed628a6d149ff2396&oe=5BCE5237

beide kan ik van harte aanbevelen en vooral de swampash is regelmatig onder de 1000 eurie te vinden

My kind of guitars :dance:

[Shaggy]

Wij gitaristen zijn een uitstervende soort, het ia tegenwoordig meer dj n shit.

Heb nog een goede blade uit japan.. Meer dan 2000 euri betaald begin 2000

Mxg .. Ook zo een uitgestorven merk. Van der haar guitars.. Wie de neuk geeft daar het geld aan uit? De made in china's zijn tegenwoordig gewoon echt goed getuigen de classic vibe squiers bijvoorbeeld.

[Napoje]

Ik had laatst een classic vibe in handen maar vind het geen fijne gitaar. De deluxe strat van hun juist weer wel.

[telerocker]

Wij gitaristen zijn een uitstervende soort, het ia tegenwoordig meer dj n shit.

Heb nog een goede blade uit japan.. Meer dan 2000 euri betaald begin 2000

Mxg .. Ook zo een uitgestorven merk. Van der haar guitars.. Wie de neuk geeft daar het geld aan uit? De made in china's zijn tegenwoordig gewoon echt goed getuigen de classic vibe squiers bijvoorbeeld.

Ik heb een MXG HSS-strat. Fantastische gitaar na een upgrade met Bare Knuckle pickups, rollerbridge en Sperzels.

http://i63.tinypic.com/2evq9aw.jpg

[Napoje]

Mxg is niet te grabbel gegooid. Dat is in principe een limited run gitaren die ism toenmalige amsterdamse winkel mijnheer gitaar door patrick eggle is gebouwd. Echt van de grond als merk is het nooit gekomen. Volgens mij ook nooit te koop geweest buiten nederland. Ben toendertijd als grafisch ontwerper nog bij de promotionele activiteiten betrokken geweest.

[Shaggy]

Heb altijd een mxg willen hebben. Echter geen pecunia's in die tijd, prachtige gitaren.

Gebouwd ism max guitars als ik me niet vergis. Ook nauw betrokken bij feedback in den haag toen.

Is niet te grabbel gegooid idd alleen niet goed van de grond gekomen.

[telerocker]

Mxg is niet te grabbel gegooid. Dat is in principe een limited run gitaren die ism toenmalige amsterdamse winkel mijnheer gitaar door patrick eggle is gebouwd. Echt van de grond als merk is het nooit gekomen. Volgens mij ook nooit te koop geweest buiten nederland. Ben toendertijd als grafisch ontwerper nog bij de promotionele activiteiten betrokken geweest.

Het was idd een limited run voor zover ik weet. Het idee van Max Guitars was samen met Patrick Eggle een superstrat in elkaar te schroeven. Daarna is MXG nog wel een poosje doorgegaan met een vintagelijn - strats en tele's - , maar die werden in Nederland in elkaar gezet als ik me goed herinner.

Ik heb de mijne destijds met een flinke korting gekocht. Sindsdien is het mijn nummer 1 podiumgitaar.

[fred dons]

ik heb er 2,5 (mxg"s) (die halve heeft niet meer de originele neck) erg goede gitaren met klasse hardware (eerste serie was nog abm), de latere serie had goedkopere hardware en fineer topjes dus ik vind het toch een beetje te grabbel gegooid :D

[telerocker]

ik heb er 2,5 (mxg"s) (die halve heeft niet meer de originele neck) erg goede gitaren met klasse hardware (eerste serie was nog abm), de latere serie had goedkopere hardware en fineer topjes dus ik vind het toch een beetje te grabbel gegooid :D

De mijne heeft een ABM-trem, maar vermoedelijk een cocobolo-fineertopje. De Rio Grande's (ze stopten er allerlei merken pickups in) heb ik eruit gemikt. Sjonge, wat was die Muy Grande een microfonische humbucker. Misschien een slecht exemplaar. Voor de rest een resonante swampashbody en een fijne hals met een 12 inch radius. Toch wel prettig als je flinke bends maakt.

[Napoje]

Het idee van Max Guitars was samen met Patrick Eggle een superstrat in elkaar te schroeven. Daarna is MXG nog wel een poosje doorgegaan met een vintagelijn - strats en tele's - , maar die werden in Nederland in elkaar gezet als ik me goed herinner.
.

Max guitar bestond toen nog lang niet. De eigenaar had toen een kleine winkel in amsterdam na zijn feedback avontuur in den haag. Ik heb dat mxg logo toendertijd ontworpen en nog wat andere dingetjes. Was vrij low profile allemaal. Gitaren zijn wel erg goed gemaakt idd. Heb er een hoop bespeeld en ze waten allemaal topkwaliteit.

[telerocker]

Max guitar bestond toen nog lang niet. De eigenaar had toen een kleine winkel in amsterdam na zijn feedback avontuur in den haag. Ik heb dat mxg logo toendertijd ontworpen en nog wat andere dingetjes. Was vrij low profile allemaal. Gitaren zijn wel erg goed gemaakt idd. Heb er een hoop bespeeld en ze waten allemaal topkwaliteit.

Ik geloof je meteen. De mijne hing destijds in de winkel in Den Haag. En die had Robbert van der Ende toen al een tijdje.

[fred dons]

Max guitar bestond toen nog lang niet. De eigenaar had toen een kleine winkel in amsterdam na zijn feedback avontuur in den haag. Ik heb dat mxg logo toendertijd ontworpen en nog wat andere dingetjes. Was vrij low profile allemaal. Gitaren zijn wel erg goed gemaakt idd. Heb er een hoop bespeeld en ze waten allemaal topkwaliteit.

dat was in zijn Mr. Gitaar Periode, en de tijd dat ik dagelijks een rondje, De Plug, De String, Sacksioni en Mr. Gitaar deed :D . Btw ze waren niet allemaal topkwaliteit, het eerste jaar/eerste jaren was het allemaal top, latere varianten waren partscasters met een MXG logo met mindere hardware en minder mooi hout. Ze waren nog wel prima in elkaar gezet maar ik had sterk het gevoel dat wat beknibbeld werd om de marge te verhogen. En inderdaad er werd van alles aan pickups in gegooid, in die van mij zitten EMG, Rio
Grande en Anderson pickups
ik heb overigens bij Mr gitaar mijn eerste Redwing (Patrick Eggle sig) gekocht, in de uitverkoop omdat ze net waren begonnen met MXG

[telerocker]

dat was in zijn Mr. Gitaar Periode, en de tijd dat ik dagelijks een rondje, De Plug, De String, Sacksioni en Mr. Gitaar deed :D . Btw ze waren niet allemaal topkwaliteit, het eerste jaar/eerste jaren was het allemaal top, latere varianten waren partscasters met een MXG logo met mindere hardware en minder mooi hout. Ze waren nog wel prima in elkaar gezet maar ik had sterk het gevoel dat wat beknibbeld werd om de marge te verhogen. En inderdaad er werd van alles aan pickups in gegooid, in die van mij zitten EMG, Rio
Grande en Anderson pickups
ik heb overigens bij Mr gitaar mijn eerste Redwing (Patrick Eggle sig) gekocht, in de uitverkoop omdat ze net waren begonnen met MXG

Er hangt een Redwing SSS bij Kees Dee... Ik denk dat je best nog een gitaar kunt gebruiken :D

[Napoje]

Ik heb alleen die eerste periode meegemaakt. Winkel stopte daarna al snel. Geen idee of patrick eggle ook bij de rest van de productie betrokken was of gewoon een hired gun was al heb ik wel dat vermoeden anders had er wel mxg by patrick eggle opgestaan.

De man was niet zo heel spraakzaam, type van laat me met rust en gitaren bouwen. Op de foto gaan was al lastig.

[fred dons]

ik geloof ook dat PE al snel afhaakte, hij is daarna eerst bij Faith gitaren gaan werken, heeft wat Jazz gitaren gebouwd en maakt nu weer akoustische en electrische gitaren onder zijn eigen naam (niet te verwarren met Patrick Eggle Guitars waarbij ook al heeeeeeel lang weg is)

@ Telerocker, die Tornado is wel leuk maar is een productie gitaar, die van mij heeft een 5A guilted top, 5A birdseye neck en is officieel een Patrick Eggle Signature. Patrick bouwde bij redwing 1 a 2 gitaren per maand zelf, de rest werd uitbesteed aan Wildwood
en het leukste van die van mij was dat hij omgerekend 400 EUro heeft gekost :D

[Fusion]

Er hangt een Redwing SSS bij Kees Dee... Ik denk dat je best nog een gitaar kunt gebruiken :D
Fred moet nodig nog een gitaar erbij i.d.d. Ik gun niemand om zo weinig gitaren te hebben :( :D

[telerocker]

ik geloof ook dat PE al snel afhaakte, hij is daarna eerst bij Faith gitaren gaan werken, heeft wat Jazz gitaren gebouwd en maakt nu weer akoustische en electrische gitaren onder zijn eigen naam (niet te verwarren met Patrick Eggle Guitars waarbij ook al heeeeeeel lang weg is)

@ Telerocker, die Tornado is wel leuk maar is een productie gitaar, die van mij heeft een 5A guilted top, 5A birdseye neck en is officieel een Patrick Eggle Signature. Patrick bouwde bij redwing 1 a 2 gitaren per maand zelf, de rest werd uitbesteed aan Wildwood
en het leukste van die van mij was dat hij omgerekend 400 EUro heeft gekost :D

Some people have all the luck ;-)

[fred dons]

dat was vooral dankzij mijn dagelijkse rondje gitaarwinkels, ik had een Gibson US 1 gekocht met prachtige top voor 800 gulden bij de Plug, gitaar klonk voor geen meter zag er wel schitterend uit. 2 weken er na was ik bij Mr gitaar en Robbert wilde van alle Redwings af, de oorspronkelijk prijs was 4800 gulden maar nu wilde hij flink zakken en toen ik vroeg wat ik moest bijbetalen als ik die US1 wilde inruilen was het antwoord "niks" dus dat was een prettige deal :)

[MarkS]

Bij Tools4Tones hangt al ettelijke jáaren een MXG te koop,

[Tupelo]

Dat is wel een beetje de mazzel met die Patrick Eggles, er kleeft zoveel aan dat je voor weinig geld toch een goede gitaar kunt kopen. Sta te kijken van de MP prijzen soms, komt een enkele keer een Berlin voorbij voor 400 euro.

[Tabula Rasa]

Voor 400 is een Berlin een koopje. Berlin pro is gaaf met een maple top.

[telerocker]

Bij Tools4Tones hangt al ettelijke jáaren een MXG te koop,

Voor een redelijke prijs nog. Ik had hem al gespot, maar ik het is niet echt mijn kleurencombi.