frustraties

[SloeGin]

Ik heb de laatste tijd enorm veel frustratie omtrent mijn gitaarspel.
Over de jaren heen heb ik les gevolgd en heb een basiskennis caged systeem, intervallen, mineur en majeur pentatonisch, major en minor toonladder, modi.
Echter wat ik merk is dat ik gewoon veel te weinig theoretische kennis heb en het niet kan toepassen, om de dingen te spelen die ik wil.
Ook op technisch vlak sta ik veel te zwak om de dingen te spelen die ik wil (hendrix, slash, bonamassa, randy rhoads, metallica/megadeth etc ...)

Ooit kreeg ik van een leraar de opmerking dat ik teveel theoretiseer en dat merk ik ook. Ik merk dat ik eigenlijk weinig muzikaal gevoel heb.
Ik ben stikjaloers op mensen die geen scholing hebben gehad en alles op gevoel en gehoor spelen.
Mijn doel qua gitaarspelen is bovenstaande muziek/artiesten kunnen naspelen, begrijpen wat ik speel en kunnen improviseren. Echter met anderen samenspelen is ook nog eens moeilijk omdat ik zeer schuchter ben en bevries als mensen op mijn vingers kijken.


Moet ik een versnelling hoger gaan en echt een intensieve opleiding (op vrijetijdsniveau weliswaar) volgen of er gewoon mee stoppen omdat alle uren die ik er al in heb gestoken bitter weinig opleveren.

Zijn er nog mensen die dit herkennen?

Alvast bedankt voor de hulp/suggesties.

[Pepe]

Bij je eerste paar zinnen dacht ik al, teveel focus op theorie.
Ik zal het wel eens eerder gezegd hebben, theorie komt NA het spelen, niet voor.
Uitzondering is wanneer je van blad wil naspelen, of opschrijven.

Kijk, het heeft totaal geen zin een toonladder te kennen om die vervolgens in de praktijk te brengen, daar zijn toonladders niet voor bedoeld. Je moet uit die ladder want anders kan je alleen maar dat, ga je vastzitten.
Waar toonladders goed in zijn is begrijpen wat je speelt en daarmee dat principe kunnen toepassen op iets anders.
Maar je moet wel eerst iets spelen.
Wat veel belangrijker is om je oren te scholen, dat wat je hoort kunnen vertalen naar je fretboard, puzzelen met welke vingers, hoe de frasering is. Kleine patroontjes die je verzamelt en aan elkaar kan rijgen. En DAN kan je kijken wat je eigenlijk speelt.

Gewoon veel luisteren en naspelen wat je aanspreekt en dat op je eigen manier doen, that's it.

[Harald]

de dingen te spelen die ik wil (hendrix, slash, bonamassa, randy rhoads, metallica/megadeth etc ...)
Dat wil je oplossen door theorie te leren?

Licks kopiëren. Langzaam! Langzaam is meestal 4 keer zo langzaam als wat mensen denken dat langzaam is. Eerst langzaam, zeg op de helft, of zelfs een kwart van de nodige snelheid. En als het goed gaat, dan tempo opvoeren. Van de namen die je noemt zijn ongetwijfeld genoeg goede stukjes te vinden op youtube, die door liefhebbers worden uitgelegd. Kunnen ze het zelf niet fatsoenlijk spelen, doorzoeken naar een ander.

En wat Pepe zegt over theorie, helemaal mee eens. Theorie TIJDENS het spelen, gebruik ik alleen, als ik niet hoor, wat ik zou moeten/kunnen spelen. Als ik ineens op een jazz-nummer moet soleren dat ik nog nooit gehoord heb. Anders denk ik er totaal niet over na.

Sterker nog, we gaan zondag voor het eerst Some Skunk Funk live spelen met ons ouwelullenjazzclubje. Lees even door, het klinkt heel technisch en boven je pet, maar het gaat om de clou... Saxofonist is een conservatoriumgast. "Welke akkoorden speel je daar en daar" Antwoord "geen idee, qua greep is het een Db7b9#11. Dat werkt ,maar er gebeurt eigenlijk bij de toetsen iets anders. Ik soleer eerst in Gm, en dan in G#m" Komt de saxofonist terug, ja, kan, maar ik gebruik octotonische ladders.

Enfin, ik even zoeken. Octotonisch is een variant op diminished scales waarbij je steeds een grote secunde met een kleine secunde afwisselt. Ik ga daar wat mee spelen, en weet al dat ik die ladder op zich wel ken, maar er nooit wat mee doe. Tenminste, dat dacht ik. En dat is de clou... ooit, toen ik nog niet zo lang speelde, nam ik een concert van Pat Metheny in Duitsland van tv op op videocassette. Ik heb het helaas niet meer. Metheny heeft zo'n beruchte lick, die ik probeerde uit te zoeken. Pre computer, pre internet, voordat je zoiets kon vertragen. Ik kwam op iets anders uit dan wat Metheny speelde. Maar het effect is ongeveer hetzelfde. Ik speel een arpeggio over een verminderd akkoord, die ik lukraak halve tonen op en neer schuif. Je eindigt dan met een volledig chromatisch gebeuren, dat redelijk wrang klinkt. Maar het kan wel in de juiste context, en zolang je op het goede punt begint en eindigt. Daartussenin mag het wringen als de pest.

Clou, ik doe dit al jaren, zonder een idee te hebben hoe dit theoretisch te verdedigen is. Maar in wezen valt het binnen de octotonische ladders. Nooit geweten, tot letterlijk voorgisteren.

Jij denkt dat je dat niet kan. Maar jij kunt het ook. Tenslotte hoor je ook dat wat Slash ergens doet wel kan, zonder dat je weet wat de theorie erachter is. Je oren zijn uiteindelijk je gids.

Het begint echt voor iedereen met kopiëren wat je leuk vindt. Niemand leert een taal door de grammatica regels uit zijn hoofd te leren, en het woordenboek open te slaan bij A. Als dat zou werken zou het engels van veel Nederlanders niet zo tenenkrommend zijn.

[Harald]

PS

Frustraties, frustraties? Praat me er niet van... dat heeft iedereen, en dat blijft. Wen er maar aan.

Ik kan best leuk spelen, daar niet van. Maar er zijn nog steeds dagen dat ik ervan baal, en dat ik vind dat het een drama is. Hoe goed je ook wordt op gitaar, er is altijd wel iemand die iets eigenlijk weer veel beter kan dan jij.

[barno]

Ik ben stikjaloers op mensen die geen scholing hebben gehad en alles op gevoel en gehoor spelen.



die mensen hebben dus jaaaren elke dag uren zitten spelen, dingen uitzoeken op het gehoor. Hun muzikaal gevoel komt daardoor dus, het is niet iets Godgiven. Ok er zijn mensen die veel sneller zijn dan anderen, met zekere aanleg enz... maar hoofdzaak is... spelen. en dan ook letterlijk: dwz, er plezier in hebben. frustratie af en toe mag, heeft zelfs de allerbeste, maar focus op de fun. Theorie eventueel daarna, en dan nog optioneel. toch als je eenvoudige dingen voor ogen hebt zoals classic rock.

en ook: volhouden. for reference: ik speel nu al maanden een snelle gypsi lick, nog steeds niet goed genoeg, maar ik kom langzaam in de buurt. ja, ik heb het over één lick van 4 seconden. nu, ik ben het stadium van uren per dag spelen wel al hele tijd voorbij :)

[Pepe]

Haha, ik zit al 30 jaar te kloten op een stuk van Gatton.
Het was een flexi plaatje bij een magazine, ik zie me nog urenlang die naald van de pickup op & neer zetten.
Ik kan het nog steeds niet.
Het tempo zit op 145 bpm, ja hallo..
Maar... in the meantime heb ik me daar toch een partij trucs van geleerd en daar gaat het mij om.
En stel DAT ik het ooit zo goed zou kunnen spelen dan is het enkel geinig om 's een keertje te posten op een gitaarforum om de rest te imponeren.
Moet je niet zeggen dat je er 30 jaar over gedaan hebt want dat geeft een sneue indruk.

Oh kijk, iemand heeft het op Youtube geupload! Kan ik het eindelijk eens LANGAAM afspelen.


https://www.youtube.com/watch?v=-7R4mwOOyEQ&pbjreload=10

[Duhsjaak]

Alles dat hierboven staat.
Allemaal dik OK.
En denk niet van: hoor ik daar een ‘maar’ aankomen. Want dat is niet zo.

Ik mis in jouw verhaal een heldere foto van wat je wil gaan doen met al die techniek.
En je hebt een te grote concentratie op datgene, wat je niet kunt.

Theorie is gereedschap en zker de mindere lesboeren zien het als datgene dat de hypotheek betaalt. Dat iemand een knap inkomen uit muziek haalt is goed, maar de vraag of dat aansluit bij wat jij nodig hebt wordt overgeslagen.

Het kan daarom geen kwaad eens een paar simpele vragen aan je zelf te stellen:
Ik weet wat ik niet kan, maar waarin ben ik goed?
Ik weet wat ik niet leuk vind, maar vind ik wel leuk
Ik vind dit lessen saai, maar welk doel zou ik willen bereiken
Ik weet hoe oud ik ben, dus is een rol als rockGod nog een realistisch doel

In jouw schoenen zou ik dus het initiatief terug pakken van de lesboeren. En heerlijk gaan pielen en op zoek gaan naar een situatie die mij plezier geeft. Doe je dat niet, dan blijf je aandacht geven aan de dingen die je geen plezier geven. Dan is het volgens mijn kristallen bol gewoon wachten op een moment waarop die gitaar in de hoek blijft staan.

Dus alleen of in een bandje?
Met oude lullen of jonge honden?
Covers of zelfs iets uitvinden?
Zoek iets dat haalbaar is en ga als de donder op zoek naar je sterke punten en je kicks. En een cursus macramé voor linkshandigen om op iets terug te kunnen vallen.

Vriendelijke groet, Gus

[Fusion]

@Harald: octatonisch is niet alleen maar bepaalde vorm van diminiaehd maar iedere ladder met 8 tonen ;)

Dat gezegd hebbende, PePe heeft niet persé gelijk (het ligt namelijk voor idereen anders, voor mij geeft theorie heel veel inspiratie en volgen de melodieuze toepassing pas erna), maar t kan wel werken voor jou. Probeer veel na te spelen, en te analyseren wat er gebeurt. En schroom niet om in t begin concepten gewoon over te nemen. Uiteindelijk maken de meeste mensen zich die concepten eigen.

En als t allemaal niet werkt: ga lekker in een coverband spelen, heb je nog steeds veel lol!

[SloeGin]

En als t allemaal niet werkt: ga lekker in een coverband spelen, heb je nog steeds veel lol!
Maar dan moet je wel de nummers kunnen naspelen en daar zit het 'em net ;)

[Fusion]

Dan ga je avnatgarde minimalistische post-retro-punk speken ;)

[Brad]

Ik zou stap voor stap gaan werken. Bekijk zorgvuldig naar hetgeen je nu weet en beheerst en ga vanaf dat punt verder. Heb je wat dat betreft het gevoel in het duister te tasten dan is het misschien raadzaam een goede leraar te zoeken om je op weg te helpen. Dat hoeft niet zo lang hoor.
Na een tijdje kun je overgaan op zelfstudie uit boeken. Maar of je nu een leraar hebt of je werkt uit boeken, serieus oefenen, daar ontkom je niet aan. En niet doorgaan naar de volgende stap als je het voorafgaande nog niet beheerst.

[guitarkid2]

heb alleen een vraag hoelang speel je al gitaar en aantal uren per week/dag ?

[SloeGin]

heb alleen een vraag hoelang speel je al gitaar en aantal uren per week/dag ?
Ik speel 10 jaar ongeveer, waarvan de laatste 5 jaar intensief. Mijn spel varieert van soms maar een half uur per dag tot 4 uur in het weekend.

[guitarkid2]

je heb last van discipline ,motivatie,doorzettingsvermogen en een gezond verstand

denk dat je er wel uitkomt zonder tips van mij ;)

[Fusion]

Ik speel 10 jaar ongeveer, waarvan de laatste 5 jaar intensief. Mijn spel varieert van soms maar een half uur per dag tot 4 uur in het weekend.Zo! Dan moet jij als t goed is flinke chops hebben! Ik ben al blij als ik een half uur in de week haal.
Even vergeten: maar zit je in een band? Zoek een band met nog een gitarist, eentje die net wat meer inspi dan jij hebt. Trekt ie je vast mee in je kielzog.

[SloeGin]

je heb last van discipline ,motivatie,doorzettingsvermogen en een gezond verstand

denk dat je er wel uitkomt zonder tips van mij ;)

Is dit nu ironisch bedoeld of wat moet ik hiermee? :)

[Erik de Perik]

Is dit nu ironisch bedoeld of wat moet ik hiermee? :)

Profilering..... maar niet van jou.

[Duhsjaak]

Ik denk dat het helemaal niet zo’n rottige reactie is dan wat je op het eerste gezicht denkt.
Ik loop dit draadje langs, en zie allerlei reacties waarop door jou, TS, niet of nauwelijks wordt gereageerd.

Er wordt op verschillende manieren aangekaart dat leeftijd een rol speelt.
Afgezien van een aantal slachtoffer achtige reacties, zie ik nergens een indicatie van je leeftijd. Van wat je beoogt te bereiken.
Dat is niet omdat wij ons met je willen verloven. Maar omdat je leeftijd een essentiële factor is in dit verhaal.
Aanleg/talent is van belang als je 3 bent.
Gruwelijk hard werken is van belang als je pakweg 35 bent. Dan is ineens talent veel minder belangrijk dan de bereidheid er 4 uur per dag in te steken. En dan nog: word je nog een sexgod/gitaargod als je op je 35e begint??? En wil,je dat ook?

Dan is het makkelijk om alles als sarcastisch af te doen, maar ik zie een verzandende draad van iemand die een vraag opwerpt en vervolgens nauwelijks de moeite neemt om er op te reageren.

Maar goed, ik heb al genoeg aan een dood paard getrokken. Iets botter dan maar dan Guitarkid2, maar ik heb het idee dat we allebei een beetje op hetzelfde doelen.

Gk2, i’m With you.
Waar de hoofdletter W vandaan komt is een raadsel.
Verder TS, als je weet wat je wilt, stel dan rustig de vraag nog eens.
Vriendelijke groet, Gus

[Pepe]

Stoorde mij ook al zover iets op internet me kan storen.
Paar mensen stoppen energie in hun antwoord maar enkel de paar nondescript schijnen interessant te zijn.
Ok.

[Fabrieksinstellingen]

Ik ben na 16 jaar ook slecht in giaatspelen, onthou amper liedjes en laddertjes. Layla speel ik al 2 jaar stotterend net als een klein stukje van smooth.
Om mijzelf weer een goed gevoel te geven, zo van ik kan het best wel speel ik af en toe wat green day, the offspring, laatst nog dat nieuwe liedje van pink what about us. Dan ineens denk ik hey ik kan best leuk spelen, nu maar weer op naar Jimi Hendrix.
Of je wat aan dit verhaal hebt weet ik niet maar ik vond het wel leuk om het te typen.

[JohanH1980]

https://youtu.be/7G3zDCf8Mzc

[Brad]

Mooi filmpje Johan. Wat hij in het begin ook zegt. I don't wanna teach you a technique that may not be natural or organic to you.

[JohanH1980]

Zoek de verschillen. Twee video’s van dezelfde kerel.
1. Technische uitvoering

https://youtu.be/5uWXmBKqKSk
2. Groovy uitvoering (van een ander nummer)

https://youtu.be/2o0oUO2C8CE

De conclusie is dus, dat als je maar het juiste kapsel heb, de rest vanzelf wel goed komt ;)

On a more serious note: ik geloof dat het vooral een kwestie is van overgave. Daar kun je hele video’s over volpraten of veel over schrijven, maar uiteindelijk komt het neer op doen. Ik ben van mening dat overgave als kwaliteit niet in je bovenkamer zit. Die bovenkamer zit hem eerder in de weg. Gewoon doen dus. Vergeet wat je dacht te moeten weten en gaan met die banaan. Want moeten is dwang, dwang is slavernij en slavernij is verboden ;)

En als je dan toch nog kritisch tegen jezelf aan blijft kletsen, doe het dan met een hele langzame sexy stem, zodat je die na verloop van tijd ook simpelweg niet meer serieus kunt nemen. Of regel zo’n slaapmasker die je ook in het vliegtuig krijgt en zet die voor het spelen op, zodat je niet eens meer ziet wat je speelt en alles op de tast en je gehoor gaat doen. En maak vooral heel veel fouten daarbij, want uit die ongeplande dingen komt vaak de mooiste inspiratie voor improvisaties naar boven.

Doe iedere dag iets wat je eng vindt, want de echte magie bevindt zich buiten de comfort zone. Hoe meer je dat doet, hoe minder het nog allemaal wat uitmaakt als je speelt. Of ga thuis op één been staan tijdens het spelen en zie wat dat met je doet. Gitaaryoga? Weetikveel, bedenk gewoon iets geks en probeer vanalles uit en kijk wat het met je doet. Zolang het voor jou maar werkt. Een dikke 7 biljoen mensen op deze planeet, dus ook evenveel unieke manieren.

[Fusion]

Zoek de verschillen. Twee video’s van dezelfde kerel.
1. Technische uitvoering

https://youtu.be/5uWXmBKqKSk
2. Groovy uitvoering (van een ander nummer)

https://youtu.be/2o0oUO2C8CE

De conclusie is dus, dat als je maar het juiste kapsel heb, de rest vanzelf wel goed komt ;)

On a more serious note: ik geloof dat het vooral een kwestie is van overgave. Daar kun je hele video’s over volpraten of veel over schrijven, maar uiteindelijk komt het neer op doen. Ik ben van mening dat overgave als kwaliteit niet in je bovenkamer zit. Die bovenkamer zit hem eerder in de weg. Gewoon doen dus. Vergeet wat je dacht te moeten weten en gaan met die banaan. Want moeten is dwang, dwang is slavernij en slavernij is verboden ;)

En als je dan toch nog kritisch tegen jezelf aan blijft kletsen, doe het dan met een hele langzame sexy stem, zodat je die na verloop van tijd ook simpelweg niet meer serieus kunt nemen. Of regel zo’n slaapmasker die je ook in het vliegtuig krijgt en zet die voor het spelen op, zodat je niet eens meer ziet wat je speelt en alles op de tast en je gehoor gaat doen. En maak vooral heel veel fouten daarbij, want uit die ongeplande dingen komt vaak de mooiste inspiratie voor improvisaties naar boven.

Doe iedere dag iets wat je eng vindt, want de echte magie bevindt zich buiten de comfort zone. Hoe meer je dat doet, hoe minder het nog allemaal wat uitmaakt als je speelt. Of ga thuis op één been staan tijdens het spelen en zie wat dat met je doet. Gitaaryoga? Weetikveel, bedenk gewoon iets geks en probeer vanalles uit en kijk wat het met je doet. Zolang het voor jou maar werkt. Een dikke 7 biljoen mensen op deze planeet, dus ook evenveel unieke manieren.Vind t allebei echt enorme zaad uitvoeringen. Conclusie: Aziaten kunnen niet gitaar spelen.

Die tweede zin was een grapje.

[Brad]

He Johan, het kapsel van die eerste gast is nou niet bepaald flitsend.:D

[JohanH1980]

Vind t allebei echt enorme zaad uitvoeringen. Conclusie: Aziaten kunnen niet gitaar spelen.

Die tweede zin was een grapje.

Prima toch?! Ging effe puur om het voorbeeldje, los gezien van het zaad. In het tweede filmpje is die gast gewoon lekker los.

[SloeGin]

Bedankt voor alle replies.
Na alles gelezen en erover nagedacht te hebben ga ik gewoon terug les nemen.
Met een eerste focus op techniek (m'n vibrato is bv. echt nog niet goed genoeg) en focus op melodie creeëren door gebruik van scales ipv. puur scales spelen.
Het leren van licks, daar ben ik trouwens ook al een tijdje mee bezig ;)

[JohanH1980]

OK, prima!

Maar als de les klaar is en je gaat naar huis, en je probeert weer eens wat en het lukt niet. Hoe ga je daar dan mee om? Of denk je dat het nemen van les al je mogelijkheden tot frustratie op miraculeuze wijze weg zal nemen? Begrijp me niet verkeerd, een beslissing nemen is altijd beter dan de huidige situatie in stand houden. En als les voor jou werkt, dan go for it!

Maar misschien is het ook een idee, om al die frustratie gewoon eens een keer flink goed hard via die gitaar naar buiten te laten komen? Het kost geen drol en het opkroppen van frustratie is sowieso slecht voor je celletjes (ik spreek uit ervaring ;)) Dus wat is er dan mooier om die frustratie om te zetten in lawaai, als je thuis toch al de hele uitrusting ervoor hebt staan? Het hoeft geeneens ergens naar te klinken, dat is juist het mooie!

Ter inspiratie een video over file’s, een herkenbaar onderwerp.

https://youtu.be/pChIEYyfrZ8

Van de namen die je noemt in de beginpost ken ik er persoonlijk maar een paar qua muziek. Maar Slash en Hendrix zijn bijvoorbeeld wel gasten die extreme levensstijlen hebben geleefd. De enige reden dat Slash hier nog rondloopt, is dat ze er op tijd bij waren toen hij een hartstilstand kreeg door middelengebruik. En Hendrix is nooit verder gekomen dan Club 27. Misschien wel heel groovy, maar echt heel gezond is het allemaal niet. Wel rock ‘n roll natuurlijk.

Dat is een beetje wat ik bedoel met techniek en de groove.
Techniek is de theorie, de les, het oefenen. Verbeteren.
De groove is meer als beeldhouwen. Een kunstenaar ziet in een stuk rots al een mooi beeld, het enige wat hij hoeft te doen is alle overbodige zooi van de rots weg te halen, zodat de essentie, het beeld of kunstwerk, overblijft. Weglaten, vergeten, overgave terwijl je speelt op je gitaar.

Maar om een beetje leuk te kunnen beeldhouwen heb je natuurlijk wel goede techniek nodig. En dat is vooral een kwestie van uren maken en nieuwe dingen blijven uitproberen.

Zelf ben ik dus zo’n gast die nooit les heeft genomen en op gehoor speelt. Ik ga absoluut niet beweren dat ik goed ben of iets dergelijks. Maar ik weet wel, dat als ik speel, dat ik er ook echt helemaal in zit. En dat ik er plezier aan beleef!

Als je zelf aangeeft dat je schuchter bent, dan zou ik overwegen om daar ook eens iets voor te bedenken en dat ook gewoon te gaan doen. Of als je praat in termen van ‘te zwak’ en ‘niet goed genoeg’, dan kun je ook tegen jezelf zeggen ‘het is al goed, maar het kan nog beter!’ Dan ben je in de praktijk nog steeds precies hetzelfde aan het doen terwijl je speelt, maar dan vanuit een totaal ander en positief perspectief. Dan heeft je bovenkamer en de rest van je lijf veel meer lol in plaats van frustratie.

Dus ja, wel benieuwd of en wat je naast het lessen en licken nog gaat doen.

[JohanH1980]

Owja, nog even een post om wat dieper in te gaan op het groove thema. Zelf denk ik, dat dat niet persé zoveel te maken heeft met gitaarspelen, maar meer met hoe je in het leven staat. Als je er bijvoorbeeld voor kiest om als ijzeren vuistregel te hanteren, dat je jezelf nooit naar beneden haalt en daar ook echt naar gaat leven, dan heb je al een goede basis.

Emoties als schuchterheid, nevositeit en schaamte zijn denk ik vooral afgeleid van angst. Ik zie emoties als een soort spier die je kunt trainen. Een maf voorbeeld daarvan is een verhaal dat ik jaren geleden van een goede vriend hoorde. Hij had een artikel gelezen van een man die last had van angsten, vooral in de dagelijkse interactie met anderen. Op een gegeven moment was hij het zo ontzettend spuugzat dat hij daardoor zijn leven aan zich voorbij zag gaan (frustratie) dat hij een radicaal besluit nam (innovatie).

Hij had een grote dildo gekocht, die in verticale positie op de bovenkant van zijn hoofd bevestigd en is toen een week lang buiten rond gaan lopen, ook in het cetrum van de stad van zijn woonplaats. In het begin vond hij het super eng. Want hoewel iedereen er vrolijk op los sekst, heerst er kennelijk nog steeds een grote taboe op deze primaire levens behoefte. En hij stond dan ook letterlijk en figuurlijk voor en onder lul. Maar na een week maakte het hem allemaal niets meer uit en was hij eindelijk verlost van zijn angst. Volgens hem was het achteraf een van de beste dingen die hem was overkomen in het leven.

Zelfde geldt voor frustratie als emotie, afgeleid van agressie. Iets is nooit maar één ding, en dat is behoorlijk ruig. Want daardoor kun je vanuit een ander perspectief naar hetzelfde ding kijken, en er een totaal andere beleving bij hebben. Je zou ook kunnen stellen, dat frustratie de grootste motor is achter innovatie. De andere kant van de keerzijde van de medaille. Of dat frustratie en passie beiden manifestaties van vuur energie zijn en dus voortkomen uit dezelfde bron. Of dat liefde zonder haat niet kan bestaan (union of opposites, yin & yang).

Dus als je frustratie ervaart, dan kun je je eigen perspectief aanpassen zodat die energie jou weer dient in plaats van tegenwerkt. Of je gooit het er gewoon lekker Raggende Mannen style uit, dat lucht op. Er zijn genoeg bands die groot zijn geworden met het uiten van frustratie. Rage against the machine en wat spul van Limp Bizkit zijn dan namen die zo 1-2-3 in me opkomen, maar er zijn nog zat andere voorbeelden.

Of je kunt zeggen het perfectionisme kan me de boom in, ik ga voor excellence en laat de rest gewoon varen. En daarmee laat je ook meteen de focus het resultaat en/of succes los en kom je makkelijker in de flow of in the zone of hoe je het ook noemen wilt. Zodra je het loslaat, komt het naar je toe. Voila, overgave.

Nu zeg ik niet dat je in de stad met een staafmixer op je schedel moet gaan rondlopen. Het is maar een voorbeeld om aan te geven dat er zat manieren zijn om iets aan je eigen groove te doen, die aanvankelijk helemaal niets met gitaarspelen te maken hebben, maar er wel degelijk een behoorlijk effect op kunnen hebben. Zolang je maar op je eigen manier en in je eigem tempo bereid bent om de confrontatie met jezelf aan te gaan. Dus ook met je eigen donkere kant. Dat is OK, die mag er zijn. Iedereen heeft hem en ik geloof dat het beter is om daar goed mee in contact te staan, dan hem te onderdrukken.

Dus naast het nemen van lessen zijn er nog zat andere dingen te bedenken. Denk ik ;)

[LGK]

Ik heb dat boekwerk van hierboven nog niet helemaal gelezen dus ik weet niet zeker of het al als tip naar voren is gekomen, maar luister gewoon heeeel veeel naar gitaristen / muziek. Na een tijdje, dat is wat ik merk teminste, zit die bepaalde sound / style/ vibrato zo in je hoofd dat wanneer je iets na wilt proberen te spelen van die muzikant in kwestie, het wat makkelijker is dan wanneer je een paar nummers hebt geluisterd en denkt, hé dat ga ik ook proberen. Probeer die gitarist echt te onderzoeken. Kijk veel filmpjes (youtube is je beste vriend) en bestudeer echt goed hoe en wat hij of zij doet. En natuurlijk, dan komt het oefenen en het is niet zo dat je dan alles direct kan naspelen. Maar ik ben er van overtuigt dat wanneer je een muzikant echt goed bestudeerd, je wel een voorsprong hebt en je de licks en nummers sneller zal oppakken.

[guitarkid2]

mijn tip
als je "eigenschappen", niet muzikaal,theoretiserend ,schuchter en veel nadenken zijn
blijf dan bij jezelf

zorg dan dat je de beste niet muzikale,theoretiserende, schuchtere en veel nadenkende gitarist wordt, die je kan worden

dan klink je iig zoals joe

je bent vrij om te doen met die gitaar wat je wil

Btw
als je iets wil leren en ambitie hebt ontkom je niet aan frustraties
en een niet muzikaal persoon bestaat niet en het ook is geen sport..Punt !

[JohanH1980]

Ik heb dat boekwerk van hierboven nog niet helemaal gelezen dus ik weet niet zeker of het al als tip naar voren is gekomen, maar luister gewoon heeeel veeel naar gitaristen / muziek. Na een tijdje, dat is wat ik merk teminste, zit die bepaalde sound / style/ vibrato zo in je hoofd dat wanneer je iets na wilt proberen te spelen van die muzikant in kwestie, het wat makkelijker is dan wanneer je een paar nummers hebt geluisterd en denkt, hé dat ga ik ook proberen. Probeer die gitarist echt te onderzoeken. Kijk veel filmpjes (youtube is je beste vriend) en bestudeer echt goed hoe en wat hij of zij doet. En natuurlijk, dan komt het oefenen en het is niet zo dat je dan alles direct kan naspelen. Maar ik ben er van overtuigt dat wanneer je een muzikant echt goed bestudeerd, je wel een voorsprong hebt en je de licks en nummers sneller zal oppakken.

Yep, goede tip. Er zijn ook programmaatjes op de markt waarmee je de muziek vertraagd kunt afspelen, zonder dat de pitch naar beneden wordt bijgesteld. Handig voor bijvoorbeeld ingewikkelde solo’s. Guitar & drum trainer is er eentje van. Heb ik vroeger een beetje mee lopen pielen, was leuk! Maar er zijn vast nog wel zat anderen.

[Fabrieksinstellingen]

Deze app: snippz en ik had ooit is iets gedowload dat heette heel simpel youtube slowdowner. Goeie tip inderdaad.

[LGK]

Op youtube zelf kan je al elke filmpje langzamer laten afspelen zonder dat de pitch veranderd. Volgensmij x 0.75 en x 0.5.

[Brad]

Yep, goede tip. Er zijn ook programmaatjes op de markt waarmee je de muziek vertraagd kunt afspelen, zonder dat de pitch naar beneden wordt bijgesteld. Handig voor bijvoorbeeld ingewikkelde solo’s. Guitar & drum trainer is er eentje van. Heb ik vroeger een beetje mee lopen pielen, was leuk! Maar er zijn vast nog wel zat anderen.

Tascam heeft een apparaatje waarmee je Mp3 en WAV bestanden kunt laden en vertraagd af kunt spelen. Ik heb nog het laatste model waar je een ouderwetse cd in kan proppen. Ook kun je fragmenten herhaaldelijk af laten spelen.

[JohanH1980]

Tascam heeft een apparaatje waarmee je Mp3 en WAV bestanden kunt laden en vertraagd af kunt spelen. Ik heb nog het laatste model waar je een ouderwetse cd in kan proppen. Ook kun je fragmenten herhaaldelijk af laten spelen.

Klopt Brad. Werkt het goed? Ik heb daar toen ook nog eens naar gekeken op internet. Ik heb hem toch maar niet gekocht, omdat ik besloten heb om versneld te gaan luisteren in plaats van vertraagd af te gaan spelen :D

Dat herhaaldelijk afspelen van fragmenten vind ik trouwens wel een belangrijke functionaliteit. Kei handig voor solo’s jonge!

[JohanH1980]

mijn tip
als je "eigenschappen", niet muzikaal,theoretiserend ,schuchter en veel nadenken zijn
blijf dan bij jezelf

zorg dan dat je de beste niet muzikale,theoretiserende, schuchtere en veel nadenkende gitarist wordt, die je kan worden

dan klink je iig zoals joe

je bent vrij om te doen met die gitaar wat je wil

Btw
als je iets wil leren en ambitie hebt ontkom je niet aan frustraties
en een niet muzikaal persoon bestaat niet en het ook is geen sport..Punt !

Ik vind dit een kei interessante post!

Dichtbij jezelf blijven is inderdaad super belangrijk. Er zijn immers al genoeg anderen en ‘if it ain’t from the heart, it cant’t be art’ zoals Everlast het ooit al zei.

Maar wat is dat zelf nou eigenlijk precies? Daar wordt het al een stuk vager als je het mij vraagt. En hoe komt het dan, dat dat zelf het bijvoorbeeld niet relaxt vindt als er op zijn vingers wordt gekeken door anderen tijdens het spelen? En dat dit zelf daar op een bepaalde manier op reageert? Of dat hetzelfde zelf zichzelf beperkt in de zin van ‘te weinig zus en zo’, ‘(nog) niet goed genoeg’.???

Ik heb geleerd, dat overal waar ‘te’ voor staat niet goed is. Behalve tequila en tevreden dan hè ;)

En dan kom ik een beetje uit bij de hamvraag. Als je zegt ‘ik ben nou eenmaal zus of zo’, of ‘ik ben [vul in een willekeurige karaktereigenschap]’, is dat dan ook echt wel zo? Is dat echt je ware aard? En hoe weet je dat dan zo zeker? Ey, zéker hè?!

Was ik nu maar een bloedmooie vrouw, dan kon ik me een groot deel van de tijd bezig houden met het testen of kerels echt wel zijn wie ze zeggen dat ze zijn :mmmm:

Heeft jezelf zichzelf misschien wel onnodig overtuigd van beperkingen? Terwijl het misschien wel helemaal niet echt zo is of hoeft te zijn en er misschien nog wel veel meer potentieel in je schuilt?

Voor mij is dat ‘jezelf’ alles wat je zegt na ‘Ik ben’. Want daar identificeer je je immers mee. En dus, als je je identificeert met beperkende overtuigingen, terwijl er mischien nog wel veel meer in je zit, dan denk ik dat je jezelf tekort doet.

Dan rijst de vraag, hoeveel waarde je precies moet hechten aan de uitspraak ‘ik ben nu eenmaal zo’. Of ‘gewoon jezelf zijn’, ‘dichtbij jezelf blijven’ etcetera.

Is iemand nu eenmaal zo, omdat hij dat zelf zegt? Tegen zichzelf en anderen? Of is iemand nu eenmaal zo, omdat het zijn ware aard is? Omdat hij een serieuze poging heeft gedaan om tot zijn eigen kern door te dringen en alles wat hem daarbij in de weg zat in de zin van beperkende overtuigingen en angsten en dat soort zaken overboord heeft gegooid?

Omdat hij zijn eigen beeldhouwer is geworden om het zo maar eens te zeggen. En daarmee alles wat zijn denker dacht dat bij zijn of zich zelf hoorde aan de kaak heeft gesteld, en alles wat niet klopte of niet waar bleek te zijn eruit heeft gesodemieterd? En dat hij daardoor is uitgekomen bij zijn echte ware zelf?

Je ziet het, één gek kan meer vragen stellen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. En misschien horen dit soort zaken ook meer thuis op een forum voor filosofie waar toevallig ook een paar gitaristen zitten, dan op een forum voor gitaristen waar het hele verhaal op de filosofische toer gaat.

Maar hoe het ook zijn mag;

Dichtbij jezelf blijven? Absoluut!
Maar dan wel bij de ‘clean’ version, ontdaan van overbodige beperkende zooi. De ware authentieke essentie.

Of je datgene wat je denker denkt dat jezelf is wenst te confronteren en in welke mate je dat wenst te doen, dat bepaalt het zelf van een ieder voor zichzelf ;) Alles mag en niets moet, vrijheid blijheid.

Maar ik denk wel dat je veel sterker bent dan je denkt. En dat er dus ook veel meer talenten in een mens zitten verstopt dan hij of zij misschien zelf voor mogelijk had gehouden.

Haal eruit wat erin zit! ;)

[JohanH1980]

Deze app: snippz en ik had ooit is iets gedowload dat heette heel simpel youtube slowdowner. Goeie tip inderdaad.

Cool :ok:

Wat ik ook wel grappig vind, is om van nummers van youtube op repeat te zetten. Bijvoorbeeld via zo’n site als http://listenonrepeat.com. En dan maar gewoon lekker door laten lopen die handel. Ik heb mezelf wijs gemaakt, dat ik door de kracht van herhaling dingen onbewust oppik. Ook al snapt die ‘ik’ uit het vorige zinnetje helemaal niet wat nou eigenlijk precies het verschil is of was tussen hem en zichzelf. Als iemand het even kan uitleggen dan graag. Dat geeft te minste een beetje handen en voeten aan het fenomeen dicht bij jezelf blijven, jezelf zijn etcetera.

Maar omdat die ene ik in de kracht van herhaling en onbewust dingen oppkikken terwijl je met iets anders bezig bent gelooft, werkt het ook zo. Zelfde als ‘you are what you eat’. You are what you hear too! Dus zo nu en dan een plaatje op repeat zetten. Een spreekwoordelijke virtuele plaat dan wel. Bij een echte LP lijkt me zoiets gewoonweg niet te doen! ;)

Doe ik trouwens ook met andere dan gitaarmuziek. Die heb ik dan opstaan als een soort sonisch behang terwijl ik andere dingen aan het doen ben. Bij lekkere nummers kun je daardoor in een soort van flow of zone komen.

Die repeat site is ook wel handig om te leren om mee te spelen.

Owja, er is ook een app die Yousician heet. Die laat dan zien wat je moet spelen en die luistert via de microfoon mee of je timing en toonhoogte juist is en geeft daar visueel realtime feedback op. Ik ben daar op gekomen via een youtube reclame filmpje. Heb het heel even voor de lol geinstalleerd om te proberen. Want mijn inmiddels gepensioneerde vader gaat binnenkort ook een nieuwe gitaar halen, dus misschien leuk voor hem. Het idee en de werking is wel OK, maar net zoals al het andere moet het bij je passen. Heb het even snel geprobeerd met wat beginners spul om te testen, geen idee hoe geavanceerd de nummers verder zijn die erin zitten en wat de app allemaal nog verder kan doen.

Voor Hendrix nummers waar de topicstarter naar op zoek is had ik vroeger videolessen van deze site http://www.licklibrary.com/artists/jimi-hendrix. Mijn oorspronkelijke instrument is viool, en om de gitaar beter te leren kennen ging het toch allemaal net even wat sneller met die lessen.
Was dus best wel oké. Maar er staat tegenwoordig ook al heel veel gratis op jijbuis.

[Brad]

Klopt Brad. Werkt het goed? Ik heb daar toen ook nog eens naar gekeken op internet. Ik heb hem toch maar niet gekocht, omdat ik besloten heb om versneld te gaan luisteren in plaats van vertraagd af te gaan spelen :D

Dat herhaaldelijk afspelen van fragmenten vind ik trouwens wel een belangrijke functionaliteit. Kei handig voor solo’s jonge!

De laatste versie die met een CD werkt, werkt meer dan uitstekend. De versie daarvoor had wel een beetje kuren vooral wanneer je er een cd instopte die je zelf had gebrand. Toen dat ding ermee kapte baalde ik er erg van. Maar toen ik het laatste verkrijgbare exemplaar van deze ''nieuwere'' versie voor een sterk gereduceerde prijs had aangeschaft was ik erg blij.
Hoe de nieuwste versie die met WAV en MP3 werkt kan ik niet zeggen. Daar heb ik tot nog toe niet mee gewerkt.

Ik denk nog weleens terug aan vroeger toen je de naald op te tast weer terugzette naar het punt van het stukje dat je nog niet helemaal te pakken had. Of steeds het bandje terugspoelen op het cassettedek.

[Fabrieksinstellingen]

Meetellen en op de maat tikken met je voet wil ook helpen, erg moeilijk op het begin.
En als je het jezelf nog lastiger wilt maken ga je meezingen, brabbelen en mompelen in mijn geval.

Tenzij je dat al deed, in dat geval: vooral doorgaan!
En af en toe wat simpele liedjes tussendoor 3 shades of black van Hank William 3 bv. Dan kan je ineens goed gitaarspelen en is het niet alleen frustrerend.

[JohanH1980]

Of soms eerst naar een solo luisteren, dan mee nuriën op de melodie, of meefluiten als het niet te hoog is. En als de bovenkamer hem dan eenmaal te pakken heeft de gitaar erbij pakken en dan beginnen met zoeken en naspelen. En dan weer met de plaat erbij op.

@Brad. Interessant. Misschien kun je je oude exemplaar nog op de een of andere manier resetten naar de fabrieksinstellingen.

[Brad]

Nee die oude deed helemaal niets meer en heb ik al een tijdje terug bij de Media markt in een speciaal daarvoor bestemde kliko gedumpt.

[guitarkid2]

Maar ik denk wel dat je veel sterker bent dan je denkt. En dat er dus ook veel meer talenten in een mens zitten verstopt dan hij of zij misschien zelf voor mogelijk had gehouden.
eigenschappen, stond niets voor niets tussen aanhalingstekens :)

maar imo
is stap 1 23 45, ect
acceptatie
en "slechte" eigenschappen kunnen net zo goed je sterke punten zijn

[Fusion]

mijn tip
als je "eigenschappen", niet muzikaal,theoretiserend ,schuchter en veel nadenken zijn
blijf dan bij jezelf

zorg dan dat je de beste niet muzikale,theoretiserende, schuchtere en veel nadenkende gitarist wordt, die je kan worden

dan klink je iig zoals joe

je bent vrij om te doen met die gitaar wat je wil

Btw
als je iets wil leren en ambitie hebt ontkom je niet aan frustraties
en een niet muzikaal persoon bestaat niet en het ook is geen sport..Punt !
Voor mij persoonlijk een van de weinige keren dat je kost niet leest als een paddo trip. En gelijk n zeer goede post! Misschien wel de beste uit dit topic.

[JohanH1980]

eigenschappen, stond niets voor niets tussen aanhalingstekens :)

maar imo
is stap 1 23 45, ect
acceptatie
en "slechte" eigenschappen kunnen net zo goed je sterke punten zijn

Fair enough hoor dat van die aanhalingstekens :)

Ik denk dat het wel waar en wijs is wat je verder schrijft. Gewoon een beetje lief voor jezelf zijn en jezelf accepteren zoals je bent. Dan heb je in je basis al geen of veel minder last van weerstand, die als voedingsbodem kan dienen voor frustratie tijdens het spelen. Ieder mens heeft zijn kwaliteiten en valkuilen. Nobody’s perfect.

Ik zie frustratie ook als de tegenpool van streven. Als je de lat voor jezelf te hoog legt in de zin van dit en dat wil of moet ik zelfs, dan kan de lol er gemakkelijker sneller vanaf gaan. Een oud Chinees gezegde is ‘Uit één ding komen duizend dingen’. Althans al ik een maat van me moet geloven, die me dat vertelde. Hoe het ook zijn mag, behoeftes zijn oneindig.

Er is een tijd geweest, dat je helemaal werd doodgegooid met de term ‘bucketlist’. Alsof het leven zich op die manier wel even laat plannen en uitvoeren. En alsof de nieuwe ervaringen die je opdoet je niet kunnen inspireren om een andere route in te slaan. Nee, ik geloof dan meer in niet te veel te willen, en klein te beginnen. Als ik zoals de TS het werk van meerdere grootheden zou willen naspelen, dan zou ik met één nummer van één artiest beginnen en me daar helemaal in vastbijten, net zolang todat ik er meesterschap over heb bereikt in mijn spel. En in de tussentijd al het andere gewoon vergeten en laten voor wat het is, het leidt alleen maar af. En daarna het volgende nummer. Und so weiter. En misschien zou ik dan voor de lol ook eens naar nummer van andere artiesten gaan luisteren die die artiest weer hebben geïnspireerd. Gewoon voor de lol eens kijken waar Abraham de mosterd vandaan heeft gehaald.

Dit zijn bijvoorbeeld de platen waar Hendrix zelf naar luisterde.

http://www.kathyetchingham.com/jimi-hendrix-record-collection/

Of je spreekt gewoon met jezelf af, dat alles wat je van nu af aan doet funky is :hippie:

https://youtu.be/1b-OanjAVhU